افتادن در سالمندان – علل، درمان و پیشگیری

چرا سقوط یک نگرانی خاص برای افراد مسن است؟

هر کسی ممکن است زمین بخورد، اما زمین خوردن یک نگرانی عمده برای سلامتی افراد مسن (افراد بالای ۶۵ سال) است.

زمین خوردن علت اصلی آسیب های غیرعمد در استرالیایی های مسن است. با بالا رفتن سن جمعیت و افزایش تعداد افراد مسن، احتمال سقوط بیشتر و بستری شدن در بیمارستان ناشی از سقوط افزایش می یابد.

تقریباً از هر ۳ استرالیایی یک نفر در ۱۲ ماه گذشته سقوط کرده است. از این تعداد، از هر ۵ نفر ۱ نفر نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند.

حتی زمانی که زمین خوردن باعث آسیب نمی شود، اغلب باعث از دست دادن اعتماد به نفس در فرد مسن می شود و منجر به ترس مداوم از زمین خوردن می شود. با گذشت زمان، این می تواند منجر به محدود شدن حرکات و کاهش فعالیت فرد شود که خطر افتادن را بیشتر می کند.

با این حال، می توان از بیشتر زمین خوردن ها جلوگیری کرد و خطر آسیب دیدگی فرد را کاهش داد. با انگیزه، عادات سالم و آگاهی از چگونگی کاهش خطر، همه ما می توانیم نقش خود را در جلوگیری از افتادن افراد مسن ایفا کنیم.

چرا افراد مسن ممکن است زمین بخورند؟

اگر کسی زمین می خورد، لزوماً به این دلیل نیست که تمرکز ندارد یا دست و پا چلفتی است. دلایلی که افراد مسن ممکن است دچار زمین خوردن شوند عبارتند از:

تغییرات در بدن

بدن ما به‌تدریج و طی سال‌ها به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری تغییر می‌کند. با افزایش سن، ممکن است متوجه شوید:

• مشکلات تعادل، مانند احساس بی ثباتی هنگام راه رفتن
• عضلات ضعیف‌تر که مثلاً بلند کردن پاها را هنگام راه رفتن سخت‌تر می‌کنند
• بینایی ضعیف تر، به این معنی که شما به وضوح نمی بینید، یا با تغییرات ناگهانی نور یا خیرگی مشکل دارید.
• زمان واکنش کندتر
• مشکلات سلامتی جدید، مانند بی اختیاری (مشکلات ادرار یا روده شما) یا زوال عقل

این تغییرات می تواند به دلیل افزایش سن طبیعی باشد یا ممکن است ناشی از یک بیماری یا شرایط باشد. آنها می توانند بر نحوه حرکت ما تأثیر بگذارند – و گاهی اوقات می توانند باعث سقوط ما شوند.

خطرات داخل و اطراف خانه

از هر ۳ سقوط تقریباً ۲ مورد در داخل و اطراف خانه اتفاق می افتد. خطرات رایج خانگی عبارتند از:

• روشنایی ضعیف
• کفش های ناایمن، مانند دمپایی های گشاد یا پاشنه های باریک
• سطوح لغزنده، مانند کف های مرطوب یا صیقلی، یا ریختن آن ها
• خطرات سفر مانند فرش، کفپوش و سیم برق
• پله ها و سطوح ناهموار

بی توجهی به سلامت و رفاه عمومی

افراد مسن‌تری که فعالیت بدنی یا تناسب اندام ندارند، تعادل ضعیف‌تری دارند و عضلات ضعیف‌تری دارند، که احتمال زمین خوردن را افزایش می‌دهد. خوب غذا نخوردن و ننوشیدن آب کافی نیز می تواند قدرت کافی برای حرکت ایمن را برای آنها دشوار کند.

چه عوامل خطر دیگری برای سقوط وجود دارد؟

برخی شرایط احتمال زمین خوردن فرد را افزایش می دهد. این شامل:

• سابقه زمین خوردن های قبلی – اگر در ۶ ماه گذشته بیش از یک بار زمین خورده اید، احتمال سقوط مجدد شما بیشتر است.
• فشار خون پایین – افراد مسن با فشار خون طبیعی پایین ممکن است هنگام حرکت احساس سبکی سر، سرگیجه یا بی ثباتی کنند.
• افت فشار خون وضعیتی (ارتواستاتیک) – در این شرایط، فشار خون زمانی که فرد تغییر وضعیت می دهد، مانند رفتن از حالت نشسته به ایستاده، کاهش می یابد. افراد مسن مبتلا به افت فشار خون وضعیتی – چه طبیعی و چه به دلیل عوارض جانبی دارو – در معرض خطر افتادن هستند.
• بی اختیاری – ممکن است لازم باشد اغلب به توالت عجله کنید و خطر زمین خوردن را به خصوص در شب افزایش می دهد.
• سکته مغزی، بیماری پارکینسون و آرتریت – این شرایط نحوه حرکت شما را تغییر می‌دهد و واکنش سریع را سخت‌تر می‌کند و در صورت زمین خوردن خود را متوقف می‌کند.
• دیابت – تغییرات در سطح قند خون می تواند باعث ایجاد احساس ضعف در شما شود. دیابت همچنین می تواند بر بینایی شما تأثیر بگذارد و احساس در پاها و پاهای شما را کاهش دهد.
• افسردگی – افراد مسن مبتلا به افسردگی ممکن است دارویی مصرف کنند که می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد
• بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل – افراد مسن مبتلا به زوال عقل کمتر از محیط اطراف خود آگاه می شوند و کمتر قادر به واکنش سریع هستند.

در حالی که پوکی استخوان – که با استخوان های نازک و ضعیف مشخص می شود – یک عامل خطر برای زمین خوردن نیست، اگر کسی زمین بخورد، احتمال شکستگی یا شکستگی استخوان او بیشتر است.

چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنم؟

اگر زمین خورده اید – حتی اگر احساس خوبی دارید – با پزشک خود صحبت کنید. زمین خوردن می تواند نشانه هر یک از طیف وسیعی از مشکلات سلامتی باشد، از جمله یک مشکل پزشکی جدید، عوارض جانبی داروهای شما، مشکلات تعادلی یا ضعف عضلانی. پزشک می تواند راه هایی را برای کاهش احتمال افتادن در آینده پیشنهاد دهد.

همچنین بهتر است برای معاینات منظم به پزشک مراجعه کنید. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که نگرانی‌هایی که ممکن است داشته باشید، قبل از اینکه به سقوط جدی‌تر در آینده کمک کنند، برطرف می‌شوند.

از پزشک خود بپرسید – آماده شدن برای قرار ملاقات؟ استفاده کنید سوال ساز برای راهنمایی های کلی در مورد آنچه که باید از پزشک عمومی یا متخصص خود بپرسید.

سقوط چگونه درمان می شود؟

اگر زمین خوردن داشته اید یا نگران خطر سقوط خود هستید، پزشک ممکن است مداخلات زیر را پیشنهاد کند.

مکمل های ویتامین D و کلسیم

پزشک ممکن است مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم را پیشنهاد کند. این به بهبود سلامت استخوان شما کمک می کند و احتمال اینکه زمین خوردن باعث شکستگی شود را کاهش می دهد.

بررسی داروها

برخی از داروها عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، گیجی، بی ثباتی یا سرگیجه ایجاد می کنند. از آنجایی که این عوارض جانبی می تواند خطر افتادن شما را افزایش دهد، پزشک یا داروساز شما می تواند یک بررسی دارویی انجام دهد تا ببیند آیا تغییراتی لازم است یا خیر.

ارزیابی پا

افزایش سن باعث تغییراتی در پاها می شود که می تواند راه رفتن و تعادل ما را تغییر دهد. اگر پاهایتان در اثر راه رفتن دردناک یا متورم شده است یا علائم دیگری مانند سوزن سوزن شدن یا سوزن سوزن شدن دارید، برای راهنمایی در مورد راه‌هایی برای بهبود گردش خون، کاهش تورم و کاهش درد در پاها و پاها به یک متخصص پا مراجعه کنید.

ارزیابی بینایی و جراحی آب مروارید

تشخیص زودهنگام هر گونه مشکل چشمی می تواند از بدتر شدن آنها جلوگیری کند. برای معاینه چشم به اپتومتریست یا پزشک مراجعه کنید. اگر به دلیل آب مروارید برای دیدن مشکل دارید، جراحی برای برداشتن آنها به شما کمک می کند تا احتمال سقوط و شکستگی در آینده را کاهش دهید.

محافظ های لگن

افراد مسن به ویژه در برابر شکستگی لگن که شایع ترین آسیب ناشی از سقوط است، آسیب پذیر هستند. در نظر بگیرید که آیا محافظ های لگن ممکن است برای شما مناسب باشند یا خیر. اینها داخل لباس زیر مخصوص قرار می گیرند و روی باسن قرار می گیرند تا در صورت افتادن از آنها محافظت کنند. آنها احتمال شکستگی لگن را کاهش می دهند، به ویژه برای کسانی که پوکی استخوان دارند یا به طور مکرر زمین می خورند.

