آیا لبو یا چغندر برای دیابت مفید است؟

مطالعات نشان داده اند که چغندر دارای طیف وسیعی از اثرات قدرتمند است که می تواند به کاهش تاثیر دیابت کمک کند.

کاهش فشار خون

تحقیقات نشان می دهد که خوردن چغندر یا نوشیدن آب چغندر ممکن است برای افراد مبتلا به فشار خون بالا مفید باشد. فشار خون بالا در میان افراد مبتلا به دیابت، به ویژه افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ شایع است.

وجود نیترات‌ها در آب چغندر، مسئول اثر کاهش فشار است. این نیترات ها توانایی رگ های خونی را برای گشاد شدن بهبود می بخشد و جریان خون را بهبود می بخشد.

مطالعه اخیر، در مجله منتشر شده است فشار خون، دریافت که نوشیدن یک فنجان آب چغندر در روز به نظر می رسد باعث کاهش قابل توجه فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون می شود.

این مطالعه شامل ۶۴ بیمار، بین ۱۸ تا ۸۵ سال، مبتلا به فشار خون بالا بود. نیمی از شرکت کنندگان برای شرایط خود دارو مصرف می کردند اما نتوانستند به فشار خون مورد نظر خود برسند. نیمی دیگر هنوز درمان نشده بودند.

پس از ۴ هفته، محققان دریافتند که ۳۴ بیمار که هر روز یک فنجان آب چغندر می نوشند، کاهش قابل توجهی، ۸/۴ میلی متر جیوه (mmHg) در سطح فشار خون خود را تجربه کردند. کسانی که یک نوشیدنی آبمیوه بدون نیترات مصرف کردند، این کاهش را تجربه نکردند.

بیمارانی که آب چغندر مصرف می کردند نیز ۲۰ درصد بهبود خاصی در کشش رگ های خونی خود نشان دادند.

دکتر شانون آمولز از بنیاد قلب بریتانیا که این مطالعه را تامین مالی کرده است، توصیه کرد به شرح زیر:

“امکان استفاده از یک محصول طبیعی به جای قرص دیگر برای کمک به کاهش فشار خون بسیار جذاب است. گام بعدی این است که ببینیم آیا این نتیجه می تواند در گروه بسیار بزرگتری از افراد مبتلا به فشار خون بالا و در مدت زمان طولانی تری تکرار شود یا خیر.

بررسی ۲۰۱۳ شواهد از ۱۶ کارآزمایی که در مجموع شامل ۲۵۴ شرکت‌کننده بود، به این نتیجه رسیدند که نوشیدن آب چغندر به کاهش قابل توجه فشار خون سیستولیک کمک می‌کند. فشار خون سیستولیک مرحله ای از ضربان قلب است که در آن قلب منقبض می شود و خون را از طریق شریان ها عبور می دهد.

با این حال، در این مجله تغذیه در مطالعه، نویسندگان بیان می‌کنند که یافته‌ها باید در مطالعات طولانی‌مدت قبل از ارائه هرگونه توصیه مورد آزمایش قرار گیرند.

کاهش آسیب عصبی

بررسی ۲۰۱۲ مطالعات منتشر شده همچنین نشان می دهد که آلفا لیپوئیک اسید، آنتی اکسیدانی که در چغندر وجود دارد، ممکن است به کاهش آسیب عصبی در افراد مبتلا به دیابت کمک کند.

آسیب عصبی علامت دیابت است .

با این حال، فواید ممکن است به تزریق آلفا لیپوئیک اسید محدود شود.

محققان در این مقاله می نویسند: «معلوم نیست که آیا بهبودهای قابل توجهی که با تجویز خوراکی اسید آلفا لیپوئیک مشاهده می شود از نظر بالینی مرتبط هستند یا خیر. مجله بین المللی غدد درون ریز.

بهبود عملکرد ورزشی

تحقیقات همچنین نشان داده است که نوشیدن آب چغندر ممکن است توانایی را بهبود بخشد ماهیچه ها برای جذب اکسیژن در حین فعالیت بدنی و بهبود تحمل ورزش.

ورزش به کاهش خطر و کاهش پیشرفت بیماری قلبی و سایر اختلالات قلبی عروقی کمک می کند. این به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت مفید است، زیرا آنها در معرض خطر بالای این شرایط هستند.

چغندر بسیار مغذی و کم کالری است و حاوی فقط ۵۸ کالری در هر وعده یک لیوان است.

