کمبود ویتامین B12 به خودی خود نشانهای مستقیم از سرطان محسوب نمیشود. با این حال، پژوهشها نشان میدهند که ممکن است ارتباطی بین کمبود ویتامین B12 و افزایش ریسک ابتلا به برخی سرطانها، به ویژه سرطان معده و سرطان روده بزرگ وجود داشته باشد. این موضوع اهمیت بررسی وضعیت ویتامین B12 در بدن را در زمینه پیشگیری و تشخیص بیماریهای مختلف نشان میدهد.
ارتباط کمبود ویتامین B12 با سرطان معده در افراد مبتلا به کمخونی پرنیشیوز
براساس اعلام انجمن سرطان آمریکا، در افرادی که کمبود ویتامین B12 ناشی از کمخونی پرنیشیوز دارند، خطر ابتلا به سرطان معده افزایش مییابد. کمخونی پرنیشیوز یک بیماری خودایمنی است که پوشش داخلی معده را تحت تأثیر قرار داده و سلولهایی که عامل ذاتی (Intrinsic Factor) تولید میکنند را از بین میبرد. این عامل ذاتی برای جذب ویتامین B12 در روده لازم و حیاتی است و نبود آن باعث کمبود ویتامین B12 میشود.
مطالعات جدید در مورد ارتباط ویتامین B12 و سرطان
مطالعهای در سال ۲۰۲۴ که روی ۷۸۸ نفر انجام شد، نشان داد که سطوح پایین ویتامین B12 در افراد مبتلا به سرطان شایع است. نویسندگان این مطالعه اظهار کردند که سطوح پایین ویتامین B12 به ویژه در مراحل اولیه سرطان، مخصوصاً سرطان روده بزرگ، رایجتر است. این یافتهها میتواند به عنوان شاخصی برای تشخیص زودهنگام برخی سرطانها مورد توجه قرار گیرد و اهمیت بررسی ویتامین B12 در بیماران سرطانی را برجسته میکند.
در مقابل، مطالعهای در سال ۲۰۲۳ نشان داد که مصرف بیش از حد ویتامین B12 میتواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهد. این یافتهها نشان میدهد که نه تنها کمبود، بلکه مصرف زیاد ویتامین B12 نیز میتواند با خطرات سلامتی همراه باشد و باید در مصرف مکملها دقت شود.
دیدگاه نهادهای رسمی درباره ارتباط ویتامین B12 و سرطان
دفتر مکملهای رژیمی اعلام کرده است که شواهد موجود درباره ارتباط ویتامین B12 و خطر ابتلا به سرطان متناقض و متغیر است. برخی تحقیقات ارتباط بین کمبود ویتامین B12 و افزایش ریسک سرطان را نشان میدهند، در حالی که تحقیقات دیگری به نتایج مخالف اشاره دارند. همچنین، پژوهشهایی وجود دارد که اصلاً ارتباطی بین کمبود ویتامین B12 و سرطان قائل نیستند. بنابراین، نیاز به مطالعات بیشتر و دقیقتر برای روشن شدن این موضوع و تعیین نقش دقیق ویتامین B12 در خطر ابتلا به سرطان وجود دارد.
چه میزان ویتامین B12 روزانه نیاز است؟
اگر فردی درباره میزان دریافت ویتامین B12 خود نگران است، میتواند با متخصص سلامت مشورت کند. میزان مصرف روزانه توصیهشده (RDA) برای ویتامین B12 بر اساس سن به شرح زیر است:
– از تولد تا ۶ ماهگی: ۰.۴ میکروگرم
– ۷ تا ۱۲ ماهگی: ۰.۵ میکروگرم
– ۱ تا ۳ سال: ۰.۹ میکروگرم
– ۴ تا ۸ سال: ۱.۲ میکروگرم
– ۹ تا ۱۳ سال: ۱.۸ میکروگرم
– ۱۴ تا ۱۸ سال: ۲.۴ میکروگرم
– ۱۹ سال به بالا: ۲.۴ میکروگرم
زنان باردار به ۲.۶ میکروگرم و زنان شیرده به ۲.۸ میکروگرم ویتامین B12 نیاز دارند. این اعداد بر اساس نیازهای بدن برای حفظ سلامت و جلوگیری از کمبود و عوارض مربوط به آن تعیین شدهاند.
منابع غذایی ویتامین B12
ویتامین B12 عمدتاً از منابع غذایی حیوانی مانند ماهی، گوشت، مرغ، لبنیات و تخممرغ تأمین میشود. افرادی که رژیم غذاییشان این منابع را شامل نمیشود، ممکن است نیاز داشته باشند ویتامین B12 را از طریق غذاهای غنی شده مانند غلات صبحانه و مخمر غذایی دریافت کنند. این نکته به ویژه برای گیاهخواران و افرادی که مصرف گوشت ندارند اهمیت دارد، چرا که کمبود ویتامین B12 میتواند منجر به مشکلات جدی سلامت شود.