رژیم کتوژنیک و کتوز بی خطر هستند. آنها نه تنها ایمن هستند، بلکه برای کمک به افراد با شرایط مختلف مفید هستند. رژیم کتوژنیک به بیماران سرطانی، افراد مبتلا به دیابت (نوع ۱ و نوع ۲)، زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، افراد مبتلا به بیماری قلبی و بسیاری دیگر کمک کرده است.
بنابراین، این شایعه مبنی بر اینکه رژیم کتوژنیک و کتوز ممکن است بی خطر نباشند از کجا می آید؟ خوب، با کتون ها شروع می شود.
شایعات مانند کتون در بدن کمبود انسولین پخش می شود
یکی از اهداف اولیه رژیم کتوژنیک ورود به کتوز (یک فرآیند متابولیک طبیعی زمانی که کتون ها برای سوخت تولید می شوند) است. کتوز در درجه اول توسط کبد تنظیم می شود که به تولید کتون های کافی برای رفع نیازهای بدن کمک می کند.
با این حال، تولید کتون می تواند در صورت کمبود انسولین از کنترل خارج شود و منجر به کتواسیدوز شود. شاید این شایعه مبنی بر بی خطر نبودن کتو و کتوز از اینجا باشد.
کتواسیدوز – یک وضعیت جدی که توسط رژیم غذایی کتوژنیک ایجاد نمی شود
کتواسیدوز یک بیماری جدی است که در اثر دیابت کنترل نشده ایجاد می شود. این بیماری با تولد بدون توانایی تولید انسولین کافی (دیابت نوع ۱) یا داشتن سبک زندگی که مقاومت به انسولین را تقویت می کند (دیابت نوع ۲) ایجاد می شود.
در هر دو مورد، انسولین کافی وجود ندارد که به سلولها بگوید که انرژی در دسترس است (کمبود انسولین). فقدان سیگنال دهی انسولین باعث می شود که سلول های چربی و سلول های کبدی حتی پس از یک وعده غذایی پر کالری به حالت گرسنگی بروند.
سلولهای چربی شروع به ریختن تری گلیسیرید به خون میکنند تا انرژی سلولهای دیگر را تامین کنند، زیرا سلولها متوجه میشوند که هیچ سوختی در دسترس نیست. در همین حال، کبد شروع به بسیج گلیکوژن ذخیره شده و استفاده از گلوکونئوژنز و کتوژنز می کند تا قند و کتون های مورد نیاز بدن را تامین کند.
همه اینها باعث می شود که قند خون به سطوح ناسالم افزایش یابد، در حالی که فقدان سیگنال دهی انسولین باعث می شود کتون ها در خون جمع شوند. سپس قند و کتون های اضافی شروع به کشیدن آب از بافت ها، خون و از طریق ادرار از بدن می کنند.
با وجود آب کمتر در خون، اسیدیته کتون ها خون را آنقدر اسیدی می کند که بدن وارد حالتی به نام «اسیدوز متابولیک» می شود. به عبارت دیگر، خون آنقدر اسیدی می شود که بدن نمی تواند به درستی عمل کند.
اولین شواهد کتواسیدوز این علائم هستند:
- استفراغ
- درد شکم
- کم آبی بدن
- خواب آلودگی
- گلوکز خون بالای ۲۵۰ میلی گرم در دسی لیتر
- فشار خون کمتر از ۹۰/۶۰
- ضربان قلب در حالت استراحت بالای ۱۰۰ ضربه در دقیقه
خبر خوب این است که کتواسیدوز قابل پیشگیری است. با پیروی از یک رژیم غذایی کتوژنیک، هر دو دیابت نوع ۱ و نوع ۲ می توانند سطح قند و کتون خون سالم تری داشته باشند و احتمال بیشتری وجود دارد که مزایای کتوزیس را تجربه کنند (تا زمانی که سطح انسولین خود را کنترل کنند). در واقع، رژیم کتوژنیک حتی به بسیاری از افراد کمک کرده است تا تمام داروهای دیابت خود را کنار بگذارند.
