آنچه در مورد کاردیومیوپاتی پس از زایمان باید بدانید

کاردیومیوپاتی پس از زایمان (PPCM) نوعی نارسایی سیستولیک قلب است، به این معنی که بر قدرت پمپاژ بطن چپ، محفظه پمپاژ اصلی قلب تأثیر می گذارد. PPCM معمولا در ماه آخر بارداری رخ می دهد اما ممکن است تا ۴ یا ۵ ماه پس از زایمان ایجاد شود. اگر هیچ دلیل واضح دیگری برای نارسایی قلبی یا تشخیص قبلی نارسایی قلبی وجود نداشته باشد، احتمالاً علائمی که برای اولین بار در این مدت ظاهر می شوند نشان دهنده PPCM هستند.

با PPCM، حفره های قلب بزرگ می شوند و عضله قلب ضعیف می شود. این کار پمپاژ خون کافی برای رفع نیازهای بدن را برای بطن چپ دشوارتر می کند. در نتیجه، ممکن است فشار خون پایین، خستگی و تجمع مایع در ساق پا را تجربه کنید.

علائم اصلی PPCM مانند سایر انواع نارسایی قلبی است. برخی نیز ممکن است در دوران بارداری معمولی تر باشند. با این حال، اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، بلافاصله با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

علائم PPCM عبارتند از:

• تنگی نفس، چه در حین فعالیت یا زمانی که صاف دراز کشیده اید
• تورم در مچ پا یا پا ناشی از تجمع مایعات (ادم)
• درد یا سفتی قفسه سینه
• سرفه کردن
• خستگی
• تپش قلب
• سبکی سر، به خصوص هنگام ایستادن

کارشناسان پزشکی هنوز دقیقاً نمی دانند که چرا افراد سالم در غیر این صورت به PPCM مبتلا می شوند. بر اساس انجمن قلب آمریکا (AHA)تحقیقات نشان می دهد که یکی از دلایل ممکن است فعالیت غیرعادی هورمون های خاصی باشد که می تواند به سیستم عروقی آسیب برساند. اینها برخی از همان هورمون هایی هستند که در افراد مبتلا به پره اکلامپسی نیز بیش فعال هستند، به همین دلیل است که یکی دیگر از عوامل خطر اصلی برای PPCM است.

سایر علل احتمالی عبارتند از:

• پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی
• کمبود تغذیه ای
• عفونت ویروسی قبلی

همیشه مشخص نیست که چرا فردی PPCM ایجاد می کند، اگرچه برخی از عوامل خطر ثابت وجود دارد. خطر PPCM بالاتر است اگر شما:

• مشکی
• باردار با بیش از یک جنین (دوقلو، سه قلو و غیره)
• بالای ۳۰ سال در دوران بارداری
• سابقه پره اکلامپسی و فشار خون بالا مزمن یا هر دو

یک چالش در تشخیص PPCM این است که برخی از علائم آن مانند علائمی است که بسیاری از افراد در اواخر بارداری خود تجربه می کنند، مانند تنگی نفس و تورم پا و مچ پا. اگر این علائم یا علائم دیگر به طور ناگهانی در دوران بارداری یا در ماه‌های پس از زایمان ظاهر شد، فوراً با پزشک یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید.

اگر مشکوک به PPCM باشد، پزشک علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند و با گوشی پزشکی به قلب و ریه‌های شما گوش می‌دهد تا علائم صداهای غیرمعمول قلب، ضربان قلب سریع و وجود مایع در ریه‌ها را پیدا کند. همچنین ممکن است برای بررسی وجود مایع در ریه ها – یک علامت رایج نارسایی قلبی – رادیوگرافی قفسه سینه انجام دهید.

اکوکاردیوگرام که از امواج صوتی برای تولید تصاویر قلب استفاده می‌کند، برای آشکار کردن تغییرات در ساختار قلب و توانایی پمپاژ آن نیز مفید است. اکوکاردیوگرام می تواند به تعیین کسر جهشی بطن چپ یا درصد خونی که با هر ضربان قلب از بطن چپ پمپ می شود کمک کند. کسر جهشی طبیعی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد است. کسر جهشی بطن چپ کمتر از ۴۵٪ می تواند نشانه PPCM باشد.

هدف اصلی درمان PPCM بازگرداندن عملکرد قلب سالم و جلوگیری از تجمع مایع در ریه ها، اندام تحتانی و سایر نقاط بدن است. این معمولاً از طریق ترکیبی از داروها و تنظیم سبک زندگی انجام می شود.

برخی از موارد بیشتر داروهای رایج تجویز شده برای کمک به کاهش استرس بر روی قلب شما عبارتند از:

• مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE).
• مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین (ARBs)
• مسدود کننده های بتا
• دیجیتالیس
• دیورتیک ها

به دلیل کاهش توانایی پمپاژ قلب، خطر تشکیل لخته خون افزایش می یابد. برای افراد مبتلا به PPCM ممکن است داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون) برای کاهش خطر لخته شدن خون تجویز شود.

اگر نارسایی قلبی شدید باشد، ممکن است برای شما داروهای اینوتروپیک تجویز شود که بر میزان مصرف قلب در هر انقباض تأثیر می گذارد.

یک داروی آزمایشی، بروموکریپتین، نوعی دارویی است که تولید پرولاکتین، هورمونی که در تولید شیر برای شیردهی نقش دارد، محدود می‌کند. در برخی افراد، پرولاکتین تغییر می کند و یک قطعه هورمون سمی ایجاد می کند که بر عملکرد قلب تأثیر می گذارد. محققان بر این باورند که این قطعه در ایجاد کاردیومیوپاتی پس از زایمان نقش دارد. یکی بررسی ۲۰۲۲ مطالعات دریافتند که بروموکریپتین با نرخ بقای قابل توجهی بالاتر در افراد مبتلا به PPCM مرتبط است. بروموکریپتین هنوز به عنوان درمانی برای PPCM در حال مطالعه است و ممکن است تجویز شود.

برخی از داروها برای بارداری یا شیردهی بی خطر نیستند. متخصص قلب شما رژیم دارویی شما را با شرایط فردی شما تنظیم می کند.

پزشک شما ممکن است تنظیمات سبک زندگی سالم مانند رژیم غذایی کم سدیم و محدودیت در مصرف مایعات را برای کمک به مدیریت ادم توصیه کند. با این حال، ممکن است این موارد در دوران بارداری توصیه نشود.

ممکن است پزشک به شما توصیه کند که روزانه خود را وزن کنید. کاهش وزن ناگهانی و غیرقابل توضیح حتی چند پوند می تواند نشان دهنده تجمع مایع در ریه ها یا شکم باشد که ممکن است واضح نباشد.

پیش بینی اینکه بازیابی برای همه کسانی که PPCM را تجربه می کنند، همیشه آسان نیست. با درمان، بسیاری از افراد بهبودی کامل را تجربه می کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دچار نارسایی مزمن قلبی شوند که نیاز به یک عمر مراقبت دارد.

درصد کمی از مردم در نتیجه PPCM می میرند.۲۰۲۰ بررسی اشاره می کند که تحقیقات کمی در مورد میزان مرگ و میر بلندمدت مرتبط با PPCM وجود دارد، اما مطالعات نشان می دهد که نرخ مرگ و میر دو ساله برای PPCM ممکن است از ۰ تا ۱۶٪ در ایالات متحده باشد.

کاردیومیوپاتی پس از زایمان چه احساسی دارد؟

موارد خفیف PPCM ممکن است علائم واضحی نداشته باشند، اما در موارد جدی‌تر، ممکن است با سرفه شبانه از خواب بیدار شوید یا در نفس کشیدن مشکل داشته باشید. ممکن است درد یا ناراحتی قفسه سینه را تجربه کنید یا ضربان قلب داشته باشید. ممکن است عوارض جدی مانند ایست قلبی، لخته شدن خون یا سکته را تجربه کنید.

کاردیومیوپاتی پس از زایمان چقدر می تواند ادامه داشته باشد؟

PPCM می تواند به نارسایی مزمن قلبی تبدیل شود، به این معنی که یک عمر باقی می ماند. با گذشت زمان، ممکن است به یک پمپ مصنوعی برای کمک به قلب برای انجام کار خود نیاز داشته باشید یا حتی اگر قلب برای عملکرد بسیار ضعیف است، به پیوند قلب نیاز داشته باشید. با این حال، AHA گزارش می دهد که با درمان، بسیاری از افراد مبتلا به PPCM ۳-۶ ماه به طور کامل بهبود می یابند .

نارسایی قلبی بعد از زایمان چقدر شایع است؟

کاردیومیوپاتی پس از زایمان یک بیماری غیرشایع است. مطالعه ۲۰ ساله کاردیومیوپاتی پس از زایمان در اروپا نشان می دهد که از هر ۴۹۵۰ فرد باردار حدود یک نفر PPCM را تجربه می کند. یک مطالعه دیگر دریافتند که نرخ ها از ۱ در ۱۰۰۰ بارداری تا ۱ در ۴۰۰۰ در ایالات متحده متفاوت است، اما آنها احساس می کنند که میزان واقعی ممکن است ناشناخته باشد.

کاردیومیوپاتی پس از زایمان یک بیماری نادر اما جدی است که می تواند منجر به عوارض مادام العمر و خطرات سلامتی شود. اگر شما مبتلا به PPCM تشخیص داده شده اید، مهم است که توصیه های تیم مراقبت های بهداشتی خود را دنبال کنید و داروهای خود را دقیقاً طبق تجویز مصرف کنید.

از آنجایی که بارداری آینده ممکن است خطرات بیشتری برای سلامتی داشته باشد، اگر قصد بارداری دیگری را دارید، با پزشک خود همکاری نزدیک داشته باشید. اگر دوباره باردار می شوید، ممکن است نیاز به نظارت مکرر بر عملکرد قلب خود داشته باشید تا علائم اولیه PPCM یا سایر نگرانی های قلبی را شناسایی کنید.