مهم نیست که چه کاری انجام می دهید، مغز شما تقریبا همیشه در حال تمرین است.
کار مدرسه. کارهای خانه. کار کار. رانندگی در ترافیک. تماشای تلویزیون. انجام امور انجام یک بازی رومیزی. تصمیم گیری برای خوردن شام با مکالمه همراه باشید. به یاد آوردن جایی که ماشین خود را پارک کرده اید.
شما برای همه چیز به مغز خود متکی هستید.
شما آنقدر به آن تکیه می کنید که جای تعجب نیست که مغز شما مانند یک عضله احساس می شود – ماهیچه ای که در طول روز خم می شوید.
اما آیا مغز شما در واقع یک ماهیچه است؟
همانطور که مشخص است، مغز شما در واقع یک ماهیچه نیست. این یک اندام است – عضوی که در واقع نقش بزرگی در کنترل عضلات سراسر بدن شما ایفا می کند.
عضله از بافت عضلانی تشکیل شده است که سلول‌های عضلانی در دسته‌های الاستیک گروه‌بندی شده‌اند که با هم منقبض می‌شوند تا حرکت و/یا نیرو تولید کنند. شما از ماهیچه های خود برای پرتاب توپ برای سگ خود استفاده می کنید و گربه خود را بلند می کنید. و برخی از عضلات شما حتی به تنهایی کار می کنند، مانند آنهایی که به حرکت غذا در دستگاه گوارش شما کمک می کنند.
از سوی دیگر، مغز شما یک اندام سه پوندی است که از بافت نرمی به نام ماده خاکستری و ماده سفید تشکیل شده است که حاوی نورون ها و سلول های دیگری (به نام سلول های گلیال) است که به حفظ این نورون ها کمک می کنند. نورون ها سلول های خاصی هستند که اطلاعات را در سراسر بدن شما به شکل سیگنال های الکتریکی و شیمیایی ارسال و دریافت می کنند.
مغز شما خیلی چیزها را کنترل و تسهیل می کند، از جمله:
- جنبش
- حواس
- فکر و استدلال
- حافظه
- پردازش احساسات
- عملکردهای حیاتی مانند تنفس و ضربان قلب
اما، فقط به این دلیل که مغز شما یک عضله نیست، به این معنی نیست که شما نباید آن را مانند یک عضله تمرین و خم کنید.
چرا مغز شما از ورزش کردن سود می برد؟
تا زمانی که شما تقریباً شش ساله شوید، رشد مغز شما به پایان رسیده است. اما با افزایش سن همچنان تغییر می کند.
در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی، تغییرات ظریف به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های شناختی مورد نیاز برای یادگیری مفاهیم جدید و تفکر استراتژیک را توسعه داده و اصلاح کنید. با گذشت سالها، شما همچنان از مهارت های شناختی خود برای یادگیری چیزهای جدید، حل مشکلات و سازگاری با چالش ها و اولویت های همیشه در حال تغییر استفاده می کنید.
در این میان اما مطالعات نشان می دهد برخی از عملکردهای شناختی ممکن است با گذشت زمان و از سن ۳۰ سالگی شروع به کاهش آهسته آهسته کنند. مواردی مانند سرعت پردازش اطلاعات جدید، میزان توانایی شما در انجام چند کار یا تمرکز در هنگام ارائه محرک های رقیب، و میزان خوبی که حقایق را به خاطر می آورید و تجربیات شخصی
چه تقریباً ۳۰ ساله باشید و چه در حال حاضر در طرف دیگر، تمام امیدتان از بین نمی رود.
مغز شما ممکن است یک عضله نباشد، اما – همانطور که می توانید گروه های عضلانی خاصی را در طول تمرین هدف قرار دهید – یک مطالعه نشان می دهد که تحریک مغز ممکن است به بهبود عملکرد آن کمک کند.
مطالعه ۲۰۱۳ که بزرگسالان جوانی که یک بازی تمرین مغز انجام دادند، عملکرد شناختی بهبود یافته ای از جمله حافظه کاری، حل مسئله و توانایی به یاد آوردن اطلاعات را نشان دادند. با این حال، این تنها یک مطالعه است، و – به طور گسترده تر – اکثر متخصصان موافق هستند که مزایای دراز مدت به چالش کشیدن مغز با پازل های کلمات و بازی ها توسط علم پشتیبانی نمی شود. نویسندگان مطالعه فوق‌الذکر حتی خاطرنشان می‌کنند که یافته‌های آنها “نشان نمی‌دهد که همه باید بازی‌های تمرین مغز را انجام دهند.”
تمرین
با این حال، اخبار بهتری در مورد اینکه چگونه می توانید با افزایش سن، سلامت مغز خود را حفظ کنید، وجود دارد.
مطالعات به وضوح نشان می دهد انجام تمرینات بدنی فراوان، به ویژه کاردیو، به عملکرد شناختی کمک می کند و به کاهش خطر زوال عقل در فرد کمک می کند – زوال شناختی که می تواند تفکر، حافظه و ارتباطات را مختل کند.
علاوه بر این، گوش دادن به موسیقی و یادگیری نواختن ساز نشان داده شده اند برای بهبود حافظه، توجه و توانایی های حل مسئله در سالمندان خوب است.
بنابراین در حالی که درست است که مغز شما یک عضله نیست و عملکرد شناختی به آرامی در طول زمان کاهش می‌یابد، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به حفظ یک مغز قوی و سالم با افزایش سن انجام دهید.