و این تمام نیست. خبرهای خوبی برای افراد غیر دیابتی نیز وجود دارد.
اگر شما جز ۴۲۲ میلیون نفر در سراسر جهان نباشید که دیابت دارند، احتمالا هرگز به کتواسیدوز مبتلا نخواهید شد. قبل از اینکه احتمال ابتلا به کتواسیدوز وجود داشته باشد، باید سال ها استرس، کم تحرکی و عادات غذایی ناسالم را تحمل کنید. (در آن زمان، احتمالاً دیابت نوع ۲ نیز برای شما تشخیص داده می شود.)
اکنون که بزرگترین نگرانی ایمنی در مورد کتو و کتوزیس پشت سر ما است، باید به بررسی عوارض جانبی منفی که ممکن است بسیاری از افراد هنگام شروع رژیم کتوژنیک تجربه کنند، بپردازیم. عوارض جانبی که به عنوان “آنفولانزای کتو” شناخته می شود.
آنفولانزای کتو – “مشکل ایمنی” اصلی با کتو
عوارض جانبی که ممکن است در حین سازگاری بدن با رژیم کتوژنیک تجربه کنید، به آنفولانزای کتو معروف است زیرا شبیه علائم آنفولانزای واقعی است.
این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سردرد
- خستگی
- مه مغزی
- افزایش گرسنگی
- خواب بد
- حالت تهوع
- مسائل گوارشی
- کاهش عملکرد فیزیکی
- بوی بد دهان
- گرفتگی عضلات پا
- ضربان قلب بالا
این علائم نتیجه پاسخ بدن شما به محدودیت کربوهیدرات است. در طول رژیم کتوژنیک، سطح انسولین و گلیکوژن کاهش می یابد و باعث از دست رفتن سریع مایعات و سدیم می شود.
اثراتی که در اثر این برافروختگی احساس می شود، مقصر شایع ترین علائم آنفولانزای کتو هستند، اما آنها خطرناک تر از کم آبی خفیف روزانه نیستند.
چگونه عوارض رژیم کتوژنیک را به حداقل برسانیم؟
در اینجا نحوه به حداقل رساندن عوارض جانبی احتمالی کتوز آمده است:
۱. مقدار زیادی آب بنوشید
حتماً روزانه حداقل ۲.۵ لیتر آب برای زنان و ۳.۵ لیتر در روز برای مردان بنوشید. این به جبران مایعی که از دست داده اید کمک می کند.
۲. مکمل با نمک
کاهش سدیم را با یک قاشق چایخوری تا یک و نیم قاشق چایخوری نمک تصفیه نشده در روز جبران کنید. برای بهترین نتیجه، کمی نمک به آب و وعده های غذایی خود اضافه کنید.
۳. مصرف مواد معدنی را افزایش دهید
غذاهای سرشار از منیزیم و پتاسیم ممکن است به تسکین گرفتگی عضلات پا و سایر علائم کمک کنند. تخمه کدو تنبل، بادام و اسفناج سرشار از منیزیم و آووکادو سرشار از پتاسیم هستند. همچنین ممکن است از مکمل گلوکونات پتاسیم و سیترات منیزیم یا بیس گلیسینات منیزیم بهره مند شوید.
۴. چربی بیشتری بخورید
تامین چربی بیشتر بدن به سوختن چربی برای سوخت کمک می کند. بهترین راه برای انجام این کار، مکمل روغن MCT است. MCT ها مستقیماً به کبد می روند و پس از مصرف به کتون تبدیل می شوند.
۵. برای پیاده روی بروید
ورزش های کم شدت مانند پیاده روی و دوچرخه سواری می توانند به افزایش چربی سوزی و بهبود علائم آنفولانزای کتو کمک کنند. فقط مطمئن شوید که با خود آب ببرید.
