ارتورکسیا عصبی علائم و راه حل ها

ظهور تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی و رژیم‌های غذایی مد روز که اغلب «ابر غذاها» را مورد توجه قرار می‌دهند و کل دسته‌های غذایی مانند چربی‌ها یا کربوهیدرات‌ها را شیطانی می‌سازند، به این وسواس دامن می‌زنند. افراد مبتلا به ارتورکسیا ممکن است به دلیل انتخاب های بهداشتی به ظاهر منظم خود مورد تمجید قرار گیرند، اما در پشت صحنه، آنها با خطرات سوء تغذیه ناخواسته ناشی از الگوهای غذایی محدود کننده خود مواجه می شوند.

Orthorexia معنی: رمزگشایی اختلال

ارتورکسی عصبی یک دغدغه شدید با تغذیه سالم است تا جایی که شروع به اختلال در زندگی روزمره می کند. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است رژیم غذایی خود را به طیف محدودی از مواد غذایی که “خالص” تلقی می شوند، محدود کنند، مانند سبزیجات ارگانیک، به استثنای سایر گروه های غذایی حیاتی. این رویکرد سخت‌گیرانه، وعده‌های غذایی اجتماعی را مختل می‌کند و بدن را از دریافت تغذیه جامع باز می‌دارد، که به طور بالقوه منجر به عواقب جدی سلامتی می‌شود.

اگرچه ارتورکسیا به طور رسمی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) طبقه‌بندی نشده است، اما اورتورکسیا دارای ویژگی‌هایی با اختلالات خوردن شناخته شده است. این می تواند دروازه ای برای شرایطی مانند بی اشتهایی عصبی باشد. مانند سایر اختلالات خوردن، ارتورکسی عصبی یک انتخاب نیست، بلکه از یک رابطه ناسالم با غذا ایجاد می شود. بسیاری از مردم برای تناسب با تصویر بدنی اجتماعی و وضعیت سلامتی خود تحت فشار هستند که منجر به رژیم‌های غذایی سخت و وسواس در مورد تغذیه سالم می‌شود.

خلاصه

Orthorexia nervosa نگرانی شدید با مصرف فقط غذاهای «خالص» یا «تمیز» است که اغلب منجر به حذف مواد مغذی ضروری می‌شود و بر سلامت کلی تأثیر منفی می‌گذارد. به طور رسمی به عنوان یک اختلال خوردن در DSM شناخته نشده است، اما همچنان خطرات قابل توجهی را به همراه دارد و اگر به آن توجه نشود، به طور بالقوه به اختلالات خوردن شدیدتر تبدیل می شود.

ارتورکسیا در مقابل بی اشتهایی

در حالی که ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی هر دو از کلمه یونانی “rexia” به معنای “گرسنگی” سرچشمه می گیرند، مسیرهای آنها به شدت متفاوت است. «آنا» به معنای «بدون» است، که نشان‌دهنده نشانه بی‌اشتهایی در اجتناب از مصرف غذا است، در حالی که «ارتو» به «درست» ترجمه می‌شود، که دنبال کردن ارتورکسیا برای مصرف غذاهای «صحیح» یا «خالص» را به تصویر می‌کشد.

مشابهت ها و تفاوت ها

این دو اختلال در ماهیت محدود کننده و تمرکز شدید بر رژیم غذایی وجه مشترک مشترکی دارند، با این حال آنها به شکل متفاوتی ظاهر می شوند:

صفات مشترک

• محدودیت های غذایی و نوشیدنی سختگیرانه
• پایبندی به روال های غذایی غیر قابل انعطاف رایج است.
• نگرش های کمال گرا اغلب رایج است.
• افکار مرتبط با غذا می توانند بر زندگی روزمره تسلط داشته باشند و منجر به کناره گیری اجتماعی و کمبودهای تغذیه ای شوند.

تفاوت های کلیدی

• بی اشتهایی عصبی در درجه اول مربوط به محدودیت کالری ناشی از ترس افزایش وزن است که اغلب منجر به کاهش وزن قابل توجه می شود.
• Orthorexia nervosa حول محور خلوص و سلامت غذا است و افراد لزوماً لاغری شدید را هدف یا به دست نمی آورند.
• برخلاف بی اشتهایی، که از نظر بالینی به رسمیت شناخته شده است، ارتورکسیا فاقد وضعیت رسمی در DSM-5 است، اگرچه تاثیر آن کمتر از شدت آن نیست.

