ترکیبات افزایش وزن دو دسته هستند آنهایی که بی خطر و مجازند و برای کسانی که قصد دارند وزن سالم و بدون عوارض جانبی داشته باشند، مفید هستند. و البته تاثیر سریع و آنی ندارند بلکه نیاز به تغییر سبک زندگی و زمان دارند.
سایر ترکیبات که تاثیر سریع و زیادی دارند اما غیر مجاز هستند و فقط در عطاری ها و فضای مجازی، آن هم به اسم داروهای گیاهی بفروش می رسد. این داروها اغلب ترکیب چند داروی معمولا ارزان قیمت دیگر با دوز بالاست که با هزینه گزاف بفروش می رسند. مثلا بسته ۱۰۰ عددی سیپروهپتادین تنها ۴۴ هزارتومان است.
اکثر این داروها مثلا داروهای کورتون دار برای بیماریهای خاص تجویز می شود و در واقع از عوارض این داروها افزایش وزن است. در کنار این عارضه، مشکلات بسیار زیاد دیگر نیز بوجود می آورند که در ادامه به شرح این ترکیبات و عوارض آنها می پردازیم.

ترکیبات داروها و مکملهای بیخطر و نرمال برای افزایش وزن
اگر به دنبال روشهای ایمن و طبیعی برای افزایش وزن هستید، بهتر است از ترکیباتی استفاده کنید که بدون عوارض جانبی جدی، باعث افزایش اشتها و توده عضلانی شوند. این ترکیبات معمولاً شامل ویتامینها، مواد معدنی، پروتئینها و گیاهان دارویی هستند که به بدن کمک میکنند به طور طبیعی وزن اضافه کند.
۱. ویتامینها و مواد معدنی افزایشدهنده اشتها و وزن
برخی ویتامینها و مواد معدنی به بهبود اشتها و افزایش وزن کمک میکنند:
ویتامین B1 (تیامین) – باعث تحریک اشتها و بهبود هضم میشود.
ویتامین B6 و B12 – در بهبود متابولیسم پروتئین و انرژی نقش دارند.
روی (Zinc) – کمبود آن میتواند باعث کاهش اشتها شود.
آهن (Iron) – به رفع ضعف و بیاشتهایی ناشی از کمخونی کمک میکند.
منیزیم (Magnesium) – به بهبود عملکرد ماهیچهها و افزایش اشتها کمک میکند.
این ترکیبات اغلب در مولتیویتامینهای مخصوص افزایش وزن وجود دارند.
۲. مکملهای پروتئینی و کربوهیدراتی (مس گینرها و مکملهای افزایش وزن)
مکملهای پروتئینی و کربوهیدراتی برای افزایش وزن به شکل طبیعی بسیار مؤثر هستند.
پروتئین وی (Whey Protein) – به رشد عضلات کمک میکند.
کازئین پروتئین (Casein Protein) – پروتئین دیر جذب که در طول شب به عضلهسازی کمک میکند.
کربوهیدراتهای پیچیده (مثل مالتودکسترین) – منبع انرژی برای افزایش وزن سالم.
چربیهای سالم (مثل روغن نارگیل و امگا ۳) – باعث افزایش وزن بدون چربی اضافه میشوند.
این ترکیبات در مکملهای مس گینر (Mass Gainer) یافت میشوند که برای افزایش وزن افراد لاغر مناسباند.
۳. ترکیبات گیاهی طبیعی برای افزایش اشتها و وزن
برخی از گیاهان دارویی میتوانند به طور طبیعی اشتها را افزایش داده و روند چاقی سالم را تقویت کنند.
جینسینگ (Ginseng) – انرژی و اشتها را افزایش میدهد.
شنبلیله (Fenugreek) – حاوی ترکیباتی است که اشتها را تقویت میکند.
زنجبیل (Ginger) – به هضم بهتر غذا و افزایش اشتها کمک میکند.
عرق یونجه – یکی از گیاهان مشهور برای افزایش وزن.