چگونه می توان از سقوط جلوگیری کرد؟

راه های عملی زیادی برای کاهش خطر سقوط وجود دارد، از جمله:

تغییر سبک زندگی

• فعالیت بدنی خود را حفظ کنید. در هر سنی که هستید، سعی کنید حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت داشته باشید، ۵ بار در هفته که به قوی تر شدن و بهبود تعادل شما کمک می کند. فعالیت های مناسب شامل تای چی، رقص و برنامه های ورزشی گروهی است.
• سالم بخورید. از غذاها و نوشیدنی های متنوع به خصوص در هوای گرم لذت ببرید. اگر خیلی لاغر هستید، مکمل های غذایی ممکن است به شما کمک کند.
• پس از دراز کشیدن یا نشستن به آرامی بایستید تا از سرگیجه ناشی از وضعیت بدنی جلوگیری کنید.

تغییرات در اطراف خانه

شما همچنین می توانید با ایجاد تغییرات مثبت در ۳ نوع خطر احتمالی موجود در خانه خود، خطر سقوط خود را کاهش دهید: روشنایی، لیز خوردن و زمین خوردن.

نورپردازی

روشنایی خوب در اطراف خانه مهم است. وقتی در اطراف راه می روید چراغ ها را روشن کنید. چراغ های راهرو را در شب روشن بگذارید. می‌توانید با استفاده از پرده‌های توری یا پرده‌ها بر روی پنجره‌های خود، تابش خیره کننده داخل خانه را کاهش دهید. این تغییرات باعث می شود چشمان شما به راحتی ببینند که به کجا می روید و احتمال سقوط را کاهش می دهد.

لیز خوردن

تغییر لباسی که در خانه می پوشید و تعمیر سطوح خطرناک می تواند خطر بروز لغزش را کاهش دهد. از تشک های ضد لغزش در مناطق مرطوب مانند حمام و حمام استفاده کنید. برای اتاق های بزرگتر، ممکن است ارزش داشته باشد که کل کف را با مواد غیر لغزنده درست کنید. نرده های دستی یا صندلی را در حمام یا حمام نصب کنید. روی لبه‌های پله‌ها و پله‌ها نوار چسبی قرار دهید تا راحت‌تر دیده شود. خزه، لجن یا برگ های افتاده را از مسیرهای خارج از منزل جدا کنید. پوشیدن کفش‌های مناسب که روی پا محکم می‌شوند نیز می‌تواند به جلوگیری از لغزش کمک کند.

سکندری خوردن

حتی چیزهای کوچک می توانند خطرات سفر باشند. راهروها را از شلوغی دور نگه دارید و سیم های برق را در امتداد تخته های دامن بچسبانید. هرگونه تغییر کوچک در سطح کف را با رنگ متضاد علامت گذاری کنید تا به وضوح دیده شوند. به جای مواد سست که می‌توان روی آن‌ها گیر کرد، یک «حذف‌کننده کشش» در پایین درب‌ها نصب کنید. از شر حصیرهای قدیمی و فرش پاره یا کشیده خلاص شوید..

آیا پس از زمین خوردن عوارضی وجود دارد؟

زمین خوردن می تواند باعث آسیب های لگن و ران در مردان و زنان شود. آنها شایع ترین دلیل بستری شدن در بیمارستان با شکستگی لگن هستند (۹ مورد از ۱۰ مورد). سایر آسیب‌های ناشی از سقوط عبارتند از: آسیب‌های سر، شکستگی مچ دست و سایر آسیب‌ها.

شکستگی‌های لگن همچنین بار سنگین طولانی‌مدتی را تحمیل می‌کنند، زیرا افراد مسن کمتر مستقل می‌شوند، بیشتر به اعضای خانواده و مراقبین وابسته می‌شوند و شانس بیشتری برای نقل مکان به مرکز مراقبت سالمندان دارند.

پس از زمین خوردن، بسیاری از افراد مسن از افتادن مجدد می ترسند و اعتماد به نفس خود را در راه رفتن از دست می دهند. ممکن است شروع به فعالیت بدنی کمتری کنید. با این حال، با گذشت زمان، این کاهش حرکت باعث می‌شود که احتمال سقوط مجدد شما به دلیل تعادل ضعیف‌تر، عضلات ضعیف‌تر و مفاصل سفت‌تر افزایش یابد.