تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش شنوایی ممکن است تا یک‌سوم موارد زوال عقل را به خود اختصاص دهد [2]. مطالعه‌ای که در آوریل در مجله JAMA Otolaryngology—Head & Neck Surgery منتشر شد، نشان داد که حدود 32% از موارد زوال عقل در میان نزدیک به 3000 سالمند ممکن است با کاهش شنوایی مرتبط باشد [2]. این رقم به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از برآوردهای قبلی است [2]. جیسون اسمیت، دانشجوی دکتری در دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ جانز هاپکینز و نویسنده این مطالعه، اظهار داشت که به دلیل شیوع گسترده کاهش شنوایی در میان سالمندان، درمان آن می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در تأخیر یا پیشگیری از زوال عقل در سطح جمعیت داشته باشد [2].

اهمیت درمان کاهش شنوایی

کارشناسان تأکید می‌کنند که هنوز زود است تا ادعا شود سمعک‌ها به‌طور قطعی از زوال عقل جلوگیری می‌کنند [2]. بااین‌حال، استفاده از سمعک‌ها کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد و ارزش استفاده دارند، حتی اگر تأثیر مستقیمی بر پیشگیری از زوال عقل نداشته باشند [2]. این یافته‌ها اهمیت غربالگری و درمان زودهنگام کاهش شنوایی را برجسته می‌کنند. همچنین، بر نیاز به تحقیقات بیشتر تأکید دارند.

جزئیات مطالعه جدید

جمعیت مورد مطالعه

در ایالات متحده، حدود 33% از افراد بین 65 تا 74 سال و نزدیک به 50% از افراد بالای 75 سال دچار کاهش شنوایی هستند [3]. کاهش شنوایی یک عامل خطر شناخته‌شده برای زوال عقل است که بیش از 6 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد [1]. با افزایش سن جمعیت، انتظار می‌رود بار زوال عقل افزایش یابد [4]. مطالعه اسمیت و همکارانش داده‌های 2946 سالمند 66 تا 90 ساله را از مراکز مطالعاتی در می‌سی‌سی‌پی، کارولینای شمالی، مینه‌سوتا و مریلند بررسی کرد [2]. بر اساس آزمایش‌های شنوایی‌سنجی، 66% از شرکت‌کنندگان کاهش شنوایی داشتند و 37% خود گزارش کردند که دچار کاهش شنوایی هستند. از این تعداد، 30% از سمعک استفاده می‌کردند [2].

نتایج

پس از میانگین پیگیری حدود 6.5 سال، 239 شرکت‌کننده (حدود 8%) دچار زوال عقل شدند [2]. با استفاده از روش اپیدمیولوژیک کسر قابل‌انتساب جمعیتی (PAF)، محققان دریافتند که 32% از این موارد زوال عقل ممکن است به کاهش شنوایی مرتبط باشد [2,5]. نکته جالب اینکه کاهش شنوایی خودگزارش‌شده با افزایش خطر زوال عقل مرتبط نبود [2]. این نشان می‌دهد که آزمایش‌های شنوایی‌سنجی عینی برای شناسایی دقیق کاهش شنوایی ضروری هستند [2].

Photographer, Basak Gurbuz Derman / Getty Images

ارتباط بین کاهش شنوایی و زوال عقل

شواهد موجود

این مطالعه با تحقیقات قبلی همخوانی دارد. ویلا برنوویتز، محقق بیماری آلزایمر در مرکز تحقیقات سلامت کایزر پرمننته، مطالعه‌ای در سال 2020 منتشر کرد که نشان داد سالمندانی با حس شنوایی، لامسه و بینایی قوی، نصف خطر ابتلا به زوال عقل را در مقایسه با همسالان دارای نقص حسی داشتند [6]. بااین‌حال، بیشتر تحقیقات تنها ارتباط بین کاهش شنوایی و زوال شناختی را نشان می‌دهند، نه رابطه علّی [2]. این تمایز برای تفسیر یافته‌ها حیاتی است.