این ترکیبات اغلب در شربتها و قرصهای گیاهی افزایش وزن یافت میشوند.
۴. مکملهای طبیعی برای تعادل هورمونی و افزایش وزن سالم
ال-لیزین (L-Lysine) – یک آمینواسید که به جذب پروتئین و افزایش اشتها کمک میکند.
کراتین (Creatine) – باعث افزایش وزن از طریق ذخیره آب در عضلات و افزایش حجم آنها میشود.
امگا ۳ (Omega-3) – به سلامت بدن و تنظیم متابولیسم کمک میکند.
ترکیبات داروهای قوی برای افزایش وزن
داروهای افزایش وزن معمولاً از ترکیباتی تشکیل شدهاند که اشتها را تحریک کرده، متابولیسم را کاهش داده یا احتباس مایعات و چربی را افزایش میدهند. این ترکیبات ممکن است در دستههای زیر قرار بگیرند:
۱. آنتیهیستامینهای اشتها آور
برخی از آنتیهیستامینها به دلیل مهار گیرندههای سروتونین و هیستامین باعث افزایش اشتها و افزایش وزن میشوند.
سیپروهپتادین – یکی از رایجترین ترکیبات در شربتها و قرصهای افزایش وزن.
دیفنهیدرامین – در برخی مکملهای افزایش وزن وجود دارد.
دوکسیلامین – گاهی در ترکیب داروهای چاقکننده یافت میشود.
مکانیسم اثر: افزایش اشتها، خوابآلودگی (که میتواند باعث کاهش کالریسوزی شود).
۲. کورتیکواستروئیدها (کورتونها)
کورتونها باعث احتباس مایعات، تجمع چربی و افزایش اشتها میشوند و به همین دلیل در برخی از داروهای افزایش وزن یافت میشوند.
پردنیزولون
دگزامتازون
بتامتازون
مکانیسم اثر: احتباس آب و سدیم، افزایش اشتها، تغییر در متابولیسم چربیها.
خطرات: مصرف طولانیمدت باعث پوکی استخوان، چاقی غیرطبیعی، فشار خون بالا و سرکوب سیستم ایمنی میشود.
۳. ترکیبات هورمونی و استروئیدهای آنابولیک
برخی از مکملهای افزایش وزن دارای هورمونهای مصنوعی یا استروئیدهای آنابولیک هستند که باعث افزایش توده عضلانی و چربی میشوند.
تستوسترون و مشتقات آن
ناندرولون
اکساندرولون
دیانابول (Methandrostenolone)
مکانیسم اثر: افزایش سنتز پروتئین، احتباس نیتروژن در عضلات، افزایش توده چربی و عضله.
خطرات: اختلالات هورمونی، مشکلات کبدی، آکنه شدید، فشار خون بالا، افزایش خطر بیماریهای قلبی.
۴. داروهای ضدافسردگی و ضدروانپریشی با اثر افزایش وزن
برخی از داروهای ضدافسردگی و ضدروانپریشی باعث افزایش وزن میشوند، زیرا متابولیسم را کاهش داده و اشتها را افزایش میدهند.
میرتازاپین (Mirtazapine) – ضدافسردگی که اشتها را افزایش میدهد.
اولانزاپین (Olanzapine) – داروی ضدروانپریشی که باعث افزایش وزن شدید میشود.
کلوزاپین (Clozapine) – در برخی بیماران باعث افزایش وزن قابلتوجه میشود.
مکانیسم اثر: افزایش جذب کالری، کاهش متابولیسم، تحریک اشتها.
خطرات: خوابآلودگی، مقاومت به انسولین، افزایش قند خون.
عوارض مصرف زیاد آنتیهیستامینهای اشتها آور
آنتیهیستامینهایی که برای افزایش اشتها استفاده میشوند، مانند سیپروهپتادین، دیفنهیدرامین، دوکسیلامین و برخی داروهای مشابه، در صورت مصرف بیش از حد میتوانند عوارض جدی ایجاد کنند. این داروها با تأثیر بر گیرندههای هیستامین (H1) و سروتونین (۵-HT) باعث افزایش اشتها میشوند، اما مصرف طولانیمدت یا دوز بالا میتواند اثرات نامطلوبی داشته باشد.
