آنچه در مورد فاشیوتومی باید بدانید

هر ساختاری در بدن، از جمله اعصاب، اندام ها و ماهیچه ها، در لایه نازکی از بافت همبند به نام فاسیا قرار گرفته است.

فاسیا عملکردهای زیادی دارد، از جمله:

• نگه داشتن ساختارها در بدن
• ایجاد یک لایه محافظ
• در حرکت بدن نقش دارد

برخی شرایط می توانند باعث افزایش فشار در محفظه عضلانی شوند. یک محفظه اشاره دارد به بخش یا گروهی از ماهیچه‌ها، عصب‌ها یا رگ‌های بازوها و پاها که توسط یک غشای سخت به نام فاسیا پوشانده شده است.

همانطور که فاسیای پوشاننده این بافت ها برای انبساط سریع برای کاهش فشار قادر نیست ، جراحان به جای آن از فاشیوتومی استفاده می کنند. آنها از طریق فاسیا برش می دهند و به محفظه اجازه می دهند تا منبسط شود و فشار را کاهش دهد.

زمانی اتفاق می‌افتد که فشار در محفظه عضلانی به سطوح خطرناک افزایش می‌یابد و جریان خون در ناحیه آسیب‌دیده را کاهش می‌دهد. تورم یا خونریزی در عضله معمولاً علت اصلی آن است.

در صورت عدم درمان، این فشار می تواند به رگ های خونی و اعصاب آسیب برساند. همچنین می تواند از جریان خون به یک محفظه جلوگیری کند. این می تواند عواقب جدی برای فرد داشته باشد.

سندرم کمپارتمان درساق پا رایج تر  اتفاق می افتد اما می تواند هر اندامی را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم عبارتند از:

• درد، به ویژه هنگام گسترش اندام آسیب دیده
• سوزن سوزن شدن یا سوزن سوزن شدن
• رنگ پریده در اندام آسیب دیده
• نبض ضعیف یا بدون نبض در محفظه آسیب دیده

دو نوع سندرم کمپارتمان وجود دارد: حاد و مزمن. سندرم کمپارتمان حاد شایع ترین نوع است و به طور کلی زمانی اتفاق می افتد که فرد یک آسیب تروماتیک شدید را تجربه کند.

سندرم کمپارتمان مزمن ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فرد تمرینات ورزشی مکرر داشته باشد. نام دیگر آن سندرم کمپارتمان فعالیت است. این نوع معمولاً اورژانسی نیست.

فاسیوتومی غالبا یک روش اورژانسی است ، زیرا علائم ممکن است به طور ناگهانی شروع شود. درمان فوری برای جلوگیری از عوارض ضروری است.

پزشکان ممکن است برای تایید تشخیص سندرم کمپارتمان حاد یک معاینه فیزیکی یا آزمایش های تصویربرداری خاصی انجام دهند. اما اولویت انجام فاشیوتومی در اسرع وقت است.

آمادگی برای فاشیوتومی

گاهی اوقات، جراح ممکن است فشار کمپارتمان را قبل از جراحی جمع آوری کند. برای انجام این کار، آنها یک فشار سنج را در محفظه قرار می دهند تا فشار آن را اندازه گیری کنند. اگر فشار بالا باشد، این امر بیشتر تایید می کند که فرد مبتلا به سندرم کمپارتمان است.

ممکن است لازم باشد فرد در زمان منتهی به جراحی از خوردن و آشامیدن خودداری کند. با این حال، در شرایط اضطراری، این ممکن است همیشه امکان پذیر نباشد.

برای فاشیوتومی، فردی که جراحی می کند تحت بیهوشی عمومی یا موضعی قرار می گیرد. این بدان معنی است که آنها ممکن است در طول عمل هوشیار باشند، اما نباید دردی احساس کنند.

یک فرد برای جراحی به پشت دراز می کشد و تیم جراحی قسمتی از بدن را که در آن عمل را انجام می دهند، می پوشانند.

در حین فاشیوتومی

در طول عمل، جراح برشی را در ناحیه ایجاد می کند تا بتواند لایه بیرونی فاسیا را ببیند.

سپس آنها با دقت برشی را از طریق فاسیا ایجاد می کنند تا فشار در محفظه کاهش یابد.

هنگامی که تیم جراحی می توانند داخل محفظه را ببینند، آن ناحیه را بررسی می کنند و به دنبال علائم آسیب یا بافت مرده می گردند. اگر عضله مرده ای در داخل محفظه وجود داشته باشد، جراح آن را خارج می کند.

