افزایش ویتامین دی یا هیپرویتامینوز D: علل، علائم، تشخیص

احتمالاً زیاد نمی گیرید ویتامین D از غذاهایی که می خورید یا از قرار گرفتن در معرض نور خورشید. با این حال، مواردی گزارش شده است که به دلیل استفاده از تخت برنزه کننده.  در چند سال گذشته موارد کلی هیپرویتامینوز D افزایش یافته است.

معمولاً به دلیل مصرف بیش از مقدار توصیه شده روزانه ویتامین D است. اگر مولتی ویتامین مصرف می کنید، به میزان ویتامین D موجود در آن نگاه کنید. اگر ویتامین D کافی از مولتی ویتامین خود دریافت می کنید، ممکن است نیازی به مصرف کلسیم و ویتامین D اضافی نداشته باشید.

برخی از داروهای تجویزی که برای درمان فشار خون بالا (دیورتیک‌های تیازیدی) و بیماری‌های قلبی (دیگوکسین) استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث افزایش ویتامین D در خون شوند.

استروژن درمان، مصرف طولانی مدت آنتی اسیدها و ایزونیازید، یک داروی ضد سل نیز می تواند باعث افزایش سطح ویتامین D شود.

کلینیک مایو بیان می کند که میزان توصیه شده ویتامین D در رژیم غذایی برای اکثر بزرگسالان ۶۰۰ واحد بین المللی در روز (IU) است. پزشکان ممکن است دوزهای بالاتر را برای درمان شرایط پزشکی مانند کمبود ویتامین D تجویز کنند. دیابتو بیماری های قلبی عروقی، برای مدت کوتاهی. استفاده روزانه از مکمل های ویتامین D با دوز بالا برای چندین ماه سمی است.

در صورت مصرف مکمل های ویتامین D و سایر مشکلات سلامتی موجود، مانند:

• بیماری کلیوی
• بیماری کبد
• بیماری سل
• هیپرپاراتیروئیدیسم
• سارکوئیدوز
• هیستوپلاسموز

مقادیر بیش از حد ویتامین D در بدن می تواند باعث افزایش سطح کلسیم در خون شود. این می تواند منجر به وضعیتی به نام هیپرکلسمی (کلسیم بیش از حد در خون شما) شود. علائم عبارتند از:

• خستگی
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• تشنگی بیش از حد
• ادرار بیش از حد
• کم آبی بدن
• یبوست
• تحریک پذیری، عصبی بودن
• صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)
• ضعف عضلانی
• حالت تهوع، استفراغ
• سرگیجه
• سردرگمی، سردرگمی
• فشار خون بالا
• قلب آریتمی ها

عوارض طولانی مدت هیپرویتامینوز D درمان نشده عبارتند از:

• سنگ کلیه
• آسیب کلیه
• نارسایی کلیه
• کاهش بیش از حد استخوان
• کلسیفیکاسیون (سخت شدن) یا شریان ها و بافت های نرم

علاوه بر این، افزایش کلسیم خون می تواند باعث ریتم غیر طبیعی قلب شود.

پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند و ممکن است در مورد داروهای تجویزی و بدون نسخه و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید سؤال کند.

پزشک شما همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و سوالاتی در مورد علائم شما بپرسد. اگر پزشک شما مشکوک به هیپرویتامینوز D باشد، ممکن است آزمایشاتی از جمله:

• آزمایش خون برای بررسی سطوح ویتامین D، کلسیم و فسفر (برای تعیین اینکه آیا آسیب کلیوی وجود دارد)
• آزمایش ادرار برای بررسی مقادیر بیش از حد کلسیم در ادرار
• اشعه ایکس استخوان برای تعیین اینکه آیا کاهش قابل توجه استخوان وجود دارد یا خیر

پزشک احتمالاً به شما توصیه می کند که فوراً مصرف مکمل های ویتامین D را متوقف کنید. آنها همچنین ممکن است توصیه کنند که مقدار کلسیم در رژیم غذایی خود را به طور موقت کاهش دهید. در برخی موارد، کورتیکواستروئیدها یا بیس فسفونات ها ممکن است آزادسازی کلسیم را از استخوان های شما سرکوب کنند.

پزشک مرتباً سطح ویتامین D شما را تا زمانی که به حالت عادی بازگردد، بررسی می کند.

قطع یا کاهش مصرف مکمل‌های ویتامین D با دوز بالا می‌تواند از هیپرویتامینوز D جلوگیری کند. حد بالای قابل تحمل یا حداکثر مصرف روزانه ویتامین D که بعید است منجر به خطرات سلامتی شود، ۴۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز تعیین شده است. عوارض جانبی در افرادی که کمتر از ۱۰۰۰۰ واحد بین المللی در روز در مدت زمان طولانی مصرف می کنند، دیده شده است.

همچنین ممکن است پزشک توصیه کند که مقدار کلسیم را در رژیم غذایی خود کاهش دهید. نظارت دقیق تا زمانی که سطح ویتامین D شما به حالت عادی برگردد ضروری است.

برای مصرف طبیعی ویتامین D، می توانید غذاهای غنی از آن بخورید، از جمله:

• روغن کبد ماهی کاد
• ماهی های چرب مانند سالمون و تن
• جگر گاو
• پنیر
• زرده تخم مرغ
• مقداری قارچ

همچنین می توانید غذاهای غنی شده با ویتامین D از جمله شیر، آب پرتقال و ماست را پیدا کنید. قرار گرفتن متوسط ​​در معرض نور خورشید یکی دیگر از منابع طبیعی ویتامین D است. پانزده دقیقه یا کمتر با قرار گرفتن اندام در معرض نور مستقیم خورشید، قبل از استفاده از کرم ضد آفتاب، راهی عالی برای بهبود سطح طبیعی ویتامین D است.