۱. عوارض عصبی و روانی
خوابآلودگی و کاهش تمرکز – این داروها اثر آرامبخشی دارند که میتواند باعث خستگی مداوم و کاهش عملکرد ذهنی شود.
سرگیجه و گیجی – بهویژه در افراد مسن یا کسانی که دوزهای بالای دارو مصرف میکنند.
اضطراب و تحریکپذیری – در برخی افراد، مصرف زیاد میتواند باعث افزایش اضطراب و ناآرامی شود.
توهم و گیجی شدید – در دوزهای بسیار بالا ممکن است فرد دچار اختلالات روانی و توهم شود.
۲. مشکلات گوارشی و متابولیکی
افزایش بیش از حد وزن و چاقی نامتعادل – مصرف مداوم ممکن است باعث افزایش وزن نامتناسب (بهویژه در ناحیه شکم و صورت) شود.
کاهش تحرک روده و یبوست – این داروها اثر آنتیکولینرژیک دارند که میتواند باعث کاهش حرکات روده شود.
خشکی دهان و گلو – به دلیل مهار گیرندههای کولینرژیک، تولید بزاق کاهش مییابد.
۳. عوارض قلبی و عروقی
افت فشار خون – بهویژه هنگام تغییر وضعیت از نشسته به ایستاده، که ممکن است باعث سرگیجه و غش شود.
افزایش ضربان قلب (تاکیکاردی) – در برخی افراد، مصرف زیاد آنتیهیستامینها باعث تپش قلب یا آریتمی میشود.
۴. مشکلات کبدی و کلیوی
بار اضافی روی کبد – مصرف مداوم ممکن است منجر به آسیب کبدی شود، بهویژه در افرادی که بیماری کبدی دارند.
اختلال در عملکرد کلیه – در برخی موارد، مصرف طولانیمدت ممکن است باعث احتباس آب و افزایش فشار روی کلیهها شود.
۵. مشکلات هورمونی و جنسی
اختلال در چرخه قاعدگی – در برخی زنان، مصرف زیاد ممکن است باعث بینظمی در پریود شود.
کاهش میل جنسی – این داروها ممکن است بر هورمونهای جنسی تأثیر گذاشته و باعث کاهش میل جنسی شوند.
۶. خطر وابستگی و اعتیاد به دارو
برخی از افراد پس از مصرف طولانیمدت این داروها برای افزایش اشتها، به آنها وابسته میشوند و بدون مصرف دارو دچار بیاشتهایی شدید میشوند. این وضعیت باعث سوءمصرف دارو و افزایش خطر عوارض جانبی میشود.
عوارض مصرف زیاد کورتیکواستروئیدهای خوراکی (کورتونها) برای افزایش وزن
کورتیکواستروئیدها (کورتونها) مانند دگزامتازون، پردنیزولون و بتامتازون اغلب برای درمان التهاب، بیماریهای خودایمنی و آلرژی استفاده میشوند. اما برخی افراد از این داروها برای افزایش وزن سریع استفاده میکنند که میتواند عوارض خطرناکی به دنبال داشته باشد.
۱. چاقی ناسالم و تغییرات در توزیع چربی بدن
افزایش وزن شدید و غیرطبیعی – کورتونها با احتباس آب و چربی باعث افزایش وزن سریع میشوند.
چاقی موضعی (سندرم کوشینگ) – چربی بهطور نامتناسب در صورت (صورت ماهمانند)، شکم و گردن ذخیره میشود، اما بازوها و پاها لاغر میمانند.
افزایش اشتهای بیش از حد – مصرف مداوم این داروها باعث افزایش تمایل به خوردن غذاهای پرکالری و چرب میشود.
۲. عوارض متابولیکی و هورمونی
دیابت ناشی از استروئیدها – کورتونها باعث افزایش قند خون و مقاومت به انسولین میشوند که ممکن است منجر به دیابت نوع ۲ شود.
