اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود احساس اضطراب می کنند و این احساس اغلب خود به خود از بین می رود. اختلال اضطراب متفاوت است. اگر به یکی از آنها مبتلا شده اید، ممکن است برای مدیریت اضطراب به کمک نیاز داشته باشید. درمان معمولا شامل روان درمانی و دارو است.
اگرچه داروها اضطراب را درمان نمی کنند، اما می توانند به شما در مدیریت علائم کمک کنند، بنابراین می توانید عملکرد خوبی داشته باشید و در زندگی روزمره خود احساس بهتری داشته باشید.
بسیاری از انواع داروها در دسترس هستند. از آنجایی که هر فرد متفاوت است، شما و پزشکتان ممکن است مجبور شوید چندین دارو را امتحان کنید تا داروی مناسب خود را پیدا کنید.
بنزودیازپین ها آرام بخش هایی هستند که می توانند به شل شدن ماهیچه ها و آرامش ذهن شما کمک کنند. آنها با افزایش اثرات انتقال دهنده های عصبی خاص، که مواد شیمیایی هستند که پیام ها را بین سلول های مغز شما منتقل می کنند، کار می کنند.
بنزودیازپین ها به درمان بسیاری از انواع اختلالات اضطرابی از جمله اختلال هراس، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال اضطراب اجتماعی کمک می کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- آلپرازولام (زاناکس)
- کلردیازپوکساید (لیبریوم)
- کلونازپام (کلونوپین)
- دیازپام (والیوم)
- لورازپام (آتیوان)
بنزودیازپین ها معمولاً برای درمان کوتاه مدت اضطراب استفاده می شوند. این بخاطر این است که آنها می توانند افزایش خواب آلودگی و ایجاد مشکلاتی در تعادل و حافظه. آنها همچنین می توانند عادت ساز باشند. تعداد فزاینده ای از موارد اختلال مصرف مواد شامل بنزودیازپین وجود دارد.
استفاده از این داروها فقط تا زمانی که پزشک شما درمان دیگری را تجویز کند، مهم است. با این حال، اگر اختلال هراس دارید، پزشک ممکن است بنزودیازپین ها را تا یک سال تجویز کند.
اثرات جانبی
علاوه بر خوابآلودگی و مشکلات حافظه، مصرف بنزودیازپینها نیز میتواند باعث:
- گیجی
- مشکلات بینایی
- سردرد
- احساس افسردگی
اگر بیش از ۲ هفته به طور منظم بنزودیازپین مصرف کرده اید، مهم است که قرص ها را به طور ناگهانی قطع نکنید، زیرا این امر می تواند باعث علائم ترک ناخواسته شود. در عوض، با پزشک خود در مورد کاهش آهسته دوز مصرفی خود برای کاهش خطر تشنج صحبت کنید.
بوسپیرون برای درمان اضطراب کوتاه مدت و اختلالات اضطرابی مزمن (طولانی مدت) استفاده می شود. به طور کامل مشخص نیست که بوسپیرون چگونه کار می کند، اما تصور می شود که بر مواد شیمیایی موجود در مغز که خلق و خو را تنظیم می کنند، تأثیر می گذارد.
بوسپیرون می تواند تا چند هفته طول بکشد تا کاملاً مؤثر باشد. این دارو به عنوان یک داروی ژنریک و همچنین داروی با نام تجاری Buspar در دسترس است.
اثرات جانبی
اثرات جانبی می تواند شامل سرگیجه، سردرد و حالت تهوع باشد. برخی افراد نیز هنگام مصرف بوسپیرون، خواب های عجیب یا مشکل خواب را گزارش می دهند.
داروهای ضد افسردگی با تأثیر بر انتقال دهنده های عصبی کار می کنند. این داروها را می توان برای درمان علائم اضطراب استفاده کرد، اما معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول می کشد تا اثرات قابل توجهی ایجاد کنند.
