تبخال همیشه علائمی ایجاد نمی کند. وقتی این اتفاق می افتد، افراد مبتلا به تبخال مقعدی ممکن است متوجه تاول یا زخم در داخل یا اطراف مقعد خود شوند. از آنجایی که علائم مشابه هستند، تبخال مقعدی ممکن است با هموروئید یا سیفلیس اشتباه گرفته شود.
در این مقاله، مروری بر تبخال مقعدی، از جمله نحوه شناسایی و تشخیص بیماری، درمان آن و نحوه کاهش خطر عفونت ارائه می دهیم.
تبخال مقعدی چیست؟
ویروس هرپس سیمپلکس باعث همه انواع تبخال می شود. این یک ویروس مسری است، به این معنی که افراد می توانند از تماس فیزیکی با یکدیگر به آن مبتلا شوند.
تماس جنسی اغلب نحوه انتقال تبخال تناسلی و تبخال مقعدی است. به همین دلیل، آنها به عنوان عفونت های مقاربتی یا STI در نظر گرفته می شوند.
دو نوع ویروس هرپس وجود دارد:
- ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ یا HSV-1 که در درجه اول دهان را تحت تاثیر قرار می دهد
- ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ یا HSV-2 که بیشتر دستگاه تناسلی و مقعد را درگیر می کند.
HSV-2 باعث بیشتر موارد تبخال مقعدی در انسان می شود. این ویروس از طریق تماس جنسی با فردی که مبتلا به عفونت است، منتقل می شود.
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که ۴۱۷ میلیون نفریا ۱۱ درصد از افراد ۱۵ تا ۴۹ ساله در سراسر جهان به عفونت HSV-2 مبتلا هستند.
علائم
بسیاری از افراد بلافاصله علائم را تجربه نمی کنند و عفونت می تواند برای سال ها شناسایی نشود. حتی اگر افراد علائمی نداشته باشند، می توانند عفونت را به دیگران منتقل کنند.
علائم شایع تبخال مقعدی عبارتند از:
- درد یا خارش مداوم در اطراف مقعد
- برجستگی های قرمز یا تاول های بی رنگ و دردناک
- تاول، زخم یا زخم در اطراف مقعد
- تغییر در عادات روده
تشخیص
علائم تبخال مقعدی مشابه علائم چندین بیماری دیگر از جمله هموروئید و سیفلیس است. پزشک ممکن است بتواند این بیماری را با بینایی یا معاینه فیزیکی تشخیص دهد.
پزشکان ممکن است آزمایش خون را برای یافتن ویروس تبخال توصیه کنند.
در غیر این صورت، آنها ممکن است یک سواب از ناحیه آسیب دیده گرفته و از نمونه برای انجام آزمایش DNA به نام استفاده کنند آزمایش تقویت اسید نوکلئیک، یا NAAT. این آزمایش‌های جدید سریع، دقیق هستند و می‌توانند تشخیص دهند که آیا فرد مبتلا به عفونت HSV-1 یا HSV-2 است.
درمان
از آنجایی که تبخال مقعدی یک عفونت ویروسی است، درمان معمولاً با داروهای ضد ویروسی است. این نوع داروها با فعالیت ویروس در سیستم مبارزه می کنند و به کاهش یا کنترل علائم کمک می کنند.
داروهای ضد ویروسی همچنین مدت زمان عفونت و خطر انتقال ویروس به شریک جنسی را کاهش می دهند.
پزشکان باید در اسرع وقت افراد را درمان کنند زیرا درمان زودهنگام خطر انتقال به دیگران را کاهش می دهد.
نمونه هایی از داروهای ضد ویروسی برای درمان تبخال مقعدی عبارتند از Famvir، Valtrex و Zovirax.
عوامل خطر
تماس جنسی صمیمی با فردی که مبتلا به عفونت است، نحوه انتشار تبخال مقعدی است. از این رو، افراد می توانند با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این ویروس را دارد، به تبخال مقعدی مبتلا شوند.
تماس مستقیم دهان یا پوست باعث می شود که ویروس به راحتی از طریق:
- زخم تبخال یا دلمه
- بزاق
- ترشحات تناسلی
در زیر یک مدل سه بعدی از تبخال است که کاملاً تعاملی است.
برای درک بیشتر در مورد تبخال، مدل سه بعدی را با استفاده از پد ماوس یا صفحه لمسی خود کاوش کنید.
جلوگیری
تبخال مقعدی مسری است، اما همه افراد مبتلا به ویروس تبخال علائمی را نشان نمی دهند. این بدان معنی است که افراد بدون اطلاع آنها می توانند به ویروس مبتلا شوند.
راه های کاهش خطر ابتلا به تبخال عبارتند از:
- استفاده از محافظ مانع، مانند کاندوم، در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی
- انجام منظم غربالگری های سلامت جنسی برای بیماری های مقاربتی
- اطمینان حاصل کنید که همه شرکای جنسی تحت غربالگری روتین سلامت جنسی قرار می گیرند
اگر شریک جنسی فردی تبخال مقعدی داشته باشد، می‌تواند خطر انتقال را با استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری و اجتناب از فعالیت جنسی زمانی که شریک زندگی‌شان شیوع یا عفونت فعال دارد، کاهش دهد.
افرادی که تبخال داشته اند باید طبق دستور پزشک از داروهای ضد ویروسی تجویز شده استفاده کنند و در قرار ملاقات های بعدی شرکت کنند تا مطمئن شوند که ویروس را تحت کنترل دارند.
آیا تبخال مقعدی قابل درمان است؟
هیچ درمانی فعلی برای عفونت HSV-2 وجود ندارد، بنابراین این بیماری ممکن است نیاز به مدیریت مادام العمر داشته باشد.
با این حال، حتی اگر افراد مبتلا به ویروس تبخال باشند، همیشه علائم ایجاد نمی کند و همیشه قابل انتقال نیست.
عفونت در برخی افراد تحت شرایط خاصی که ویروس را دوباره فعال می کند، مانند بیماری، استرس، نور خورشید یا خستگی، عود می کند.
شیوع های مکرر معمولاً کوتاه تر و کمتر از شیوع اول هستند. اگرچه ویروس تا پایان عمر در بدن فرد باقی می ماند، اما ممکن است به مرور زمان تعداد شیوع آن کاهش یابد.
خلاصه
تبخال مقعدی نوعی تبخال تناسلی است. امروزه نسبت به چند دهه پیش رایج تر است.
در حالی که پزشکان نمی توانند عفونت را درمان کنند، در حال حاضر داروهای ضد ویروسی زیادی وجود دارد که علائم را کاهش داده و خطر انتقال آن را به دیگران کاهش می دهد.
آگاهی برای کاهش شیوع تبخال مقعدی، مانند انجام رابطه جنسی با کاندوم و رعایت بهداشت شخصی، کلیدی است.