نظریه‌های توضیح‌دهنده

چند نظریه توضیح می‌دهند که چرا کاهش شنوایی ممکن است بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد:

• تقاضاهای شناختی: افراد با کاهش شنوایی برای درک گفتار و انجام کارهای روزمره انرژی شناختی بیشتری مصرف می‌کنند که ممکن است به‌مرور زمان شناخت را مختل کند [2]. اسمیت این را به فشار ناشی از تلاش مداوم برای درک گفتار تشبیه کرد [2].
• انزوای اجتماعی: کاهش شنوایی می‌تواند منجر به کاهش تعاملات اجتماعی، تحرک یا ورزش شود که همگی عوامل خطر زوال عقل مانند افسردگی و عدم فعالیت بدنی را تقویت می‌کنند [2]. دیوید روبن، رئیس بخش سالمندی در مرکز علوم سلامت UCLA، این انزوای اجتماعی را یک عامل کلیدی دانست [2].
• ارتباطات زیستی: کاهش شنوایی می‌تواند باعث کاهش فعال‌سازی عصبی در مغز شود و ارتباط بین بخش‌های مختلف مغز را دشوار کند، که ممکن است به آتروفی سلول‌های مغزی یا تغییرات ساختاری مغز منجر شود [2]. اسمیت این را به‌عنوان یک “ضربه اضافی” برای افرادی با سایر عوامل خطر زوال عقل توصیف کرد [2].

آیا سمعک‌ها می‌توانند از زوال عقل جلوگیری کنند؟

شواهد کنونی

اسمیت و همکارانش ارتباط “متوسطی” بین استفاده از سمعک و کاهش خطر زوال عقل مشاهده کردند که نیاز به تحقیقات بیشتر را توجیه می‌کند [2]. برنوویتز اظهار داشت که سمعک‌ها ممکن است به تأخیر زوال عقل کمک کنند، به‌ویژه اگر کاهش شنوایی عامل اصلی مشکلات شناختی باشد [2]. همچنین، تشخیص و درمان کاهش شنوایی می‌تواند مشخص کند که آیا مشکلات شناختی واقعی هستند یا صرفاً نتیجه دشواری در شنیدن [2]. بااین‌حال، روبن تأکید کرد که شواهد برای پیشگیری از زوال عقل توسط سمعک‌ها چندان قوی نیست [2]. مطالعه ACHIEVE در سال 2023، یک کارآزمایی تصادفی چندمرکزی، نتایج اولیه‌ای نداشت، اما نشان داد که درمان کاهش شنوایی در افراد با خطر بالای زوال عقل می‌تواند تغییرات شناختی مثبتی ایجاد کند [7]. این نشان‌دهنده پتانسیل در جمعیت‌های پرخطر است.

محدودیت‌ها

اسمیت اذعان کرد که مطالعه‌اش نتوانست تأثیرات تجمعی کاهش شنوایی بر زوال عقل را به‌طور کامل بررسی کند [2]. روبن خاطرنشان کرد که عوامل خطر متعددی ممکن است توضیح دهند چرا فرد با کاهش شنوایی دچار زوال عقل می‌شود، و کاهش شنوایی به‌تنهایی ممکن است علت اصلی نباشد [2]. این پیچیدگی نیاز به تحقیقات جامع‌تر را برجسته می‌کند. همچنین، شناسایی عوامل مداخله‌گر دشوار است.

توصیه‌هایی برای سالمندان با کاهش شنوایی

اهمیت غربالگری

کارشناسان بر اهمیت غربالگری کاهش شنوایی در سالمندان تأکید دارند، زیرا مداخله زودهنگام می‌تواند مؤثرتر باشد [2]. برنوویتز خاطرنشان کرد که غربالگری به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی امکان می‌دهد کاهش شنوایی را در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان کنند، زمانی که سمعک‌ها بیشترین تأثیر را دارند [2]. روبن افزود که استفاده صحیح از سمعک‌ها حیاتی است [2]. این می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی در اثربخشی ایجاد کند.

