یائسگی باعث تغییر قابل توجهی در هورمون ها است. این تغییرات می تواند طیف گسترده ای از اثرات روی بدن داشته باشد ، از جمله افزایش خطر ابتلا به عفونت های ادراری (UTI).
عفونت ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی است و افراد یائسه به ویژه آسیب پذیر هستند. درک ارتباط بین یائسگی و عفونت ادراری برای مدیریت و جلوگیری از این عفونت ها مهم است.
چگونه یائسگی خطر عفونت ادراری را افزایش می دهد
عامل اصلی ارتباط یائسگی با افزایش خطر عفونت ادراری، کاهش سطح استروژن است.
استروژن نقش مهمی در حفظ سلامت بافتهای واژن و ادراری دارد. پس از یائسگی ، افت استروژن می تواند منجر به تغییرات متعددی شود که باعث می شود سیستم ادراری مستعد ابتلا به عفونت ها باشد:
- نازک شدن بافت های مجرای ادرار و واژن: استروژن به حفظ ضخامت و خاصیت ارتجاعی بافتهای واژن و مجرای ادرار کمک می کند. با کاهش سطح استروژن ، این بافت ها نازک تر و شکننده تر می شوند و باعث می شود که باکتری ها حمله به مجاری ادراری را آسان تر کنند.
- فلور واژن تغییر یافته: فلور واژن سالم برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. استروژن به حفظ جمعیت متعادل باکتریهای مفید مانند لاکتوباسیلوس ، که دستگاه ادراری را در برابر باکتری های مضر محافظت می کند ، کمک می کند. بدون استروژن کافی ، تعادل باکتریها می تواند تغییر کند و خطر UTI را افزایش می دهد.
- کاهش تولید مخاط: استروژن همچنین تولید مخاط واژن را تحریک می کند ، که مانع محافظتی در برابر میکروب های ایجاد کننده بیماری می شود. با کاهش تولید مخاط پس از یائسگی ، دستگاه ادراری بیشتر در معرض تهاجم باکتریها قرار می گیرد.
- عضلات کف لگن ضعیف: کاهش استروژن همچنین می تواند منجر به تضعیف عضلات کف لگن شود که از مثانه و مجرای ادرار پشتیبانی می کنند. عضلات کف لگن ضعیف می تواند منجر به خالی بودن مثانه مثانه شود و محیطی را ایجاد می کند که باکتری ها بتوانند شکوفا شوند.
در حالی که خطر ابتلا به عفونت ادراری پس از یائسگی وجود دارد ، می توانید چندین استراتژی را برای کاهش احتمال آنها دنبال کنید:
- استروژن موضعی: استفاده از کرم های استروژن با دوز کم یا حلقه های واژن می تواند به بازگرداندن سلامت واژن ، ضخیم شدن بافت ها و تعادل مجدد فلور واژن کمک کند. این می تواند با تقویت دفاع طبیعی دستگاه ادراری ، خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش دهد. قبل از شروع ، در مورد استروژن درمانی و مکمل های پزشک خود بحث کنید.
- شیوه های بهداشتی خوب: بهداشت مناسب می تواند به جلوگیری از ورود باکتریها به مجاری ادراری کمک کند. حتما پس از استفاده از حمام از جلو به عقب پاک شوید تا از ورود باکتری ها در دستگاه ادراری خودداری کنید. همچنین از استفاده از محصولات تحریک آمیز مانند صابون معطر
- هیدراتاسیون: نوشیدن مقدار زیادی آب برای شستشوی باکتری ها از دستگاه ادراری ضروری است. ادرار منظم به بیرون راندن باکتری ها قبل از ایجاد عفونت کمک می کند.
- پروبیوتیک ها و محصولات زغال اخته: برخی از مطالعات نشان می دهد که مربوط به (مخصوصاً آنهایی که حاوی لاکتوباسیلوس هستند) و مکمل های زغال اخته ممکن است با حمایت از تعادل سالم باکتری ها در مناطق ادرار و واژن ، از جلوگیری از عفونت ادراری کمک کند.
درمان عفونت ادراری
اگر UTI رخ دهد ، درمان به طور معمول شامل آنتی بیوتیک ها است. برای مبتلایان به عفونت های مکرر ، پزشکان ممکن است دوره طولانی تری از آنتی بیوتیک ها یا حتی دوز کم ، آنتی بیوتیک طولانی مدت را برای جلوگیری از عفونت های بیشتر توصیه کنند.
همچنین برای متخصصان مراقبت های بهداشتی مهم است که تاریخچه پزشکی این فرد را در نظر بگیرند ، به خصوص اگر مستعد مقاومت آنتی بیوتیکی باشند.
خلاصه
یائسگی می تواند به دلیل تغییرات هورمونی ، به ویژه کاهش استروژن ، خطر عفونت ادراری (UTI) را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
با این حال ، با مراقبت مناسب ، از جمله تغییرات شیوه زندگی ، درمان موضعی استروژن و روشهای بهداشتی خوب ، افراد یائسه می توانند خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش داده و سلامت ادراری بهتری را حفظ کنند.
اگر عفونت ادراری های مکرر به یک نگرانی تبدیل می شوند ، با یک متخصص بهداشت و درمان مشورت کنید تا گزینه های درمانی متناسب با نیازهای فردی را کشف کنید.