سرم‌های مژه محصولاتی آرایشی موضعی هستند که مستقیماً روی مژه‌ها زده می‌شوند و هدف آن‌ها افزایش طول، حجم و ضخامت مژه‌ها و همچنین کاهش ریزش آن‌هاست. این محصولات معمولاً ترکیبی از مواد فعال مانند هیالورونیک اسید، ویتامین B5 و آنالوگ‌های پروستاگلاندین (PGAs) هستند که به رشد و ضخیم‌تر شدن مژه‌ها کمک می‌کنند.
کارایی سرم‌های مژه
با وجود اینکه سرم‌های مژه ممکن است به داشتن مژه‌های بلندتر و پرپشت‌تر کمک کنند، اما باید توجه داشت که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) محصولات آرایشی را پیش از عرضه به بازار تایید نمی‌کند و فقط بر برچسب‌گذاری آن‌ها نظارت دارد. به این معنا که ایمنی و اثربخشی این محصولات به طور کامل تضمین شده نیست. در حال حاضر تنها یک داروی تجویزی به نام لاتیس (Latisse) برای رشد مژه توسط FDA تایید شده است.
مطالعات کوچک مانند یک پژوهش در سال ۲۰۲۰ که روی ۳۰ نفر انجام شد، نشان داد که سرم‌های مژه می‌توانند طول، حجم و ضخامت مژه‌ها را افزایش دهند، اما برای نتیجه‌گیری دقیق‌تر نیاز به مطالعات وسیع‌تر است. همچنین استفاده منظم و مداوم برای چند هفته ضروری است تا اثرات رشد مژه مشاهده شود.
توجه داشته باشید که نباید بیش از حد مصرف توصیه شده روی برچسب محصول استفاده کنید؛ استفاده بیش از حد معمول، رشد سریع‌تر مژه‌ها را به دنبال ندارد بلکه احتمال بروز عوارض جانبی مانند تحریک چشم را افزایش می‌دهد.
عوارض جانبی احتمالی سرم‌های مژه
سرم‌های مژه، مخصوصاً آن‌هایی که حاوی آنالوگ‌های پروستاگلاندین هستند، می‌توانند باعث بروز عوارض جانبی متعددی شوند. این ترکیبات در اصل برای درمان گلوکوم (آب‌سیاه) و تحریک زایمان به کار می‌رفتند اما به خاطر عارضه جانبی افزایش طول و ضخامت مژه‌ها، اکنون در سرم‌های آرایشی استفاده می‌شوند.
از جمله عوارض شایع می‌توان به:
- تغییر رنگ پوست پلک (پیگمانتاسیون)
- تحریک و التهاب چشم
- تغییر رنگ عنبیه چشم (ایریس)
- خشکی چشم
- ترشحات غیرطبیعی از چشم اشاره کرد.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ نشان داد که برخی افراد پس از استفاده از این سرم‌ها دچار شرایطی به نام “پری‌اوربیتوپاتی مرتبط با پروستاگلاندین” شده‌اند که باعث نازک شدن پوست اطراف چشم و ایجاد چین و چروک می‌شود.
اگر چشمان حساسی دارید، اغلب دچار آلرژی می‌شوید یا به بیماری‌های چشمی مانند گلوکوم یا التهاب ملتحمه مبتلا هستید، بهتر است از سرم‌های مژه استفاده نکنید.
در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی، باید مصرف سرم را فورا قطع کرده و با پزشک مشورت کنید تا بررسی‌های لازم انجام شود و درمان مناسب تجویز گردد.
گزینه‌های جایگزین برای داشتن مژه‌های پرپشت و بلندتر
اگر نمی‌خواهید از سرم مژه استفاده کنید، روش‌های متنوع دیگری برای بهبود ظاهر مژه‌ها وجود دارد:
- مژه‌های مصنوعی: دسته‌هایی از مژه‌های مصنوعی یا طبیعی که به نوار چسبیده و با چسب آرایشی به خط مژه متصل می‌شوند و ظاهری پرپشت و بلند ایجاد می‌کنند.
- اکستنشن مژه: نوعی مژه نیمه‌دائم که با چسب مخصوص به مژه‌های طبیعی وصل شده و چند هفته دوام دارد. برای کسانی که نمی‌خواهند هر روز مژه مصنوعی بچسبانند مناسب است.
- فرمژه: ابزاری آرایشی که مژه‌ها را از ریشه بلند و فر می‌کند و حجم موقتی ایجاد می‌کند. با این حال استفاده مکرر ممکن است به ریزش مژه‌ها منجر شود.
- ریمل یا ماسکارا: با پوشش دادن مژه‌ها باعث ضخیم‌تر و پرحجم‌تر به نظر رسیدن آن‌ها می‌شود.
- روغن کرچک: استفاده سنتی و تجربی از روغن کرچک برای رشد مژه‌ها وجود دارد، اما شواهد علمی قوی در این زمینه نیست. این روغن ممکن است به درخشندگی و ظاهر بهتر مژه‌ها کمک کند و به عنوان جایگزینی سبک‌تر برای ریمل عمل کند.
جمع‌بندی
سرم‌های مژه می‌توانند به بهبود ظاهر مژه‌ها با افزایش طول و ضخامت کمک کنند، اما ممکن است عوارضی مانند تحریک چشم، خشکی چشم و تغییر رنگ پوست پلک را نیز به همراه داشته باشند. در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی، مصرف سرم را قطع کرده و حتماً به پزشک مراجعه کنید تا مشکل به‌درستی بررسی و درمان شود.
اگر به دنبال گزینه‌های بدون عوارض جانبی هستید، می‌توانید روش‌های غیرشیمیایی مانند مژه‌های مصنوعی، اکستنشن یا استفاده از ریمل را امتحان کنید. همچنین توجه داشته باشید که برای داشتن مژه‌های سالم و زیبا، مراقبت از چشم‌ها و رعایت بهداشت آن‌ها اهمیت زیادی دارد.