پوکی استخوان و ضعف عضلات – مصرف طولانیمدت میتواند باعث کاهش جذب کلسیم، تخریب استخوانها و شکنندگی آنها شود.
اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی (نارسایی آدرنال) – با مصرف زیاد، بدن تولید طبیعی کورتیزول را متوقف میکند و در صورت قطع ناگهانی دارو، ممکن است فرد دچار ضعف شدید و کاهش ناگهانی فشار خون شود.
بینظمی در قاعدگی – مصرف زیاد میتواند تعادل هورمونی را بر هم بزند و باعث قطع یا نامنظم شدن پریود در زنان شود.
۳. مشکلات گوارشی و کبدی
زخم معده و خونریزی گوارشی – کورتیکواستروئیدها باعث تحریک مخاط معده شده و احتمال زخم معده و خونریزی گوارشی را افزایش میدهند.
تجمع چربی در کبد (کبد چرب استروئیدی) – این داروها میتوانند باعث افزایش چربی در کبد شده و عملکرد آن را مختل کنند.
۴. مشکلات قلبی و عروقی
افزایش فشار خون – به دلیل احتباس سدیم و مایعات، فشار خون بالا میرود که خطر سکته مغزی و حمله قلبی را افزایش میدهد.
بالا رفتن چربی خون (کلسترول و تریگلیسیرید) – مصرف طولانیمدت باعث افزایش سطح LDL (کلسترول بد) و کاهش HDL (کلسترول خوب) میشود.
۵. مشکلات روانی و عصبی
افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی – این داروها میتوانند باعث تغییرات شدید خلقوخو، بیحوصلگی، عصبانیت یا حتی حالتهای شیدایی (مانیا) شوند.
اختلال در خواب (بیخوابی شدید) – مصرف زیاد میتواند الگوی خواب را مختل کند و فرد دچار بیخوابی و خستگی مزمن شود.
توهم و روانپریشی – در دوزهای بالا، برخی افراد ممکن است دچار توهم، افکار پارانوئیدی و اختلالات روانی شوند.
۶. ضعف سیستم ایمنی و افزایش خطر عفونتها
سرکوب سیستم ایمنی – بدن در برابر عفونتها ضعیفتر شده و احتمال ابتلا به عفونتهای ویروسی، قارچی و باکتریایی افزایش مییابد.
تاخیر در بهبود زخمها – مصرف زیاد باعث کند شدن روند ترمیم زخمها میشود.
۷. وابستگی و مشکلات ناشی از قطع ناگهانی دارو
قطع ناگهانی کورتیکواستروئیدها پس از مصرف طولانیمدت بسیار خطرناک است و میتواند باعث نارسایی آدرنال شود که با علائمی مثل:
ضعف شدید
افت ناگهانی فشار خون
سرگیجه و بیحالی
تهوع و استفراغ همراه است.
قطع این داروها باید به تدریج و تحت نظر پزشک انجام شود.
عوارض مصرف زیاد ترکیبات هورمونی و استروئیدهای آنابولیک برای افزایش وزن
استروئیدهای آنابولیک مانند تستوسترون، دیانابول، ترنبولون، آنادرول و ناندرولون معمولاً برای افزایش حجم عضلات و وزن استفاده میشوند. این ترکیبات بهطور مصنوعی سطح تستوسترون را در بدن بالا میبرند، اما مصرف زیاد و طولانیمدت آنها عوارض خطرناکی دارد که ممکن است جبرانناپذیر باشد.
۱. عوارض قلبی و عروقی (مشکلات قلبی خطرناک)
افزایش شدید فشار خون – استروئیدها باعث احتباس مایعات و افزایش حجم خون میشوند که فشار خون را بالا میبرد.
افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی – استروئیدها سطح کلسترول بد (LDL) را افزایش و کلسترول خوب (HDL) را کاهش میدهند، که منجر به گرفتگی عروق و بیماریهای قلبی میشود.
