اگر چندین هفته محصولات آکنه بدون نسخه (بدون نسخه) را امتحان کرده اید و کمکی نکرده اند، از پزشک خود در مورد داروهای قوی با نسخه بپرسید. متخصص پوست می تواند به شما کمک کند:

آکنه خود را کنترل کنید
از ایجاد اسکار یا آسیب های دیگر به پوست خود اجتناب کنید
اسکارها را کمتر به چشم بیاورید

داروهای آکنه با کاهش تولید روغن و تورم یا با درمان عفونت باکتریایی کار می کنند. با اکثر داروهای تجویزی آکنه، ممکن است به مدت چهار تا هشت هفته نتیجه نگیرید. ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا آکنه شما به طور کامل از بین برود.

رژیم درمانی که پزشک شما توصیه می کند به سن شما، نوع و شدت آکنه شما و آنچه که مایلید به آن متعهد شوید بستگی دارد. برای مثال، ممکن است لازم باشد دو بار در روز به مدت چند هفته داروها را روی پوست آسیب دیده بشویید و بمالید. داروهای موضعی و داروهایی که از طریق دهان مصرف می کنید (داروهای خوراکی) اغلب به صورت ترکیبی استفاده می شوند. گزینه های درمانی برای زنان باردار به دلیل خطر عوارض جانبی محدود است.

با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای داروها و سایر درمان هایی که در نظر دارید صحبت کنید. و هر سه تا شش ماه یکبار با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید تا پوست شما بهبود یابد.

داروهای موضعی

رایج ترین داروهای تجویزی موضعی برای آکنه عبارتند از:

رتینوئیدها و داروهای شبه رتینوئید. داروهایی که حاوی رتینوئیک اسید یا ترتینوئین هستند اغلب برای آکنه متوسط مفید هستند. اینها به صورت کرم، ژل و لوسیون عرضه می شوند. به عنوان مثال می توان به ترتینوئین (Avita، Retin-A، دیگران)، آداپالن (Differin) و تازاروتن (Tazorac، Avage، و غیره) اشاره کرد. این دارو را در شب استفاده می‌کنید، سه بار در هفته شروع می‌شود، سپس هر روز که پوستتان به آن عادت می‌کند. از مسدود شدن فولیکول های مو جلوگیری می کند. ترتینوئین را همزمان با بنزوئیل پراکسید استفاده نکنید.
رتینوئیدهای موضعی حساسیت پوست شما به خورشید را افزایش می دهند. آنها همچنین می توانند باعث خشکی پوست و قرمزی پوست شوند، به خصوص در افرادی که پوست قهوه ای یا سیاه دارند. Adapalene ممکن است به بهترین شکل تحمل شود.
آنتی بیوتیک ها. اینها با از بین بردن باکتری های اضافی پوست و کاهش قرمزی و التهاب عمل می کنند. برای چند ماه اول درمان، ممکن است از رتینوئید و آنتی بیوتیک استفاده کنید، با آنتی بیوتیک در صبح و رتینوئید در عصر. آنتی بیوتیک ها اغلب با بنزوئیل پراکسید ترکیب می شوند تا احتمال ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به کلیندامایسین با بنزوئیل پراکسید (Benzaclin، Duac، دیگران) و اریترومایسین با بنزوئیل پراکسید (Benzamycin) اشاره کرد. آنتی بیوتیک های موضعی به تنهایی توصیه نمی شوند.
اسید آزلائیک و اسید سالیسیلیک. آزلائیک اسید یک اسید طبیعی است که توسط مخمر تولید می شود. خاصیت ضد باکتریایی دارد. به نظر می رسد کرم یا ژل آزلائیک اسید ۲۰ درصد به اندازه بسیاری از درمان های معمولی آکنه در صورت استفاده دو بار در روز موثر باشد. اسید آزلائیک تجویزی (Azelex، Finacea) یک گزینه در دوران بارداری و در دوران شیردهی است. همچنین می توان از آن برای مدیریت تغییر رنگی که در برخی از انواع آکنه رخ می دهد استفاده کرد. عوارض جانبی شامل قرمزی پوست و تحریک جزئی پوست است.
اسید سالیسیلیک ممکن است به جلوگیری از مسدود شدن فولیکول های مو کمک کند و به عنوان محصولات شستشو و ترک در دسترس است. مطالعات نشان دهنده اثربخشی آن محدود است. عوارض جانبی شامل تغییر رنگ پوست و تحریک جزئی پوست است.
داپسون. ژل داپسون (آکزون) ۵ درصد دو بار در روز برای آکنه های التهابی به ویژه در زنان مبتلا به آکنه توصیه می شود. عوارض جانبی شامل قرمزی و خشکی است.

