سطوح کلسترول می‌تواند پیش‌بینی‌کننده‌ی خوبی برای خطر ابتلا به بیماری شریان کرونر باشد. بیماری شریان کرونر نوعی از بیماری قلبی است که به دلیل تجمع پلاک‌ها در دیواره‌های شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند، به وجود می‌آید. این بیماری می‌تواند منجر به حملات قلبی شود و در نتیجه، پیشگیری، غربالگری و مداخلات مناسب برای مدیریت آن ضروری هستند.
بیماری شریان کرونر چیست؟
طبق اطلاعات مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC)، بیماری شریان کرونر به دلیل تجمع پلاک در دیواره‌های شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند، ایجاد می‌شود. این تجمع پلاک می‌تواند به انسداد شریان‌ها منجر شود که جریان خون به قلب را محدود کرده و در نتیجه خطر ابتلا به حملات قلبی را افزایش می‌دهد. از این رو، پیشگیری از این بیماری و غربالگری‌های منظم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.
نقش آزمایش‌های کلسترول در پیش‌بینی خطر بیماری شریان کرونر
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که اندازه‌گیری سطوح ذرات آپولیپوپروتئین B و لیپوپروتئین(a) می‌تواند کمک کند تا خطر ابتلا به بیماری شریان کرونر به طور دقیق‌تری پیش‌بینی شود. این یافته‌ها می‌توانند به تغییر روش‌های غربالگری بیماری‌های قلبی کمک کنند و روش‌های بهتری برای شناسایی افرادی که در معرض خطر هستند، ارائه دهند.
در یک مطالعه جدید که در مجله European Heart Journal منتشر شده است، به طور جامع‌تری به بررسی لیپوپروتئین‌هایی پرداخته شده است که حاوی آپولیپوپروتئین B هستند. لیپوپروتئین‌ها وظیفه حمل چربی در بدن را بر عهده دارند و آپولیپوپروتئین B یک پروتئین مهم است که در لیپوپروتئین‌هایی که کلسترول “بد” را حمل می‌کنند، یافت می‌شود. این مطالعه نشان داده است که شمارش ذرات آپولیپوپروتئین B و لیپوپروتئین(a) به عنوان شاخص‌های حیاتی برای پیش‌بینی خطر بیماری شریان کرونر مربوط به چربی‌ها عمل می‌کنند.
آزمایش‌های کلسترول و پیش‌بینی خطر بیماری قلبی
محققان این مطالعه به بررسی نحوه تأثیر نوع، تعداد و اندازه ذرات آپولیپوپروتئین B (ApoB) بر خطر بیماری شریان کرونر پرداخته‌اند. دکتر پاتریک کی، متخصص قلب و عروق با سابقه دکترای پزشکی و فیزیولوژی از موسسه Vital Heart & Vein، که در این مطالعه دخیل نبوده، به Medical News Today توضیح داد که:
“آپوB یک پروتئین ساختاری است که در تمام لیپوپروتئین‌های آترواسکلروژنیک از جمله LDL (لیپوپروتئین با چگالی پایین)، VLDL (لیپوپروتئین با چگالی بسیار پایین) و IDL (لیپوپروتئین با چگالی متوسط) موجود است. هر ذره یک مولکول ApoB دارد که تعداد ذرات آترواسکلروژنیک در خون را اندازه‌گیری می‌کند. این امر به این دلیل حیاتی است که تعداد این ذرات، نه فقط مقدار کلسترول حمل‌شده توسط آنها، عامل اصلی در آترواسکلروزیس (سخت و ضخیم شدن دیواره‌های شریان‌ها) و در نهایت حوادث قلبی و عروقی است.”
محققان در این مطالعه به دقت و بررسی داده‌های شرکت‌کنندگان در یک زیرگروه از بانک زیستی بریتانیا پرداخته‌اند. در این مطالعه ۲۰۷,۳۸۶ نفر شرکت کرده‌اند که از میان آنها ۷,۵۸۵ نفر در طول پیگیری به بیماری شریان کرونر مبتلا شدند. داده‌های تکمیلی از یک تحلیل خارجی از ۱۰,۸۵۷ نفر از شرکت‌کنندگان در پژوهش سوئدی SIMPLER نیز استفاده شد.