بزرگ شدن غیرطبیعی قلب (کاردیومگالی) – استفاده طولانیمدت میتواند باعث ضخیم شدن دیوارههای قلب و افزایش خطر نارسایی قلبی شود.
۲. عوارض هورمونی و جنسی
سرکوب تولید طبیعی تستوسترون – بدن بعد از مصرف طولانیمدت استروئیدها، تولید تستوسترون را متوقف میکند که منجر به آتروفی بیضهها (کوچک شدن بیضهها) و کاهش میل جنسی میشود.
ناباروری و کاهش تعداد اسپرمها – استروئیدها بر تولید اسپرم اثر منفی دارند که ممکن است منجر به ناباروری دائمی شود.
ژنیکوماستی (بزرگ شدن سینهها در مردان) – بدن استروئیدهای اضافی را به استروژن تبدیل میکند که باعث رشد غیرطبیعی بافت سینه در مردان میشود.
اختلال در چرخه قاعدگی زنان – در زنان، مصرف استروئیدها ممکن است باعث بینظمی قاعدگی، رشد موهای زائد و تغییرات دائمی در صدا (بم شدن صدا) شود.
۳. مشکلات کبدی و کلیوی
آسیب جدی به کبد (کبد چرب استروئیدی و هپاتیت) – مصرف استروئیدهای خوراکی مانند آنادرول و دیانابول میتواند باعث آسیب شدید کبدی و افزایش آنزیمهای کبدی شود.
افزایش خطر سرطان کبد – مصرف طولانیمدت استروئیدها احتمال ابتلا به تومورهای کبدی و سرطان کبد را بالا میبرد.
نارسایی کلیه – استروئیدها باعث افزایش فشار خون و استرس اضافی روی کلیهها میشوند که در درازمدت ممکن است باعث نارسایی کلیوی شوند.
۴. عوارض روانی و عصبی (تغییرات شدید خلقی)
پرخاشگری و رفتارهای تهاجمی (“Roid Rage”) – استروئیدها میتوانند باعث افزایش تحریکپذیری، پرخاشگری و عصبانیت غیرقابلکنترل شوند.
افسردگی شدید و افکار خودکشی – پس از قطع مصرف، سطح تستوسترون در بدن به شدت کاهش مییابد که ممکن است فرد را دچار افسردگی شدید و احساس ناامیدی کند.
اضطراب و بیخوابی – مصرف زیاد استروئیدها ممکن است باعث اختلالات خواب و اضطراب شدید شود.
توهم و پارانویا – برخی افراد پس از مصرف طولانیمدت دچار توهم، بیاعتمادی شدید به اطرافیان و رفتارهای پارانوئیدی میشوند.
۵. مشکلات پوستی و مو
آکنه شدید و جوشهای چرکی – استروئیدها باعث افزایش تولید چربی در پوست میشوند که منجر به جوشهای شدید، بهویژه در صورت، پشت و شانهها میشود.
ریزش مو و طاسی زودرس – مصرف استروئیدها میتواند باعث ریزش موی دائمی (بهویژه در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد طاسی هستند) شود.
۶. وابستگی و مشکلات ناشی از قطع ناگهانی
اعتیاد به استروئیدها – بسیاری از افراد پس از مدتی به مصرف استروئیدها وابسته میشوند و نمیتوانند بدون آنها تمرین کنند.
کاهش شدید قدرت و حجم عضلات پس از قطع مصرف – پس از قطع استروئیدها، حجم عضلات و توان بدنی بهسرعت کاهش مییابد که میتواند باعث ناامیدی و بازگشت به مصرف مجدد شود.
سندرم ترک استروئیدها – علائمی مثل ضعف شدید، افسردگی، کاهش میل جنسی و کاهش انرژی ممکن است پس از قطع مصرف ظاهر شوند.
چگونه میتوان از عوارض آنتیهیستامینهای اشتها آور جلوگیری کرد؟
دوز مناسب مصرف کنید – از مصرف دوزهای بالا بدون تجویز پزشک خودداری کنید.