بعد از فاشیوتومی

پس از اتمام عمل، جراح معمولا ترک برش باز می کندتا فشار دوباره شروع به افزایش نکند. در روزهای بعد از عمل، ممکن است از بخیه برای بستن برش استفاده کنند یا بگذارند خود به خود بهبود یابد.

دور و بر ۵۰% در آن زمان، جراح ممکن است با استفاده از پوست قسمت دیگری از بدن، برای پوشاندن زخم، پیوند پوست بسازد.

هنگام بهبودی از فاشیوتومی، یک تیم مراقبت‌های بهداشتی مراقبت از زخم را ارائه می‌کند، اطمینان حاصل می‌کند که برش به درستی بهبود می‌یابد و به فرد کمک می‌کند تا هرگونه درد یا ناراحتی را مدیریت کند.

زخم می تواند ۴ تا ۶ هفته یا بیشتر طول بکشد  برای بهبودی کامل. برخی از افراد ممکن است نیاز به فیزیوتراپی داشته باشند تا حرکت طبیعی خود را در ناحیه آسیب دیده به دست آورند.

برخی از کارهایی که یک فرد می تواند برای کمک به بهبودی انجام دهد عبارتند از:

• اجتناب از سیگار
• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• هیدراته ماندن
• تکمیل فیزیوتراپی

یک فرد باید هر دستورالعملی را که از یک تیم مراقبت های بهداشتی در مورد نحوه مراقبت از زخم خود پس از خروج از بیمارستان انجام می دهد، دنبال کند.

یک فرد باید تیم مراقبت های بهداشتی را از هرگونه تغییر یا مشکلی که تجربه می کند، مانند افزایش درد یا تب، مطلع کند، زیرا اینها می تواند نشانه های عفونت باشد.

فاشیوتومی به طور کلی یک روش بی خطر است. با این حال، مانند تمام جراحی‌ها، این روش نیز دارای برخی از خطرات عوارض است.

عوارض احتمالی عبارتند از:

• عفونت زخم
• خون ریزی
• آسیب دائمی عضلانی یا عصبی
• آسیب تاندون
• نارسایی کلیه به دلیل بافت عضلانی مرده
• قطع عضو به دلیل آسیب شدید عضلانی

روش فاشیوتومی چیست؟

فاشیوتومی جراحی است که شامل بریدن فاسیا، لایه ای از بافت همبند که یک محفظه عضلانی را می پوشاند، برای کاهش فشار ایجاد شده، می باشد.

علت نیاز به فاشیوتومی چیست؟

اکثر افرادی که نیاز به فاشیوتومی دارند سندرم کمپارتمان دارند. این بدان معنی است که فشار در محفظه عضلانی به دلیل تورم، خونریزی یا تجمع مایعات دیگر افزایش می یابد.

سندرم کمپارتمان می تواند به دلیل آسیب شدید یا تلاش مکرر ورزشی در طول زمان رخ دهد.

فاسیوتومی چقدر خطرناک است؟

فاشیوتومی یک روش معمول و به طور کلی ایمن است. با این حال، تمام جراحی ها دارای برخی از خطرات عوارض هستند. بسیاری از عوارض مرتبط با فاشیوتومی به جای خود جراحی، نتیجه یک بیماری زمینه ای است.

با این حال، از آنجایی که فاشیوتومی اغلب منجر به زخم باز می شود، ممکن است خطر عوارض خاصی مانند عفونت کمی بیشتر باشد.

آیا فاسیا بعد از فاشیوتومی دوباره رشد می کند؟

خیر، فاسیا بعد از فاشیوتومی دوباره رشد نمی کند. با این حال، با بهبود زخم، بافت اسکار در محل برش ایجاد می شود و فاسیا را دوباره به هم وصل می کند. این بافت اسکار می تواند یکپارچگی فاسیا را بازگرداند و عملکردی مشابه بافت اصلی انجام دهد.

فاشیوتومی یک عمل جراحی است که در صورت افزایش فشار در محفظه عضلانی ممکن است فرد به آن نیاز داشته باشد. برش در فاسیا که محفظه را پوشانده است می تواند این فشار را کاهش داده و به جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.

در صورت عدم درمان، سندرم کمپارتمان می تواند عوارض خطرناکی ایجاد کند. فاشیوتومی می تواند به طور موثر این بیماری را درمان کند و بسیاری از افراد پس از جراحی عملکرد معمولی را بهبود می بخشند.