انواع داروهای ضد افسردگی عبارتند از:
SSRI ها
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) با افزایش سطح سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی که بر خلق و خو، میل جنسی، اشتها، خواب و حافظه تأثیر می گذارد، کار می کنند. SSRI ها معمولاً با دوز کم شروع می شوند که پزشک به تدریج آن را افزایش می دهد.
نمونه هایی از SSRI های مورد استفاده برای درمان اضطراب عبارتند از:
- اسیتالوپرام (Lexapro)
- فلوکستین (پروزاک)
- پاروکستین (پاکسیل)
- سرترالین (Zoloft)
اثرات جانبی
SSRI ها می توانند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کنند، اما اکثر افراد به خوبی آنها را تحمل می کنند. اثرات جانبی می تواند شامل شود:
- حالت تهوع
- دهان خشک
- ضعف عضلانی
- اسهال
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- اختلال عملکرد جنسی
اگر در مورد یک عارضه جانبی خاص نگرانی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
سه حلقه ای
داروهای سه حلقه ای مانند SSRI برای درمان بیشتر اختلالات اضطرابی، به جز اختلال وسواس فکری عملی (OCD) کار می کنند. تصور می شود که سه حلقه ای ها مشابه SSRI ها عمل می کنند. مانند SSRI ها، داروهای سه حلقه ای با دوز کم شروع می شوند و سپس به تدریج افزایش می یابند.
نمونه هایی از داروهای سه حلقه ای مورد استفاده برای اضطراب عبارتند از:
- کلومیپرامین (آنافرانیل)
- ایمی پرامین (توفرانیل)
سه حلقه ای داروهای قدیمی تری هستند که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند زیرا داروهای جدیدتر عوارض جانبی کمتری ایجاد می کنند.
اثرات جانبی
عوارض جانبی داروهای سه حلقه ای می تواند شامل شود:
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- گیجی
- احتباس ادرار
- تهوع و استفراغ
- یبوست
- تاری دید
- افزایش وزن
عوارض جانبی را اغلب می توان با تغییر دوز یا تعویض داروی سه حلقه ای دیگر کنترل کرد.
MAOIs
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) برای درمان اختلال پانیک و فوبیای اجتماعی استفاده می شود. آنها با افزایش تعداد انتقال دهنده های عصبی که خلق و خو را تنظیم می کنند، کار می کنند.
MAOIهایی که FDA برای درمان افسردگی تایید شده اند اما غیرقابل برچسب برای اضطراب استفاده می شوند عبارتند از:
- ایزوکاربوکسازید (مارپلان)
- فنلزین (ناردیل)
- سلژیلین (امسام)
- ترانیل سیپرومین (Parnate)
اثرات جانبی
مانند سه حلقهای، MAOIها داروهای قدیمیتری هستند که عوارض جانبی بیشتری نسبت به داروهای جدید ایجاد میکنند. برخی عوارض جانبی عبارتند از:
- دهان خشک
- حالت تهوع
- اسهال
- یبوست
- خواب آلودگی
- بیخوابی
- سرگیجه
برخی داروها، از جمله SSRI ها، برخی از قرص های ضد بارداری، مسکن ها مانند استامینوفن و ایبوپروفن، داروهای سرماخوردگی و آلرژی و مکمل های گیاهی می توانند با MAOI ها واکنش نشان دهند.
استفاده از MAOI همراه با داروها می تواند به طور خطرناکی فشار خون شما را افزایش دهد و سایر عوارض جانبی بالقوه تهدید کننده زندگی را ایجاد کند.
بتا بلوکرها اغلب برای درمان بیماری های قلبی استفاده می شوند. آنها همچنین بدون برچسب برای کمک به تسکین علائم فیزیکی اضطراب، به ویژه در اختلال اضطراب اجتماعی، استفاده می شوند.
پزشک شما ممکن است یک بتا بلوکر مانند پروپرانولول (ایندرال) را برای کمک به کاهش علائم اضطراب شما در موقعیت های استرس زا، مانند شرکت در یک مهمانی یا سخنرانی، تجویز کند.
