آرتریت کارپومتاکارپال: علائم، علل

مفصل کارپومتاکارپال (CMC) در پایه شست شما یافت می‌شود. همچنین ممکن است آن را به عنوان مفصل پایه شست مشاهده کنید.

مفصل CMC یک مفصل زینی شکل است که استخوان های شست را به مچ دست متصل می کند. همچنین مفصلی است که به انگشت شست شما اجازه می دهد بچرخد، نیشگون بگیرد و بچرخد. تحرک مفصل CMC چیزی است که به شما امکان می دهد اشیاء مختلف را بگیرید و بگیرید.

هنگامی که از انگشت شست خود استفاده می کنید، به مفصل CMC خود فشار وارد می کنید. در واقع، تخمین زده می‌شود که هر نیرویی که در نوک انگشت شست شما ایجاد شود، ۱۳ برابر قوی‌تر است در شما اتصال CMC.

با گذشت زمان، تغییراتی در بافتی که از مفصل CMC پشتیبانی می کند، رخ می دهد. در نهایت استخوان‌های مفصل شروع به ساییدگی روی یکدیگر می‌کنند که منجر به علائم آرتریت CMC مانند درد، تورم و سفتی می‌شود.

آرتریت CMC روی دست غالب شما ۶۰ تا ۶۵% در مواقع تأثیر می‌گذارد. علائم آرتریت CMC عبارتند از:

• درد یعنی:
  • در پایه انگشت شست شما قرار گرفته است
  • هنگام استفاده از انگشت شست بدتر است، مانند چرخاندن کلید، باز کردن شیشه، یا قفل کردن انگشتان
  • یک درد مبهم پس از استفاده طولانی مدت از انگشت شست
• ورم در انتهای انگشت شست
• از دست دادن قدرت گرفتن
• کاهش دامنه حرکت شست شما
• بدشکلی در پایه شست

از آنجا که ما از انگشت شست خود برای کارهای مختلف استفاده می کنیم، آرتریت CMC می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره داشته باشد.

 بررسی ۲۰۱۷ متون موجود خاطرنشان می کند که آرتریت مفصل CMC اغلب گزارش می شود به عنوان دردناک ترین نوع آرتریت مفاصل دست. یک مطالعه ۲۰۲۱ نشان داد که داشتن درد مداوم و تجربه درد در شب از علائم کلیدی آرتریت CMC است که تحت تأثیر قرار می‌گیرد. سلامتی.

آرتریت CMC به تدریج ایجاد می شود. عواملی مانند استفاده بیش از حد، آسیب و جراحی همگی می توانند در ایجاد آرتریت CMC نقش داشته باشند.

تغییراتی که منجر به آرتریت CMC می‌شود زمانی شروع می‌شود که رباط‌های که از مفصل CMC شما حمایت می‌کنند، شل می‌شوند. با گذشت زمان، این تکیه گاه کاهش یافته شروع به تأثیر بر نیروی وارد شده به مفصل می کند و باعث می شود غضروف آن را از بین ببرد.

همانطور که غضروف شکسته می شود، انتهای استخوان های مفصل CMC می تواند شروع به مالیدن روی یکدیگر کند. این منجر به درد، تورم و سفتی مرتبط با آرتریت CMC می شود.

برخی از عوامل خطر برای آرتریت CMC عبارتند از:

• سن: به طور کلی، خطر OA با افزایش سن افزایش می‌یابد.
• جنسیت: آرتریت CMC شایع‌تر است در زنان تحقیقات نشان می دهد که آرتریت CMC بر ۳۳ درصد از زنان یائسه تاثیر می گذارد.
• آسیب یا جراحی قبلی: اگر آسیب یا جراحی قبلی روی مفصل CMC شما تأثیر گذاشته است، احتمال ابتلا به آرتریت CMC بیشتر است.
• سابقه خانواده: اگر یک عضوی خانواده مبتلا به OA باشد، ممکن است احتمال ابتلای شما بیشتر باشد آن را نیز.

برای تشخیص آرتریت CMC، پزشک ابتدا سابقه پزشکی شما را بررسی می کند. آنها در مورد علائم شما می پرسند، آیا چیزی آنها را بهتر یا بدتر می کند، و اینکه آیا قبلاً آسیب یا جراحی دست داشته اید.

سپس انگشت شست شما را با استفاده از تست‌های مختلف بررسی می‌کنند. یکی از متداول‌ترین آزمایش‌هآزمایش سنگ‌زنی CMC است.