در طول مدت پیگیری، پژوهشگران از داده‌های مربوط به شرکت‌کنندگان برای بررسی عواملی مانند شمارش ذرات “کلسترول خوب” (HDL)، فشار خون و شاخص توده بدنی (BMI) استفاده کردند. همچنین، اثرات مختلف انواع مختلف لیپوپروتئین‌ها بر خطر ابتلا به بیماری شریان کرونر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نهایت، مشخص شد که شمارش ذرات ApoB-P با خطر بالاتر بیماری شریان کرونر مرتبط است.
خطر ابتلا به بیماری شریان کرونر با افزایش تعداد ذرات ApoB-P
یافته‌های اصلی این مطالعه نشان داد که یک افزایش استاندارد در تعداد ذرات ApoB-P، خطر ابتلا به بیماری شریان کرونر را به میزان ۳۳ درصد افزایش می‌دهد. این افزایش در جمعیت سوئدی SIMPLER به ۲۶ درصد می‌رسد. این نشان‌دهنده اهمیت شمارش ذرات ApoB-P به عنوان یک پیش‌بینی‌کننده قوی برای بیماری شریان کرونر است.
تأثیر لیپوپروتئین(a) بر خطر بیماری شریان کرونر
علاوه بر این، پژوهش‌ها نشان داده‌اند که سطح بالای لیپوپروتئین(a) نیز با افزایش خطر بیماری شریان کرونر ارتباط دارد. در حالی که بسیاری از روش‌های غربالگری استاندارد تنها بر اندازه‌گیری کلسترول LDL تمرکز دارند، این یافته‌ها نشان می‌دهند که لیپوپروتئین(a) ممکن است یک عامل خطر مستقل باشد که نیاز به توجه بیشتری دارد. دکتر یومینگ نی، متخصص قلب و عروق و لیپیدشناس در MemorialCare Heart and Vascular Institute به Medical News Today گفته است:
“این ذره (لیپوپروتئین(a)) قبلاً در مطالعات مختلف نشان داده شده است که با نرخ‌های بالاتری از بیماری‌های قلبی و عروقی مرتبط است، حتی زمانی که کلسترول و ApoB در نظر گرفته می‌شوند. بنابراین، این یک عامل خطر مستقل برای مشکلات قلبی است.”
محدودیت‌های مطالعه و نیاز به تحقیقات بیشتر
این تحقیق یک مطالعه مشاهده‌ای است و نمی‌تواند رابطه علی را اثبات کند، بنابراین نیاز به مطالعات بیشتر برای تأیید نتایج و همچنین بررسی عواملی مانند التهاب به عنوان عامل بالقوه در تأثیرات مشاهده‌شده احساس می‌شود. علاوه بر این، استفاده از تکنولوژی‌های مختلف برای اندازه‌گیری اندازه ذرات لیپوپروتئین می‌تواند تفاوت‌هایی را در نتایج ایجاد کند که باید در مطالعات آینده مورد توجه قرار گیرد.
توصیه به تغییر در استراتژی‌های غربالگری
نتایج این تحقیق به وضوح نشان می‌دهند که پزشکان ممکن است نیاز به تغییر روش‌های غربالگری خود برای بیماری‌های قلبی داشته باشند. آزمایش‌های ApoB و لیپوپروتئین(a) می‌توانند ابزارهای مفیدی برای شناسایی خطرات پنهان بیماری‌های قلبی باشند و در نتیجه، استراتژی‌های پیشگیرانه می‌توانند بهبود یابند.
نتیجه‌گیری و چشم‌اندازهای آینده
این مطالعه و تحقیقات بعدی می‌توانند به تغییر شیوه‌های غربالگری کمک کنند تا پیش‌بینی دقیق‌تری از خطر ابتلا به بیماری شریان کرونر ارائه دهند. پزشکان باید در نظر بگیرند که علاوه بر اندازه‌گیری کلسترول LDL، آزمایش‌های ApoB و لیپوپروتئین(a) می‌توانند به شناسایی بهتر افرادی که در معرض خطر هستند، کمک کنند.