آنچه در مورد نورویروس باید بدانید

نورویروس چیست؟

نوروویروس عضوی از خانواده ویروس های Caliciviridae است. این ویروس ها مسئول حدود ۹۰% شیوع گاستروانتریت ویروسی و نزدیک به ۵۰ درصد موارد در سراسر جهان.

نوروویروس در مدفوع و استفراغ افراد و حیوانات با عفونت پخش می شود. افراد می توانند با موارد زیر به ویروس مبتلا شوند:

• مصرف غذاهای آلوده
• نوشیدن آب آلوده
• دست زدن به دهان خود با همان دستی که برای لمس کسی که نورویروس یا سطحی آلوده دارد استفاده می‌کردند.

از بین بردن نوروویروس ها می تواند دشوار باشد زیرا آنها می توانند در دماهای گرم و سرد زنده بمانند و در برابر بسیاری از ضد عفونی کننده ها مقاوم هستند.

نوروویروس ها به طور مداوم دستخوش تغییرات ژنتیکی می شوند. به همین دلیل، انسان ها بیش از یک بار در طول زندگی خود به عفونت نوروویروس مبتلا می شوند، اگرچه علائم معمولاً هر بار شدت کمتری دارند.

علائم

به طور معمول، اولین علامت نورویروس حالت تهوع است.

سایر علائم رایج عبارتند از:

• استفراغ
• دل درد
• گرفتگی شکم
• اسهال آبکی یا شل
• احساس ناخوشی و بی حالی
• تب و لرز که معمولاً خفیف هستند
• بدن درد
• سردرد

در طول مدت کوتاهی که علائم وجود دارد، افراد ممکن است احساس بیماری شدید کنند و بارها در روز استفراغ کنند، اغلب به شدت و بدون هشدار.

توجه داشته باشید که علائم و نشانه ها معمولاً ۱ تا ۳ روز طول می کشد و بین ۱۲ تا ۴۸ ساعت پس از عفونت اولیه ظاهر می شود. در برخی موارد، اسهال ممکن است بیش از ۳ روز طول بکشد.

توجه به این نکته ضروری است که پس از برطرف شدن علائم، ویروس همچنان می تواند از طریق مدفوع و استفراغ تا ۲ هفته پخش شود..

درمان

هیچ درمان خاصی برای گاستروانتریت نورویروسی وجود ندارد. در عوض، هدف پزشکان جلوگیری از کم آبی و کنترل علائم است.

روزه گرفتن بهبودی را تسریع نمی کند. افراد مبتلا به نوروویروس باید از رژیم غذایی سبکی متشکل از مواد غذایی آسان هضم مانند برنج، نان، سوپ و پاستا استفاده کنند. نوزادان مبتلا به نورویروس باید رژیم غذایی منظم خود را دنبال کنند.

فرد باید اطمینان حاصل کند که مایعاتی را که از طریق استفراغ یا اسهال از دست می دهد جایگزین می کند. جایگزینی مایعات در کودکان بسیار خردسال و بزرگسالان بسیار مهم است، زیرا افراد در این گروه های سنی به ویژه مستعد کم آبی هستند که بسیار سریع اتفاق می افتد.

برخی افراد ممکن است مصرف مایعات آبرسانی خوراکی را مفید بدانند.

کم آبی بدن می تواند ناگهانی و برای برخی افراد تهدید کننده زندگی باشد. افراد مبتلا به کم آبی که قادر به نوشیدن مایعات کافی نیستند ممکن است نیاز به دریافت مایعات به صورت داخل وریدی داشته باشند.

عوامل خطر

عوامل خطر زیر ممکن است احتمال ابتلای فرد به نوروویروس را افزایش دهد:

• داشتن سیستم ایمنی ضعیف، به عنوان مثال، افرادی که تحت پیوند عضو قرار گرفته اند و افراد مبتلا به HIV
• زندگی در خانواری که اعضای آن اصول بهداشت مواد غذایی را به درستی رعایت نمی کنند
• زندگی با کودکی که به یک مرکز مراقبت از کودک یا پیش دبستانی می رود
• اقامت در هتل، کشتی کروز یا استراحتگاهی که افراد زیادی در آن جمع می شوند
• زندگی در یک جامعه بسته یا نیمه بسته، مانند خانه سالمندان، بیمارستان یا مرکز بازنشستگی

پس از عفونت نوروویروس، افراد مصونیت موقتی نسبت به عفونت بیشتر دارند، اگرچه این حالت معمولاً فقط حدوداً طول می‌کشد ۲-۳ سال.

علل

وزارت بهداشت و خدمات انسانی نشان می دهد که موارد زیر شایع ترین علل عفونت های نورویروس انسانی هستند:

• غذاهای آلوده
• صدف
• غذاهای آماده مانند سالاد، یخ، کلوچه، میوه و ساندویچ که یک کارگر مبتلا به عفونت نوروویروس با آنها برخورد کرده است.
• هر غذایی که حاوی ذرات مدفوع یا استفراغ فرد مبتلا به نوروویروس باشد

عوامل خطر شیوع بیماری

با توجه به CDC، حدود ۷۰% شیوع عفونت نوروویروس ناشی از مواد غذایی به دلیل آلوده شدن مستقیم غذا توسط کنترل کننده با نوروویروس بلافاصله قبل از مصرف آن رخ می دهد.

شیوع این بیماری اغلب با غذاهای سرد از جمله سالاد، ساندویچ و محصولات نانوایی مرتبط بوده است.

