آنچه در مورد آبله مرغان در نوزادان باید بدانید

آبله مرغان می تواند طیف وسیعی از علائم را در نوزادان ایجاد کند، از جمله بثورات خارش دار و تغییر در عادات خواب. علائم ممکن است شدیدتر از علائم در کودکان بزرگتر یا بزرگسالان باشد زیرا سیستم ایمنی در نوزادان هنوز در حال رشد است.

اگرچه آبله مرغان اغلب خود به خود برطرف می شود، اما می تواند علائم جدی در نوزادان، به ویژه نوزادان تازه متولد شده ایجاد کند. بنابراین، نوزادان واکسینه نشده نباید در مجاورت افراد مبتلا به ویروس باشند.

علائم

علامت مشخص آبله مرغان، بثورات پوسته پوسته و خارش دار است. بثورات قرمز رنگ است و معمولاً روی صورت، گردن یا قفسه سینه قبل از انتشار به سایر نواحی بدن شروع می شود. بثورات با تاول های پر از مایع شروع می شود که در عرض ۴ تا ۱۰ روز پوسته پوسته می شوند.

اگر نوزادی تاول ها را خراش دهد، ممکن است ترشح کند یا عفونی شود.

برخی دیگر از علائم و نشانه های آبله مرغان در نوزادان عبارتند از:

• از دست دادن اشتها، از جمله تغییر در عادات شیردخوردن
• تغییر در عادات خواب به دلیل خارش یا درد نوزاد
• گریه بیش از حد یا عدم پاسخ به تلاش برای آرام کردن نوزاد
• تب، که گاهی اوقات می تواند قبل از راش شروع شود
• افزایش خواب آلودگی

نوزادان مبتلا به آبله مرغان ممکن است تب نداشته باشند زیرا سیستم ایمنی کمتر توسعه یافته ای دارند و بنابراین، بدن آنها همیشه به عفونت پاسخ نمی دهد.

آبله مرغان معمولا باعث مشکلات معده، مانند اسهال، یا علائم تنفسی، مانند گرفتگی بینی یا احتقان نمی شود. نوزادانی که این علائم را دارند ممکن است ویروس متفاوتی داشته باشند.

اگر نوزاد زیر ۳ ماه علائم آبله مرغان یا تب داشت، والدین و مراقبان باید با پزشک مشورت کنند.

درمان ها و درمان های خانگی

در اکثر کودکان، علائم آبله مرغان در عرض حدود یک هفته خود به خود برطرف می شود. درمان به جای آن بر مدیریت علائم تمرکز دارد. درمان‌های خانگی زیر ممکن است تسکین دهند:

• حمام آب گرم با بلغور جو دوسر نپخته.
• استفاده از لوسیون کالامین روی نقاط خارش دار
• پوشاندن لباس های گشاد به کودک که تاول ها را تحریک نمی کند. برخی از نوزادان ممکن است تنها با پوشک راحت تر باشند.
• جلوگیری از خاراندن تاول ها توسط نوزادان. دستکش می توانند کمک کنند.
• تمیز و کوتاه نگه داشتن ناخن های کودک برای کاهش خطر عفونت ناشی از خاراندن تاول ها.
• سوال از پزشک در مورد داروهای بدون نسخه برای تب و درد. این داروها را بدون مشورت با پزشک به کودک زیر ۲ سال ندهید. از مصرف داروهای حاوی آسپرین خودداری کنید. برخی نگرانی ها در مورد استفاده از ایبوپروفن در هنگام عفونت آبله مرغان وجود دارد زیرا ممکن است باعث عفونت های جدی پوستی در برخی از نوزادان شود، بنابراین از پزشک در مورد داروهای جایگزین سوال کنید.

اگر علائم بسیار شدید باشد یا خطر عوارض آبله مرغان در نوزاد بیشتر باشد، پزشک ممکن است یک داروی ضد ویروسی تجویز کند. این داروها می توانند به بدن کودک در مبارزه با عفونت کمک کنند و ممکن است شدت و طول مدت علائم را کاهش دهند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است درمان های دیگری را برای رفع عوارض آبله مرغان توصیه کند. برای مثال، نوزادی که به دلیل تب بالا و دریافت ناکافی مایعات دچار کم آبی شده است، ممکن است نیاز به دریافت مایعات داخل وریدی در بیمارستان داشته باشد.

علل

ویروس واریسلا زوستر باعث آبله مرغان می شود. هنگامی که فردی به ویروس مبتلا می شود، معمولاً در برابر عفونت های آینده مصون شود.

به ندرت، فردی با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است به عفونت دوم مبتلا شود. همچنین امکان فعال شدن مجدد ویروس وجود دارد، اما در بیشتر موارد، فعال شدن مجدد ویروس به جای آبله مرغان باعث زونا می شود.

آیا مسری است؟

آبله مرغان در افرادی که عفونت فعال دارند بسیار مسری است.

آبله مرغان در دستگاه تنفسی و چشم. در افرادی که عفونت فعال دارند و در مواردی که اخیراً در معرض آن قرار گرفته اند بسیار مسری است. فردی که مصون نیست در صورت تماس با مخاط، بزاق یا سایر مایعات بدن فرد مبتلا می تواند به آبله مرغان مبتلا شود.

