مننژیت التهاب مایعات اطراف مغز و نخاع است که معمولاً به دلیل عفونت ایجاد می شود. مننژیت نوع C نوعی مننژیت باکتریایی است که توسط باکتری نایسریا مننژیتیدیس ایجاد می شود.
مننژیت باکتریایی یک بیماری جدی است که نیاز به درمان فوری پزشکی با آنتی بیوتیک دارد. در صورت مشاهده علائم مننژیت، فرد باید فوراً کمک پزشکی دریافت کند.
مننژیت به التهاب مایع اطراف مغز و نخاع اشاره دارد. اغلب به دلیل عفونت ایجاد می شود که می تواند شامل گونه های مختلفی از باکتری ها، ویروس ها، انگل ها و قارچ ها باشد.
مننژیت نوع C به دلیل وجود باکتری سروتیپ C نایسریا مننژیتیدیس ایجاد می شود.
حداقل ۱۲ سروتیپ از باکتری ها وجود دارد، که اکثر موارد مننژیت به دلیل سروتیپ های زیر ایجاد می شوند:
- الف
- ب
- سی
- دبلیو
- X
- Y
در ایالات متحده، اروپا و کانادا، بیشتر موارد مننژیت به دلیل سروتیپ های B، C و Y ایجاد می شود. سروتیپ های C و A سروتیپ های اصلی هستند که باعث بیماری مننگوکوک در آفریقا می شوند.
مننژیت یک وضعیت پزشکی جدی است. در صورت بروز علائم، فرد باید فوراً کمک پزشکی دریافت کند.
علائم مننژیت نوع C مانند سایر انواع مننژیت است. علائم مننژیت به طور ناگهانی توسعه یابد و می تواند شامل:
- تب
- سردرد
- گرفتگی گردن
- گیجی
- حساسیت به نور
- حالت تهوع و استفراغ
همچنین ممکن است فرد دچار بثوراتی شود که با غلتاندن لیوان روی آن محو نمی شود.
در نوزادان، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- غیر فعال به نظر می رسد یا واکنش های آهسته نشان می دهد
- تحریک پذیری
- خوب تغذیه نمی کند
- رفلکس های غیر معمول
- استفراغ کردن
- یک نقطه نرم برآمده روی جمجمه
مننژیت نایسریا از طریق تبادل بزاق و تف باکتری ها از طریق عطسه، سرفه و بوسیدن می تواند گسترش یابد .
باکتری ها می توانند نیز در بالای گلو بدون ایجاد علائم زندگی می کنند. این بدان معناست که فردی که هیچ علامتی از مننژیت ندارد می تواند باکتری را به دیگران منتقل کند.
عوامل خطر مننژیت نوع C مانند سایر انواع مننژیت باکتریایی است.
هر کسی ممکن است به مننژیت مبتلا شود. با این حال، موارد زیر می تواند خطر ابتلای فرد به مننژیت افزایش دهد:
- سن: نوزادان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان مسنتر دارای نرخ بالاتری از بیماری مننگوکوک هستند.
- برخی از شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند و خطر ابتلا به بیماری مننگوکوک را افزایش دهند. مثالها عبارتند از:
- اچآیوی
- آسپلنی عملکردی و آناتومیک، که به نداشتن طحال یا داشتن طحالی که آنطور که باید عمل نمی کند اشاره دارد.
- کمبود اجزای مکمل، که به اختلالاتی اشاره دارد که بر سیستم کمپلمان بدن تأثیر می گذارد، که به بدن در مبارزه با عفونت ها کمک می کند.
- داروها: مهارکننده های مکمل مانند اکولیزوماب و راولیزوماب می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند
افراد از گروه های زیر نیز ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به مننژیت نوع C باشند:
- دانشجویان
- استخدام های نظامی
- کسانی که سفر می کنند
- کسانی که با باکتری هایی کار می کنند که باعث مننژیت نوع C می شوند
پزشکان با درخواست نمونه خون یا مایع اطراف نخاع و ارسال آنها به آزمایشگاه، مننژیت را آزمایش می کنند.
آزمایشگاه بسته به نوع عفونتی که پزشک مشکوک است آزمایشاتی را انجام می دهد.
مننژیت نوع C یک عفونت باکتریایی است، به این معنی که پزشکان آن را با آنتی بیوتیک با یا بدون استروئید – برای کاهش التهاب درمان می کنند.
همچنین ممکن است یک فرد از طریق ماسک صورت و مایعاتی که به صورت داخل وریدی داده می شود به اکسیژن نیاز داشته باشد، به این معنی که متخصصان مراقبت های بهداشتی مایعات را مستقیماً در رگ تزریق می کنند.
خدمات بهداشت ملی (NHS) گزارش می دهد که ممکن است یک فرد حداقل ۱ هفته برای درمان در بیمارستان نیاز داشته باشد .
واکسن زدن موثرترین روش پیشگیری از مننژیت نوع C است دو واکسن برای کمک به جلوگیری از ابتلای فرد به مننژیت نوع C وجود دارد:
- واکسن MenACWY (Menveo و MenQuadfi): این واکسن ها در برابر سروتیپ های A، C، W و Y محافظت می کنند. این آماده سازی واکسن چهار ظرفیتی نامیده می شود زیرا در برابر چهار سروتیپ محافظت می کند.
- واکسن MenABCWY (Penbraya): این واکسن در برابر سروتیپ های A، B، C، W و Y محافظت می کند. متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است از این دارو به عنوان یک واکسن پنج ظرفیتی یاد کنند زیرا به محافظت در برابر پنج سروتیپ کمک می کند.
واکسن ها بی خطر هستند و هر گونه خطر بالقوه بر خطر بیماری جدی همراه با مننژیت غلبه دارد. با این حال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) گزارش می دهد که فرد ممکن است برخی از عوارض جانبی را تجربه کند که ۱ تا ۵ روز بسته به واکسن طول می کشد.
عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد در محل تزریق
- خستگی
- سردرد
- درد عضلانی
- درد مفاصل
- تب یا لرز
- حالت تهوع و اسهال
با درمان سریع، اکثر افرادی که به مننژیت نوع C مبتلا می شوند، بهبودی کامل پیدا می کنند. با این حال، برخی ممکن است مشکلات سلامتی طولانی مدت داشته باشند، از جمله:
- از دست دادن کامل یا جزئی شنوایی یا بینایی
- تشنج های مکرر
- مشکلات تعادل، حرکت و هماهنگی
- از دست دادن اندام به دلیل قطع عضو
NHS گزارش می دهد که تقریباً ۱ مورد از ۱۰ مورد، مننژیت باکتریایی می تواند کشنده باشد.
اگر فرد مشکوک به هر نوع مننژیت باشد، باید فوراً تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد. بدون درمان، مننژیت نوع C و انواع خاصی از مننژیت می تواند کشنده باشد.
مننژیت نوع C نوعی مننژیت است که در اثر باکتری سروتیپ C نایسریا مننژیتیدیس ایجاد می شود. این یک نوع جدی از مننژیت باکتریایی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.
علائم مننژیت نوع C شامل تب، سردرد، گیجی، حساسیت به نور، سفتی گردن، حالت تهوع و استفراغ است. همچنین ممکن است فرد دچار بثوراتی شود که با فشار دادن شیشه روی آن محو نشود.
درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک با یا بدون استروئید است. درمان ممکن است به حداقل یک هفته بستری شدن در بیمارستان نیاز داشته باشد. اکثر مردم با درمان سریع بهبودی کامل پیدا می کنند.
با این حال، در تعداد کمی از موارد، مننژیت نوع C می تواند کشنده باشد.