تالاسمی بر سطح هموگلوبین شما تأثیر می گذارد و به طور بالقوه منجر به کم خونی و سایر مشکلات سلامتی می شود. اگر در دوران بارداری مبتلا به تالاسمی هستید، در معرض خطر بالایی برای عوارض هستید. اما با مراقبت و نظارت مناسب ممکن است بتوان بارداری سالمی داشت.
تالاسمی یک بیماری ارثی است که بر توانایی شما در ساخت هموگلوبین، پروتئین روی گلبول های قرمز خون که حامل اکسیژن است، تأثیر می گذارد. اثرات تالاسمی می تواند منجر به کم خونی و چندین عارضه سلامتی دیگر شود.
اگر تالاسمی دارید، ممکن است در معرض خطر بیشتری از عوارض در دوران بارداری باشید. با این حال، درمان و نظارت می تواند به کاهش خطر و حفظ سلامت شما و کودکتان کمک کند.
تالاسمی وضعیتی است که در آن هموگلوبین کم یا اصلاً تولید نمی شود. هموگلوبین بخش بسیار مهمی از گلبول های قرمز است زیرا پروتئینی است که اکسیژن را حمل می کند.
گلبول های قرمز که فاقد هموگلوبین هستند، نمی توانند به درستی برای حمل اکسیژن به اندام ها و بافت های بدن شما عمل کنند. افرادی که به اندازه کافی گلبول های قرمز سالم ندارند، به وضعیتی به نام کم خونی مبتلا هستند.
اثرات تالاسمی و درمان آن می تواند خطر ابتلا به عوارض در دوران بارداری را افزایش دهد.
علاوه بر این، افزایش تقاضای بارداری بر روی بدن میتواند مشکلات سلامتی مرتبط با تالاسمی مانند ناراحتی قلبی یا دیابت را بدتر کند.
بیشتر علائم تالاسمی مربوط به کم خونی است. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- ضعف
- پوست رنگپریده
- تنگی نفس
- سرگیجه یا سبکی سر
- غش کردن
- سردرد
- تپش قلب
اثرات تالاسمی و درمان آن همچنین می تواند منجر به انواع دیگر مشکلات سلامتی مانند:
- عدم تعادل هورمونی
- مشکلات قلبی، از جمله آریتمی و نارسایی قلبی
- لخته شدن خون
- دیابت
- پوکی استخوان
- بیماری کبد
- خطر بالاتر عفونت
بسیاری از افراد قبل از بارداری می دانند که تالاسمی دارند. تالاسمی متوسط تا شدید اغلب در اوایل زندگی تشخیص داده می شود. تالاسمی خفیف ممکن است بعداً زمانی که یک کودک یا بزرگسال برای علائم کم خونی یا سایر مشکلات سلامتی به پزشک مراجعه می کند، تشخیص داده شود.
تالاسمی به دلیل ژن های معیوب هموگلوبین اتفاق می افتد. این یک بیماری ارثی است، به این معنی که این ژن های معیوب می توانند از والدین شما منتقل شوند (به ارث برده شوند).
دو نوع کلی تالاسمی وجود دارد: آلفا و بتا. این دو نوع دارای الگوهای وراثتی متفاوت و تنوع در شدت هستند. به طور کلی، برای ابتلا به تالاسمی باید از هر دو والدین ژن معیوب دریافت کنید.
آزمایش ژنتیک
اگر تالاسمی در شما تشخیص داده شده باشد، پزشک ممکن است به همسرتان توصیه کند که قبل از بارداری آزمایش ژنتیکی انجام دهد.
این آزمایش میتواند مشخص کند که آیا همسرتان ناقل ژنهای معیوب مرتبط با تالاسمی است یا خیر. بر اساس نتایج، یک مشاور ژنتیک میتواند با شما همکاری کند تا به شما در درک خطر تولد فرزندتان با تالاسمی کمک کند.
تشخیص تالاسمی در دوران بارداری با انجام آزمایشاتی مانند شمارش کامل خون، آزمایش های تخصصی هموگلوبین و آزمایش ژنتیک قابل تشخیص است.
اگر قبلاً مبتلا به تالاسمی تشخیص داده شدهاید و به دنبال باردار شدن هستید، پزشک ممکن است آزمایشهای مختلفی را برای ارزیابی سلامت کلی شما و خطر عوارض بارداری انجام دهد. این شامل:
- آزمایشهایی برای سطوح آهن در بدن شما، که میتواند شامل آزمایشهایی برای سطوح آهن خون و همچنین MRI برای مشاهده سطح آهن در اندامهای خاص مانند قلب و کبد باشد.
- نوار قلب یا اکوکاردیوگرام برای ارزیابی سلامت قلب
- تست های عملکرد کبد
- سونوگرافی کبد و کیسه صفرا
- آزمایشات گلوکز خون
- تست های عملکرد تیروئید
- تست های تراکم استخوان
- آزمایش برای عفونت های مختلف، مانند هپاتیت B و C، HIV، CMV، و پاروویروس انسانی B19
همچنین می توان از آزمایش در دوران بارداری برای بررسی اینکه آیا کودک شما تالاسمی دارد یا خیر، استفاده کرد. این کار را می توان با استفاده از نمونه برداری از پرزهای کوریونی یا آمنیوسنتز انجام داد.