به جای دارو، از مکملهای طبیعی استفاده کنید – ویتامینهای گروه B، روی، شنبلیله و جینسینگ گزینههای بهتری برای افزایش اشتها هستند.
بهتدریج مصرف دارو را کاهش دهید – اگر برای مدت طولانی از این داروها استفاده کردهاید، قطع ناگهانی ممکن است باعث کاهش شدید اشتها شود.
چرا نباید برای افزایش وزن از کورتونها استفاده کرد؟
✔ وزن اضافهشده ناشی از کورتونها بیشتر از نوع احتباس آب و چربی ناسالم است که بعد از قطع دارو سریع از بین میرود.
✔ مصرف طولانیمدت باعث عوارض خطرناک و جبرانناپذیر مانند دیابت، پوکی استخوان، فشار خون بالا و سرکوب سیستم ایمنی میشود.
✔ روشهای طبیعی مثل تغذیه مناسب، پروتئینها، ویتامینهای B و مکملهای طبیعی گزینههای ایمنتر و مؤثرتری برای افزایش وزن هستند.
چرا نباید از استروئیدهای آنابولیک برای افزایش وزن استفاده کرد؟
✔ استروئیدهای آنابولیک باعث افزایش سریع وزن و عضله میشوند، اما عوارض جانبی بسیار خطرناکی دارند که ممکن است دائمی باشند.
✔ مصرف طولانیمدت این داروها میتواند منجر به بیماریهای قلبی، نارسایی کبدی، ناباروری، مشکلات روانی و حتی مرگ زودرس شود.
✔ قطع ناگهانی استروئیدها بسیار خطرناک است و باید تحت نظر پزشک یا متخصص انجام شود.
عوارض داروهای ضدافسردگی و ضدروانپریشی با اثر افزایش وزن برای افزایش وزن
برخی داروهای ضدافسردگی (مثل میرتازاپین، آمیتریپتیلین و پاروکستین) و ضدروانپریشی (مثل اولانزاپین، کوئتیاپین و کلوزاپین) باعث افزایش وزن شدید میشوند. این داروها روی مکانیسمهای متابولیکی، اشتها و هورمونها اثر میگذارند و در برخی موارد برای درمان بیاشتهایی عصبی استفاده میشوند. اما مصرف زیاد و خودسرانه این داروها برای افزایش وزن میتواند خطرناک باشد.
۱. افزایش وزن ناسالم و تغییر در متابولیسم
🔹 افزایش وزن سریع و نامتعادل – مصرف زیاد این داروها باعث افزایش اشتهای غیرطبیعی و ذخیره چربی بیش از حد، مخصوصاً در شکم و پهلوها میشود.
🔹 افزایش مقاومت به انسولین و خطر دیابت نوع ۲ – برخی از این داروها (مانند اولانزاپین و کلوزاپین) حساسیت بدن به انسولین را کاهش میدهند و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش میدهند.
🔹 کاهش متابولیسم بدن – بسیاری از داروهای ضدافسردگی و ضدروانپریشی سرعت متابولیسم را کاهش میدهند که باعث افزایش وزن بیشتر میشود.
۲. عوارض قلبی و عروقی
افزایش فشار خون و ضربان قلب نامنظم – برخی داروهای ضدافسردگی (مانند آمیتریپتیلین) میتوانند فشار خون را بالا ببرند و باعث آریتمی قلبی (نامنظمی ضربان قلب) شوند.
افزایش کلسترول و تریگلیسیرید خون – بسیاری از داروهای ضدروانپریشی باعث افزایش چربیهای مضر خون میشوند که خطر بیماریهای قلبی و سکته مغزی را افزایش میدهد.
احتباس مایعات و تورم بدن – برخی از این داروها باعث افزایش احتباس آب و نمک در بدن شده و تورم دستها، پاها و صورت را به دنبال دارند.
۳. مشکلات هورمونی و جنسی
کاهش میل جنسی و مشکلات عملکرد جنسی – داروهای ضدافسردگی مانند SSRIها (پاروکستین، فلوکستین) میتوانند باعث کاهش میل جنسی، اختلال در نعوظ و دیرانزالی در مردان شوند.