فواید سمعک‌ها

اسمیت تأکید کرد که درمان کاهش شنوایی، مانند استفاده از سمعک، ارتباطات را بهبود می‌بخشد و کیفیت زندگی را ارتقا می‌دهد، بدون هیچ خطر یا ضرری [2]. حتی اگر سمعک‌ها به‌طور مستقیم از زوال عقل جلوگیری نکنند، فواید آن‌ها در بهبود سلامت کلی و تعامل اجتماعی غیرقابل‌انکار است [2]. این باعث می‌شود درمان کاهش شنوایی یک انتخاب ارزشمند باشد.

خلاصه

یافته‌های کلیدی

کاهش شنوایی ممکن است تا 32% از موارد زوال عقل را در سالمندان به خود اختصاص دهد، که بالاتر از برآوردهای قبلی است [2]. در حالی که ارتباط متوسطی بین استفاده از سمعک و کاهش خطر زوال عقل وجود دارد، شواهد قطعی برای پیشگیری از زوال عقل هنوز وجود ندارد [2]. بااین‌حال، درمان کاهش شنوایی کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد و ارزش پیگیری دارد [2]. این یافته‌ها بر اهمیت مداخله زودهنگام تأکید دارند.

نکات کلیدی

• ارتباط کاهش شنوایی و زوال عقل: کاهش شنوایی ممکن است تا یک‌سوم موارد زوال عقل را در بر بگیرد، و درمان آن می‌تواند به تأخیر یا پیشگیری از زوال عقل در سطح جمعیت کمک کند [2].
• نقش سمعک‌ها: سمعک‌ها ارتباط و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشند، اما شواهد برای پیشگیری از زوال عقل هنوز قطعی نیست، اگرچه در جمعیت‌های پرخطر نویدبخش است [2,7].
• غربالگری و مداخله زودهنگام: غربالگری منظم کاهش شنوایی در سالمندان برای تشخیص و درمان زودهنگام، که می‌تواند اثربخشی سمعک‌ها را افزایش دهد، ضروری است [2].

آیا درمان کاهش شنوایی می‌تواند به تأخیر در زوال عقل در سالمندان کمک کند؟

ارتباط کاهش شنوایی و زوال عقل

یافته‌های جدید

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش شنوایی ممکن است تا یک‌سوم موارد زوال عقل را به خود اختصاص دهد [2]. مطالعه‌ای که در آوریل در مجله JAMA Otolaryngology—Head & Neck Surgery منتشر شد، نشان داد که حدود 32% از موارد زوال عقل در میان نزدیک به 3000 سالمند ممکن است با کاهش شنوایی مرتبط باشد [2]. این رقم به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از برآوردهای قبلی است [2]. جیسون اسمیت، دانشجوی دکتری در دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ جانز هاپکینز و نویسنده این مطالعه، اظهار داشت که به دلیل شیوع گسترده کاهش شنوایی در میان سالمندان، درمان آن می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در تأخیر یا پیشگیری از زوال عقل در سطح جمعیت داشته باشد [2].

اهمیت درمان کاهش شنوایی

کارشناسان تأکید می‌کنند که هنوز زود است تا ادعا شود سمعک‌ها به‌طور قطعی از زوال عقل جلوگیری می‌کنند [2]. بااین‌حال، استفاده از سمعک‌ها کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد و ارزش استفاده دارند، حتی اگر تأثیر مستقیمی بر پیشگیری از زوال عقل نداشته باشند [2]. این یافته‌ها اهمیت غربالگری و درمان زودهنگام کاهش شنوایی را برجسته می‌کنند. همچنین، بر نیاز به تحقیقات بیشتر تأکید دارند.

