هنگامی که یک توده محکم بسته بندی شده از مواد هضم نشده یا نیمه هضم شده در دستگاه گوارش ایجاد می شود، به آن بزوآر می گویند و می تواند باعث انسداد شود.
بزوآرها در حیوانات و انسان ها در تمام گروه های سنی دیده می شوند و بیشتر در معده یافت می شوند. زمانی در نظر گرفته می شد که آنها دارای خواص جادویی یا دارویی هستند و می توانند پادزهر موثری برای سم ایجاد کنند.
انواع مختلفی از بزوآرها وجود دارد. آنها را می توان بر اساس ترکیب آنها طبقه بندی کرد:
- فیتوبزوآرها اینها رایج ترین نوع بزوآر هستند و از الیاف گیاهی غیر قابل هضم تشکیل شده اند.
- دیوسپیروبزوآرها نوعی فیتوبزوآر متشکل از میوه خرمالو.
- Trichobezoars. اینها از ذرات مو و مواد غذایی تشکیل شده اند و می توانند چندین کیلوگرم وزن داشته باشند.
- فارماکوبزوآرها اینها از داروهایی تشکیل شده اند که حل نشده اند.
- Lactobezoars. اینها از پروتئین شیر و مخاط تشکیل شده اند.
- بزوآرهای جسم خارجی کاغذ دستمال کاغذی، پلاستیک، فنجان های فوم پلی استایرن و کرم های انگلی نمونه های دیگری از مواد موجود در بزوآرها هستند.
بزوآرها به دلیل تجمع موادی در دستگاه گوارش ایجاد می شوند که معده قادر به هضم آن نیست. اگرچه بزوآرها می توانند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهند، برخی از شرایط سلامتی ممکن است نشان دهنده افزایش احتمال ابتلا به بزوآر باشد. فیتوبوزوآرها معمولاً افرادی را تحت تأثیر قرار می دهند که:
- جراحی معده مانند نوار معده (برای کاهش وزن) یا بای پس معده انجام داده اید
- کاهش اسید معده (هیپوکلریدی) یا کاهش اندازه معده دارند
- تخلیه معده به تأخیر افتاده است، معمولاً به دلیل دیابت، اختلالات خودایمنی یا بیماری بافت همبند مخلوط
- نمی توانند یا نمی توانند غذای خود را به درستی بجوند، معمولاً به دلیل نداشتن دندان یا دندان مصنوعی نامناسب
- مصرف بیش از حد فیبر
اگر شما در معرض خطر bezoars نیستید، بعید است که به یکی از آنها مبتلا شوید. با این حال، برای کسانی که در معرض خطر هستند، کاهش مصرف مواد غذایی با سطح بالایی از سلولز غیرقابل هضم ممکن است به کاهش این خطر کمک کند.
بیشتر بزوآرها هیچ علامتی ایجاد نمی کنند زیرا دستگاه گوارش را به طور کامل مسدود نمی کنند. در جایی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس سیری بعد از خوردن غذای بسیار کم
- کمبود اشتها
- حالت تهوع
- استفراغ
- درد شکم
- کاهش وزن
- کم خونی
اگرچه بزرگسالان مسن معمولا در معرض خطر بیشتری برای فیتوبیزوآرها هستند، انواع خاصی از بزوآرها بیشتر در کودکان یافت می شوند. لاکتوبیزوآرها شایع ترین نوع هستند که بر نوزادان تأثیر می گذارند.
عوامل خطر لاکتوبیزوآرها در نوزادان عبارتند از:
- کم آبی بدن
- نارس بودن و وزن کم هنگام تولد (دستگاه گوارشی نابالغ)
- مصرف فرمول پر کالری
- افزودن مواد غلیظ کننده مانند پکتین به فرمول
Trichobezoars معمولا در زنان جوانی یافت می شود که موهای خود را می مکند، می جوند و می بلعند. وجود تریکوبزوار ممکن است نشان دهنده یک مشکل روانی زمینه ای باشد.
پزشک شما ممکن است با هر یک از آزمایشهای زیر، شما را به بزوآر تشخیص دهد:
- اشعه ایکس
- سی تی اسکن
- سونوگرافی شکم
- آندوسکوپی
بزوآرها معمولاً به صورت یک جرم منفرد مشاهده می شوند، اما می توانند چندین توده را شامل شوند. رنگ آنها ممکن است از قهوه ای، سبز، زرد یا حتی سیاه متفاوت باشد.
پزشکان گاهی اوقات سعی می کنند در حین آندوسکوپی تکه ای از بزوآر را بردارند و آن را زیر میکروسکوپ بررسی کنند تا به دنبال مو یا مواد گیاهی باشند.
اگر بزوآر تشخیص داده شود، چندین گزینه برای درمان وجود دارد.
اگر علائم خفیف هستند، اولین گام ممکن است این باشد که بزوآر را حل کنید تا بتواند به طور طبیعی از بدن شما عبور کند یا حداقل، شکسته و نرم شود تا راحتتر برداشته شود. کوکاکولا و سلولاز پیدا شده است در این فرآیند کمک کننده باشد.
بزوآرها را می توان در طی آندوسکوپی نیز برداشت. این ممکن است در حین تشخیص یا بعد از اینکه سعی کردید بزوآر را با نوشابه حل کنید اتفاق بیفتد. فورسپس، اسپری جت یا لیزر نیز ممکن است برای شکستن یا برداشتن بزوآرها استفاده شود.
Phytobezoars باید تحت راهنمایی متخصص پزشکی حل شوند. می توان از آنزیم های گوارشی و عوامل پروکینتیک استفاده کرد.
برخی از بزوآرها، به ویژه بزوآرهایی که از خرمالو تشکیل شده اند، ممکن است دشوارتر باشد و نیاز به جراحی دارند.
بزوآرها، در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به عوارض جدی تری شوند. بزوآر ممکن است پوشش داخلی معده شما را مختل کند و باعث زخم معده، خونریزی، آسیب یا سوراخ شدن روده یا انسداد روده شود.
درمان بزوآرها تا حد زیادی موفقیت آمیز است. با این حال، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از وقوع حوادث بعدی انجام شود.
کسانی که در معرض افزایش خطر ابتلا به بزوآر هستند ممکن است بخواهند از برخی مواد غذایی مانند خرمالو، کرفس، کدو تنبل، آلو، و پوسته تخمه آفتابگردان اجتناب کنند. جویدن کامل غذا قبل از بلع نیز ممکن است به جلوگیری از بروز آنها کمک کند.
درمان روانپزشکی، در صورت لزوم، می تواند به پیشگیری از تریکوبزوآر کمک کند.