بالانیت – علل، درمان و پیشگیری

بالانیت التهاب غده آلت تناسلی است. اگر پوست ختنه گاه نیز ملتهب باشد، اصطلاح صحیح بالانوپوستیت است، اگرچه بالانیت معمولاً برای اشاره به هر دو استفاده می شود.

همهگیرشناسی^[۱]

• • بالانیت در مردان شایع تر از پسران است.
  • بالانیت حدود ۴ درصد از پسران ختنه نشده بین سنین ۲ تا ۵ سال را تحت تاثیر قرار می دهد. با بالغ شدن پوست ختنه گاه، کمتر مستعد ابتلا به این بیماری می شود، بنابراین در پسران مسن کمتر دیده می شود.
  • بالانیت در پسران و مردان ختنه شده نادر است. تا حدی به این دلیل که ختنه خطر بیماری های التهابی پوست را کاهش می دهد که ممکن است باعث بالانیت شود.

• یک مطالعه گذشته نگر پرتغالی نشان داد که بالانیت در ۱۰.۷ درصد از مردانی که بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ به کلینیک سلامت جنسی مراجعه می کردند، تشخیص داده شد.

عوامل خطر^[۲]

• مهم ترین عامل خطر دیابت قندی است.
• استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی.
• عدم رعایت بهداشت در مردان ختنه نشده
• سرکوب سیستم ایمنی
• تحریک شیمیایی یا فیزیکی غده.

علل بالانیت (علت شناسی)^{[۱, ۳]}

• بسیاری از علل بالانیت که در عمل دیده می شوند، یک اینترتریگوی ساده هستند.
• عفونت با کاندیدا در کمتر از ۲۰ درصد موارد علت است. اغلب، کاندیدا یک پاتوژن فرصت طلب است که نشان دهنده درماتوز زمینه ای است^[۴] .
• موارد باکتریایی ممکن است چند میکروبی باشند.

عفونت

• کاندیدا spp
• استافیلوکوک/استرپتوکوک (به ویژه گروه B).
• بی هوازی ها
• گاردنرلا واژینالیس.
• تریکوموناس spp
• انتامبا هیستولیتیکا (می تواند باعث ادم شدید و پارگی پوست ختنه گاه شود).
• بورلیا وینسنتیوس.
• ترپونما رنگ پریده (سفلیس).
• ویروسی – به عنوان مثال، هرپس سیمپلکس، ویروس پاپیلومای انسانی.

پوستی

• فوران دارویی ثابت شد (به ویژه با سولفونامیدها و تتراسایکلین).
• بالانیت سیرسینات (ممکن است با آرتریت واکنشی همراه باشد).
• Balanitis xerotica obliterans/lichen sclersus.
• بالانیت Zoon (انفیلتراسیون سلول های پلاسما)؛ یک وضعیت خوش‌خیم و ایدیوپاتیک که به صورت پلاک منفرد، صاف، براق و قرمز نارنجی سر چشم و پیش‌پوست مرد میانسال تا مسن‌تر ظاهر می‌شود.
• اریتروپلازی Queyrat (بیماری بوون آلت تناسلی – کارسینوم درجا)^[۵] .
• پسوریازیس.
• لیکن پلان
• لکوپلاکیا
• درماتیت سبورئیک.
• پمفیگوس.
• پمفیگوئید.

متفرقه

• تحریک یا درماتیت تماسی: پوشک خیس، بهداشت ضعیف، اسمگما، صابون، کاندوم.
• تروما: زیپ، جمع شدن تصادفی یا نامناسب پوست ختنه گاه توسط کودک/والدین.
• سندرم استیونز-جانسون.
• ادم شدید ناشی از نارسایی قلب راست.
• چاقی مرضی.

علائم بالانیت (ارائه)

• زخم، ملتهب و متورم گلده/پوست ختنه گاه.
  

  بالانیت

  توسط Maxmax33، CC0، از طریق Wikimedia Commons

• ختنه گاه/فیموز غیر قابل جمع شدن.
• زخم آلت تناسلی.
• پلاک آلت تناسلی.
• ضایعات ماهواره ای
• ممکن است ترشحات چرکی و/یا بدبو باشد (شایع ترین با عفونت استرپتوکوک/بی هوازی).
• سوزش ادرار
• تداخل با جریان ادرار در موارد شدید.
• تیرگی غده/ماتوس خارجی مجرای ادرار.
• ناتوانی جنسی یا درد در هنگام مقاربت.
• لنفادنوپاتی منطقه ای

تحقیقات

• آزمایش خون/ادرار برای گلوکز در صورت امکان دیابت شیرین.
• سواب تخلیه برای میکروسکوپ، رنگ آمیزی گرم، کشت و حساسیت.
• اگر مشکوک به سیفلیس یا سایر عفونت‌های مقاربتی (STI) هستید، به کلینیک دستگاه ادراری تناسلی (GUM) مراجعه کنید.

