افراد ممکن است تصمیم به عدم انجام بازسازی پستان پس از ماستکتومی (برداشتن یک یا هر دو پستان با جراحی) بگیرند، که به این تصمیم اصطلاحاً «بدون بازسازی ماندن» یا «صاف ماندن» گفته می‌شود.
پس از جراحی برداشتن پستان، جراحان معمولاً می‌توانند پستان‌های جدیدی ایجاد کنند؛ این کار یا با پیوند بافت از نواحی دیگر بدن فرد (که به آن فلپ بافتی گفته می‌شود) انجام می‌شود، یا با استفاده از مواد مصنوعی مانند پروتزها. در مقابل، برخی از افراد تصمیم می‌گیرند که «صاف بمانند» و فرایندی به نام بستن زیبایی مسطح را طی کنند.
هر فرد دلایل خاص و فردی خود را برای تصمیم به صاف ماندن دارد. این تصمیم می‌تواند تحت‌تأثیر فاکتورهای جسمی، روانی، مالی یا درمانی قرار گیرد، و هیچ پاسخ درست یا غلطی در این زمینه وجود ندارد.
تصمیم‌گیری برای صاف ماندن پس از ماستکتومی
فرد ممکن است به دلایل گوناگونی تصمیم به صاف ماندن پس از ماستکتومی بگیرد. در حالی که برخی افراد ترجیح می‌دهند از فلپ‌های بافتی یا پروتز استفاده کنند، دیگران بنا به دلایل زیر ممکن است بازسازی را نپذیرند:
- داشتن پستان برای آن‌ها اولویت نیست و احساس نمی‌کنند برای کامل بودن نیاز به پستان داشته باشند.
برخی افراد پس از ماستکتومی دیگر نیازی به داشتن شکل ظاهری سینه احساس نمی‌کنند و تصویر بدن آن‌ها تحت تأثیر عدم بازسازی قرار نمی‌گیرد.
- آن‌ها خواهان بهبودی سریع‌تر هستند و می‌خواهند هرچه زودتر به فعالیت‌های بدنی بازگردند.
فرایند بازسازی ممکن است شامل چندین جراحی و دوران نقاهت طولانی باشد، که برای برخی افراد مانعی برای بازگشت به روال عادی زندگی است.
- آن‌ها فکر نمی‌کنند که فلپ‌های بافتی یا پروتزها حس طبیعی پستان را بازگردانند.
در واقع، بازسازی معمولاً حس لمسی طبیعی را بازنمی‌گرداند و ممکن است فرد را با نتایجی مواجه کند که از نظر احساسی یا زیبایی رضایت‌بخش نباشد.
- سرطان به سایر نواحی بدن گسترش یافته و آن‌ها ترجیح می‌دهند تمرکز خود را بر درمان قرار دهند نه بازسازی.
در مواردی که سرطان پیشرفته یا متاستاتیک است، اولویت بسیاری از بیماران کنترل بیماری و افزایش کیفیت زندگی است.
- آن‌ها دچار شرایط پزشکی دیگری هستند که خطر عوارض را افزایش می‌دهد.
بیماری‌های مزمن مانند دیابت کنترل‌نشده یا مشکلات قلبی می‌توانند احتمال عفونت و مشکلات بعد از جراحی را افزایش دهند.
- آن‌ها بافت کافی برای ایجاد فلپ بافتی ندارند.
برای بازسازی با فلپ بافتی، معمولاً نیاز به بافت از نواحی مانند شکم یا پشت وجود دارد؛ اگر فرد لاغر باشد، ممکن است این گزینه ممکن نباشد.
- بودجه کافی برای انجام بازسازی را ندارند.
در برخی کشورها یا سیستم‌های بیمه‌ای، بازسازی ممکن است پوشش داده نشود یا هزینه‌های جانبی بالایی داشته باشد.
- آن‌ها می‌خواهند از موارد زیر پرهیز کنند:
- وارد کردن ماده‌ای مصنوعی مانند پروتز به بدن
- یک فرایند بازسازی طولانی‌مدت
- ایجاد زخم و عوارض احتمالی جراحی فلپ بافتی
- نیاز به ماموگرافی‌های آینده در پستان بازسازی‌شده
- عوارض احتمالی بازسازی که ممکن است به جراحی‌های بعدی نیاز داشته باشد
برخی بیماران ترجیح می‌دهند از ورود اجسام خارجی به بدن جلوگیری کنند، و از خطرات و مشکلاتی مانند عفونت، پس‌زدن پروتز یا جراحی‌های اصلاحی پرهیز نمایند.
گزینه‌ها پس از ماستکتومی
اکثر افراد پس از ماستکتومی یک یا دوطرفه تصمیم به انجام بازسازی پستان می‌گیرند.
بازسازی می‌تواند شامل پیوند بافت از قسمت‌های دیگر بدن (فلپ‌های بافتی) یا استفاده از مواد مصنوعی مانند پروتز باشد. هر روش مزایا و معایب خاص خود را دارد.