برای انجام تست CMC grind، پزشک در حالی که همزمان انگشت شست شما را می‌چرخاند، به پایه انگشت شست شما فشار وارد می‌کند. درد یا صدای خراش، به نام کرپیتوس، در طول این آزمایش می تواند نشانه آرتریت CMC باشد.

اشعه ایکس دست همچنین می‌تواند به پزشک کمک کند تا مفصل CMC شما را تجسم کند. با استفاده از تصاویر اشعه ایکس، پزشک می‌تواند نشانه‌های زوال و آسیب را در مفصل CMC شما جستجو کند.

گزینه های غیرجراحی و جراحی هر دو برای درمان آرتریت CMC در دسترس هستند.

گزینه های درمانی غیر جراحی

به طور کلی، درمان‌های غیرجراحی  معمولاً ابتدا برای آرتریت CMC استفاده می‌شوند. این به عنوان درمان محافظه کارانه شناخته می شود و شامل موارد زیر است:

• محدود کردن حرکاتی که علائم شما را بدتر می کند
• انطباق حرکات برای کمک به محافظت از مفصل CMC، مانند:
  • گرفتن اشیا با دو دست به جای یک دست
  • به جای بلند کردن یک جسم به سمت خود بلغزانید
  • با استفاده از وسایل کمکی مانند پیچاننده شیشه یا کلید چرخان
• آتل زدن مفصل برای حمایت از آن، کاهش حرکت آن و اجازه دادن به استراحت
• انجام تمرینات دست برای کمک به کاهش سفتی مفصل CMC و حفظ دامنه حرکتی آن
• مصرف داروهای کاهش دهنده درد و التهاب، مانند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
• دریافت تزریق استروئید به مفصل برای کمک به کاهش درد و التهاب

زمانی که درمان محافظه کارانه در مدیریت علائم مؤثر نباشد، ممکن است جراحی توصیه شود. یک مطالعه ۲۰۱۹ نشان داد که درد و عملکرد خود گزارش شده و همچنین تغییر در درد گزارش شده توسط خود در طول درمان محافظه کارانه با افزایش احتمال انجام جراحی همراه بود.

گزینه های درمان جراحی

برخی از گزینه‌های بالقوه  جراحی برای افراد مبتلا به آرتریت CMC عبارتند از:

• بازسازی رباط: در طی بازسازی رباط، جراح بخشی از رباط آسیب دیده را برمی دارد و آن را با بخشی از تاندون جایگزین می کند.  از مچ دست شما.
• بازسازی رباط و قرارگیری تاندون (LRTI): با LRTI، جراح مقداری یا تمام استخوان مچ دست در پایه شست شما. سپس یک تاندون مجاور را جدا می کنند و آن را از سوراخ یکی از استخوان های شست شما عبور می دهند و دوباره به خودش می دوزند. سپس، از مقداری از تاندون باقی مانده برای بازسازی بخشی از رباط آسیب دیده استفاده می‌کنند و بقیه را در جایی که استخوان را برداشته‌اند قرار می‌دهند تا بالشتک ایجاد کنند.
• آرتروپلاستی: آرتروپلاستی شامل تعویض مفصل CMC با ایمپلنت مصنوعی است.
• هماتوم و آرتروپلاستی حواس‌پرتی: با این جراحی، یک جراح استخوان مچ دست را از پایه خارج می‌کند. از انگشت شست شما سپس، آنها به طور موقت انگشت شست شما را برای چند هفته بی حرکت می کنند و به این ناحیه اجازه می دهند تا بهبود یابد.
• آرترودز: آرترودزیس آرتریت CMC را با ترکیب استخوان‌های مفصل CMC درمان می‌کند.

آرتریت CMC نوعی استئوآرتریت است که مفصل در پایه شست را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم می تواند شامل درد، تورم و سفتی در پایه انگشت شست شما باشد. با گذشت زمان، شما همچنین می توانید قدرت گرفتن را از دست بدهید و دچار بدشکلی مفصل شوید.

پزشک می تواند آرتریت CMC را با بررسی سابقه پزشکی شما، معاینه مفصل CMC و ارزیابی تصاویر اشعه ایکس تشخیص دهد. درمان آرتریت CMC می تواند غیر جراحی یا جراحی باشد.

برخی از افراد مبتلا به آرتریت CMC ممکن است از گزینه های درمانی غیرجراحی رهایی پیدا کنند. با این حال، افراد مبتلا به آرتریت پیشرفته‌تر ممکن است برای کمک به کاهش علائم خود نیاز به جراحی داشته باشند.