اختلالات قاعدگی در زنان – برخی داروهای ضدروانپریشی میتوانند چرخه قاعدگی را نامنظم کرده و حتی باعث قطع پریود (آمنوره) شوند.
افزایش هورمون پرولاکتین و بزرگی سینهها – برخی از این داروها (مثل ریسپریدون و کلوزاپین) سطح پرولاکتین را افزایش داده و ممکن است باعث بزرگ شدن سینهها در مردان (ژنیکوماستی) و ترشح شیر در زنان شود.
۴. مشکلات روانی و عصبی
خوابآلودگی شدید و کاهش تمرکز – بسیاری از این داروها اثر آرامبخشی و خوابآور دارند و ممکن است باعث کاهش توانایی ذهنی، تمرکز و واکنشهای کندتر شوند.
افزایش خطر افسردگی و افکار خودکشی – برخی داروهای ضدافسردگی، بهویژه در دوزهای بالا و مصرف طولانیمدت، میتوانند باعث افزایش ناگهانی افکار خودکشی، مخصوصاً در نوجوانان و جوانان شوند.
توهم و تغییرات شدید خلقی – مصرف بیش از حد داروهای ضدروانپریشی ممکن است باعث توهم، گیجی، اضطراب شدید و نوسانات خلقی شود.
وابستگی و اعتیاد دارویی – قطع ناگهانی برخی از این داروها میتواند باعث علائم ترک شدید مانند اضطراب، بیخوابی، تعریق شدید و تحریکپذیری شود.
۵. مشکلات گوارشی و کبدی
یبوست و مشکلات گوارشی – بسیاری از این داروها باعث کاهش حرکات روده و یبوست شدید میشوند.
خشکی دهان و افزایش خطر پوسیدگی دندان – مصرف طولانیمدت میتواند باعث کاهش ترشح بزاق و مشکلات دهان و دندان شود.
آسیب کبدی – برخی از داروهای ضدروانپریشی میتوانند عملکرد کبد را مختل کرده و باعث افزایش آنزیمهای کبدی و بیماریهای کبدی شوند.
۶. مشکلات حرکتی و عوارض نورولوژیکی
افزایش خطر پارکینسونیسم و حرکات غیرارادی (Dyskinesia tardive) – برخی داروهای ضدروانپریشی مانند ریسپریدون و هالوپریدول ممکن است باعث لرزش، حرکات غیرقابلکنترل و اسپاسمهای عضلانی شوند.
بیقراری شدید (آکاتیزیا) – برخی از داروها میتوانند باعث ناتوانی در نشستن آرام و احساس بیقراری مداوم شوند.
۷. وابستگی و مشکلات ناشی از قطع ناگهانی
قطع ناگهانی این داروها، بهویژه پس از مصرف طولانیمدت، میتواند باعث علائم ترک شدید شود، از جمله:
اضطراب و حملات پانیک
بیخوابی و کابوسهای شبانه
تهوع و تعریق شدید
افسردگی و احساس خستگی مفرط
کاهش تدریجی دوز تحت نظر پزشک ضروری است تا از عوارض ترک جلوگیری شود.
خلاصه
داروهای قوی که در فضای مجازی و عطاری ها بفروش می رسند حاوی مواد ذکر شده بالا هستند که به قیمتهای بسیار بیشتر از قیمت واقعی بفروشن می رسند در ثانی اصولا روش سالمی برای اففزایش وزن نیستند. بهترین روش برای افزایش وزن و حجم عضلانی، تغذیه مناسب، تمرین منظم و استفاده از مکملهای ایمن که در اول مقاله ذکر شد مانند پروتئین، کراتین و ویتامینها است.
سلام ووقفتون بخیر جناب دکتر مطالب عالی بسیار در برنامه های آموزشی بهداشت بهره می برم. ممنون و مچکرم
لطفا در مورد تفسیر داده های آزمایشگاهی هم ممنون میشم بفرمایید