درمان و مدیریت بالانیت^[۱]

فرزندان

• تمیز کردن روزانه را با آب ولرم و خشک کردن ملایم توصیه کنید. اگر پوست ختنه گاه هنوز ثابت است، نباید تلاشی برای جمع کردن پوست ختنه گاه برای تمیز کردن زیر آن انجام شود. از صابون، حمام حباب یا دستمال مرطوب کودک خودداری کنید زیرا ممکن است ناحیه را تحریک کند. پوشک را مرتباً عوض کنید.
• درماتیت غیر اختصاصی – یک بار در روز هیدروکورتیزون موضعی ۱% تجویز کنید (و کرم ایمیدازول را در نظر بگیرید)، تا ۱۴ روز.
• برای درماتیت تماسی محرک یا آلرژیک مشکوک – توصیه کنید از محرک هایی مانند صابون، حمام حباب یا کرم ها اجتناب کنید. کرم یا پماد هیدروکورتیزون ۱ درصد موضعی را یک بار در روز تا زمان رفع علائم یا تا ۱۴ روز تجویز کنید.
• برای بالانیت کاندیدیایی مشکوک یا تایید شده – کرم ایمیدازول را تجویز کنید، دفعات آن بستگی به آماده سازی مصرف شده دارد، تا زمانی که علائم برطرف شوند یا تا ۱۴ روز. اگر التهاب باعث ناراحتی می شود، توصیه می شود کرم یا پماد هیدروکورتیزون ۱ درصد موضعی را تا ۱۴ روز نیز تجویز کنید.
• برای بالانیت باکتریایی مشکوک یا تایید شده – فلوکلوکساسیلین خوراکی را به مدت هفت روز یا در صورت وجود حساسیت به پنی سیلین، کلاریترومایسین خوراکی را به مدت هفت روز تجویز کنید. در صورت وجود ناراحتی، کرم یا پماد هیدروکورتیزون ۱٪ اضافه کنید.
• برای مشکوک درماتیت سبورئیک – کرم ایمیدازول را امتحان کنید، در صورت عدم موفقیت درمان پس از چهار هفته به متخصص مراجعه کنید.

اگر علائم پس از هفت روز از درمان اولیه بهبود نیافت – خیاباندرمان با هیدروکورتیزون موضعی (در صورت استفاده). برای رد کردن یا تایید عفونت قارچی یا باکتریایی، یک سواب زیر پیشانی بگیرید و بر اساس آن درمان کنید. آگاه باش که استرپتوکوک گروه B معمولاً یک کامنزال است و معمولاً نیازی به درمان ندارد. کاندیدا ممکن است یک عفونت فوق اضافه باشد و وجود آن یک بیماری پوستی زمینه ای را رد نمی کند.

چه زمانی باید کودک را ارجاع داد
بسته به علت مشکوک زمینه ای، به متخصص اطفال، متخصص پوست کودکان، یا جراح اورولوژیست کودکان مراجعه کنید، اگر:

• تشخیص نامشخص است.
• بالانیت مداوم یا عود کننده وجود دارد که به درمان در مراقبت های اولیه پاسخ نمی دهد – ممکن است ختنه در نظر گرفته شود.
• مشکوک به لیکن اسکلروزوس و/یا فیموز پایدار وجود دارد – ممکن است ختنه لازم باشد.

بزرگسالان

• در بیشتر موارد درمان موضعی بالانیت توصیه می شود.
• اگر التهاب شدیدی که ساقه آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد یا ادم مشخصی در ناحیه تناسلی وجود دارد، باید درمان سیستمیک در نظر گرفته شود.
• اگر مشکوک به درماتیت غیر اختصاصی یا درماتیت تماسی باشید:

• از عوامل محرک (مانند کاندوم لاتکس، صابون) خودداری کنید. یک بار در روز هیدروکورتیزون موضعی ۱٪ (و اضافه کردن کرم ایمیدازول) را تا ۱۴ روز تجویز کنید.
• اگر علائم تا هفت روز بهبود نیافتند: هیدروکورتیزون موضعی را متوقف کنید و برای رد کردن یا تایید عفونت قارچی یا باکتریایی، یک سواب زیر پیش‌پروتیال بگیرید – طبق نتایج مدیریت کنید.