جزئیات مطالعه جدید

جمعیت مورد مطالعه

در ایالات متحده، حدود 33% از افراد بین 65 تا 74 سال و نزدیک به 50% از افراد بالای 75 سال دچار کاهش شنوایی هستند [3]. کاهش شنوایی یک عامل خطر شناخته‌شده برای زوال عقل است که بیش از 6 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد [1]. با افزایش سن جمعیت، انتظار می‌رود بار زوال عقل افزایش یابد [4]. مطالعه اسمیت و همکارانش داده‌های 2946 سالمند 66 تا 90 ساله را از مراکز مطالعاتی در می‌سی‌سی‌پی، کارولینای شمالی، مینه‌سوتا و مریلند بررسی کرد [2]. بر اساس آزمایش‌های شنوایی‌سنجی، 66% از شرکت‌کنندگان کاهش شنوایی داشتند و 37% خود گزارش کردند که دچار کاهش شنوایی هستند. از این تعداد، 30% از سمعک استفاده می‌کردند [2].

نتایج

پس از میانگین پیگیری حدود 6.5 سال، 239 شرکت‌کننده (حدود 8%) دچار زوال عقل شدند [2]. با استفاده از روش اپیدمیولوژیک کسر قابل‌انتساب جمعیتی (PAF)، محققان دریافتند که 32% از این موارد زوال عقل ممکن است به کاهش شنوایی مرتبط باشد [2,5]. نکته جالب اینکه کاهش شنوایی خودگزارش‌شده با افزایش خطر زوال عقل مرتبط نبود [2]. این نشان می‌دهد که آزمایش‌های شنوایی‌سنجی عینی برای شناسایی دقیق کاهش شنوایی ضروری هستند [2].

ارتباط بین کاهش شنوایی و زوال عقل

شواهد موجود

این مطالعه با تحقیقات قبلی همخوانی دارد. ویلا برنوویتز، محقق بیماری آلزایمر در مرکز تحقیقات سلامت کایزر پرمننته، مطالعه‌ای در سال 2020 منتشر کرد که نشان داد سالمندانی با حس شنوایی، لامسه و بینایی قوی، نصف خطر ابتلا به زوال عقل را در مقایسه با همسالان دارای نقص حسی داشتند [6]. بااین‌حال، بیشتر تحقیقات تنها ارتباط بین کاهش شنوایی و زوال شناختی را نشان می‌دهند، نه رابطه علّی [2]. این تمایز برای تفسیر یافته‌ها حیاتی است.

نظریه‌های توضیح‌دهنده

چند نظریه توضیح می‌دهند که چرا کاهش شنوایی ممکن است بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد:

• تقاضاهای شناختی: افراد با کاهش شنوایی برای درک گفتار و انجام کارهای روزمره انرژی شناختی بیشتری مصرف می‌کنند که ممکن است به‌مرور زمان شناخت را مختل کند [2]. اسمیت این را به فشار ناشی از تلاش مداوم برای درک گفتار تشبیه کرد [2].
• انزوای اجتماعی: کاهش شنوایی می‌تواند منجر به کاهش تعاملات اجتماعی، تحرک یا ورزش شود که همگی عوامل خطر زوال عقل مانند افسردگی و عدم فعالیت بدنی را تقویت می‌کنند [2]. دیوید روبن، رئیس بخش سالمندی در مرکز علوم سلامت UCLA، این انزوای اجتماعی را یک عامل کلیدی دانست [2].
• ارتباطات زیستی: کاهش شنوایی می‌تواند باعث کاهش فعال‌سازی عصبی در مغز شود و ارتباط بین بخش‌های مختلف مغز را دشوار کند، که ممکن است به آتروفی سلول‌های مغزی یا تغییرات ساختاری مغز منجر شود [2]. اسمیت این را به‌عنوان یک “ضربه اضافی” برای افرادی با سایر عوامل خطر زوال عقل توصیف کرد [2].

