آناتومی مغز میانی

مغز میانی که مزانسفالون نیز نامیده می شود، بخشی از سیستم عصبی مرکزی است. در زیر قشر مغز و در بالای ساقه مغز شما قرار دارد.

آناتومی

مغز میانی برتر ترین ناحیه ساقه مغز است.

ساختار

ساقه مغز شما مغز شما را به نخاع گردنی (گردن) متصل می کند و از سه قسمت اصلی تشکیل شده است:

(گاهی اوقات، دی انسفالون نیز بخشی از ساقه مغز در نظر گرفته می شود.)

این سه بخش با هم برای تنظیم عملکردهای غیر ارادی مختلف مانند تنفس، ضربان قلب و فشار خون کار می کنند. ساقه مغز شما نیز نقش مهمی در خواب و هوشیاری دارد.

سپس مغز میانی شما می تواند به دو بخش اصلی تقسیم شود:

• سقفاین سطح قدامی مغز میانی شامل ساختارهای متعددی از جمله تشکیل مشبک، ماده خاکستری اطراف قناتی (PAG)، هسته‌های عصب جمجمه‌ای خاص، مسیرهای عصبی حسی و حرکتی (دستگاه قشر نخاعی و اسپینوتالاموس)، هسته قرمز، جسم سیاه، و ناحیه تگمنتال شکمی (VTA).
• سقف: سطح خلفی مغز میانی حاوی corpora quadrigemina است که شامل خوشه هایی از سلول های عصبی به نام colliculus فوقانی و تحتانی است.

محل

طول مغز میانی حدود ۱.۵ سانتی متر است و بین دیانسفالون (شامل تالاموس و هیپوتالاموس) و پونز قرار گرفته است.رااست

مغز میانی خون را از شریان قاعده ای و شاخه های آن از جمله شریان مغزی خلفی و شریان مخچه فوقانی دریافت می کند.

همچنین دو عصب جمجمه ای در مغز میانی وجود دارد:

عملکرد

مغز میانی ناحیه پیچیده ای از ساقه مغز شما است که عملکردهای زیادی را انجام می دهد.

سقف

ساختارهای درون تگمنتوم این توابع خاص را انجام می دهند:رااست

• • تشکیل شبکه ای: این ناحیه بسیار متنوع و یکپارچه حاوی شبکه ای از هسته هاست که مسئول بسیاری از عملکردهای حیاتی از جمله برانگیختگی، هوشیاری، چرخه خواب و بیداری، هماهنگی برخی حرکات و کنترل قلبی عروقی هستند.
  • ماده خاکستری دور قناتی (PAG).: این ناحیه نقش اصلی را در پردازش سیگنال های درد، عملکرد خودمختار و پاسخ های رفتاری به ترس و اضطراب ایفا می کند. اخیراً، این ساختار با کنترل واکنش‌های دفاعی مرتبط با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مرتبط شده است.رارا
  • هسته های عصبی جمجمه ای: هسته های عصب چشمی وظیفه کنترل مردمک و اکثر حرکات چشم را بر عهده دارند. هسته های عصب تروکلئار عضله مایل فوقانی چشم را عصب دهی می کند که چشم را می رباید، فشار می دهد و به صورت داخلی می چرخد.
  • دستگاه اسپینوتالاموس: این مسیر عصبی اصلی اطلاعات مربوط به درد و احساس دما را از بدن به تالاموس مغز منتقل می کند.
  • دستگاه قشر نخاعی: این مسیر عصبی اصلی اطلاعات مربوط به حرکت را از مغز به نخاع منتقل می کند.

• هسته قرمز: این ناحیه در هماهنگی حرکتی نقش دارد. به دلیل رنگ صورتی آن که از وجود آهن به وجود می آید، هسته “قرمز” نامیده می شود.
• ماده سیاه: این ناحیه حاوی سلول های عصبی است که باعث می شوند انتقال دهنده عصبی (مواد شیمیایی مغز) دوپامین. این به عنوان یک ایستگاه رله برای سیگنال های عصبی مسئول کنترل حرکت عمل می کند.
• ناحیه تگمنتال شکمی (VTA): این ساختار شامل اجسام سلولی تولید کننده دوپامین است و نقش کلیدی در سیستم پاداش دارد.

سقف

سلول های عصبی در داخل کولیکول های برتر سیگنال‌های بینایی از شبکیه چشم را قبل از ارسال به لوب پس سری که در پشت سر قرار دارد پردازش می‌کند. کولیکول های فوقانی مغز میانی نیز مسئول ایجاد حرکات چشم و فعالیت عضلات گردن هستند.

را colliculus پایین مسئول پردازش سیگنال‌های شنوایی (شنوایی) قبل از ارسال آنها از طریق تالاموس و در نهایت به قشر شنوایی اولیه در لوب تمپورال است. علاوه بر محلی سازی صدا، کولیکولوس تحتانی مسئول موارد زیر است:

• ایجاد واکنش مبهوت کننده
• جهت دهی بدن به سمت محرک های خاص
• زیر و بمی و ریتم متمایز

شرایط مرتبط

مغز میانی ممکن است تحت تأثیر تعدادی از فرآیندهای پاتولوژیک مختلف از جمله سکته مغزی، تومور، فرآیند دمیلینه سازی، عفونت یا یک بیماری تخریب کننده عصبی قرار گیرد.رااست

نمونه هایی از شرایط خاص شامل موارد زیر است:

فلج عصب چشمی (سوم).

هر گونه ضایعه در مغز میانی (سکته مغزی، تومور، التهاب، عفونت) ممکن است به عصب چشمی آسیب برساند و در نتیجه چشمی در جهت رو به پایین و بیرون قرار گیرد.

سایر علائم فلج عصب چشمی عبارتند از:رااست

مطالعه (چهارم) فلج عصبی

مانند فلج عصب چشمی، یک ضایعه در مغز میانی ممکن است باعث فلج عصب تروکلر شود. علائم فلج عصب تروکلر عبارتند از:رارا

• انحراف چشم به سمت بالا
• تاری دید
• دوبینی
• کج کردن سر به سمت سمت سالم برای جبران تغییرات بصری

سندرم های مغز میانی

پنج سندرم کلاسیک مغز میانی وجود دارد:

• • سندرم پارینود: این بیماری که به عنوان سندرم مغز میانی پشتی نیز شناخته می شود، معمولاً از اثر توده ای تومور غده صنوبری مجاور ناشی می شود. علائم ممکن است شامل نگاه کردن به سمت پایین در حالت استراحت، مردمک هایی که نسبت به نور واکنش ضعیفی دارند، جمع شدن پلک و نیستاگموس همگرایی-پس رفتن (زمانی که حرکات چشم غیرقابل کنترل و تند داشته باشید) باشد.
  • سندرم وبراین بیماری که به عنوان سندرم سکته مغزی میانی و همی پلژی متناوب برتر نیز شناخته می شود، در اثر سکته مغزی در شاخه ای از شریان بازیلار یا شریان مغزی خلفی ایجاد می شود. منجر به فلج عصب سوم همان طرف (یک طرفه) و ضعف طرف مقابل (سمت مقابل) می شود.
  • سندرم کلود: این وضعیت ناشی از سکته مغزی در قسمت پشتی (سمت بالایی) مغز میانی است. نتیجه می دهد فلج عصب چشمی حرکتی همان طرف همراه با آتاکسی مخچه طرف مقابل (حرکات ناهماهنگ).
  • سندرم بندیکت: مانند سندروم کلود، این بیماری در نتیجه سکته مغزی در قسمت انتهایی مغز میانی ایجاد می شود. علاوه بر فلج عصب چشمی و آتاکسی، آسیب به دستگاه قشر نخاعی و در نتیجه ضعف طرف مقابل نیز وجود دارد.
• سندرم Nothnagel: این عارضه معمولاً از تومور مغز میانی مانند گلیوما ناشی می شود. علائم شامل فلج عصب چشمی حرکتی یک طرفه یا دو طرفه و آتاکسی مخچه همان طرف است.

اسکلروز چندگانه

مولتیپل اسکلروزیس (MS) زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن فرد به پوشش عایق (میلین) رشته‌های عصبی در مغز، نخاع و/یا چشم‌ها حمله می‌کند.

اگر ساقه مغز تحت تأثیر قرار گیرد، بیمار ممکن است علائمی مانند:

• تغییرات بینایی، از جمله دوبینی
• مشکلات بلع (دیسفاژی)
• مشکلات صحبت کردن (دیس آرتری)رارا
• تغییر احساس یا ضعف صورت
• مشکلات شنوایی
• آتاکسی
• سردردی که شبیه میگرن استرارا
• به ندرت، مشکلاتی که بر عملکردهای حیاتی تأثیر می گذارد (مانند تنفس یا ضربان قلب)

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است (یعنی علائم در ابتدا ظریف هستند و به تدریج بدتر می شوند). این بیماری در اثر مرگ سلول های عصبی تولید کننده دوپامین در جسم سیاه ایجاد می شود.

در نتیجه این کاهش دوپامین، علائم مختلفی ممکن است ایجاد شود، از جمله:

• لرزش استراحت
• کندی حرکت
• سفتی و اختلاط راه رفتن
• دست خط کوچک
• مشکلات خواب

ناهنجاری های مادرزادی

به ندرت ممکن است مغز میانی فرد در طول رشد جنین به درستی شکل نگیرد. دیسپلازی مغز میانی یکی از این ناهنجاری های ژنتیکی است که منجر به میکروسفالی، اسپاستیسیتی، ناتوانی ذهنی و تشنج می شود.

رفتار

درمان بستگی به آسیب شناسی خاصی دارد که بر مغز میانی تأثیر می گذارد.

به عنوان مثال، بیماران مبتلا به a تومور مغزی که بر مغز میانی تأثیر می گذارد ممکن است به جراحی، پرتودرمانی و/یا شیمی درمانی نیاز داشته باشد.

به همین ترتیب، یک سکته مغزی ایسکمیک (ناشی از لخته خون) در مغز میانی ممکن است نیاز به درمان با یک داروی “لخته شکن” به نام فعال کننده پلاسمینوژن نوع بافت داشته باشد. علاوه بر این، یک بیمار به یک تمرین گسترده نیاز دارد تا علت سکته مغزی را مشخص کند (به عنوان مثال، بیماری قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی، و غیره).

از آنجا، ممکن است درمان های مختلفی از جمله داروها، مانند داروهای ضد انعقاد، و درمان توانبخشی (مانند فیزیوتراپی و کاردرمانی) توصیه شود.

التهاب مربوط به ام اس مغز میانی اغلب به درمان کوتاه مدت با کورتیکواستروئیدها و درمان طولانی مدت با درمان اصلاح کننده بیماری نیاز دارد. درمان های توانبخشی برای مدیریت علائم نیز اغلب ضروری است.

درمان از بیماری پارکینسون نیاز به درگیر شدن در فیزیوتراپی و کاردرمانی و مصرف داروهایی با هدف جایگزینی دوپامین یا بهینه سازی عملکرد دوپامین در مغز (مثلاً لوودوپا) دارد.
Source link