برای کسانی که تصمیم می‌گیرند بازسازی انجام ندهند، گزینه استاندارد طلایی بستن زیبایی مسطح یا بازسازی دیواره قفسه سینه پس از ماستکتومی است.
در این روش، هدف ایجاد نمایی صاف و متقارن از قفسه سینه است که بدون برآمدگی یا چین‌خوردگی باشد و از نظر ظاهری نیز قابل قبول به نظر برسد.
جراحان ممکن است این روش را به‌صورت فوری (همزمان با ماستکتومی) یا با تأخیر (چند ماه پس از ماستکتومی) انجام دهند.
بستن زیبایی مسطح شامل حذف پوست اضافه، چربی‌های موضعی یا بافت‌های باقی‌مانده و سفت‌کردن و صاف‌سازی بافت باقی‌مانده برای ایجاد سطح صاف در ناحیه قفسه سینه است.
انواع ماستکتومی
ماستکتومی، به عمل جراحی برداشت کل یا بخشی از بافت پستان گفته می‌شود و انواع مختلفی دارد که هر کدام با هدف و گستردگی متفاوت انجام می‌شوند. شناخت انواع ماستکتومی به فرد کمک می‌کند تا تصمیم بهتری درباره بازسازی یا عدم بازسازی بگیرد.
ماستکتومی کامل (Total یا Simple Mastectomy)
در این نوع، کل بافت پستان همراه با نوک پستان و هاله اطراف آن برداشته می‌شود. گاهی اوقات غدد لنفاوی زیر بغل برداشته نمی‌شوند مگر اینکه شواهدی از گسترش سرطان وجود داشته باشد.
این روش معمولاً برای سرطان‌هایی که محدود به بافت پستان هستند، به کار می‌رود.
ماستکتومی رادیکال اصلاح‌شده (Modified Radical Mastectomy)
در این نوع، علاوه بر برداشتن کل بافت پستان، برخی از غدد لنفاوی زیر بغل هم برداشته می‌شوند تا از گسترش سرطان جلوگیری شود.
این نوع ماستکتومی نسبت به نوع کامل گسترده‌تر است و اغلب در سرطان‌های پیشرفته‌تر یا با درگیری غدد لنفاوی توصیه می‌شود.
ماستکتومی رادیکال (Radical Mastectomy)
در این نوع گسترده‌ترین ماستکتومی است که شامل برداشتن کل پستان، عضلات زیر پستان و غدد لنفاوی زیر بغل می‌شود.
امروزه این نوع جراحی کمتر انجام می‌شود و تنها در موارد خاصی که سرطان بسیار گسترده باشد کاربرد دارد.
ماستکتومی محافظ پوست (Skin-Sparing Mastectomy)
در این نوع، پوست روی پستان حفظ می‌شود ولی بافت پستان برداشته می‌شود. این روش برای افرادی که قصد بازسازی فوری پستان را دارند مناسب است، زیرا پوست حفظ شده ظاهر طبیعی‌تر و بازسازی بهتر را ممکن می‌کند.
ماستکتومی محافظ نوک پستان (Nipple-Sparing Mastectomy)
در این روش علاوه بر پوست، نوک پستان و هاله اطراف آن نیز حفظ می‌شود و فقط بافت پستان زیر آن برداشته می‌شود.
این روش زمانی انتخاب می‌شود که سرطان محدود به نواحی داخلی‌تر پستان باشد و نوک پستان درگیر نباشد. بازسازی بعد از این ماستکتومی نتایج زیبایی بهتری دارد.
انتخاب نوع ماستکتومی و تأثیر آن بر بازسازی
نوع ماستکتومی که انتخاب می‌شود، تأثیر زیادی بر گزینه‌های بازسازی و احتمال صاف ماندن دارد.
- در ماستکتومی محافظ پوست یا نوک پستان، امکان بازسازی فوری و زیبایی بهتر وجود دارد.
- در ماستکتومی کامل یا رادیکال، پوست زیادی برداشته می‌شود که بازسازی را پیچیده‌تر یا پرخطرتر می‌کند.
- افرادی که نوع گسترده‌تری از ماستکتومی را انتخاب می‌کنند ممکن است بیشتر به «صاف ماندن» تمایل داشته باشند یا به دلیل پیچیدگی جراحی، بازسازی را به تعویق بیندازند.
نتیجه‌گیری موقت
تصمیم‌گیری درباره بازسازی پستان پس از ماستکتومی پیچیده و فردی است و باید با توجه به نوع جراحی، شرایط جسمی، اولویت‌های فردی و توصیه پزشکان گرفته شود.
افراد باید بدانند که صاف ماندن یک گزینه کاملاً معتبر و قابل قبول است و می‌توان با انجام بستن زیبایی مسطح، ظاهری طبیعی و متقارن داشت.