AFib چیست؟
فیبریلاسیون دهلیزی یا AFib شایع ترین نوع آریتمی در بزرگسالان است.
آریتمی قلبی زمانی است که ضربان قلب شما ضربان یا ریتم غیر طبیعی داشته باشد. این می تواند به این معنی باشد که خیلی آهسته، خیلی سریع یا نامنظم می زند.
آریتمی ها اغلب بی ضرر هستند و ممکن است علائم یا عوارضی ایجاد نکنند. با این حال، برخی از انواع می توانند عواقب جدی داشته باشند و نیاز به درمان دارند. آریتمی های خطرناک ممکن است منجر به نارسایی قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی یا جریان خون کم شود که منجر به آسیب اندام می شود. اکثر افراد مبتلا به آریتمی، حتی آنهایی که نیاز به درمان دارند، زندگی عادی و سالمی دارند.
تقریبا ۲ درصد آمریکایی‌های زیر ۶۵ سال دچار AFib متناوب یا دائمی هستند. در افراد بالای ۶۵ سال، بروز آن به حدود ۹ درصد می رسد.
AFib در اثر تکانه های الکتریکی غیر طبیعی در دهلیزها که حفره های فوقانی قلب هستند ایجاد می شود. این اتاقک ها به سرعت فیبریل می شوند یا می لرزند. نتیجه پمپاژ سریع و نامنظم خون از طریق قلب است.
در برخی موارد AFib، فیبریلاسیون دهلیزها باعث می‌شود بطن‌ها یا حفره‌های پایینی قلب بیش از حد تند بزنند. به این نرخ یا پاسخ بطنی سریع (RVR) می گویند. اگر AFib با RVR دارید، علائمی را تجربه خواهید کرد، معمولاً ضربان قلب تند یا بال‌انگیز. همچنین می توانید درد قفسه سینه، تنگی نفس، سرگیجه یا غش را تجربه کنید. RVR می تواند توسط پزشک شما شناسایی و تایید شود. می تواند عوارض جدی ایجاد کند و نیاز به درمان دارد.
وقتی بطن ها خیلی سریع می زنند، به طور کامل از خون دهلیزها پر نمی شوند. در نتیجه، آنها نمی توانند به طور موثر خون را برای رفع نیازهای بدن پمپاژ کنند. این می تواند در نهایت منجر به نارسایی قلبی شود.
نارسایی قلبی در نتیجه AFib با RVR در افرادی که قبلاً نوع دیگری از بیماری قلبی دارند شایع‌تر است. RVR می تواند باعث درد قفسه سینه شود و شرایطی مانند نارسایی احتقانی قلب را بدتر کند.
امکان داشتن AFib بدون RVR وجود دارد. اگر AFib دارید، اما پاسخ بطنی طبیعی دارید، ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنید. اگر AFib بدون RVR داشته باشید، برخی از علائم ممکن است. اینها می تواند شامل تنگی نفس، سرگیجه، خستگی یا مواردی از تعریق بیش از حد باشد.
تنها راه برای تشخیص قطعی AFib و همچنین RVR، گرفتن نوار قلب (EKG) است. این یک ابزار تشخیصی است که فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می کند. AFib و RVR الگوهای مشخصی از امواج الکتریکی را در EKG ایجاد می کنند که پزشکان می توانند از آنها برای تأیید وجود آریتمی استفاده کنند.
EKG را می توان در مطب پزشک انجام داد، اما با استفاده از هولتر می توان از قلب ۲۴ ساعته ضبط کرد. این تصویر کامل تری از کاری که قلب انجام می دهد به دست می دهد. مانیتورهای قلب ممکن است برای دوره های طولانی تری نیز استفاده شوند.
بیشتر بدانید: مانیتورینگ هولتر ۲۴ ساعته »
برخی از افراد مبتلا به AFib برای آریتمی خود نیازی به درمان ندارند. اما وجود RVR یا سایر شرایط سلامتی، آریتمی را جدی‌تر می‌کند. در این موارد درمان ضروری است.
سه هدف برای درمان AFib با RVR وجود دارد:
- RVR را کنترل کنید.
- خطر لخته شدن خون را کاهش دهید.
- علائم AFib را کنترل کنید.
داروها معمولاً اولین قدم برای کنترل ضربان بطنی هستند. برخی از داروهای رایجی که برای کاهش ضربان بطنی در افراد مبتلا به این بیماری استفاده می شوند عبارتند از:
- بتا بلوکرها مانند پروپرانولول
- مسدود کننده های کانال کلسیم مانند دیلتیازم
- دیگوکسین
برای برخی افراد، داروها ممکن است نتوانند ضربان طبیعی بطنی را بازگردانند. در این صورت می توان یک ضربان ساز مصنوعی نصب کرد. این وسیله الکترونیکی ضربان قلب را تنظیم می کند. گزینه دیگر نیز می تواند شامل فرسایش باشد. این روشی است که توسط متخصص انجام می شود و مسیر الکتریکی غیرطبیعی را که باعث آریتمی می شود، از بین می برد.
یک سبک زندگی عادی برای اکثر افراد مبتلا به AFib، حتی کسانی که RVR دارند، امکان پذیر است. کنترل ضربان قلب برای حفظ جریان خون و اکسیژن خوب به قلب، مغز و بدن ضروری است.
درمان‌های AFib با RVR معمولاً موفقیت‌آمیز هستند، اما این وضعیت ممکن است عود کند. با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد پیش آگهی بیماری خاص خود بیشتر بدانید.
Source link
لطفاً به این مطلب امتیاز دهید. اینکار به بهبود ارائه مطالب کمک خواهد کرد.