شواهدی در حمایت از استفاده از روی، گوگرد، نیکوتین آمید، رزورسینول، سولفاستامید سدیم یا کلرید آلومینیوم در درمان های موضعی آکنه وجود ندارد.

داروهای خوراکی

آنتی بیوتیک ها. برای آکنه های متوسط تا شدید، ممکن است به آنتی بیوتیک های خوراکی برای کاهش باکتری ها نیاز داشته باشید. معمولا اولین انتخاب برای درمان آکنه تتراسایکلین (مینوسیکلین، داکسی سایکلین) یا ماکرولید (اریترومایسین، آزیترومایسین) است. ماکرولید ممکن است گزینه ای برای افرادی باشد که نمی توانند تتراسایکلین مصرف کنند، از جمله زنان باردار و کودکان زیر ۸ سال.
آنتی بیوتیک های خوراکی باید در کوتاه ترین زمان ممکن برای جلوگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی استفاده شوند. و آنها باید با داروهای دیگر مانند بنزوئیل پراکسید ترکیب شوند تا خطر ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی کاهش یابد.

عوارض جانبی شدید ناشی از استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان آکنه غیر معمول است. این داروها حساسیت پوست شما به خورشید را افزایش می دهند.
داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی. چهار قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی توسط FDA برای درمان آکنه در زنانی که مایل به استفاده از آنها برای پیشگیری از بارداری نیز هستند تأیید شده است . آنها محصولاتی هستند که پروژسترون و استروژن را ترکیب می کنند (Ortho Tri-Cyclen 21، Yaz، و غیره). ممکن است تا چند ماه دیگر مزایای این درمان را نبینید، بنابراین استفاده از سایر داروهای آکنه همراه با آن در چند هفته اول ممکن است کمک کند.
عوارض جانبی رایج داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی افزایش وزن، حساس شدن سینه ها و حالت تهوع است. این داروها همچنین با افزایش خطر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی، سرطان سینه و سرطان دهانه رحم مرتبط هستند.
عوامل ضد آندروژن اگر آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مفید نباشند، ممکن است داروی اسپیرونولاکتون (آلداکتون) برای زنان و دختران نوجوان در نظر گرفته شود. با مسدود کردن اثر هورمون های آندروژن بر غدد تولید کننده روغن کار می کند. عوارض جانبی احتمالی شامل حساسیت سینه و پریودهای دردناک است.
ایزوترتینوئین ایزوترتینوئین (Amnesteem، Claravis، و غیره) یک مشتق از ویتامین A است. ممکن است برای افرادی که آکنه متوسط یا شدید آنها به درمان های دیگر پاسخ نداده است، تجویز شود.
عوارض جانبی بالقوه ایزوترتینوئین خوراکی شامل بیماری التهابی روده، افسردگی و نقایص شدید مادرزادی است. همه افرادی که ایزوترتینوئین دریافت می کنند باید در برنامه مدیریت ریسک مورد تایید FDA شرکت کنند . و برای نظارت بر عوارض جانبی باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنند.

درمان ها

برای برخی افراد، درمان های زیر ممکن است به تنهایی یا همراه با داروها مفید باشد.

نور درمانی انواع مختلفی از درمان های مبتنی بر نور با موفقیت آزمایش شده اند. اکثر آنها نیاز به چندین بار مراجعه به مطب پزشک دارند. مطالعات بیشتری برای تعیین روش ایده آل، منبع نور و دوز مورد نیاز است.
لایه برداری شیمیایی. این روش از کاربردهای مکرر یک محلول شیمیایی مانند اسید سالیسیلیک، اسید گلیکولیک یا اسید رتینوئیک استفاده می کند. این درمان برای آکنه خفیف است. ممکن است ظاهر پوست را بهبود بخشد، اگرچه این تغییر طولانی مدت نیست و معمولاً نیاز به تکرار درمان است.
زهکشی و استخراج. پزشک شما ممکن است از ابزارهای ویژه ای برای برداشتن ملایم جوش های سرسفید و سرسیاه (کومدو) یا کیست هایی که با داروهای موضعی پاک نشده اند استفاده کند. این تکنیک به طور موقت ظاهر پوست شما را بهبود می بخشد، اما ممکن است باعث ایجاد اسکار نیز شود.
تزریق استروئید ضایعات ندولار و کیستیک را می توان با تزریق یک داروی استروئیدی به آنها درمان کرد. این درمان منجر به بهبود سریع و کاهش درد شده است. عوارض جانبی ممکن است شامل نازک شدن پوست و تغییر رنگ در ناحیه تحت درمان باشد.

