جراحی کاهش وزن برای سلامت متابولیک و کاهش وزن

در این راهنما، اطلاعات بیشتری در مورد مزایا و معایب احتمالی جراحی کاهش وزن و همچنین نقش شفابخش رژیم غذایی در اختیار شما قرار خواهیم داد.

ما آخرین شواهد را که با تجربه بالینی و توصیه های عملی دو جراح کاهش وزن با تجربه تکمیل می کنیم، ترکیب می کنیم. دکتر آریل اورتیز و دکتر مردیث سوینی.

پس از خواندن این راهنما، درک بهتری از مزایا و معایب و جایگزین های احتمالی جراحی کاهش وزن خواهید داشت.

---

۱. جراحی کاهش وزن چیست؟

جراحی کاهش وزن که به عنوان جراحی چاقی نیز شناخته می شود، یک عمل بزرگ است که آناتومی معده و روده را تغییر می دهد. این امر خوردن و هضم مقادیر زیاد غذا را دشوارتر می کند.

جراحان جراحی چاقی را از طریق جراحی چشمی انجام می دهند که به آن لاپاراسکوپی نیز گفته می شود و جراح با ابزارهای چشمی از سوراخ های کوچک معده کار می کند.

با آستین معده، قسمت بزرگی (تقریباً دو سوم) معده برداشته می شود و اندازه و ساختار مشابه مری کاهش می یابد. با این روش نیازی به ایجاد معده جدید یا قطع شدن قسمت هایی از روده نیست.

بای پس معده در مقایسه با اسلیو معده یک عمل طولانی تر و پیچیده تر است. اگرچه بای پس معده ممکن است باعث کاهش وزن قابل توجهی شود، اما نتایج متناقض هستند. دکتر اورتیز معتقد است که هر گونه تفاوت قابل چشم پوشی است زیرا اسلیو معده یک عمل بسیار ساده تر و کوتاهتر است که همچنان منجر به کاهش وزن چشمگیر می شود.

گزینه های جدیدتر و کمتر تهاجمی شامل بالون های بادی، قیف ها یا استنت هایی است که در معده قرار می گیرند. این روش ها برای کاهش اندازه یا عملکرد معده طراحی شده اند. از آنجایی که این تکنیک ها جدید هستند، داده های مربوط به موفقیت بلندمدت آنها نیز محدود است.

خلاصه

جراحی کاهش وزن اندازه معده (هم در جراحی آستین معده و هم در جراحی بای پس معده) و توانایی جذب مواد مغذی (جراحی بای پس) را محدود می کند. برخی از تکنیک ها همچنین شامل جدا کردن قسمت بالایی روده کوچک است. بای پس معده و اسلیو معده رایج ترین روش ها هستند.

---

۲. موفقیت در کاهش وزن با جراحی

هم بای پس معده و هم اسلیو معده برای کاهش وزن موثر هستند. یک کارآزمایی تصادفی نشان داد که بیماران بای پس معده ۲۴ درصد کاهش وزن خود را سه سال پس از جراحی حفظ کردند، در حالی که بیماران اسلیو معده ۲۱ درصد کاهش وزن خود را حفظ کردند.

مطالعه دیگری که روی ۴۱۷ بیمار بای پس معده انجام شد، کاهش وزن ۳۵ درصدی را پس از دو سال گزارش کرد که در آن بیماران مقداری وزن دوباره به دست آمدند، اما ۲۷ درصد کاهش وزن خود را ۱۲ سال بعد حفظ کردند.

بیشتر شواهد با این مطالعات مطابقت دارد و کاهش وزن قابل توجهی را با جراحی چاقی نشان می دهد.

با این حال، همه بیماران موفقیت یکسانی ندارند. در یک سند بررسی، میزان شکست عمل بای پس معده بین ۲۰ تا ۳۵ درصد برآورد شد. شکست به عنوان کاهش وزن کمتر از ۵۰٪ یا BMI بیشتر از ۳۵ تعریف شد.