۶. قبل از خواب مدیتیشن کنید
سطوح استرس ممکن است در زمانی که شما در حال تنظیم محدودیت کربوهیدرات هستید، بالاتر باشد، بنابراین ممکن است خوابیدن و ابتلا به کتوز سختتر باشد. مدیتیشن می تواند به کاهش سطح استرس و بهبود کیفیت خواب کمک کند، بنابراین با احساس سرزندگی از خواب بیدار می شوید و احتمال استفاده از کتون ها و چربی برای سوخت بیشتر است.
۷. از ورزش شدید خودداری کنید
در حالی که در حال تطبیق با کتوز هستید، زیاد به خود فشار نیاورید. استرس اضافی می تواند شما را از کتوز دور نگه دارد. ورزش های کم شدت را تا زمانی که دیگر علائمی نداشته باشید ادامه دهید.
۸. زیاد پروتئین نخورید
در پاسخ به هضم پروتئین، سطح انسولین تمایل به افزایش دارد. هنگامی که سطح انسولین افزایش می یابد، به احتمال زیاد از قند به عنوان سوخت استفاده می شود تا چربی و کتون.
کلید جلوگیری از این اتفاق خوردن مقدار پروتئین گلدیلاک است – نه خیلی کم و نه زیاد. برای تعیین میزان مناسب پروتئین برای شما، از ماشین حساب کتو ما استفاده کنید.
۹. مقدار زیادی فیبر بخورید
فیبر برای بهبود سلامت دستگاه گوارش و رفع مشکلات یبوست یا اسهال ضروری است. برای بهترین نتیجه در هر وعده غذایی سبزیجات کم کربوهیدرات بخورید. برای اطلاعات بیشتر در مورد سبزیجات دوستدار کتو، راهنمای سبزیجات کم کربوهیدرات ما را بررسی کنید (با پیوندهایی به دستور العمل های خوشمزه شامل).
و برای کسانی که به موارد بدتر آنفولانزای کتو مبتلا می شوند:
۱۰. ابتدا یک رژیم کم کربوهیدرات را امتحان کنید
شما می توانید با امتحان کردن یک رژیم کم کربوهیدرات (اما نه کتوژنیک) ابتدا این انتقال را تسهیل کنید. این به بدن شما کمک می کند تا با کاهش کربوهیدرات ها سازگار شود بدون اینکه احساس کنید قطار باری به شما ضربه زده است.
یکی از راههای انجام این کار، کاهش مصرف کربوهیدرات به میزان ۵ تا ۱۰ گرم در روز است تا زمانی که به ۳۰ گرم کربوهیدرات در روز برسید (رژیم کتوژنیک).
پیروی از این توصیه ها سازگاری با رژیم کتوژنیک را بسیار آسان تر می کند. در واقع، ممکن است بتوانید «فصل» آنفولانزای کتو را به طور کلی رد کنید، یا اگر علائمی دارید، فقط چند روز طول می کشد.
کتوز و کتو ایمن با حداقل عوارض جانبی
کتوز و کتون ها در افرادی که دیابت کنترل نشده دارند شهرت بدی دارند زیرا می توانند باعث کتواسیدوز شوند – یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که بسیاری از افراد مبتلا به دیابت تجربه کرده اند. با این حال، این بدان معنا نیست که کتون ها و کتوز بی خطر یا ناسالم نیستند. در واقع، وقتی با رژیم کتوژنیک همراه باشد، می توانند از طرق مختلف به ارتقای سلامت کمک کنند.
با این حال، سازگاری با رژیم کتوژنیک ممکن است برای برخی دشوار باشد. محدودیت کربوهیدرات باعث تغییرات سریع بسیاری در بدن می شود که می تواند منجر به علائمی شبیه آنفولانزا شود.