خلاصه

ارتورکسیا و بی اشتهایی که هر دو با اصطلاح “رکسیا” مشخص می شوند، گرسنگی، انگیزه ها و تظاهرات متفاوتی را نشان می دهند. بی اشتهایی بر کنترل وزن از طریق اجتناب از غذا متمرکز است، در حالی که ارتورکسیا بر سلامت غذا وسواس دارد. علیرغم تفاوت‌هایشان، هر دو اختلال می‌توانند منجر به پیامدهای شدید سلامتی و اجتماعی شوند که بر اهمیت شناخت و پرداختن به این شرایط تأکید می‌کند.

مراحل رشد ارتورکسیا

ارتورکسیا معمولاً در دو مرحله متمایز آشکار می شود:

شکل گیری باور

در ابتدا، افراد یک سیستم اعتقادی را اتخاذ می‌کنند که در آن برخی از شیوه‌های رژیم غذایی را برتر ارزیابی می‌کند، که اغلب تحت تأثیر گرایش‌هایی مانند تغذیه سالم، رژیم‌های سرخپوشان یا وگان است. این فلسفه های غذایی سفت و سخت در حالی که هدفشان سلامت است، می تواند به طور ناخواسته منجر به حذف مواد مغذی ضروری شود.

رفتار وسواسی

مرحله دوم با مشغله شدید با انتخاب غذا، برنامه ریزی وعده های غذایی، و آماده سازی غذا، تلاش برای یک ایده آل خلوص و کمال در رژیم مشخص می شود. این وسواس می تواند منجر به قوانین غذایی خود تحمیلی شود، با انحرافات منجر به احساس گناه و سم زدایی یا پاکسازی های بعدی، که خطرات سلامتی خود را به همراه دارد.

درک این مراحل به تشخیص پیشرفت ارتورکسیا و اهمیت پرداختن به مسائل اساسی آن قبل از تشدید آنها کمک می کند.

خلاصه

ارتورکسیا در دو مرحله تکامل می‌یابد: پذیرش باورهای غذایی سفت و سخت و تبدیل شدن به رفتارهای غذایی وسواس‌آمیز و مبتنی بر قوانین. شناخت این الگوها برای مداخله به موقع و تقویت رابطه سالم تر با غذا بسیار مهم است.

علائم ارتورکسیا

در حالی که ارتورکسی عصبی فاقد معیارهای رسمی تشخیصی است، علائم مشخصه آن به سختی قابل چشم پوشی است. مرکز اصلی این اختلال، پیگیری جدی کمال گرایی غذایی است که اغلب منجر به نیاز اجباری برای کنترل کیفیت و خلوص غذا می شود. علائم و نشانه های اضافی، طبق انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA)، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

وسواس با کیفیت غذا

افراد مبتلا به ارتورکسیا فقط به مصرف غذاهای «خالص» – ارگانیک، فرآوری نشده، تازه مزرعه، و اغلب خام یا گیاهی – تثبیت می کنند. نگرانی آنها کمتر در مورد کمیت است و بیشتر در مورد پاکیزگی درک شده رژیم غذایی خود است.

حذف کل گروه های غذایی

افراد مبتلا به ارتورکسیا در مورد آنچه می خورند بسیار سخت گیر هستند. آنها از هر چیزی که «بد» یا «ناسالم» می‌دانند اجتناب می‌کنند. به عنوان مثال، آنها اغلب کل گروه های غذایی مانند غذاهای فرآوری شده، شکر، گوشت، محصولات لبنی، کربوهیدرات ها و گلوتن را حذف می کنند.

آشفتگی عاطفی هنگام زیر پا گذاشتن قوانین رژیم غذایی

انحراف از قوانین سختگیرانه رژیم غذایی باعث واکنش‌های احساسی شدید مانند اضطراب، شرم و گناه می‌شود. تأثیر روانی عمیق این اختلال را برجسته می کند.

اضطراب در مورد غذاهای خاص

افراد مبتلا به ارتورکسیا اغلب میل شدیدی برای فاصله گرفتن از غذاهایی که آنها را ممنوع می دانند احساس می کنند. ممکن است در صورت دیدن آن غذا احساس ناراحتی زیادی کنند یا حتی اتاقی را ترک کنند. یک الگوی رفتاری رایج، نادیده گرفتن اجتماعات اجتماعی برای اجتناب از مواجهه با “غذاهای ترسناک” آنهاست که می تواند افکار وسواسی را تشدید کند.