علاوه بر این، افزایش وزن ۱۸ ماه پس از جراحی شایع است و تقریباً ۵۰٪ از بیماران مقداری وزن دوباره به دست می آورند.

خلاصه

جراحی کاهش وزن روشی موثر برای کاهش ۲۵ تا ۳۰ درصد وزن اولیه و حفظ کاهش وزن به مدت ۱۲ سال است. اکثر بیماران موفقیت طولانی مدت را تجربه می کنند، اما تقریباً ۲۶٪ حتی پس از جراحی اضافه وزن دارند. به دست آوردن مجدد مقداری وزن پس از ۱۸ ماه رایج است.

---

۳. سلامت متابولیک با جراحی کاهش وزن

جراحی چاقی علاوه بر کاهش وزن، فواید زیادی برای سلامت متابولیک نیز دارد، به طوری که امروزه بسیاری از پزشکان از آن به عنوان «جراحی متابولیک» یاد می کنند.

یک مطالعه تأثیرگذار که به بررسی اثرات جراحی چاقی در دیابت نوع ۲ می‌پردازد، ۱۵۰ بیمار مبتلا به این بیماری و میانگین HbA1c (معیار میانگین قند خون) ۷۸ میلی‌مول در مول را به‌طور تصادفی در سه گروه زیر به سه گروه زیر تقسیم کرد: داروی دیابت به تنهایی، جراحی بای پس معده. ، یا جراحی اسلیو معده.

پس از سه سال، محققان دریافتند HbA1c کمتر از ۴۲ تنها در ۵ درصد از بیماران در گروه فقط داروهای دیابت، در مقابل ۳۸ درصد در بیماران بای پس معده و ۲۴ درصد در بیماران اسلیو معده. بیماران جراحی همچنین ۲۴ درصد وزن بدن خود را کاهش دادند، در مقایسه با تنها ۴ درصد در گروه داروهای دیابت.

مطالعات دیگر نیز این یافته ها را با نتایج مشابه تایید کردند.

همانطور که دکتر اورتیز اشاره می کند، اکثر بیماران بهبود سریعی را در کنترل قند خون تجربه می کنند و می توانند داروی دیابت خود را قبل از کاهش وزن قابل توجه متوقف کنند. این یک سوال را ایجاد می کند: اگر کاهش وزن به تنهایی باعث بهبود کنترل قند خون می شود، چگونه توضیح دهیم که این اتفاق به این سرعت حتی قبل از کاهش وزن قابل توجه رخ می دهد؟

با این حال، برخی از مطالعات نشان می دهد که دستاوردهای سلامت متابولیک که جراحی چاقی می تواند به همراه داشته باشد با کاهش وزن طولانی مدت مرتبط است.

در یک مطالعه کوچک، بیمارانی که با استفاده از بهبود شیوه زندگی به کاهش وزن ۱۸ درصدی دست یافتند، با بیماران مشابهی که در عوض تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، مقایسه شدند. نتایج نشان می دهد که از نظر بهبود HbA1c و حساسیت به انسولین، تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد.

با این حال، همه عملیات یکسان نیستند. به عنوان مثال، یک مطالعه گزارش داد که کسانی که تحت عمل بای پس معده قرار گرفتند، پس از هفت سال بهبود بیشتری در دیابت داشتند، در مقایسه با کسانی که تحت باند معده قرار گرفتند.

آیا تاثیری در طول عمر دارد؟

با افزایش کاهش وزن و معکوس شدن دیابت، آیا جراحی کاهش وزن می تواند به بیماران کمک کند تا عمر بیشتری داشته باشند؟ شواهد فعلی نشان می دهد که پاسخ مثبت است.

یک مطالعه سوئدی کاهش نسبی خطر مرگ زودهنگام را پس از ۱۰ سال در میان افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، در مقایسه با گروه کنترل ۲۴ درصد گزارش کرد.

حتی یک متاآنالیز از سال ۲۰۲۰ به کاهش ۳۸ درصدی خطر مرگ زودهنگام برای کسانی که جراحی کرده اند اشاره می کند.

