به گفته اکثر روانپزشکان، اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی یک اختلال شیمیایی مغز است. این یک بیماری مزمن است که باعث ایجاد دوره های خلقی متناوب می شود. این تغییرات خلقی از افسردگی تا شیدایی متغیر است. آنها هر دو علائم روحی و جسمی را شامل می شوند.
دوره های افسردگی با احساس غم و اندوه یا درماندگی مشخص می شود. در طول دوره‌های افسردگی، ممکن است به چیزهایی که معمولاً برای شما لذت می‌برند، علاقه نداشته باشید. این به عنوان شناخته شده است آنهدونیا. همچنین ممکن است بی حال تر باشید و بخواهید بیش از حد معمول بخوابید. ممکن است انجام کارهای روزمره دشوار باشد.
دوره های شیدایی شامل حالتی بیش از حد تحریک پذیر و بسیار پرانرژی است. در طول دوره های شیدایی، احتمال بیشتری وجود دارد که در فعالیت های دیوانه کننده شرکت کنید. ممکن است سریعتر صحبت کنید و از ایده ای به ایده دیگر بپرید. ممکن است تمرکز مشکل باشد و ممکن است زیاد نخوابید.
علاوه بر این علائم فیزیکی، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است علائم روان پریشی از جمله هذیان یا توهم را نیز تجربه کنند.
توهم در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی بیشتر شنیداری است تا دیداری. اگر تغییرات شدید در خلق و خوی خود را تجربه کنید، بیشتر احتمال دارد که دچار توهم شوید. توهمات و سایر علائم روان پریشی نیز بیشتر در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اتفاق می افتد تا مبتلایان به اختلال دوقطبی. به همین دلیل است که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که توهم دارند به اشتباه تشخیص داده می شوند.
اگر اختلال دوقطبی دارید، توهمات به احتمال زیاد در مرحله خلق و خوی شدید رخ می دهد. توهمات تمایل دارند خلق و خوی را منعکس کنند و ممکن است با توهم همراه باشند. هذیان ها باورهای نادرستی هستند که فرد به شدت به آنها اعتقاد دارد. نمونه ای از توهم این است که باور داشته باشید که شما دارای قدرت های خدایی ویژه ای هستید.
در طول یک حالت افسردگی، توهمات و هذیان ها ممکن است شامل احساس ناتوانی یا ناتوانی باشد. در حالت شیدایی، ممکن است باعث شوند شما احساس قدرت و اعتماد به نفس بیش از حد کنید، حتی شکست ناپذیر.
توهمات ممکن است موقتی باشند یا ممکن است در طول دوره های افسردگی یا شیدایی عود کنند.
توهمات در اختلال دوقطبی قابل مدیریت است. مانند هر بیماری جسمی یا روانی، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. هر دوی شما می توانید برای یافتن داروی مناسب برای تثبیت خلق و خوی خود با هم کار کنید یا برای تنظیم داروی خود تلاش کنید.
توهمات ممکن است نتیجه اختلال دوقطبی شما باشد، اما ممکن است ناشی از چیز دیگری نیز باشد. سایر علل توهم عبارتند از:
همه نمی دانند یا تشخیص نمی دهند که چه زمانی دچار توهم هستند. دانستن اینکه دچار توهم هستید می تواند باعث استرس و اضطراب شود. به یاد داشته باشید که تقصیر شما نیست. انواع راهبردهای مقابله ای وجود دارد که می توانید از طریق مشاوره یاد بگیرید. درمان خانواده محور می تواند به شما عزیزان کمک کند تا اپیزودهای دوقطبی و توهمات را تشخیص دهند و همچنین به شما در عبور از آنها کمک کند.
بررسی اجمالی
به گفته اکثر روانپزشکان، اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی یک اختلال شیمیایی مغز است. این یک بیماری مزمن است که باعث ایجاد دوره های خلقی متناوب می شود. این تغییرات خلقی از افسردگی تا شیدایی متغیر است. آنها هر دو علائم روحی و جسمی را شامل می شوند.
دوره های افسردگی با احساس غم و اندوه یا درماندگی مشخص می شود. در طول دوره‌های افسردگی، ممکن است به چیزهایی که معمولاً برای شما لذت می‌برند، علاقه نداشته باشید. این به عنوان شناخته شده است آنهدونیا. همچنین ممکن است بی حال تر باشید و بخواهید بیش از حد معمول بخوابید. ممکن است انجام کارهای روزمره دشوار باشد.