درمان کودکان

بیشتر مطالعات در مورد داروهای آکنه افراد ۱۲ ساله یا بالاتر را درگیر کرده است. کودکان کوچکتر نیز به طور فزاینده ای به آکنه مبتلا می شوند. FDA تعداد محصولات موضعی تایید شده برای استفاده در کودکان را افزایش داده است . و دستورالعمل‌های آکادمی پوست آمریکا نشان می‌دهد که بنزوئیل پراکسید، آداپالن و ترتینوئین موضعی در کودکان پیش‌نوجوان مؤثر هستند و خطر عوارض جانبی را افزایش نمی‌دهند.

اگر کودک شما آکنه دارد، با یک متخصص پوست اطفال مشورت کنید. در مورد داروهایی که باید در کودکان اجتناب کنید، دوزهای مناسب، تداخلات دارویی، عوارض جانبی و اینکه چگونه درمان ممکن است بر رشد و تکامل کودک تأثیر بگذارد، سؤال کنید.

طب جایگزین

برخی از رویکردهای پزشکی جایگزین و یکپارچه ممکن است در کاهش آکنه مفید باشند:

روغن درخت چای. ژل های حاوی حداقل ۵٪ روغن درخت چای ممکن است به اندازه لوسیون های حاوی ۵٪ بنزوئیل پراکسید موثر باشند، اگرچه روغن درخت چای ممکن است کندتر عمل کند. عوارض جانبی احتمالی شامل خارش جزئی، سوزش، قرمزی و خشکی است که آن را برای افراد مبتلا به روزاسه انتخاب نامناسبی می کند.
مخمر ابجو. به نظر می رسد سویه ای از مخمر آبجو به نام Hansen CBS به کاهش آکنه در صورت مصرف خوراکی کمک می کند. ممکن است باعث ایجاد گاز (نفخ) شود.

تحقیقات بیشتری برای ایجاد اثربخشی بالقوه و ایمنی طولانی مدت این و سایر رویکردهای یکپارچه، مانند بیوفیدبک و ترکیبات آیورودا مورد نیاز است. قبل از اینکه آنها را امتحان کنید، با پزشک خود در مورد مزایا و معایب درمان های خاص صحبت کنید.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

می توانید سعی کنید آکنه خفیف یا متوسط را با محصولات بدون نسخه، مراقبت از پوست اولیه خوب و سایر تکنیک های مراقبت از خود اجتناب کنید یا آن را کنترل کنید:

مناطق مشکل دار را با یک پاک کننده ملایم بشویید. دو بار در روز، از دستان خود برای شستشوی صورت خود با صابون ملایم یا یک پاک کننده ملایم (Cetaphil، Vanicream، و غیره) و آب گرم استفاده کنید. و اگر پوست آسیب دیده را اصلاح می کنید، ملایم باشید.
از برخی محصولات مانند اسکراب صورت، قابض و ماسک اجتناب کنید. آنها تمایل به تحریک پوست دارند که می تواند آکنه را بدتر کند. شستشوی زیاد و شستشوی زیاد نیز می تواند پوست را تحریک کند.
برای خشک کردن چربی اضافی و ترویج لایه برداری از محصولات آکنه بدون نسخه استفاده کنید. به دنبال محصولات حاوی بنزوئیل پراکسید و آداپالن به عنوان مواد فعال باشید. همچنین ممکن است محصولات حاوی اسید سالیسیلیک، اسید گلیکولیک یا آلفا هیدروکسی اسید را امتحان کنید. ممکن است چند هفته طول بکشد تا از یک محصول استفاده کنید تا بهبودی را مشاهده کنید.
کرم ها نسبت به ژل ها یا پمادها کمتر تحریک کننده هستند. داروهای آکنه بدون نسخه ممکن است عوارض جانبی اولیه ایجاد کنند – مانند قرمزی، خشکی و پوسته پوسته شدن – که اغلب پس از اولین ماه استفاده از آنها بهبود می یابند.
از عوامل تحریک کننده اجتناب کنید. لوازم آرایشی روغنی یا چرب، کرم های ضد آفتاب، محصولات آرایش مو یا کانسیلرهای آکنه می توانند آکنه را بدتر کنند. در عوض، از محصولاتی استفاده کنید که دارای برچسب مبتنی بر آب یا غیر کومدوژنیک هستند، به این معنی که احتمال ایجاد آکنه در آنها کمتر است.
از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. برای برخی افراد، نور خورشید تغییر رنگی را بدتر می کند که گاهی پس از از بین رفتن آکنه باقی می ماند. و برخی از داروهای آکنه شما را مستعد آفتاب سوختگی می کنند. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا داروهای شما یکی از این موارد است یا خیر. اگر چنین است، تا حد امکان از نور خورشید دوری کنید. به طور مرتب از مرطوب کننده های غیر روغنی (غیر کومدوژنیک) که حاوی ضد آفتاب است استفاده کنید.
از اصطکاک یا فشار روی پوست خود اجتناب کنید. از پوست مستعد آکنه خود در برابر تماس با وسایلی مانند تلفن، کلاه ایمنی، یقه یا بندهای تنگ و کوله پشتی محافظت کنید.
از دست زدن یا برداشتن مناطق مستعد آکنه خودداری کنید. انجام این کار می تواند باعث آکنه بیشتر شود یا منجر به عفونت یا زخم شود.
بعد از فعالیت های شدید دوش بگیرید. چربی و عرق روی پوست شما می تواند منجر به جوش شود.

