الکترومیوگرافی (EMG) یک روش تشخیصی است که وضعیت سلامت ماهیچه ها و سلول های عصبی کنترل کننده آنها را ارزیابی می کند. نتایج EMG می تواند به تشخیص اختلالات عضلانی، اختلالات عصبی و اختلالاتی که بر ارتباط بین اعصاب و عضلات تأثیر می گذارد کمک کند.
الکترومیوگرافی چیست؟
الکترومیوگرافی (EMG) یک روش تشخیصی است که وضعیت سلامت ماهیچه ها و سلول های عصبی کنترل کننده آنها را ارزیابی می کند. این سلول های عصبی به عنوان نورون های حرکتی شناخته می شوند. آنها سیگنال های الکتریکی را منتقل می کنند که باعث انقباض و شل شدن عضلات می شود. EMG این سیگنال ها را به نمودار یا اعداد ترجمه می کند و به پزشکان در تشخیص کمک می کند.
هنگامی که فردی علائم اختلال عضلانی یا عصبی را نشان می دهد، پزشک معمولاً EMG را تجویز می کند. این علائم ممکن است شامل گزگز، بی حسی یا ضعف غیر قابل توضیح در اندام ها باشد. نتایج EMG می تواند به پزشک در تشخیص اختلالات عضلانی، اختلالات عصبی و اختلالاتی که بر ارتباط بین اعصاب و عضلات تأثیر می گذارد کمک کند.
برخی از پزشکان ممکن است به الکترومیوگرافی به عنوان یک معاینه الکترودیاگنوستیک اشاره کنند.
چرا الکترومیوگرافی انجام می شود؟
در صورت مشاهده علائمی که ممکن است نشان دهنده اختلال عضلانی یا عصبی باشد، پزشک ممکن است EMG را انجام دهد. برخی از علائمی که ممکن است نیاز به EMG داشته باشند عبارتند از:
- مور مور
- بی حسی
- ضعف عضلانی
- درد یا گرفتگی عضلات
- فلج شدن
- انقباض غیر ارادی عضلات (یا تیک)
نتایج EMG می تواند به پزشک کمک کند تا علت اصلی این علائم را تعیین کند. علل احتمالی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اختلالات عضلانی، مانند دیستروفی عضلانی
- اختلالاتی که بر توانایی نورون حرکتی برای ارسال سیگنال های الکتریکی به عضله تأثیر می گذارد، مانند میاستنی گراویس.
- رادیکولوپاتی ها
- اختلالات عصبی محیطی که بر اعصاب خارج از نخاع تأثیر می گذارد، مانند سندرم تونل کارپال
- اختلالات عصبی مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)
چگونه برای الکترومیوگرافی آماده شوم؟
مطمئن شوید که پزشک خود را در مورد داروهای بدون نسخه یا نسخه ای که ممکن است مصرف می کنید مطلع کنید. همچنین مهم است که در صورت داشتن اختلال خونریزی، یا داشتن ضربان ساز یا دفیبریلاتور قابل کاشت به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت داشتن هر یک از این بیماری ها یا وسایل پزشکی ممکن است نتوانید EMG انجام دهید.
اگر قادر به انجام EMG هستید، باید موارد زیر را از قبل انجام دهید:
- حداقل سه ساعت قبل از عمل از کشیدن سیگار خودداری کنید.
- حمام کنید یا دوش بگیرید تا هرگونه چربی از روی پوست پاک شود. بعد از شستن از هیچ لوسیون یا کرمی استفاده نکنید.
- لباس‌های راحت بپوشید که ناحیه‌ای را که پزشکتان ارزیابی می‌کند مسدود نکند. ممکن است از شما خواسته شود که لباس بیمارستان را درست قبل از عمل بپوشید.
در طول الکترومیوگرافی چه اتفاقی می افتد؟
از شما خواسته می شود که روی میز معاینه دراز بکشید یا روی یک صندلی دراز کشیده بنشینید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که در طول عمل به موقعیت های مختلف حرکت کنید.
دو جزء برای آزمایش EMG وجود دارد: مطالعه هدایت عصبی و EMG سوزنی. مطالعه هدایت عصبی اولین بخش از این روش است. این شامل قرار دادن حسگرهای کوچک به نام الکترودهای سطحی بر روی پوست برای ارزیابی توانایی نورون های حرکتی برای ارسال سیگنال های الکتریکی است. بخش دوم روش EMG، که به عنوان EMG سوزنی شناخته می شود، همچنین از حسگرهایی برای ارزیابی سیگنال های الکتریکی استفاده می کند. این حسگرها الکترودهای سوزنی نامیده می‌شوند و مستقیماً در بافت عضلانی قرار می‌گیرند تا فعالیت عضلانی را در زمان استراحت و انقباض ارزیابی کنند.
ابتدا مطالعه هدایت عصبی انجام می شود. در طول این بخش از عمل، پزشک چندین الکترود را روی سطح پوست شما، معمولاً در ناحیه ای که علائم را تجربه می کنید، اعمال می کند. این الکترودها میزان ارتباط نورون های حرکتی شما با عضلات را ارزیابی می کنند. پس از اتمام آزمایش، الکترودها از پوست خارج می شوند.
پس از مطالعه هدایت عصبی، پزشک شما EMG سوزنی را انجام خواهد داد. پزشک ابتدا ناحیه آسیب دیده را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز می کند. سپس، آنها از یک سوزن برای وارد کردن الکترودها به بافت عضلانی شما استفاده می کنند. ممکن است در حین وارد کردن سوزن احساس ناراحتی یا درد خفیفی کنید.
الکترودهای سوزنی فعالیت الکتریکی عضلات شما را در زمان انقباض و زمان استراحت ارزیابی می کنند. این الکترودها پس از پایان آزمایش برداشته خواهند شد.
در طول هر دو بخش از روش EMG، الکترودها سیگنال‌های الکتریکی کوچکی را به اعصاب شما می‌رسانند. یک کامپیوتر این سیگنال ها را به نمودارها یا مقادیر عددی تبدیل می کند که می تواند توسط پزشک شما تفسیر شود. کل روش باید بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول بکشد.
خطرات الکترومیوگرافی چیست؟
EMG یک آزمایش بسیار کم خطر است. با این حال، ممکن است در ناحیه ای که آزمایش شده احساس درد کنید. این درد ممکن است چند روز طول بکشد و می توان با مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن تسکین داد.
در موارد نادر، ممکن است در محل وارد کردن سوزن، سوزن سوزن شدن، کبودی و تورم را تجربه کنید. اگر تورم یا درد بدتر شد حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
نتایج الکترومیوگرافی من به چه معناست؟
پزشک شما ممکن است بلافاصله بعد از عمل نتایج را با شما بررسی کند. با این حال، اگر ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی دیگری دستور EMG را داده باشد، ممکن است تا زمانی که در یک قرار ملاقات بعدی با پزشک خود شرکت نکنید، از نتایج آن مطلع نباشید.
اگر EMG شما هر گونه فعالیت الکتریکی را در یک عضله در حال استراحت نشان می دهد، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
- یک اختلال عضلانی
- اختلالی که بر اعصاب متصل به عضله تأثیر می گذارد
- التهاب ناشی از آسیب
اگر EMG شما هنگام انقباض عضله، فعالیت الکتریکی غیرطبیعی را نشان دهد، ممکن است فتق دیسک یا اختلال عصبی مانند ALS یا سندرم تونل کارپال داشته باشید.
بسته به نتایج شما، پزشک در مورد هر گونه آزمایش یا درمان اضافی که ممکن است مورد نیاز باشد با شما صحبت خواهد کرد.
