آیخموفوبیا: ترس از اجسام تیز

آیکموفوبیا ترس از اشیاء تیز مانند چاقو، سوزن، تکه های شیشه، قیچی یا گوشه های تیز است.

آیخموفوبیا به گروهی از فوبیاها تعلق دارد که دانشمندان آن را به عنوان “فوبیاهای خاص” طبقه بندی می کنند. فوبیاهای خاص یکی از سه دسته وسیع فوبیا هستند. آن ها هستند:

• فوبیای خاص: اینها به ترس از یک شی، پدیده یا موقعیت خاص مربوط می شود.
• فوبیای اجتماعی: اینها به ترس از قضاوت شدن توسط دیگران یا احساس خجالت یا تحقیر مربوط می شود.
• آگورافوبیا: این ترس از قرار گرفتن در مکان‌های عمومی یا مکان‌های شلوغ و شلوغ بدون وسیله‌ای آشکار یا ساده برای فرار است. در موارد شدید آگورافوبیا، فرد ممکن است به دلیل احساس ناامنی از ترک خانه خود بترسد.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5-TR) فوبیاهای خاص را در دسته های زیر قرار می دهد:

• نوع حیوان: مانند ترس از عنکبوت، خفاش، خزندگان، ماهی یا حشرات.
• نوع محیط طبیعی: مثال‌های رایج عبارتند از ترس از ارتفاع (آکروفوبیا)، ترس از آب (آکوافوبیا)، و طوفان.
• نوع خون، تزریق و آسیب (BII): به عنوان مثال می توان به ترس از اشیاء تیز، ترس از تزریق (تریپانوفوبیا) و ترس از خون (هموفوبیا) اشاره کرد.
• نوع موقعیت: فوبیای موقعیتی رایج شامل ترس از فضاهای تنگ یا کوچک (کلاستروفوبیا) و ترس از پرواز است.
• نوع دیگر: هر فوبیایی که در هیچ یک از انواع بالا نمی گنجد.

بسیاری از افراد قبل از ۲۰ سالگی دچار فوبیای خاص می شوند. برخی ممکن است متوجه شوند که شدت فوبیا با افزایش سن کاهش می یابد، اما این لزوما برای همه اتفاق نمی افتد.

کارشناسان هنوز علت آیکموفوبیا و سایر فوبیاهای خاص را نمی دانند.

با این حال، یک نظریه این است که علت ممکن است در بربگیرد هم پاسخ های روانی و هم بیولوژیکی به یک محرک خاص و یک محیط منفی و غیر حمایتی.

فوبی‌های خاص، از جمله آیکموفوبیا، ممکن است در پاسخ به یک حادثه آسیب‌زا که شامل محرک است، ایجاد شود.

علائم و نشانه های آیکموفوبیا عبارتند از:

• تپش قلب
• تحریک پذیری
• مشکلات تنفسی
• اضطراب
• تعریق
• سرگیجه در حضور یک جسم تیز

یک فرد مبتلا به آیکموفوبیا ممکن است به این فکر کند و سعی کند از قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشیاء تیز خودداری کند و باعث ناراحتی آنها شود. برای برخی افراد، فکر قرار گرفتن در معرض سوزن یا سایر اشیاء تیز می تواند باعث حمله پانیک شود.

این امکان برای یک فرد وجود دارد که با کمک یک متخصص بهداشت روان، فوبی های خاص از جمله آیکموفوبیا را مدیریت و بر آن غلبه کند.

روان درمانی

یک متخصص بهداشت روان ممکن است توصیه کند گزینه های درمانی مانند مواجهه درمانی یا درمان شناختی رفتاری (CBT) به عنوان درمان های بالقوه.

در طول مواجهه درمانی، فرد به تدریج خود را در معرض محرک خاصی که از آن می ترسد – مانند سوزن یا شی تیز دیگر – در یک محیط کنترل شده ایمن با حضور یک متخصص سلامت روان قرار می دهد تا زمانی که پاسخ او به آن شی به مرور زمان کاهش یابد.

CBT نوعی روان درمانی است که می تواند به شخص کمک کند منبع احساس ترس خود را شناسایی کند تا پاسخ خود را به محرک تغییر دهد و باورهای غیر مفیدی را که ممکن است داشته باشد برنامه ریزی مجدد کند.

داروها

اگر روان‌درمانی‌ها در کمک به فرد برای مدیریت فوبیا مؤثر نباشند، داروهای خاصی مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یا مسدودکننده‌های بتا می‌توانند به مدیریت علائم اضطراب کمک کنند.

در زیر برخی از سوالاتی است که مردم اغلب در مورد آیکموفوبیا می پرسند.

چند نفر مبتلا به آیکموفوبیا هستند؟

محققان معتقدند که تا ۹.۱ درصد آمریکایی ها در مقطعی از زندگی خود با فوبیای خاصی مواجه خواهند شد. سرویس بهداشت ملی بریتانیا (NHS) پیشنهاد می کند که به همان تعداد ۱ در ۱۰ مردم ترس از سوزن یا اشیاء تیز را تجربه می کنند.

نادرترین فوبیا چیست؟

محققان نمی‌دانند که کدام فوبی خاص نادر است، اما فوبی‌های نادر شامل ترس از راه رفتن، ترس از جویدن آدامس، ترس از آینه و ترس از کلمات طولانی است.

آیکموفوبیا ترس از اشیاء تیز مانند چاقو، سوزن یا گوشه ها و لبه های تیز است. علائم شامل تپش قلب، سرگیجه و تنگی نفس است.

کارشناسان علت دقیق آیکموفوبیا را نمی‌دانند، اما ممکن است در پاسخ به تروما یا ترومای جانشینی ایجاد شود.

مانند سایر فوبیاهای خاص، آیکموفوبیا معمولاً قابل درمان است. درمان ها ممکن است شامل روان درمانی مانند CBT یا مواجهه درمانی، داروها یا ترکیبی از هر دو باشد.