با این حال، در این تجزیه و تحلیل، تفاوت فاحشی در کاهش وزن بین گروه جراحی و گروه کنترل وجود داشت.

به عنوان مثال، در مطالعه سوئدی، گروه جراحی به طور متوسط ​​۲۴ درصد از وزن بدن خود را از دست دادند، در حالی که افراد گروه کنترل افزایش وزن کمتری را تجربه کردند. بنابراین مشخص نیست که آیا جراحی کاهش وزن در مقایسه با افرادی که از طریق بهبود رژیم غذایی و سبک زندگی به کاهش وزن مشابهی دست می یابند، تأثیر بیشتری بر امید به زندگی دارد یا خیر.

می‌توان نتیجه گرفت که جراحی کاهش وزن می‌تواند طول عمر، کاهش وزن و سلامت متابولیک را بهبود بخشد. با این حال، نمی‌توانیم پاسخ دهیم که آیا جراحی در مقایسه با بهبودهای متابولیک و وزن مشابهی که از راه‌های دیگر به دست آمده‌اند، مزایای بیشتری دارد یا خیر.

خلاصه

جراحی کاهش وزن در بهبود کنترل قند خون و حتی معکوس کردن دیابت نوع ۲ موثر است. کارشناسان در مورد اینکه آیا این مزایا به دلیل کاهش وزن به تنهایی است یا به دلیل چیزی منحصر به فرد در مورد خود جراحی متفاوت است.

مطالعات حاکی از بهبود طول عمر پس از جراحی چاقی است، اما مشخص نیست که آیا افرادی که با روش‌های دیگر به کاهش وزن مشابه و پایدار می‌رسند نیز بهبودهای مشابهی در طول عمر دارند یا خیر.

---

۴. اهمیت تغذیه سالم

رژیم غذایی – به ویژه رژیم های کم کربوهیدرات – می تواند راهی موثر برای کاهش وزن قابل توجه باشد. برای کسانی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار می‌گیرند، رژیم غذایی هم در آماده‌سازی برای جراحی و هم در ایجاد نتایج طولانی‌مدت پس از جراحی نقش اساسی دارد.

بر کسی پوشیده نیست که برخی افراد پس از جراحی کاهش وزن به مرور زمان وزن قابل توجهی را به دست می آورند. همانطور که دکتر سوینی اشاره می کند، مشکلات جراحی به ندرت دلیل برخی از افزایش وزن هستند. در عوض، شایع ترین علت بازگشت به عادات غذایی قدیمی است.

به عنوان یک قاعده، جراحی کاهش وزن را می توان شروعی برای یک سبک زندگی جدید دانست. این جراحی به کاهش وزن سریع کمک می کند، اما بیماران با کمک انتخاب های سبک زندگی هوشمندانه، کاهش وزن را حفظ می کنند.

هم دکتر اورتیز و هم دکتر سوینی از LCHF سختگیرانه برای بیماران جراحی خود حمایت می کنند. آنها معتقدند که رژیم کم کربوهیدرات منجر به کاهش وزن طولانی مدت می شود، در حالی که رژیم غذایی پروتئین و ریزمغذی های کافی را تامین می کند.

دکتر سوینی معتقد است که اهمیت تغذیه سالم دو سال پس از جراحی اهمیت بیشتری پیدا می کند. من معمولاً به بیمارانم می گویم که دو سال فرصت دارند تا از یک رژیم غذایی خوب استفاده کنند، زیرا در این زمان است که افراد دوباره شروع به افزایش وزن می کنند، بدون اینکه تغییرات قابل توجهی در سبک زندگی داشته باشند.

علاوه بر این، دکتر سوینی روزه‌داری متناوب را توصیه می‌کند، اما تنها پس از بهبودی کامل بیمار از عمل جراحی و داشتن رژیم غذایی کم کربوهیدرات. او معتقد است که روزه داری کوتاه مدت و غذا خوردن با محدودیت زمانی می تواند نقش مهمی در حفظ وزن طولانی مدت داشته باشد، اما شروع خیلی زود می تواند برای بسیاری از بیماران مشکل ساز باشد.

