شرایطی که ما آن را گرمای خاردار می نامیم زمانی برای بزرگسالان و کودکان اتفاق می افتد که عرق زیر پوست گیر می کند.
به آن راش حرارتی، بثورات عرق یا میلیاریا روبرا نیز می گویند. کودکان بیشتر از بزرگسالان به آن مبتلا می شوند زیرا غدد عرق آنها هنوز در حال رشد است.
گرمای خاردار ناراحت کننده و خارش است. در بیشتر موارد، ایجاد بثورات دلیل کافی برای مراجعه به پزشک نیست. گزینه های درمانی و نکات پیشگیری برای افرادی که مرتباً دچار گرمازدگی می شوند وجود دارد.
علائم گرمای خاردار نسبتاً ساده است. برجستگیهای قرمز و خارش در ناحیهای ایجاد میشود که عرق در زیر لایههای پوست به دام افتاده است.
گردن، شانهها و سینه شایعترین مکانهایی هستند که گرمای خاردار ظاهر میشوند. چینهای پوست و مکانهایی که لباسهای شما روی پوست شما ساییده میشوند نیز مناطقی هستند که ممکن است گرمای خاردار در آنها ایجاد شود.
ناحیه تحریک شده ممکن است فوراً واکنش نشان دهد، یا ممکن است چند روز طول بکشد تا روی پوست شما ایجاد شود.
گاهی اوقات گرمای خاردار به شکل تکهای از تاولهای بسیار کوچک است. این واکنش پوست شما به عرقی است که بین لایه های آن نشت می کند. گاهی اوقات ممکن است ناحیه بدن شما که در آن عرق به دام افتاده است متورم یا خارش مداوم به نظر برسد.
در برخی موارد، فردی که دارای گرمای خاردار است، ممکن است بر روی پوست خود نیز جوشهایی ایجاد کند. این شکل از بیماری به عنوان میلیاریا پوستولوزا شناخته می شود. این ممکن است نشان دهنده عفونت باکتریایی باشد.
آب و هوای گرم، به ویژه در کنار رطوبت، شایع ترین محرک برای بثورات حرارتی خاردار است. بدن شما عرق می سازد تا پوست شما خنک شود.
وقتی بیش از حد معمول عرق می کنید، غدد شما ممکن است غرق شوند. مجاری عرق ممکن است مسدود شوند و عرق را در اعماق زیر پوست شما به دام بیندازند. همچنین ممکن است عرق از لایههای پوست نزدیک به اپیدرم یا لایه بالایی نشت کند و در آنجا گیر کند.
ممکن است در هر زمانی از سال گرمای خاردار داشته باشید، اما در ماههای گرمتر شایعتر است. برخی از افرادی که به آب و هوای خنک تر عادت کرده اند، هنگام سفر به مکان های گرمسیری که درجه حرارت به طور قابل توجهی بالاتر است، راش گرما را تجربه می کنند.
کودکان، به ویژه نوزادان، به ویژه در برابر گرمای خاردار آسیب پذیر هستند. غدد عرق آنها هنوز به طور کامل رشد نکرده است و پوست آنها به تغییرات سریع دما عادت نکرده است.
نوزادان تمایل دارند گرمای خاردار را روی صورت خود و در چین های پوست خود در اطراف گردن و کشاله ران تجربه کنند.
مانند اکثر بثورات نوزادی، گرمای خاردار معمولاً بی ضرر است و خود به خود از بین می رود. ممکن است کودک شما در حالی که احساس خارش ناشی از راش گرما را تجربه می کند، بد رفتار کند و تسکین آن دشوار باشد.
اگر متوجه یک تکه کوچک از تاول های قرمز رنگ در زیر پوست کودک خود شدید، محیط اطراف او را ارزیابی کنید. آیا آنها بیش از حد لایه پوشیده اند؟ آیا لباس آنها برای دما مناسب است؟
آیا کودک شما بی قرار عمل می کند و آیا ادرار او نشان می دهد که ممکن است دچار کم آبی شده باشد؟ یک حمام خنک در اکثر مواقع برای کودک شما تسکین می دهد. هنگامی که زمان حمام نیست پوست آنها را خشک نگه دارید. از محصولات مبتنی بر روغن خودداری کنید، زیرا می توانند منافذ را بیشتر مسدود کنند.
اگر کودک شما تب بیش از ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) یا سایر علائم را نشان داد، با پزشک اطفال تماس بگیرید.