کاهش وزن

یک رژیم ارتورکسیک اغلب نامتعادل است که منجر به سوء تغذیه می شود. با این باور که اجتناب از برخی غذاها باعث بهبود سلامتی می شود، افراد مبتلا به ارتورکسیا ممکن است به طور ناخواسته سطح تغذیه خود را با محدود کردن شدید تنوع غذایی کاهش دهند. این کاهش وزن معمولاً عمدی نیست. 

همانطور که در درک ارتورکسی عمیق تر می شویم، مشخص می شود که شناخت این علائم اولین گام برای رسیدگی به این اختلال است. اجازه ندهید شما را از طریق خودارزیابی برای کمک به تشخیص اینکه آیا شما یا کسی که می شناسید ممکن است این علائم را تجربه کرده باشد، قرار ندهیم.

خلاصه

ارتورکسیا، که با تمرکز بیش از حد بر خوردن غذاهای «خالص» مشخص می شود، منجر به پیامدهای تغذیه ای و عاطفی قابل توجهی می شود. شاخص های کلیدی عبارتند از وسواس نسبت به کیفیت غذا، اجتناب شدید از برخی گروه های غذایی، ناراحتی عاطفی ناشی از انحرافات غذایی، ترس از غذاهای خاص و کاهش وزن ناخواسته. شناخت این علائم برای رسیدگی به این اختلال و تقویت عادات غذایی سالم بسیار مهم است.

خود ارزیابی برای ارتورکسیا

تشخیص علائم اولیه ارتورکسیا می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا اغلب با نیت به ظاهر مثبت نسبت به تغذیه سالم شروع می شود. برای درک بهتر رابطه خود با غذا، سوالات زیر را با الهام از منابعی مانند انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA) در نظر بگیرید:

• آیا خود را دائماً نگران کیفیت غذای خود می بینید؟
• آیا روز شما تحت سلطه افکاری است که بعداً چه می خورید و چگونه در رژیم غذایی شما قرار می گیرد؟
• آیا متوجه شده اید که عادات غذایی شما را از رویدادها و تعاملات اجتماعی منزوی می کند؟
• آیا به شدت به قوانین رژیم غذایی پایبند هستید و وقتی حتی اندکی منحرف می شوید، احساس ناراحتی می کنید؟
• آیا دنبال کردن یک رژیم غذایی «عالی» بر شادی‌ها و فعالیت‌های دیگر زندگی‌تان سایه می‌اندازد؟

پاسخ دادن “بله” به چندین مورد از این سوالات ممکن است نشان دهنده تمرکز ناسالم بر روی مواد غذایی باشد که می تواند از بینش حرفه ای بهره مند شود. مشاوره با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند راهنمایی و پشتیبانی متناسب با نیازهای شما ارائه دهد.

خلاصه

خودارزیابی برای ارتورکسیا شامل درون نگری در عادات غذایی و نگرش فرد نسبت به غذا، با تمرکز بر شناسایی تمایلات وسواسی و انزوای اجتماعی ناشی از محدودیت های غذایی است.

چه چیزی باعث ارتورکسی می شود؟ 

در حالی که علل دقیق ارتورکسیا نامشخص است، به نظر می رسد که با سایر اختلالات خوردن و شرایط سلامت روان مانند اضطراب و تمایلات وسواسی-اجباری مرتبط باشد. برخی از مشاغلی که تمرکز زیادی روی سلامت، تناسب اندام و عملکرد دارند، مانند کارکنان مراقبت های بهداشتی (مانند دانشجویان پزشکی، پزشکان، و متخصصان تغذیه)، ورزشکاران، رقصندگان و مجریان، ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به ارتورکسیا داشته باشند.

وگان ها و گیاهخواران تمایل بیشتری به ارتورکسیا دارند. با این حال، به نظر می‌رسد در این گروه‌ها، انتخاب رژیم گیاهخواری یا گیاه‌خواری ممکن است نشانه‌ای از ارتورکسیا باشد تا علت اصلی. 