خوشبختانه، این علائم ممکن است تنها برای چند روز ادامه داشته باشند و با پیروی از این توصیهها به راحتی برطرف میشوند:
- نوشیدن مقدار زیادی آب
- مصرف سدیم، پتاسیم و منیزیم خود را افزایش دهید
- چربی و فیبر بیشتری بخورید
- برای اهداف خود مقدار مناسب پروتئین بخورید
- روزانه ورزش های کم شدت انجام دهید
- تا زمانی که با کتو سازگار نشده اید از ورزش شدید خودداری کنید
- قبل از خواب مدیتیشن کنید
و اگر آنفولانزای کتو برای شما خیلی شدید است، ابتدا سعی کنید یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات داشته باشید.
اما چرا باید در وهله اول از آنفولانزای کتو رنج ببرید تا به کتوزیس مبتلا شوید؟
زیرا در طرف دیگر آنفولانزای کتو، فوایدی وجود دارد که با هیچ رژیم غذایی دیگری نمی توانید به دست آورید.
فواید کتو، کتون ها و کتوزیس
رژیم کتوژنیک اثرات منحصر به فردی بر بدن و درون سلول ها دارد که مزایایی را ارائه می دهد که فراتر از آنچه هر رژیم دیگری می تواند ارائه دهد، می رسد. ترکیب محدودیت کربوهیدرات و تولید کتون در رژیم کتوژنیک:
- سطح انسولین را کاهش می دهد
- باعث اتوفاژی (پاکسازی سلولی) می شود
- تولید و کارایی میتوکندری را افزایش می دهد
- التهاب را کاهش می دهد
- چربی ها را می سوزاند
این طیف وسیع از اثرات، فواید فراوانی را برای افراد مختلف با مسائل مختلف سلامتی ارائه می دهد. تاکنون، تحقیقات علمی شواهدی را در اختیار ما قرار داده است که نشان میدهد رژیم کتوژنیک میتواند به معکوس کردن یا کاهش شدت بیماریهای زیر کمک کند:
- صرع
- دیابت نوع ۲
- دیابت نوع ۱
- فشار خون بالا
- بیماری آلزایمر
- بیماری پارکینسون
- التهاب مزمن
- سطح قند خون بالا
- چاقی
- بیماری قلبی
- سندرم تخمدان پلی کیستیک
- بیماری کبد چرب
- سرطان
- میگرن
حتی اگر هیچ یک از این شرایط را ندارید، رژیم کتوژنیک می تواند برای شما نیز مفید باشد. برخی از مزایایی که اکثر مردم تجربه می کنند عبارتند از:
- عملکرد بهتر مغز
- کاهش التهاب
- افزایش انرژی
- بهبود ترکیب بدن
برای نگاهی عمیق تر به فواید، مقاله فواید رژیم کتوژنیک ما را بخوانید.
هنوز نگران سلامت قلب هستید؟ آیا نمی دانید که آیا هنوز هم می توانید در حین استفاده از کتو شیر بدهید؟ در زیر میتوانید برخی از رایجترین نگرانیهایی که افراد هنگام فکر کردن به رژیم کتوژنیک دارند را بیابید.
۸ نگرانی رایج کتو
۱. آیا خوردن یک رژیم غذایی پرچرب بی خطر است؟ آیا من دچار بیماری قلبی نمی شوم؟
چربی اشباع شده در چند دهه گذشته به عنوان عامل بیماری قلبی شناخته شده است و رژیم های کتوژنیک دارای چربی اشباع بالایی هستند. آیا این بدان معناست که رژیم کتوژنیک شما را در مسیر سریع بیماری قلبی قرار می دهد؟
اصلا.
پیشفرض اینکه چرا چربیهای اشباع شده «بد» هستند از این واقعیت ناشی میشود که میتوانند سطح کلسترول را در برخی – اما نه همه – افراد افزایش دهند. این را با این باور رایج ترکیب کنید که سطوح بالای کلسترول، به ویژه کلسترول LDL، یک عامل خطر اصلی برای بیماری قلبی است و رژیم کتوژنیک به نظر کمترین رژیم غذایی سالم برای سلامت قلب است.
