بررسی اجمالی
ادم تورم ناشی از احتباس بیش از حد مایعات در بافت های بدن است. ادم می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند. اما اغلب در پاها و پاها ایجاد می شود.
بارداری و مصرف برخی داروها می تواند باعث ادم شود. همچنین ممکن است در نتیجه بیماری هایی مانند نارسایی احتقانی قلب، بیماری کلیوی، نارسایی وریدی یا سیروز رخ دهد.
علائم ادم عبارتند از:
- تورم یا تورم بافت های درست زیر پوست، به ویژه در پاها یا بازوها.
- کشش یا براق شدن پوست.
- احتباس پوستی گودی که فووآ نیز نامیده می شود، پس از فشار دادن به مدت چند ثانیه.
- افزایش اندازه ناحیه معده.
- احساس سنگینی در ساق پا.
چه زمانی به پزشک مراجعه می کنید؟
اگر پوستی متورم، کشیده یا براق دارید، یا اگر پوست پس از فشار دچار برآمدگی شد، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. در موارد زیر مراجعه فوری به پزشک توصیه می شود:
- تنگی نفس.
- آریتمی.
- احساس درد قفسه سینه.
اینها می تواند نشانه تجمع مایع در ریه ها باشد که به عنوان ادم ریوی نیز شناخته می شود. می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به درمان فوری دارد.
پس از نشستن طولانی مدت، مانند طی یک پرواز طولانی، اگر در پاهای خود درد و تورم دارید که از بین نمی رود، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر درد و تورم در یک طرف باشد، اینها می توانند علائم لخته خون در عمق ورید باشند که به عنوان ترومبوز ورید عمقی نیز شناخته می شود.
دلایل
ادم زمانی اتفاق میافتد که مایع از رگهای خونی کوچک بدن که مویرگها نامیده میشوند نشت میکند و در بافتهای مجاور تجمع مییابد. این نشت باعث تورم میشود.
علل موارد جزئی ادم عبارتند از:
- نشستن یا ماندن در یک وضعیت برای مدت طولانی.
- مقدار زیادی غذای شور بخورید.
- دوره قبل از قاعدگی
- بارداری.
ادم می تواند از عوارض جانبی برخی داروها نیز باشد. آن شامل:
- داروهای فشار خون بالا.
- داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی.
- داروهای استروئیدی
- استروژن ها
- برخی از داروهای دیابت به نام تیازولیدین دیون ها.
- داروهایی که برای درمان دردهای عصبی استفاده می شود.
گاهی اوقات ادم نشانه یک وضعیت جدی تر است. شرایطی که می تواند باعث ادم شود عبارتند از:
-
نارسایی احتقانی قلب نارسایی احتقانی قلب باعث می شود یک یا هر دو حفره پایینی قلب پمپاژ خون را به خوبی متوقف کنند. در نتیجه، خون می تواند در پاها، مچ پاها و پاها برگشت کند و باعث ادم شود.
نارسایی احتقانی قلب نیز می تواند باعث تورم در ناحیه معده شود. این وضعیت همچنین می تواند باعث تجمع مایع در ریه ها شود. این وضعیت که به عنوان ادم ریوی شناخته می شود، می تواند منجر به تنگی نفس شود.
- آسیب کبدی آسیب کبدی ناشی از سیروز می تواند باعث تجمع مایع در ناحیه معده و پاها شود. این تجمع مایع در ناحیه معده آسیت نامیده می شود.
- بیماری کلیوی. بیماری کلیوی می تواند باعث تجمع مایعات و نمک در خون شود. ادم مرتبط با بیماری کلیوی معمولا در پاها و اطراف چشم ها ایجاد می شود.
- آسیب کلیه. آسیب به عروق خونی فیلتر کننده ریز در کلیه ها می تواند منجر به سندرم نفروتیک شود. در سندرم نفروتیک، سطوح پایین پروتئین در خون ممکن است باعث ادم شود.
- وریدهای پا ضعیف یا آسیب دیده. این بیماری که به نارسایی مزمن وریدی معروف است به دریچه های یک طرفه پا آسیب می رساند. دریچه های یک طرفه جریان خون را فقط در یک جهت حفظ می کنند. آسیب به دریچهها باعث میشود خون در سیاهرگهای پا جمع شود و باعث تورم شود.
- ترومبوز سیاهرگی عمقی. تورم ناگهانی در یکی از پاها همراه با درد در عضله ساق پا می تواند به دلیل لخته شدن خون در ورید پاها باشد. ترومبوز ورید عمقی نیاز به کمک فوری پزشکی دارد.
- مشکلات سیستم بدن مسئول تخلیه مایعات اضافی. اگر سیستم لنفاوی آسیب دیده باشد، مانند جراحی سرطان، ممکن است مایعات بدن را به خوبی تخلیه نکند.
- کمبود شدید و طولانی مدت پروتئین. کمبود شدید پروتئین در رژیم غذایی در طول زمان می تواند منجر به ادم شود.
عوامل خطر
خطر ایجاد ادم با موارد زیر افزایش می یابد:
- بارداری.
- مصرف داروهای خاص.
- یک بیماری طولانی مدت مانند نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبد یا کلیه داشته باشید.
- جراحی غدد لنفاوی.
عوارض
در صورت عدم درمان، ادم می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
- تورمی که با گذشت زمان بیشتر و بیشتر دردناک می شود.
- مشکلات راه رفتن
- سفتی، سختی
- کشش پوست که می تواند خارش داشته باشد.
- افزایش خطر عفونت در ناحیه متورم.
- ایجاد اسکار بین لایه های بافت.
- جریان خون ضعیف
- توانایی ضعیف شریان ها، سیاهرگ ها، مفاصل و ماهیچه ها برای کشش.
- افزایش خطر ابتلا به زخم های پوستی.