اثرات جانبی
بتا بلاکرها معمولاً در مصرف هر فردی عوارض جانبی ایجاد نمی کنند.
برخی از عوارض جانبی بالقوه می توانند عبارتند از:
- خستگی
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- سردی انگشتان دست یا پا
سایر عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکل خواب
- حالت تهوع
- تنگی نفس
انواع مداخلات در خانه وجود دارد که می تواند به کاهش علائم اضطراب شما کمک کند. چندین مداخله را نیز می توان در کنار مصرف داروها انجام داد.
نمونه هایی از این مداخلات عبارتند از:
ورزش
بر اساس این گزارش، ورزش می تواند به کاهش استرس و افزایش حس کلی سلامتی شما کمک کند انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA).
به تولید انتقال دهنده های عصبی به نام اندورفین کمک می کند. این انتقال دهنده های عصبی مسکن های طبیعی بدن شما هستند و همچنین می توانند به بهبود کیفیت خواب شما کمک کنند.
ADAA گزارش می دهد که حتی جلسات ورزشی کوتاه (حدود ۱۰ دقیقه در یک زمان) در بهبود خلق و خوی شما موثر است.
مدیتیشن کنید
در نظر گرفتن فواصل ۱۵ دقیقه ای از زمان آرام و مدیتیشن برای تمرکز بر تنفس عمیق و آرامش می تواند به کاهش اضطراب شما کمک کند. می توانید به موسیقی گوش دهید یا یک مانترای انگیزشی را به طور منظم تکرار کنید.
بابونه را امتحان کنید
نوشیدن چای بابونه یا مصرف مکمل بابونه ممکن است به کاهش علائم اضطراب کمک کند.
آ مطالعه دوسوکور ۲۰۱۶ منتشر شده در مجله Phytomedicine بر روی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر متمرکز شده است.
این مطالعه نشان داد که شرکت کنندگان در مطالعه که مکمل های ۵۰۰ میلی گرمی بابونه را سه بار در روز به صورت روزانه مصرف کردند، کاهش اضطراب عمومی متوسط تا شدید را گزارش کردند.
همچنین نشان داده شده است که نوشیدن چای بابونه به کاهش اضطراب کمک می کند.
روغن های آروماتراپی را بو کنید
بر اساس مقاله ای که در مجله منتشر شده است، بوییدن روغن های آروماتراپی رقیق شده ممکن است به کاهش اضطراب کمک کند. طب مکمل و جایگزین مبتنی بر شواهد مجله.
نمونه هایی از اسانس های مورد استفاده برای تسکین اضطراب عبارتند از:
- اسطوخودوس
- نرولی
- بابونه
از کافئین اجتناب کنید
گاهی اوقات کافئین ممکن است شما را عصبانی و مضطرب تر کند. اجتناب از آن می تواند به برخی افراد کمک کند تا اضطراب خود را کاهش دهند.
پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا بهترین درمان برای اضطراب خود را پیدا کنید. درمان مناسب احتمالاً شامل روان درمانی و دارو خواهد بود.
هنگام مصرف داروهای اضطراب حتماً دستورالعمل های آنها را دنبال کنید و آنها را از عوارض جانبی خود مطلع کنید. همچنین، هر سوالی در مورد وضعیت یا درمان خود دارید بپرسید، مانند:
- چه عوارض جانبی ممکن است از این دارو داشته باشم؟
- چه مدت طول می کشد تا شروع به کار کند؟
- آیا این دارو با داروهای دیگری که مصرف می کنم تداخل دارد؟
- آیا می توانید مرا به یک روان درمانگر معرفی کنید؟
- آیا ورزش می تواند به تسکین علائم اضطراب من کمک کند؟
اگر احساس میکنید که یک دارو نتایج مطلوب را به شما نمیدهد یا عوارض جانبی ناخواستهای ایجاد میکند، قبل از قطع مصرف با پزشک خود صحبت کنید.