هیچ یک از اینها نشان نمی دهد که وگانیسم یا هر رژیم غذایی خاصی باعث ارتورکسیا می شود و همچنین به این معنی نیست که افرادی که از این رژیم ها پیروی می کنند دارای اختلال خوردن هستند. مسئله در انگیزه اتخاذ این رژیم‌ها نهفته است. برخی از افراد وگان مبتلا به ارتورکسیا ممکن است از رژیم غذایی به عنوان راهی برای پنهان کردن اختلال خود از طریق ابزارهای قابل قبول اجتماعی استفاده کنند.

خلاصه

علل دقیق ارتورکسیا نامشخص است، اما با اختلالات خوردن، اضطراب و تمایلات وسواسی-اجباری مرتبط است. برخی از مشاغل با تمرکز بر سلامت، تناسب اندام و عملکرد، مانند کارکنان مراقبت های بهداشتی، ورزشکاران و مجریان، ممکن است خطر را افزایش دهند. وگان ها و گیاه خواران نرخ ارتورکسیا بالاتری را نشان می دهند، اگرچه انتخاب این رژیم ها ممکن است به جای ایجاد آن، نشانه ارتورکسیا باشد. 

اثرات منفی ارتورکسی 

محدودیت های غذایی شدید، مانند مواردی که در ارتورکسی عصبی مشاهده می شود، می تواند اثرات مضری بر سلامت داشته باشد. عوارض فیزیکی معمول شامل خستگی، کاهش وزن قابل توجه، سوء تغذیه، کم خونی، کاهش توده استخوانی، سطوح پایین سدیم و کاهش تعداد سلول های خونی است. ارتورکسیا همچنین می تواند منجر به رفتارهای روانی و اجتماعی منفی شود. مانند:

اثرات روانی

افراد مبتلا به ارتورکسیا زمانی که عادات غذایی آنها تغییر می کند بسیار ناراحت می شوند. زیر پا گذاشتن قوانین غذایی خود باعث می شود احساس گناه کنند یا دوست دارند به طور خطرناکی پاک شوند یا روزه بگیرند. آنها زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد اینکه آیا غذاها به اندازه کافی خالص هستند، مانند اینکه سبزیجات دارای آفت کش هستند یا لبنیات دارای هورمون هستند، می گذرانند. آنها همچنین زمان بیشتری را صرف برنامه ریزی و بررسی غذای خود می کنند.

اثرات اجتماعی

ارتورکسیا می تواند باعث شود افراد از نظر اجتماعی بسیار منزوی شوند. افراد مبتلا به ارتورکسیا زمان زیادی را صرف مدیریت غذا، تحقیق، خرید و تهیه وعده های غذایی می کنند. می تواند بر روابط اجتماعی آنها تأثیر بگذارد. آنها ممکن است توصیه های ناخواسته ای در مورد غذا خوردن، آوردن غذای خود در رویدادهای اجتماعی یا اجتناب از آنها به طور کلی ارائه دهند. 

خلاصه

محدودیت های غذایی شدید، مانند محدودیت های ارتورکسی عصبی، با ایجاد خستگی، کاهش وزن، سوءتغذیه، کم خونی، از دست دادن استخوان، سدیم پایین و سلول های خونی کم به سلامت آسیب می رساند. ارتورکسیا با تغییر عادات غذایی باعث ناراحتی روانی می شود که منجر به احساس گناه و روزه داری خطرناک می شود. همچنین باعث نگرانی بیش از حد در مورد خلوص غذا می شود و زمان بیشتری را برای برنامه ریزی وعده های غذایی مصرف می کند. از نظر اجتماعی، افراد را منزوی می کند و به دلیل مدیریت وسواس گونه غذا و اجتناب از اجتماعات اجتماعی، بر روابط تأثیر می گذارد.

پیشگیری از ارتورکسیا: راهکارهایی برای عادات غذایی پایدار

پیشگیری از ارتورکسیا بر پرورش یک رویکرد متعادل به تغذیه و تندرستی متمرکز است، جایی که غذا نه دشمن است و نه تنها کانون زندگی. این در مورد یادگیری لذت بردن از خوردن سالم بدون افتادن در دام وسواس است. در اینجا نحوه تقویت ذهنیتی که سلامت تغذیه را ارتقا می دهد آورده شده است:

ترویج سواد تغذیه ای: دانش قدرت است. درک اصول تغذیه الگوهای غذایی را ابهام می کند و بر اهمیت تنوع در رژیم غذایی شما تأکید می کند. یک رژیم غذایی کامل تضمین می کند که شما تمام مواد مغذی لازم را مصرف می کنید. از کمبودهای تغذیه ای که محدودیت غذایی می تواند ایجاد کند جلوگیری می کند.