آیا سمعک‌ها می‌توانند از زوال عقل جلوگیری کنند؟

شواهد کنونی

اسمیت و همکارانش ارتباط “متوسطی” بین استفاده از سمعک و کاهش خطر زوال عقل مشاهده کردند که نیاز به تحقیقات بیشتر را توجیه می‌کند [2]. برنوویتز اظهار داشت که سمعک‌ها ممکن است به تأخیر زوال عقل کمک کنند، به‌ویژه اگر کاهش شنوایی عامل اصلی مشکلات شناختی باشد [2]. همچنین، تشخیص و درمان کاهش شنوایی می‌تواند مشخص کند که آیا مشکلات شناختی واقعی هستند یا صرفاً نتیجه دشواری در شنیدن [2]. بااین‌حال، روبن تأکید کرد که شواهد برای پیشگیری از زوال عقل توسط سمعک‌ها چندان قوی نیست [2]. مطالعه ACHIEVE در سال 2023، یک کارآزمایی تصادفی چندمرکزی، نتایج اولیه‌ای نداشت، اما نشان داد که درمان کاهش شنوایی در افراد با خطر بالای زوال عقل می‌تواند تغییرات شناختی مثبتی ایجاد کند [7]. این نشان‌دهنده پتانسیل در جمعیت‌های پرخطر است.

محدودیت‌ها

اسمیت اذعان کرد که مطالعه‌اش نتوانست تأثیرات تجمعی کاهش شنوایی بر زوال عقل را به‌طور کامل بررسی کند [2]. روبن خاطرنشان کرد که عوامل خطر متعددی ممکن است توضیح دهند چرا فرد با کاهش شنوایی دچار زوال عقل می‌شود، و کاهش شنوایی به‌تنهایی ممکن است علت اصلی نباشد [2]. این پیچیدگی نیاز به تحقیقات جامع‌تر را برجسته می‌کند. همچنین، شناسایی عوامل مداخله‌گر دشوار است.

توصیه‌هایی برای سالمندان با کاهش شنوایی

اهمیت غربالگری

کارشناسان بر اهمیت غربالگری کاهش شنوایی در سالمندان تأکید دارند، زیرا مداخله زودهنگام می‌تواند مؤثرتر باشد [2]. برنوویتز خاطرنشان کرد که غربالگری به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی امکان می‌دهد کاهش شنوایی را در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان کنند، زمانی که سمعک‌ها بیشترین تأثیر را دارند [2]. روبن افزود که استفاده صحیح از سمعک‌ها حیاتی است [2]. این می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی در اثربخشی ایجاد کند.

فواید سمعک‌ها

اسمیت تأکید کرد که درمان کاهش شنوایی، مانند استفاده از سمعک، ارتباطات را بهبود می‌بخشد و کیفیت زندگی را ارتقا می‌دهد، بدون هیچ خطر یا ضرری [2]. حتی اگر سمعک‌ها به‌طور مستقیم از زوال عقل جلوگیری نکنند، فواید آن‌ها در بهبود سلامت کلی و تعامل اجتماعی غیرقابل‌انکار است [2]. این باعث می‌شود درمان کاهش شنوایی یک انتخاب ارزشمند باشد.

خلاصه

یافته‌های کلیدی

کاهش شنوایی ممکن است تا 32% از موارد زوال عقل را در سالمندان به خود اختصاص دهد، که بالاتر از برآوردهای قبلی است [2]. در حالی که ارتباط متوسطی بین استفاده از سمعک و کاهش خطر زوال عقل وجود دارد، شواهد قطعی برای پیشگیری از زوال عقل هنوز وجود ندارد [2]. بااین‌حال، درمان کاهش شنوایی کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد و ارزش پیگیری دارد [2]. این یافته‌ها بر اهمیت مداخله زودهنگام تأکید دارند.

نکات کلیدی

• ارتباط کاهش شنوایی و زوال عقل: کاهش شنوایی ممکن است تا یک‌سوم موارد زوال عقل را در بر بگیرد، و درمان آن می‌تواند به تأخیر یا پیشگیری از زوال عقل در سطح جمعیت کمک کند [2].
• نقش سمعک‌ها: سمعک‌ها ارتباط و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشند، اما شواهد برای پیشگیری از زوال عقل هنوز قطعی نیست، اگرچه در جمعیت‌های پرخطر نویدبخش است [2,7].
• غربالگری و مداخله زودهنگام: غربالگری منظم کاهش شنوایی در سالمندان برای تشخیص و درمان زودهنگام، که می‌تواند اثربخشی سمعک‌ها را افزایش دهد، ضروری است [2].