توصیه های غذایی تنها پس از جراحی مهم نیست. دکتر اورتیز تاکید می‌کند که رژیم‌های روزه‌داری متناوب و کم کربوهیدرات نیز در آمادگی برای جراحی موثر هستند.

اکثر بیماران دکتر اورتیز به بیماری کبد چرب مبتلا هستند. این امر انجام عمل را چالش برانگیزتر می کند، زیرا کبد بزرگ شده در حین عمل “سر راه” قرار می گیرد.

دکتر سوینی با این موضوع موافق است و می‌گوید که وقتی کبد بزرگ نشده است، انجام جراحی بسیار آسان‌تر است. به همین دلیل است که او برای همه بیمارانش یک «رژیم غذایی کوچک‌کننده کبد» تجویز می‌کند که شامل غذا خوردن با زمان محدود و رژیم کم کربوهیدرات است.

خوشبختانه، بیماران می توانند کبد چرب را تنها در چند روز تا چند هفته تغییر رژیم غذایی بهبود بخشند. مطالعات روی رژیم‌های بسیار کم کالری این نتایج را تایید می‌کنند، اگرچه مطالعات روی رژیم‌های کم کربوهیدرات که قبل از جراحی انجام شده‌اند انجام نشده است.

قابل درمان طولانی مدت با مکمل های غذایی

سوء تغذیه طولانی مدت یا حتی کمبود پروتئین می تواند در جراحی کاهش وزن مشکل ساز باشد.

دستورالعمل های رسمی برای پزشکان توصیه می کند که همه بیماران قبل و بعد از جراحی تحت ارزیابی تغذیه قرار گیرند و پزشکان مکمل های غذایی را بر اساس نوع عمل جراحی تجویز کنند.

به عنوان مثال، کمبود آهن و ویتامین B12 در ۵۰ درصد بیمارانی که تحت عمل جراحی بای پس معده قرار گرفته‌اند، رخ می‌دهد، اما در سایر روش‌های جراحی کمتر دیده می‌شود.

کمبود ویتامین D، کلسیم و پروتئین می تواند با هر جراحی کاهش وزن رخ دهد، اگرچه این کمبود نسبت به کمبود آهن و ویتامین B12 کمتر شایع است.

برای سلامتی طولانی مدت، بسیاری از کارشناسان توصیه می کنند که بیماران پروتئین کافی مصرف کنند. ما در Diet Doctor مصرف متوسط ​​پروتئین را بین ۱.۲ تا ۱.۷ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مورد نظر در روز تعریف می کنیم. می توانید در راهنمای مبتنی بر شواهد ما درباره توصیه های پروتئین ما بیشتر بخوانید.

دستورالعمل های بالینی همچنین مصرف مکمل های غذایی مادام العمر پس از جراحی چاقی را پیشنهاد می کنند.

در سوئد، توصیه هایی از یک متخصص تغذیه در مورد اینکه چه چیزی و چگونه بخورید تا از کمبودهای تغذیه ای بعد از عمل جلوگیری کنید، و همچنین توصیه هایی در مورد مصرف مکمل های غذایی تا پایان عمر دریافت می کنید. همه افراد در سوئد که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته اند مکمل های کلسیم، ویتامین D، ویتامین B و آهن را با نسخه دریافت می کنند. همچنین شرکت در پیگیری ها و نمونه برداری برای تشخیص به موقع کمبودهای تغذیه ای مهم است.

خلاصه

رژیم غذایی هم قبل و هم بعد از جراحی نقش مهمی دارد. اگرچه هیچ مطالعه‌ای برای مقایسه رژیم‌های کم کربوهیدرات با سایر رژیم‌های غذایی پس از جراحی کاهش وزن وجود ندارد، تجربه بالینی جراحان چاقی نشان می‌دهد که رژیم‌های کم کربوهیدرات یک رژیم غذایی موثر و پایدار هستند.

هر برنامه غذایی باید با هدف جلوگیری از کمبود پروتئین، ویتامین و مواد معدنی باشد.