با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده است که سطوح تری گلیسیرید و التهاب پیش بینی کننده های بسیار دقیق تری برای بیماری قلبی هستند. سطوح بالای کلسترول بدون وجود التهاب بالا یا سطوح تری گلیسیرید معنی زیادی ندارد.
حتی اگر این فرضیه که “کلسترول بالا باعث بیماری قلبی می شود” معتبر باشد، مطالعات روی رژیم کتوژنیک همچنان نشان می دهد که این رژیم غذایی سالم برای قلب است. برای مثال، یک مطالعه، ۳۹ مرد چاق و ۴۴ زن چاق را به مدت حدود شش ماه تحت رژیم کتوژنیک قرار داد. این رژیم شامل ۳۰ گرم کربوهیدرات، ۱ گرم به ازای هر کیلوگرم پروتئین وزن بدن، ۸۰ درصد چربی غیراشباع و تک غیراشباع و چهار برابر چربی اشباع شده بیشتر از آنچه انجمن قلب آمریکا به عنوان سالم پیشنهاد می کند، بود.
محققان دریافتند که رژیم کتوژنیک «سطح تری گلیسیرید، کلسترول LDL و گلوکز خون را کاهش داد و سطح کلسترول HDL را افزایش داد».
این نتایج به ما نشان میدهد که رژیمهای غذایی پرچرب ممکن است به پیشگیری یا معکوس کردن بیماری قلبی کمک کنند، علیرغم اینکه مصرف چربیهای اشباع بسیار بالاتری دارند. این به این دلیل است که رژیم کتوژنیک سطح کلسترول و تری گلیسیرید را بهینه می کند. اما التهاب چطور؟
اگرچه آزمایشهای بالینی زیادی در مورد اثرات رژیم کتوژنیک بر التهاب وجود ندارد، مکانیسمهای بیوشیمیایی که با محدود کردن کربوهیدراتها و سوزاندن کتونها برای سوخت ایجاد میشوند، اثرات ضد التهابی قابل اندازهگیری بر بدن دارند. این ممکن است به کاهش آترواسکلروز و بیماری قلبی کمک کند.
رژیم های غذایی پرچرب نه تنها بی خطر هستند، بلکه در بهبود سلامت نیز موثر هستند. خوردن چربی های اشباع شده بیشتر از آنچه انجمن قلب آمریکا توصیه می کند، شما را در معرض خطر بیشتر بیماری قلبی قرار نمی دهد.
۲. آیا مغز و بدن من برای عملکرد به کربوهیدرات نیاز ندارد؟
کربوهیدرات ها از برخی جهات مفید هستند، اما بدن نیازی به تامین آنها در رژیم غذایی ندارد.
ما فرآیندهای متابولیکی زیادی از جمله کتوژنز (سوزاندن کتون ها برای سوخت) و گلوکونئوژنز (ساخت گلوکز از بسترهای غیر گلوکزی) داریم که آماده هستند تا در صورت عدم مصرف کربوهیدرات ها، انرژی را از چربی ها و پروتئین ها در اختیار ما قرار دهند. با این حال، ما هیچ فرآیند متابولیکی نداریم که بتوانیم از آن برای جایگزینی نیازهای چربی و پروتئین خود با کربوهیدرات رژیمی استفاده کنیم.
بسیاری از سلول های بدن ما نیز می توانند از کتون ها برای اکثر نیازهای انرژی خود استفاده کنند. در واقع، ۷۵ درصد از انرژی مورد نیاز مغز می تواند از کتون ها تامین شود، در حالی که گلوکونئوژنز نیازهای قند باقیمانده را برآورده می کند.
بدن می تواند بدون کربوهیدرات رشد کند. وقتی به سوخت نیاز داریم، میتوان چربی و پروتئین را به گلوکز و کتون تبدیل کرد و نیاز به کربوهیدراتهای غذایی را منسوخ کرد.