به همین دلیل، افراد مبتلا به آبله مرغان باید از تماس با نوزادان زیر یک سال یا کودکان بزرگتر که متخصصان مراقبت های بهداشتی در برابر آبله مرغان واکسینه نکرده اند، خودداری کنند.

افرادی که در محله های نزدیک زندگی می کنند، به ویژه کودکان واکسینه نشده در پیش دبستانی ها و مهدکودک ها آسیب پذیر هستند. زن باردار مبتلا به آبله مرغان نیز می تواند این ویروس را به نوزاد خود منتقل کند.

پس از تماس فردی که مستعد ابتلا به آبله مرغان با این ویروس است، ویروس در بدن او ۱۰-۲۱ روز قبل از اینکه بیمار شوند زندگی می کند و علائم واضح تری نشان داده شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند نوزادان تازه متولد شده و مبتلایان به HIV، ممکن است دوره کمون کمی طولانی تری داشته باشند.

زمان بهبودی

اکثر نوزادان در عرض یک هفته از آبله مرغان بهبود می یابند و حتی ممکن است برخی در طی چند روز بهبود پیدا کنند. با این حال، کسانی که عفونت های بسیار شدید دارند ممکن است به ۲ هفته یا بیشتر برای بازگشت به سلامت نیاز داشته باشند.

عوارض

اکثر مردم، حتی نوزادان، بدون درمان اضافی از آبله مرغان بهبود می یابند. عوارض نادر هستند، اما زمانی که رخ دهند، می توانند جدی شوند. عوارض احتمالی عبارتند از:

• عفونت‌های پوستی ثانویه، به‌ویژه اگر نوزاد تاول بزند
• آسیب به اندام هایی مانند کبد
• پلاکت خون پایین
• عوارض ناشی از تب، مانند کم آبی بدن یا تشنج
• التهاب مغز که آنسفالیت نامیده می شود
• مننژیت

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

والدین و مراقبان باید در مورد آبله مرغان در نوزاد با پزشک تماس بگیرند اگر:

• نوزاد کمتر از ۱ سال سن دارد
• کودک شرایطی دارد که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند
• آبله مرغان در عرض یک هفته از بین نمی رود
• عفونت بسیار جدی به نظر می رسد یا کودک تسلی ناپذیر است
• تب بیش از ۴ روز طول می کشد یا به بالای ۱۰۲ درجه فارنهایت می رسد
• بثورات متورم، قرمز، گرم یا حساس می شود

زنانی که در دوران بارداری به آبله مرغان مبتلا می شوند نیز باید با پزشک مشورت کنند.

اگر نوزاد:

• در حرکت مشکل دارد یا گیج به نظر می رسد
• مکرر استفراغ می کند
• سرفه شدید دارد یا در تنفس مشکل دارد
• بثوراتی دارد که کبودی یا خونریزی می کند
• گردن سفت دارد یا در حرکت سر مشکل دارد
• بسیار بیمار است و پزشک یا متخصص پزشکی برای تماس در دسترس نیست

جلوگیری

والدین یا مراقب می توانند در مورد واکسیناسیون با پزشک صحبت کنند.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه واکسیناسیون نوزادان در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و ۴ تا ۶ سالگی دارد. والدین یا مراقبی که این برنامه واکسن را از دست داده اند، همچنان می توانند به فرزند خود برسند و واکسینه کنند.

واکسیناسیون می تواند گسترش آبله مرغان را متوقف کند و خطر ابتلا به این بیماری را در کودک از بین ببرد. اگر کودکی که واکسینه شده است به آبله مرغان مبتلا شود که بسیار نادر است، عفونت اغلب شدت کمتری دارد.

برخی از راهکارهای دیگر برای پیشگیری از آبله مرغان در نوزادان شامل شستن دست‌های کودکان قبل از غذا خوردن و بعد از بازی است، به‌ویژه اگر با بچه‌های دیگر بازی کرده‌اند و از افرادی که اخیراً در معرض آبله مرغان قرار گرفته‌اند دوری کنید.

زنانی که می‌خواهند باردار شوند، می‌توانند قبل از دریافت واکسن‌های خود از پزشک بپرسند. متخصصان مراقبت های بهداشتی نمی توانند واکسن آبله مرغان را در دوران بارداری تزریق کنند.

خلاصه

برای اکثر نوزادان، آبله مرغان خفیف است و خود به خود برطرف می شود. با این حال، مهم است که بدانید آبله مرغان در نوزادان گاهی اوقات خطرناک است و می تواند علائم شدیدی ایجاد کند.

واکسیناسیون بهترین استراتژی برای کاهش خطر ابتلا به آبله مرغان در نوزادان و کودکان خردسال است. از آنجایی که نوزادان زیر ۱ سال واکسن آبله مرغان را دریافت نمی کنند، مطمئن ترین روش این است که اطرافیان آنها واکسن را دریافت کنند. والدین و مراقبان می توانند در مورد استراتژی های پیشگیری و ایمنی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنند.

اگر فردی در مورد نوزاد مبتلا به آبله مرغان نگرانی دارد، باید برای مشاوره با پزشک یا متخصص اطفال تماس بگیرد.

Source link