افسانه بافی چیست؟

افسانه بافی عمل تولید است اطلاعات ساختگی یا تحریف شده در حالی که واقعاً از نادرست بودن اطلاعات بی اطلاع هستند. کسی که سرهم بندی می کند عمدا دروغ نمی گوید یا عمدا دیگران را گمراه نمی کند. در عوض، آنها صمیمانه معتقدند که اطلاعاتی که ارائه می دهند، درست است.

این حالت اغلب است مرتبط با اختلالات حافظه، آسیب های عصبی و شرایط سلامت روان.

افسانه بافی از چند جهت از دروغ گفتن متمایز است، شامل:

• قصد: در سرهم بندی، هیچ قصدی برای فریب وجود ندارد. کسانی که با هم حرف می زنند، حقیقتاً اطلاعاتی را که به اشتراک می گذارند باور می کنند، حتی اگر این اطلاعات نادرست باشد. از سوی دیگر، دروغگویی شامل تلاشی عمدی برای گمراه کردن یا فریب دیگران است.
• اطلاع: مشاوران معمولاً از ارائه اطلاعات نادرست آگاه نیستند. آنها اغلب زمانی که شواهدی از حقایق با اظهارات آنها در تضاد است، تعجب یا سردرگمی واقعی نشان می دهند. در مقابل، دروغگوها کاملاً آگاه هستند که حقیقت را نمی گویند و ممکن است سعی کنند فریب را حفظ کنند.
• کنترل:  افسانه بافی معمولاً نتیجه اختلال عملکرد شناختی، مانند اختلال حافظه است. همچنین اغلب خارج از کنترل فرد است. از سوی دیگر، دروغ تصمیمی آگاهانه است که برای رسیدن به یک هدف خاص یا اجتناب از عواقب آن اتخاذ می شود.

چندین دلیل بالقوه زمینه ای وجود دارد که چرا ممکن است یک فرد با هم اشتباه کند. اینها می تواند شامل شود:

• اختلالات حافظه: شرایطی مانند بیماری آلزایمر، سندرم کورساکوف، و انواع دیگر فراموشی، می‌تواند منجر به ایجاد خاطرات کاذب به عنوان راهی برای پر کردن شکاف‌های حافظه فرد شود.
• آسیب های عصبی: صدمات تروماتیک مغز، سکته مغزی، یا ضایعات در نواحی خاص مغز، به ویژه لوب های پیشانی، می توانند فرآیندهای شناختی مسئول یادآوری دقیق حافظه را مختل کنند. این اختلال می تواند منجر به سردرگمی شود.
• شرایط سلامت روان: کارشناسان برخی از شرایط سلامت روان مانند اسکیزوفرنی را با سردرگمی، اغلب در زمینه تفکر هذیانی یا حالت های تجزیه ای مرتبط می دانند.

شواهد نشان می دهد دو نوع آشفتگی وجود دارد: خودبخودی و تحریکی.

آشفتگی خود به خودی زمانی اتفاق می‌افتد که خاطرات شخص بدون محرک بیرونی ایجاد شود. در عوض، زمانی اتفاق می‌افتند که یک فرد تلاش می‌کند موقعیتی را برای خود درک کند. ممکن است در مکالمه روزمره خود را آشفتگی نشان دهد. به عنوان مثال، شخصی ممکن است به طور تصادفی اطلاعات نادرست را در حین صرف غذا با دوستش فاش کند.

هنگامی که یک سوال باعث ایجاد یک خاطره نادرست می شود، ممکن است آشفتگی ایجاد شود. این شکل از اختلاط معمولاً با اختلال در خاطرات مربوط به تاریخ ها و مکان ها اتفاق می افتد. به عنوان مثال، اگر شخصی از شخصی که دچار سردرگمی شده است بپرسد که سناتور محلی فعلی او کیست، ممکن است به جای اینکه بگویند مطمئن نیستید، با نام نادرست پاسخ دهد.

پرداختن به آشفتگی اغلب به علت اصلی و تأثیر آن بر زندگی روزمره فرد بستگی دارد. برخی از گزینه های درمانی بالقوه ممکن است عبارتند از:

• داروها: هنگامی که ارتباط یک فرد با شرایط سلامت روانی مانند اسکیزوفرنی مرتبط است، داروها مانند داروهای ضد روان پریشی ممکن است به کاهش تفکر هذیانی و دوره های مزاحم کمک کنند.
• درمان: روان درمانی، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، می تواند به افراد کمک کند تا یاد بگیرند که آشفتگی را تشخیص دهند و مدیریت کنند. CBT همچنین می‌تواند به پریشانی عاطفی و ناامیدی که می‌تواند با اپیزودهای مزاحم همراه باشد، رسیدگی کند.
• توانبخشی حافظه: این ممکن است شامل استراتژی هایی برای بهبود یادآوری حافظه و کاهش دفعات مخدوش شدن باشد. تمرینات و تکنیک های توانبخشی شناختی به افزایش دهد دقت یادآوری ممکن است مفید باشد.
• پشتیبانی آموزشی: فراهم کردن یک محیط حمایتی و بدون تقابل ضروری است. افرادی که با فردی که ممکن است با هم‌زبانی ارتباط برقرار کنند، مانند مراقبان و اعضای خانواده در تعامل هستند، باید سعی کنند خود را درمورد آن آموزش دهند تا آن را بهتر درک کنند.

افسانه بافی یک پدیده پیچیده است که شامل تولید ناخواسته اطلاعات نادرست است. از دروغ متمایز است، زیرا قصد فریب دادن دیگران نیست. بعلاوه، آنهایی که سرهم بندی می کنند اغلب معتقدند داستان های ساختگی آنها حقیقت دارد.

دلایل مختلفی برای سردرگمی وجود دارد که می تواند شامل اختلالات حافظه، آسیب های عصبی، شرایط سلامت روان و حتی فرآیندهای طبیعی بازسازی حافظه باشد.

گزینه های درمانی برای  افسانه بافی به علت اصلی آن بستگی دارد و می تواند شامل توانبخشی حافظه، داروها و درمان باشد.