۳. آیا محدود کردن غلات و میوه ها سالم است؟
واقعیت این است که در مقایسه با بسیاری از سبزیجات، میوه ها منبع خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی نیستند. و غلات؟ نه تنها ویتامینها و مواد معدنی موجود در غلات را میتوان در گوشت، لبنیات و سایر غذاهای دوستدار کتو یافت، بلکه فیتاتها و تاننهای موجود در غلات میتوانند جذب برخی از ویتامینها و مواد معدنی را نیز مسدود کنند.
برخلاف تصور رایج، وقتی غلات را به طور کامل محدود کنید، رژیم غذایی سالم راحتتر است. شما می توانید تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از سبزیجات و میوه های کم کربوهیدرات دریافت کنید.
در اینجا لیست کوتاهی از میوه ها و سبزیجات کتو دوستدار مواد مغذی وجود دارد:
- اسفناج
- دیگر
- آرگولا
- لیمو
- بلوبری
- آووکادو
- مارچوبه
- کلم بروکلی
- زیتون
- گوجه فرنگیها
(برای دستور العمل ها و پیشنهادات، راهنمای سبزیجات کم کربوهیدرات ما را بررسی کنید)
گوشتها و لبنیات مرتعی باکیفیت نسبت به میوهها و غلات حاوی مواد مغذی ضروریتری هستند. به عنوان مثال، جگر گاو تغذیه شده با علف، حاوی ویتامین ها و مواد معدنی بیشتری نسبت به بسیاری از سبزیجات ذکر شده در بالا است.
حتی گوشت ماهیچه ای، مانند فیله مینیون و گوشت چرخ کرده، دارای کراتین تقویت کننده سلامتی و آنتی اکسیدان هایی مانند گلوتاتیون است.
محدود کردن مصرف غلات و میوه می تواند رژیم غذایی شما را بسیار سالم تر از قبل کند. به سادگی غلات و میوه ها را با میوه ها و سبزیجات کم کربوهیدرات و گوشت و لبنیات با کیفیت بالا جایگزین کنید تا بهترین نتیجه را داشته باشید.
۴. آیا کتو به کلیه های من آسیب می رساند و باعث سنگ کلیه می شود؟
منبع این ادعا که کتو برای کلیه ها خوب نیست از این سوء تفاهم ناشی می شود که رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی با پروتئین بالا است و مصرف زیاد پروتئین باعث مشکلات کلیوی می شود.
اولاً، رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی با پروتئین بالا نیست. محتوای پروتئین آن متوسط است (۱۵-۳۰٪ کالری از پروتئین).
ثانیاً، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مصرف زیاد پروتئین علت آسیب کلیه و سنگ است وجود ندارد.
تنها همبستگی این است که در افرادی که قبلاً مشکلات کلیوی دارند و سابقه سنگ کلیه دارند، پروتئین به نظر میرسد این موضوع را بدتر میکند.
چه سابقه مشکلات کلیوی داشته باشید چه نداشته باشید، با مقدار متوسط پروتئینی که از رژیم کتوژنیک دریافت می کنید، ایمن خواهید بود. با این حال، افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی از دریافت پروتئین کمتر (۱۲-۱۵٪ کالری از پروتئین) بهره مند خواهند شد.
رژیم کتوژنیک باعث مشکلات کلیوی نمی شود و مصرف پروتئین بالا.
۵. آیا رژیم غذایی پرچرب باعث سنگ کیسه صفرا و مشکلات کیسه صفرا نمی شود؟
هنگامی که کیسه صفرا فعال است، شروع به تخلیه و پر کردن محتویات خود می کند. اگر غیرفعال باشد، محتویات بیکار خواهند ماند و مستعد تشکیل سنگ خواهند بود.
این بدان معنی است که سنگ های صفراوی نتیجه کندی کیسه صفرا هستند. چه چیزی باعث افزایش فعالیت کیسه صفرا می شود؟ رژیم کتوژنیک
دلیل اینکه گاهی اوقات رژیم کتوژنیک به عنوان عامل ایجاد سنگ کیسه صفرا سرزنش می شود این است که وقتی مصرف چربی افزایش می یابد، کیسه صفرا به سرعت بالا می رود. این افزایش فعالیت باعث می شود که سنگ های صفراوی که در نتیجه یک رژیم غذایی کم چرب ایجاد شده اند از بدن خارج شوند.