اگر در دوران بارداری به تالاسمی مبتلا هستید، پزشک در طول بارداری شما را به دقت تحت نظر خواهد داشت. این معمولا شامل می شود قرار ملاقات های ماهانه تا هفته ۲۸، با نظارت هر دو هفته پس از آن.
در طی این ویزیت ها، پزشک شمارش خون و سلامت اندام های مختلف مانند قلب، کبد و تیروئید شما را بررسی می کند. شما نیز مورد آزمایش قرار گیرد برای دیابت بارداری در هفته ۱۶ و احتمالاً دوباره در هفته ۲۸.
انتقال خون
برخی از افراد مبتلا به تالاسمی به عنوان بخشی از درمان خود نیاز به تزریق خون دارند. به این ترتیب، شما احتمالاً در طول بارداری خود به تزریق خون ادامه خواهید داد.
اگر معمولاً برای درمان تالاسمی خود نیازی به تزریق خون ندارید، ممکن است همچنان نیاز به تزریق در دوران بارداری داشته باشید. این به دلیل افزایش حجم خون است که به طور طبیعی در دوران بارداری رخ می دهد.
کیلات درمانی
کسانی که برای درمان تالاسمی تزریق خون دریافت می کنند، معمولاً از درمان کیلاسیون آهن استفاده می کنند. هدف از این کار جلوگیری از تجمع آهن در بدن و ایجاد مشکلات سلامتی است.
در طول بارداری، احتمالاً از شما خواسته می شود که استفاده از داروهای شلات تراپی خود را متوقف کنید، زیرا مشخص نیست که چگونه برخی از آنها ممکن است بر جنین در حال رشد شما تأثیر بگذارند.
برخی از افراد ممکن است تحت درمان کیلاسیون بعد از ۲۰ هفته قرار گیرند در صورتی که سطح آهن آنها بیش از حد بالا باشد.
پیشگیری از لخته شدن خون
بارداری همچنین خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد و ابتلا به تالاسمی می تواند این خطر را حتی بیشتر کند. به این ترتیب، ممکن است برای کمک به جلوگیری از تشکیل لخته های خون، آسپرین یا هپارین با دوز پایین برای شما تجویز شود.
کم خونی مرتبط با تالاسمی می تواند خطر محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) را افزایش دهد. این زمانی است که وزن جنین نوزادزیر صدک دهم است برای سن حاملگی آنها
برخی از عوارض مادری که ممکن است در اثر تالاسمی در بارداری رخ دهد عبارتند از:
- فشار خون بالا
- دیابت بارداری
- سنگ کلیه یا کیسه صفرا
- عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)
- جدا شدن جفت از رحم قبل از تولد
- مشکلات قلبی
اگر در دوران بارداری به تالاسمی مبتلا هستید، ممکن است بارداری سالمی داشته باشید. با این حال، خطر ابتلا به انواع مختلفی از عوارض وجود دارد، به ویژه در مواردی که با تالاسمی وابسته به انتقال خون مواجه هستند.
اگر تالاسمی دارید، مهم است که قبل از بارداری با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند وضعیت فردی شما را در نظر بگیرند و به شما ایده بهتری درباره آنچه در دوران بارداری انتظار دارید ارائه دهند.
امید به زندگی یک فرد مبتلا به تالاسمی چقدر است؟
امید به زندگی برای یک فرد مبتلا به تالاسمی به شدت بیماری بستگی دارد. افراد مبتلا به تالاسمی خفیف معمولاً طول عمر بیشتری دارند.
امید به زندگی افراد مبتلا به تالاسمی وابسته به انتقال خون کوتاهتر است. در باره ۸۰% از این افراد امید به زندگی بیش از ۴۰ سال است.
آیا تالاسمی بر باروری تأثیر می گذارد؟
آره. تالاسمی می تواند بر سطح هورمون های جنسی تأثیر بگذارد و باروری را کاهش دهد. علاوه بر این، افراد مبتلا به تالاسمی اغلب ممکن است شرایط دیگری مانند کم کاری تیروئید و دیابت داشته باشند که بر باروری تأثیر می گذارد.
اگر نوزادی با تالاسمی متولد شود چه اتفاقی می افتد؟
نوزادان مبتلا به تالاسمی خفیف ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. با این حال، مبتلایان به تالاسمی متوسط تا شدید ممکن است نیاز به درمان با تزریق خون و درمان کیلاسیون آهن داشته باشند.
ابتلا به تالاسمی می تواند خطر عوارض دوران بارداری را افزایش دهد. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به تالاسمی می توانند با نظارت و مراقبت مناسب، بارداری سالمی داشته باشند.
اگر در دوران بارداری تالاسمی داشته باشید، بر برنامه درمانی شما تأثیر می گذارد. علاوه بر این، مهم است که قبل از باردار شدن از سلامت کلی خوبی برخوردار باشید.
اگر مبتلا به تالاسمی هستید و می خواهید باردار شوید، مهم است که قبل از اقدام به بارداری با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند سلامت کلی شما را ارزیابی کنند و به شما توصیه کنند قبل و در طول بارداری چه انتظاری داشته باشید.