مقامات همچنین مواد غذایی مایع، مانند سس سالاد و کیک را به عنوان عوامل شیوع این بیماری درگیر کرده اند.

گاهی اوقات، صدف های حاصل از آب های آلوده مقصر شیوع گسترده گاستروانتریت هستند.

آلودگی فاضلاب چاه ها و آب های تفریحی نیز باعث شیوع عفونت نوروویروس از طریق آب در محیط های اجتماعی شده است.

جلوگیری

بهترین راه برای جلوگیری از انتشار نوروویروس های غذایی، استفاده صحیح از مواد غذایی است. بهداشت خوب دست و تمیز کردن مواد غذایی برای جلوگیری از انتقال نوروویروس مهم است.

نورویروس ها می توانند زنده ماندن دمای انجماد، و همچنین دمای ۱۴۰ درجه فارنهایت یا ۶۰ درجه سانتیگراد. برخی از افراد حتی ممکن است پس از خوردن صدف بخارپز دچار عفونت شوند. نوروویروس ها نیز می توانند تا حدود ۱۰ قسمت در میلیون کلرسطوحی که بسیار بالاتر از سطوح موجود در سیستم های آب عمومی فعلی است.

با وجود این ویژگی های بقا، کارشناسان می گویند که اقدامات نسبتاً ساده بهداشت شخصی و غذایی می تواند به طور قابل توجهی انتقال نورویروس ها را از طریق غذا کاهش دهد.

اقدامات زیر می تواند خطر ابتلا به عفونت نوروویروس را در افراد کاهش دهد:

• شستن دست ها: شستن مکرر و کامل دست ها با آب گرم و صابون می تواند خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد، به خصوص بعد از رفتن به دستشویی یا تعویض پوشک و قبل از تهیه غذا.
• تمیز کردن سطوح: افراد ترجیحاً باید با یک پاک کننده خانگی مبتنی بر سفید کننده تمیز کنند. در صورت امکان، آنها باید اجازه دهند سفید کننده حدود ۱۰ دقیقه روی سطح باقی بماند. افراد مبتلا به نوروویروس اغلب ممکن است بدون هشدار به شدت استفراغ کنند. آنها باید هر سطح نزدیک استفراغ را به سرعت و به طور کامل تمیز کنند، زیرا استفراغ می تواند عفونی باشد.
• پرهیز از غذاهای پرخطر: مردم باید سعی کنند از صدف هایی که ممکن است از آب های آلوده آمده باشند اجتناب کنند. آنها همچنین باید غذاهایی را که ممکن است فرد مبتلا به نورویروس تهیه کرده باشد دور بریزند. مردم باید تمام میوه ها و سبزیجات را به خوبی شسته و تمیز کنند.
• از بین بردن مدفوع و استفراغ آلوده: افراد باید اطمینان حاصل کنند که آنها را تخلیه کرده و محل توالت اطراف را بلافاصله با یک پاک کننده خانگی مبتنی بر سفید کننده تمیز کنند.
• شستن لباس ها و رختخواب ها: اگر این وسایل ممکن است آلوده شده باشند، افراد باید آنها را با آب گرم و صابون بشویند.
• پایین نگه داشتن صندلی توالت: هنگام شستشوی توالت، افراد باید صندلی توالت را پایین نگه دارند تا از ورود میکروب های عفونی به هوا جلوگیری شود.
• در خانه ماندن: پرهیز از تماس با عموم می تواند شیوع نوروویروس را کاهش دهد. این توصیه مخصوصاً برای افرادی که نورویروس دارند و در شغلی کار می‌کنند که نیاز به کنترل غذا دارد، مرتبط است.
• استفاده از حوله های یکبار مصرف: افرادی که به ویژه در برابر عفونت آسیب پذیر هستند، مانند افرادی که از فرد مبتلا مراقبت می کنند، باید از حوله های کاغذی یکبار مصرف برای خشک کردن دست های خود به جای پارچه های پارچه ای استفاده کنند. ویروس می تواند برای مدتی روی اشیا زنده بماند.
• مراقبت در هنگام مسافرت: افرادی که به مکانی سفر می کنند که سیستم بهداشتی کمتر توسعه یافته ای دارد، فقط باید از آب بطری استفاده کنند، حتی برای مسواک زدن دندان های خود. همچنین توصیه می شود از بوفه و غذاهای نپخته خودداری کنید.

بیمارستان ها و سایر مراکز مراقبت های بهداشتی نیز در پیشگیری از انتقال نقش دارند. آنها باید روی روش هایی برای محدود کردن گسترش ویروس تمرکز کنند، مانند جدا کردن افراد مبتلا به عفونت.

عوارض

در اکثریت قریب به اتفاق موارد، عفونت نوروویروس ظرف چند روز خود به خود برطرف می شود و هیچ عارضه ای ندارد.

معمولاً عوارض زیر ممکن است رخ دهد:

• سوء تغذیه
• یبوست
• سوء هاضمه
• رفلاکس

برخی از افراد قادر به نوشیدن مایعات کافی برای جایگزینی مایعاتی که از طریق استفراغ یا اسهال از دست می دهند، نیستند. ممکن است دچار کم آبی شوند و نیاز به مراقبت های پزشکی خاص داشته باشند.

کودکان خردسال، بزرگسالان بزرگتر و افراد در هر سنی که به یک مراقب نیاز دارند، به ویژه آسیب پذیر هستند.