بنابراین، آیا این ادعا که رژیم غذایی کم چرب، نه رژیم کتوژنیک، باعث ایجاد سنگ کیسه صفرا می شود، مشروع است؟ ادبیات علمی می گوید «بله».
در مطالعه ای روی ۵۱ فرد چاق که از رژیم غذایی بسیار کم چرب استفاده می کردند (فقط یک گرم چربی در روز!)، کیسه صفرا قبل از رژیم و بعد از یک و دو ماه با سونوگرافی مورد بررسی قرار گرفت.
پس از یک ماه، چهار نفر از ۵۱ شرکت کننده، سنگ های صفراوی جدیدی ایجاد کردند. پس از دو ماه، ۱۳ نفر از آنها سنگ کیسه صفرا جدید داشتند. سه شرکت کننده در طول مطالعه نیاز به برداشتن کیسه صفرا داشتند.
مطالعه دیگری یک رژیم غذایی بسیار کم چرب را با رژیمی که به مدت سه ماه کمی چربی بیشتری داشت مقایسه کرد. بیش از یک نفر از هر دو (۶ نفر از ۱۱ نفر) در گروهی که چربی بسیار کم مصرف می کردند، دچار سنگ کیسه صفرا جدید شدند. هیچ یک از افراد در گروهی که چربی بیشتری می خوردند دچار سنگ کیسه صفرا نشدند.
آیا سنگ کیسه صفرا می خواهید؟ از چربی دوری کنید. آیا کیسه صفرا سالم می خواهید؟ چربی بیشتری بخورید.
۶. آیا رژیم کتوژنیک برای بارداری بی خطر است؟
رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی ایمن و سالم برای بارداری است، به شرطی که چند توصیه را رعایت کنید.
توصیه #۱: هر روز از غذاهای ریز مغذی استفاده کنید
اگرچه ویتامین ها و مولتی ویتامین های دوران بارداری ایده خوبی به نظر می رسند، اما مطالعات نشان می دهد که آنها فواید مثبت کمی دارند و حتی ممکن است خطرناک باشند. یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی راه بسیار بهتری برای تامین تمام نیازهای شما به ریزمغذی ها است. غذاهای غنی از مواد مغذی عبارتند از: گوشت اندام پرورش یافته در مراتع، ساردین صید شده وحشی و سبزیجات کم کربوهیدرات مانند اسفناج، کلم پیچ و کلم بروکلی.
در اوایل بارداری و قبل از لقاح، غذاهای حاوی فولات بیشتر، مانند جگر و سبزیجات با برگ های تیره، ضروری هستند. ویتامین D (دارای جگر گاو و ساردین بالا)، ید (با مقدار زیاد جلبک دریایی و پنیر خام) و DHA (دارای مقدار زیاد ساردین و ماهی چرب) نیز ضروری هستند.
توصیه شماره ۲: مصرف پروتئین خود را افزایش دهید
مصرف پروتئین باید به ۱-۱.۲ گرم در هر پوند توده بدون چربی در طول بارداری و شیردهی افزایش یابد. از ماشین حساب کتو و راهنمای تخمین درصد چربی بدن ما استفاده کنید تا به شما کمک کند میزان پروتئین مناسب خود را بفهمید.
توصیه #۳: شماره گیری مصرف کربوهیدرات در اواخر بارداری
بعد از بارداری و برای شیردهی، روزانه ۳۰ تا ۵۰ گرم کربوهیدرات اضافی از میوه و سبزیجات سبز تیره اضافه کنید. نگران نباشید، با وجود افزایش کربوهیدرات، همچنان میتوانید در کتوز بمانید. به جای اینکه شما را از کتوز خارج کنند، برای رفع نیازهای کودک استفاده می شود.