آنها سرشار از آنتی اکسیدان هستند که مولکول های آسیب رسان به نام رادیکال های آزاد را که می توانند به رگ های خونی آسیب برسانند، پاک می کنند. آنها همچنین دارای سطوح بالایی از یک فیتونوترینت یا ماده مغذی گیاهی به نام بتالاین هستند که به کاهش التهاب کمک می کند.

علاوه بر این، چغندر منبع فراوانی از فولات، ویتامین B مهم است. هر وعده یک لیوانی ۳۷ درصد از میزان مصرف توصیه شده روزانه (RDI) فراهم می کند . آنها منبع خوبی از منگنز هستند و ۲۲ درصد از RDI ماده معدنی در هر لیوان تامین می کنند.

چغندر همچنین فاقد کلسترول و مقادیر بسیار کمی چربی است.

یک لیولن چغندر خام حاوی:

• ۱۳ گرم  کربوهیدرات، شامل ۹.۱۹ گرم شکر و ۳.۸ گرم فیبر غذایی
• ۲.۲ گرم پروتئین

سایر ویتامین ها و مواد معدنی موجود در چغندر عبارتند از:

• ویتامین های B1، B2، B3، B5 و B6
• کلسیم
• اهن
• منیزیم
• فسفر
• پتاسیم
• سدیم
• فلز روی

چغندر همچنین منبع خوبی از نیترات های غذایی است که تصور می شود ماده اصلی موجود در چغندر است که سلامت رگ های خونی را ارتقا می دهد.

سطوح بالای نیترات رژیم غذایی می تواند اثربخشی داروهای نیترات آلی و نیتریت را کاهش دهد، که مردم برای درمان آنژین مصرف می کنند.

این رژیم همچنین می‌تواند عملکرد داروهای مهارکننده PDE-5 را که به اختلال نعوظ کمک می‌کنند، مختل کند.

نیترات موجود در آب چغندر که به اندازه کافی ذخیره نشده است می تواند به ماده بالقوه مضر نیتریت تبدیل شود، زیرا می تواند چغندر را در معرض انواع خاصی از باکتری ها قرار دهد.

حتما چغندر را به درستی نگهداری کنید. برگها را به محض ورود به آشپزخانه حدود ۲ اینچ از ریشه ببرید. لامپ ها را تا ۱۰ روز در یخچال نگهداری کنید. برگ ها را در کیسه ای جداگانه نگهداری کنید و ظرف ۲ روز بخورید.

درصد کمی از مردم با چغندر مواجه می شوند که در آن ادرار پس از خوردن چغندر قرمز می شود. Beeturia هیچ اثر مضر شناخته شده ای ایجاد نمی کند.

برخی از مواد مغذی موجود در چغندر با زمان پخت طولانی‌تر کاهش می‌یابد و همچنین اثرات مفید آن نیز کاهش می‌یابد.

در نتیجه، موثرترین راه برای به دست آوردن حداکثر فواید چغندر، خوردن آن به صورت خام، چه به صورت آب میوه و چه به صورت رنده شده در سالاد است.

آب چغندر همچنین می تواند به عنوان پایه ای برای کوکتل ها یا اسموتی های آب میوه و سبزیجات استفاده شود. برخی از ترکیبات محبوب آبمیوه گیری، برای یک وعده، عبارتند از:

• دو عدد چغندر متوسط، سه عدد هویج متوسط، یک عدد سیب
• یک چغندر بزرگ، دو عدد سیب و یک تکه زنجبیل
• یک چغندر بزرگ، نصف آناناس، ۴ اونس نارگیل و یخ
• یک چغندر بزرگ، ۱ فنجان توت فرنگی، نصف فنجان زغال اخته، دو عدد سیب و یخ
• یک چغندر بزرگ، کلم پیچ، سه هویج، یک چوب کرفس و یخ

چغندر را همچنین می توان بخار پز، آب پز، برشته یا ترشی کرد. آنها پایه و اساس بسیاری از دستور العمل ها، مانند گل گاوزبان، نوعی سوپ محبوب در کشورهای اروپای شرقی را تشکیل می دهند.

چغندر همچنین یک افزودنی خوشمزه به ریزوتو و یک همراه سنتی برای ماهی خال مخالی است.

آووکادوی پر شده با زیره و انار، چغندر و سالسا موسیر را برای پیش غذا یا میان وعده سبک، یا پاستا رژینیت را با سس چغندر و خامه ترش برای یک وعده غذایی اصلی سنگین تر امتحان کنید.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که یک رژیم غذایی متعادل حاوی طیف گسترده ای از غذاهای مغذی برای سلامتی مهم است. یک رژیم متعادل همیشه به رژیمی که بر طیف محدودی از سوپرغذاها تمرکز دارد ترجیح داده می شود.