بثورات حرارتی، از جمله گرمای خاردار، اغلب بدون درمان از بین می روند.
اولین قدم برای تسکین گرمای خاردار دور شدن از محرک (یا محیطی) است که باعث عرق کردن پوست شما می شود. هنگامی که در یک محیط خنک تر قرار می گیرید، احساس خارش در زیر پوست ممکن است مدتی طول بکشد تا از بین برود.
درمان های دیگر برای گرمای خاردار عبارتند از:
- پوشیدن لباس های سبک و گشاد
- اجتناب از محصولات پوستی حاوی نفت یا روغن معدنی
- اجتناب از صابون های معطر یا محصولات مراقبت از بدن
- استفاده از کمپرس سرد که می توانید آن را در خانه با استفاده از کیسه پلاستیکی یا حوله درست کنید
در برخی موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی کرم تریامسینولون ۰.۱٪ (Triderm) را توصیه می کند. این کورتیکواستروئید موضعی فقط با نسخه در ایالات متحده در دسترس است. اگر به miliaria pustulosa مبتلا هستید، یک متخصص مراقبت های بهداشتی یک آنتی بیوتیک موضعی مانند کلیندامایسین را تجویز می کند.
انواع محصولات بدون نسخه (OTC) نیز برای کمک به درمان گرمای خاردار موجود است.
لوسیون کالامین یک درمان طبیعی برای گرمای خاردار است. می توان آن را روی ناحیه آسیب دیده اعمال کرد تا پوست خنک شود.
محصولات دیگری که باید امتحان کنید عبارتند از:
- کورتیکواستروئیدهای OTC، مانند کرم هیدروکورتیزون در دوز پایین
- لانولین بی آب، مرهم مومی که از پشم به دست می آید
- آنتی هیستامین های موضعی یا خوراکی برای کاهش خارش
اگر گرمای خاردار با تب همراه باشد، ممکن است داروهای کاهش دهنده تب مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین) یا استامینوفن (تیلنول) را در نظر بگیرید. قبل از دادن یکی از این داروها به کودک با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
موثرترین راه برای جلوگیری از گرمای خاردار دوری از موقعیت هایی است که باعث تعریق بیش از حد می شود. این نکات را امتحان کنید:
- اگر می دانید که در آب و هوای گرم یا مرطوب قرار دارید، لباس های نخی گشاد بپوشید.
- اگر از آب و هوای گرم یا مرطوب بازدید می کنید، مرتباً حمام یا دوش خنک بگیرید.
- اگر در آب و هوای گرم یا مرطوب هستید، هر روز چند ساعت را در یک فضای خنک با پنکه یا تهویه مطبوع بگذرانید.
- ملافه های سبک مانند ملحفه های نخی یا کتان را انتخاب کنید.
- وقتی بیرون ورزش می کنید، وسایلی را انتخاب کنید که رطوبت را از پوست شما دور کند.
- مطمئن شوید که بلافاصله پس از تجربه گرمای شدید لباس عرق کرده یا خیس را عوض کنید.
- پوشک کودک خود را بلافاصله پس از خیس کردن یا کثیف شدن آن عوض کنید.
- با نوشیدن مایعات زیاد، هیدراته بمانید.
بثورات حرارتی معمولاً خود به خود از بین می رود. اگر به نظر می رسد که بثورات در حال بدتر شدن هستند، یا به نظر می رسد که ناحیه در حال عفونی شدن است، به پزشک مراجعه کنید.
به یاد داشته باشید که باکتری ها در پوست شما زندگی می کنند. خارش بیش از حد می تواند یک زخم باز ایجاد کند که با ادامه لمس آن عفونی می شود.
برخی از افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس هستند، وضعیتی که در آن بدن آنها بیش از حد عرق تولید می کند. اگر مشکوک هستید که بیش از حد عرق می کنید، ممکن است بخواهید به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
اگر متوجه شدید که گرمای خاردار روی پوست شما ظاهر می شود، مراقب آنچه بدنتان می خواهد به شما بگوید، باشید. مطمئن شوید که در آب و هوای گرم و در حین فعالیت بدنی هیدراته بمانید.
مراقب سایر علائم گرمازدگی (مانند سرگیجه، سردرد یا ضربان قلب سریع) باشید و در اسرع وقت به یک منطقه خنک تر بروید.