غذا خوردن آگاهانه را تشویق کنید: تمرکز حواس در زمان صرف غذا، ارتباط عمیق با غذا را تشویق می کند، و درک طعم ها و نشانه های رضایت را تقویت می کند. این تمرین به شناسایی علائم واقعی گرسنگی و سیری کمک می کند. علاوه بر این، خطر پرخوری یا وسواس در انتخاب مواد غذایی را کاهش می دهد.

رژیم غذایی متنوع: رژیم غذایی متنوع طیف وسیعی از مواد مغذی را معرفی می کند و خطر عدم تعادل و کمبود را کاهش می دهد. کاوش در غذاهای مختلف نیز باعث می شود که خوردن تجربه ای لذت بخش تر و کمتر محدود کننده باشد و به جلوگیری از ارتورکسیا کمک کند.

جامعه حامی: ارتباط با دیگرانی که به خوردن متعادل اهمیت می دهند می تواند عادات مثبت را تقویت کند و دیدگاهی را ارائه دهد. به اشتراک گذاشتن وعده های غذایی و تجربیات با یک جامعه، یک رابطه سالم با غذا را تشویق می کند، به دور از رفتارهای منزوی و وسواس گونه.

راهنمایی حرفه ای: گاهی اوقات، مسیر رسیدن به غذای متعادل نیاز به ناوبری متخصص دارد. مشاوره با متخصصان مراقبت های بهداشتی تضمین می کند که هرگونه تغییر رژیم غذایی از سلامت کلی حمایت می کند بدون اینکه نیازهای تغذیه ای را به خطر بیندازد.

پس از ایجاد این مراحل اساسی، ترکیب خدمات HealthifyMe می تواند تلاش های پیشگیری را بیشتر تقویت کند. منابع و ابزارهای این برنامه، از جمله دسترسی به متخصصان تغذیه، برنامه‌ریزی غذایی شخصی، و انجمن‌های انجمن، چارچوبی حمایتی برای حفظ شیوه‌های تغذیه سالم بدون انحراف به ارتورکسیا فراهم می‌کنند.

HealthifyMe برنامه ریزی غذایی شخصی را با هدایت متخصصان تغذیه ارائه می دهد. مصرف متعادل تمام گروه های غذایی را تضمین می کند و با تمایلات محدود کننده ارتورکسی مقابله می کند. علاوه بر این، فناوری HealthifyMe، مانند ویژگی HealthifySnap، می‌تواند ردیابی مصرف رژیم غذایی را ساده‌تر کند و این فرآیند را کمتر استرس‌زا و شهودی‌تر کند. این ابزار به حفظ یک دیدگاه واقع بینانه در مورد کیفیت و کمیت غذا کمک می کند، که برای غلبه بر ارتورکسیا ضروری است.

خلاصه

پیشگیری از ارتورکسیا ایجاد محیطی است که عادات غذایی متعادل و آگاهانه را تشویق می کند. HealthifyMe از طریق محتوای آموزشی، شیوه‌های تمرکز حواس، برنامه‌ریزی متنوع وعده‌های غذایی، مشارکت جامعه و راهنمایی حرفه‌ای از این امر پشتیبانی می‌کند. این به افراد کمک می کند تا رابطه سالمی با غذا داشته باشند و از بروز رفتارهای وسواسی در خوردن جلوگیری می کند.

درمان ارتورکسی عصبی

Orthorexia nervosa، با ترکیب منحصر به فرد خود از تثبیت رژیم غذایی و چالش های سلامت روان، نیاز به یک رویکرد درمانی متفکرانه دارد. هدف درمان با تشخیص همپوشانی آن با رفتارهای وسواسی جبری، تنظیم مجدد رابطه فرد با غذا و مراقبت از خود است. خوشبختانه، بسیاری از مبتلایان به ارتورکسیا پذیرای درمان هستند و از ذهنیت سلامت محور خود برای بهبودی استفاده می کنند.

درمان شناختی-رفتاری (CBT) و فراتر از آن

یک برنامه درمانی جامع ممکن است شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) باشد که در صورت لزوم، احتمالاً با داروهایی مانند SSRI تکمیل می شود. CBT به افراد کمک می کند تا الگوهای فکری تحریف شده در مورد غذا و تصویر بدن را شناسایی و اصلاح کنند و اضطراب مرتبط با تصمیمات غذایی را کاهش دهد.