مقابله و حمایت

آکنه و اسکار آکنه می توانند باعث اضطراب شوند و ممکن است بر روابط اجتماعی و تصویر شما از خود تأثیر بگذارند. گاهی اوقات صحبت با خانواده، یک گروه پشتیبانی یا یک مشاور می تواند کمک کننده باشد.

استرس می تواند آکنه را بدتر کند. سعی کنید با خواب کافی و تمرین تکنیک های آرام سازی استرس را مدیریت کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات شما

اگر آکنه دارید که به خودمراقبتی و درمان های بدون نسخه پاسخ نمی دهد، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان زودهنگام و موثر آکنه، خطر ایجاد جای زخم و آسیب ماندگار به عزت نفس شما را کاهش می دهد. پس از معاینه اولیه، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص در تشخیص و درمان بیماری های پوستی (متخصص پوست) ارجاع دهد.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

اطلاعات کلیدی پزشکی خود را فهرست کنید، مانند سایر شرایطی که با آنها سر و کار دارید و هر نوع داروی نسخه ای یا بدون نسخه ای که استفاده می کنید، از جمله ویتامین ها و مکمل ها.
اطلاعات شخصی کلیدی را فهرست کنید، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
سوالاتی را که باید از پزشک خود بپرسید فهرست کنید . ایجاد فهرست سوالات از قبل می تواند به شما کمک کند از زمان خود با پزشک خود بهترین استفاده را ببرید.

در زیر چند سوال اساسی وجود دارد که باید از پزشک خود در مورد آکنه بپرسید. اگر در طول بازدیدتان سؤال دیگری برایتان پیش آمد، در پرسیدن آن تردید نکنید.

چه روش درمانی را برای من توصیه می کنید؟
اگر اولین درمان جواب نداد، بعد چه چیزی را توصیه می کنید؟
عوارض جانبی احتمالی داروهایی که تجویز می کنید چیست؟
چه مدت می توانم با خیال راحت از داروهایی که شما تجویز می کنید استفاده کنم؟
چه مدت پس از شروع درمان ممکن است علائم من شروع به بهبود کند؟
چه زمانی دوباره من را خواهید دید تا ارزیابی کنید که آیا درمان من مؤثر است یا خیر؟
آیا قطع داروهایم در صورتی که به نظر کار نمی‌کنند بی‌خطر است؟
چه اقدامات خودمراقبتی ممکن است علائم من را بهبود بخشد؟
آیا تغییری در رژیم غذایی من توصیه می کنید؟
آیا تغییری در محصولات بدون نسخه ای که برای پوستم استفاده می کنم، از جمله صابون ها، لوسیون ها، کرم های ضد آفتاب و لوازم آرایشی توصیه می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است زمانی را برای مرور هر نکته ای که می خواهید در مورد آنها عمیق صحبت کنید، اختصاص دهد. پزشک شما ممکن است بپرسد:

اولین بار چه زمانی این مشکل را ایجاد کردید؟
آیا به نظر می رسد چیز خاصی باعث شعله ور شدن آکنه شود، مانند استرس یا – در دختران و زنان – چرخه قاعدگی شما؟
چه داروهایی از جمله داروهای بدون نسخه و تجویزی و همچنین ویتامین ها و مکمل ها مصرف می کنید؟
در دختران و زنان: آیا از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنید؟
در دختران و زنان: آیا دوره های قاعدگی منظمی دارید؟
در دختران و زنان: آیا باردار هستید یا قصد دارید به زودی باردار شوید؟
از چه نوع صابون، لوسیون، ضد آفتاب، محصولات مو یا لوازم آرایشی استفاده می کنید؟
آکنه چگونه بر عزت نفس و اعتماد به نفس شما در موقعیت های اجتماعی تأثیر می گذارد؟
آیا سابقه خانوادگی آکنه دارید؟
چه درمان ها و مراحل خودمراقبتی را تاکنون امتحان کرده اید؟ آیا هیچ کدام موثر بوده است؟
آیا سایر اعضای خانواده برای درمان آکنه خود تحت درمان با ایزوترتینوئین یا هورمون درمانی قرار گرفته اند؟ آیا موثر بوده است؟