• اگر علت مشکوک عفونت کاندیدیایی باشد^[۴] :
  • رژیم های توصیه شده: کرم کلوتریمازول ۱٪ یا کرم میکونازول ۲٪. دو بار در روز استفاده شود تا زمانی که علائم برطرف شود.
  • رژیم های جایگزین: فلوکونازول ۱۵۰ میلی گرم به صورت خوراکی در صورت شدید بودن علائم.
  • کرم نیستاتین ۱۰۰۰۰۰ واحد در گرم – در صورت مشکوک بودن به مقاومت یا حساسیت به ایمیدازول.
  • در صورت وجود التهاب مشخص، ایمیدازول موضعی با هیدروکورتیزون ۱٪.
  • میزان بالایی از عفونت کاندیدیایی در شرکای جنسی وجود دارد که باید غربالگری یا درمان تجربی ضد کاندیدیال ارائه شود.
• اگر مشکوک به عفونت باکتریایی باشد:
  • یک سواب بردارید و منتظر نتایج باشید یا ارجاع GUM را در نظر بگیرید.
  • معمولاً در بیماران مبتلا به آلرژی به پنی سیلین، عفونت باکتریایی رایج را می توان با فلوکلوکساسیلین یا اریترومایسین درمان کرد.
  • عفونت بی هوازی^[۴] :
    • رژیم توصیه شده: مترونیدازول ۴۰۰ میلی گرم دو بار در روز به مدت یک هفته.
    • رژیم های جایگزین: کوآموکسی کلاو ۳۷۵ میلی گرم سه بار در روز به مدت یک هفته. کرم کلیندامایسین را دو بار در روز استفاده کنید تا زمانی که عفونت برطرف شود.
• برای یک عفونت مقاربتی مشکوک یا تایید شده، به یک کلینیک سلامت جنسی مراجعه کنید یا در صورت لزوم در مراقبت های اولیه مدیریت کنید.
• برای سایر علل زمینه‌ای احتمالی بالانیت، یا در صورت عدم اطمینان در مورد تشخیص، برای ارزیابی و مدیریت متخصص مراجعه کنید.
• اگر پس از هفت روز درمان اولیه، علائم بهبود نیافت:
  • توقف درمان با هیدروکورتیزون موضعی (در صورت استفاده):
    • برای از بین بردن یا تایید عفونت قارچی یا باکتریایی، یک سواب زیر پرپوتیال بگیرید و بر اساس آن درمان کنید.
    • توجه داشته باشید که: استرپتوکوک گروه B معمولاً یک کامنزال است و معمولاً نیازی به درمان ندارد.
    • کاندیدا ممکن است یک عفونت فوق اضافه باشد و وجود آن یک بیماری پوستی زمینه ای را رد نمی کند.
• اگر بالانیت شدید، مداوم یا عود کننده است (به خصوص اگر بالانیت کاندیدیال وجود داشته باشد) آزمایش خون برای HbA1c ترتیب دهید تا از نظر دیابت زمینه ای و HIV (در صورت لزوم) بررسی شود.

عمل جراحی

ارجاع جراحی برای بررسی ختنه در صورت عود بالانیت یا وجود فیموز پاتولوژیک^[۶] .

بالانیت پیش آگهی

این بستگی به علت اصلی بالانیت و وجود هر گونه عامل خطر مستعد کننده دارد. بالانیت کاندیدیال با درمان مناسب به سرعت برطرف می شود، اما احتمال عود در مردان با موارد زیر بیشتر است:

• دیابت شیرین.
• بهداشت ضعیف دستگاه تناسلی.
• فیموز.

بالانیت ناشی از محرک های تماسی در طی چند روز با حذف محرک یا آلرژن محرک برطرف می شود. در صورت مواجهه مجدد ممکن است عود کند.

عوارض بالانیت

ممکن است در جمع کردن پوست ختنه گاه مشکل ایجاد شود. اگر بالانیت مزمن یا عود کننده باشد این احتمال بیشتر است.