آموزش روانشناسی و مشاوره تغذیه

آموزش افراد در مورد تأثیر ارتورکسیا بر سلامت و زیربنای روانی آن بسیار مهم است. آموزش روانی درک را گسترش می دهد و به از بین بردن قدرت این اختلال کمک می کند. همراه با مشاوره تغذیه ای که HealthifyMe ارائه می دهد، افراد می توانند لذت غذا خوردن متنوع و سالم را دوباره کشف کنند و از محدودیت های غذایی سفت و سخت دور شوند و به سمت یک سبک زندگی متعادل تر و رضایت بخش تر حرکت کنند.

خلاصه

در درمان ارتورکسیا، ترکیبی از درمان شناختی-رفتاری، آموزش روانی، و مشاوره تغذیه سنگ بنای مدیریت موثر را تشکیل می‌دهد.

پیشنهاد 

استفاده از اجتماعی شدن به عنوان راهی برای پیشگیری یا مدیریت ارتورکسیا یک استراتژی هوشمندانه است. تعامل با دیگران می تواند به تغییر تمرکز از عادات غذایی سفت و سخت کمک کند و رویکرد متعادل تری به غذا ایجاد کند. در اینجا چند راه برای تقویت اجتماعی وجود دارد:

1. برنامه‌ریزی منظم وعده‌های غذایی با خانواده و دوستان: این می‌تواند به تنوع عادات غذایی شما کمک کند، زیرا احتمالاً با غذاهایی روبرو می‌شوید که بخشی از رژیم غذایی معمولی شما نیستند و انعطاف‌پذیری را تشویق می‌کند. 
2. با دوستان یا خانواده خود در فعالیت های آشپزی شرکت کنید: این یک راه سرگرم کننده برای کشف غذاها و دستور العمل های جدید بدون فشار شدید به مواد تمیز است. پیوستن به یک باشگاه آشپزی را در نظر بگیرید که می تواند افق آشپزی شما را گسترش دهد و به کاهش اضطراب در مورد خوردن انواع غذاها کمک کند. 
3. هنگام غذا خوردن به صورت اجتماعی، سعی کنید به جای خود غذا، بر تجربه و لذت از بودن با دیگران تمرکز کنید. این تغییر تمرکز می تواند استرس ناشی از نیاز به غذا خوردن را کاهش دهد. 

اگر راحت هستید، در مورد نگرانی های خود درباره غذا خوردن با دوستان قابل اعتماد یا اعضای خانواده صحبت کنید. گاهی اوقات، فقط صحبت در مورد این مسائل می تواند قدرت آنها را کاهش دهد و از شما حمایت کند.

کلام پایانی

در سفر به سوی سلامتی بهینه در دنیایی مملو از دیدگاه های فیلتر شده رسانه های اجتماعی در مورد رژیم غذایی و تناسب اندام، مرز بین تغذیه سالم و ارتورکسیا می تواند محو شود. جذابیت “پاک خوردن” و پیروی از رژیم غذایی کامل، که اغلب توسط اینفلوئنسرها و متخصصان سلامتی تقویت می شود، می تواند منجر به وسواس خطرناکی در مورد خلوص غذا شود. در حالی که ارتورکسیا هنوز به طور رسمی در تشخیص پزشکی به رسمیت شناخته نشده است، تأثیر آن واقعی است و به موازات سایر اختلالات خوردن است و سلامتی و رفاه عاطفی شدید را به خطر می اندازد.

سلب مسئولیت: هدف این مقاله فقط پراکندگی دانش و افزایش آگاهی است. قصد ندارد جایگزین توصیه های پزشکی متخصصان شود. برای اطلاعات بیشتر، لطفاً با متخصصین تغذیه معتبر ما در اینجا تماس بگیرید .

منابع تحقیق

۱. نسبت کلی علائم ارتورکسی عصبی: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز شامل ۳۰۴۷۶ فرد از ۱۸ کشور

۲. Orthorexia Nervosa: یک وسواس با تغذیه سالم

۳. Orthorexia nervosa – یک اختلال خوردن، اختلال وسواس فکری-اجباری یا اختلال در عادت غذایی؟

سوالات متداول