اگر در دوران بارداری از رژیم کتوژنیک استفاده میکنید، مطمئن شوید که مقدار زیادی پروتئین میخورید، تا حد امکان غذای ریز مغذی میخورید، و کربوهیدرات خود را افزایش میدهید. مصرف در اواخر بارداری.
۷. آیا در دوران شیردهی باید از رژیم کتوژنیک استفاده کرد؟
تحقیقات در مورد رژیم کتوژنیک و شیردهی در حال حاضر بی نتیجه است. با این حال، بر اساس گزارش های حکایتی، به نظر می رسد که رژیم های کتوژنیک برای اکثر زنان شیرده سالم هستند.
معمولاً توصیه می شود هنگام شیردهی ۳۰ تا ۵۰ گرم کربوهیدرات اضافی از میوه اضافه کنید تا به تولید شیر بدن کمک کند. اضافه کردن کالری اضافی از چربی (۳۰۰-۵۰۰ کالری) نیز ممکن است مفید باشد.
با این حال، مطمئن شوید که با متخصصان پزشکی خود تماس می گیرید تا در مورد اینکه چه کاری برای شما بهتر است به طور خاص توصیه کنند.
غذای آماده: تا زمانی که مصرف کربوهیدرات و چربی را افزایش دهید، رژیم کتوژنیک به شیردهی آسیب نمی رساند.
۸. آیا رژیم کتوژنیک برای کودکان بی خطر است؟
به دلیل منشأ آن به عنوان یک درمان برای صرع کودکان، ما تحقیقات زیادی در مورد ایمنی انواع مختلف رژیمهای کتوژنیک برای کودکان داریم. مهمترین چیزی که می توانیم از همه مطالعات حذف کنیم این است که هرگز پروتئین یا کالری را در زمانی که کودک در حال رشد است محدود نکنیم. افزایش کربوهیدرات ها ضروری نیست، اما حفظ مصرف بیشتر پروتئین ضروری است.
دریافت ۱.۰-۱.۲ گرم پروتئین در هر پوند توده بدون چربی باید هدف اکثر کودکان باشد. دریافت کالری کافی نیز ضروری است، اما چقدر کافی است؟
محاسبه نیازهای کالری یک کودک در حال رشد دشوار است، اما تا زمانی که آنها گزینههای باکیفیت مناسب کتو در دسترس داشته باشند و رابطه سالمی با غذا داشته باشند، به طور طبیعی برای برآوردن نیازهای بدنشان غذا میخورند.
همچنین میتوانید از ماشینحساب کتو بهعنوان راهنمایی برای تخمین چیزی که کودکتان باید بخورد استفاده کنید. همچنین مهم است که اطمینان حاصل کنید که کودک مقدار زیادی آب مینوشد (حدود ۲ لیتر در روز).
رژیم کتوژنیک برای کودکان در حال رشد نیز ایمن و سالم است. مطمئن شوید که آنها پروتئین، کالری و آب زیادی برای سلامت و رشد بهینه دریافت می کنند.
همه اش را بگذار کنار هم
اگرچه رژیم کتوژنیک با عوارض جانبی کوتاه مدت همراه است، اما تقریباً برای هر فردی با هر شرایطی ایمن و سالم است. برای بهترین نتیجه، اگر با رژیم کتوژنیک مشکلی دارید، این توصیه ها را دنبال کنید:
- مصرف مایعات و نمک خود را افزایش دهید
- بیشتر غذاهای غنی از ریز مغذی ها مانند گوشت اندام، ساردین و سبزیجات کم کربوهیدرات بخورید.
- نیازهای پروتئین و چربی ایده آل خود را برآورده کنید
- با مدیتیشن، خواب و مقدار مناسب ورزش، سطح استرس خود را کاهش دهید
- اگر در اواخر بارداری یا شیردهی هستید، مصرف کربوهیدرات و چربی خود را افزایش دهید