دوره های شیدایی شامل حالتی بیش از حد تحریک پذیر و بسیار پرانرژی است. در طول دوره های شیدایی، احتمال بیشتری وجود دارد که در فعالیت های دیوانه کننده شرکت کنید. ممکن است سریعتر صحبت کنید و از ایده ای به ایده دیگر بپرید. ممکن است تمرکز مشکل باشد و ممکن است زیاد نخوابید.
علاوه بر این علائم فیزیکی، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است علائم روان پریشی از جمله هذیان یا توهم را نیز تجربه کنند.
توهمات محرک های ساختگی هستند که در ذهن شما ایجاد می شوند. آنها واقعی نیستند. انواع مختلفی از توهم وجود دارد، از جمله:
بصری: دیدن چیزهایی مانند نورها، اشیاء یا افرادی که واقعاً آنجا نیستند
شنوایی: شنیدن صداها یا صداهایی که هیچ کس دیگری نمی شنود
لمسی: احساس لمس یا حرکت چیزی روی بدن شما، مانند دست یا چیزی که روی پوست شما می خزد
بویایی: استشمام بو یا عطری که وجود ندارد
حرکتی: فکر می کنید که بدن شما در حال حرکت است (مثلاً در حال پرواز یا شناور) در حالی که حرکت نمی کند.
توهم در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی بیشتر شنیداری است تا دیداری. اگر تغییرات شدید در خلق و خوی خود را تجربه کنید، بیشتر احتمال دارد که دچار توهم شوید. توهمات و سایر علائم روان پریشی نیز بیشتر در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اتفاق می افتد تا مبتلایان به اختلال دوقطبی. به همین دلیل است که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که توهم دارند به اشتباه تشخیص داده می شوند.
اگر اختلال دوقطبی دارید، توهمات به احتمال زیاد در مرحله خلق و خوی شدید رخ می دهد. توهمات تمایل دارند خلق و خوی را منعکس کنند و ممکن است با توهم همراه باشند. هذیان ها باورهای نادرستی هستند که فرد به شدت به آنها اعتقاد دارد. نمونه ای از توهم این است که باور داشته باشید که شما دارای قدرت های خدایی ویژه ای هستید.
در طول یک حالت افسردگی، توهمات و هذیان ها ممکن است شامل احساس ناتوانی یا ناتوانی باشد. در حالت شیدایی، ممکن است باعث شوند شما احساس قدرت و اعتماد به نفس بیش از حد کنید، حتی شکست ناپذیر.
توهمات در اختلال دوقطبی قابل مدیریت است. مانند هر بیماری جسمی یا روانی، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. هر دوی شما می توانید برای یافتن داروی مناسب برای تثبیت خلق و خوی خود با هم کار کنید یا برای تنظیم داروی خود تلاش کنید.
توهمات ممکن است نتیجه اختلال دوقطبی شما باشد، اما ممکن است ناشی از چیز دیگری نیز باشد. سایر علل توهم عبارتند از:
عوارض جانبی داروها
تب
سوء مصرف یا ترک مواد مخدر یا الکل
شرایط خاص چشم
سردردهای میگرنی
خستگی مفرط یا کم خوابی
روان‌گسیختگی
بیماری آلزایمر
همه نمی دانند یا تشخیص نمی دهند که چه زمانی دچار توهم هستند. دانستن اینکه دچار توهم هستید می تواند باعث استرس و اضطراب شود. به یاد داشته باشید که تقصیر شما نیست. انواع راهبردهای مقابله ای وجود دارد که می توانید از طریق مشاوره یاد بگیرید. درمان خانواده محور می تواند به شما عزیزان کمک کند تا اپیزودهای دوقطبی و توهمات را تشخیص دهند و همچنین به شما در عبور از آنها کمک کند.
لطفا توجه فرمایید این مطالب صرفا جهت جمع آوری تمام مطالب علمی معتبر است و توسط ربات از مقالات خارجی معتبر بصورت اتوماتیک ترجمه شده بنابراین ممکن است مشکلات داشته باشد. لذا می توانید در زیر همین مقاله اگر مشکلی وجود دارد کامنت بگذارید تا پاسخ داده شود.
لطفاً به این مطلب امتیاز دهید. این‌کار به بهبود ارائه مطالب کمک خواهد کرد.
مطالب مرتب به این موضوع که ممکن است به مطالعه آنها علاقه‌مند باشید:
