داروهایی برای درمان اختلال دوقطبی

لیتیوم

لیتیوم (مانند لیتوبید) یک داروی تثبیت کننده خلق و خو است که از دهه ۱۹۷۰ استفاده می شود. این به کنترل علائم شیدایی حاد کمک می کند. همچنین در جلوگیری از عود دوره های شیدایی و افسردگی موثر است.

عوارض جانبی رایج شامل افزایش وزن و مشکلات گوارشی است. این دارو همچنین می تواند تیروئید و کلیه های شما را تحت تاثیر قرار دهد. آزمایش خون دوره ای برای نظارت بر سلامت تیروئید و کلیه مورد نیاز است.

لیتیوم یک است داروی دسته D در صورت امکان از مصرف آن در بارداری اجتناب شود. با این حال، در برخی موارد ممکن است فواید آن بیشتر از خطرات احتمالی باشد.

داروهای ضد تشنج

داروهای ضد تشنج تثبیت کننده های خلقی هستند که برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شوند. آنها از اواسط دهه ۱۹۹۰ استفاده شده اند. داروهای ضد تشنج عبارتند از:

• دیوالپروکس سدیم (دپاکوت)
• لاموتریژین (لامیکتال)
• والپروئیک اسید (دپاکن)

عوارض جانبی رایج داروهای ضد تشنج عبارتند از افزایش وزن، خواب آلودگی و ناتوانی در نشستن. داروهای ضد تشنج همچنین با افزایش خطر افکار و رفتار خودکشی مرتبط هستند.

اسید والپروئیک عامل ایجاد نقایص مادرزادی شناخته شده است. شناخته شده است که لامیکتال باعث ایجاد جوش هایی می شود که می تواند خطرناک باشد. در مورد هر گونه راش جدیدی که در حین مصرف لامیکتال ایجاد می شود، به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای ضد روان پریشی

داروهای ضد روان پریشی یکی دیگر از گزینه های درمانی هستند. برخی از داروهای ضد روان پریشی که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:

• اولانزاپین (Zyprexa)
• ریسپریدون (ریسپردال)
• کوتیاپین (Seroquel)
• لورازیدون (لاتودا)
• آریپیپرازول (Abilify)
• آسناپین (سافریس)

عوارض جانبی شایع عبارتند از افزایش وزن، خواب آلودگی، خشکی دهان، کاهش میل جنسی و تاری دید. داروهای ضد روان پریشی نیز ممکن است بر حافظه و توجه تأثیر بگذارند. همچنین شناخته شده است که باعث حرکات غیر ارادی صورت یا بدن می شوند.

داروهای ضد افسردگی

اینها شامل مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) و سه حلقه‌ای هستند.

داروهای ضدافسردگی ممکن است برای کمک به مدیریت افسردگی در اختلال دوقطبی اضافه شوند، اما گاهی اوقات می‌توانند باعث ایجاد دوره‌های شیدایی شوند. برای کاهش خطر ایجاد یک دوره مختلط یا شیدایی، آنها اغلب همراه با یک تثبیت کننده خلق و خو یا آنتی سایکوتیک تجویز می شوند.

مانند هر دارویی، خطرات و مزایای مصرف داروهای ضد افسردگی برای اختلال دوقطبی را با پزشک خود در میان بگذارید.

در اینجا برخی از داروهای ضد افسردگی که معمولاً تجویز می شوند آورده شده است:

SNRI ها

• دسوونلافاکسین (پریستیک)
• دولوکستین (Cymbalta، Yentreve)
• ونلافاکسین (Effexor)

SSRI ها

• سیتالوپرام (سلکسا)
• اسیتالوپرام (Lexapro)
• فلوکستین (پروزاک، هفته نامه پروزاک)
• پاروکستین (Paxil، Paxil CR، Pexeva)
• سرترالین (Zoloft)

سه حلقه ای

• آمی تریپتیلین
• دزیپرامین (نورپرامین)
• ایمی پرامین (Tofranil، Tofranil-PM)
• نورتریپتیلین (Pamelor)

MAOIs

• فنلزین (ناردیل)
• ترانیل سیپرومین (Parnate)

به طور کلی، MAOI به ندرت تجویز می شود، مگر اینکه یک بیمار پاسخ ضعیفی به SNRI یا SSRI داشته باشد. عوارض جانبی رایج عبارتند از کاهش میل جنسی، اختلال خواب، افزایش اشتها، خشکی دهان، مشکلات گوارشی و مشکلات قاعدگی.

هنگام مصرف MAOI، مهم است که از سایر داروها و غذاهایی مانند شراب و پنیر خودداری کنید، که می تواند باعث یک بیماری نادر اما خطرناک به نام سندرم سروتونین شود.

بنزودیازپین ها

اینها گروهی از داروها با خواص تسکین دهنده اضطراب هستند. بنزودیازپین ها عبارتند از:

• آلپرازولام (زاناکس)
• کلردیازپوکساید (لیبریوم)
• کلونازپام (کلونوپین)
• دیازپام (والیوم)
• لورازپام (آتیوان)

عوارض جانبی می تواند شامل خواب آلودگی، کاهش هماهنگی عضلات و مشکلات تعادل و حافظه باشد. این داروها به دلیل خطر وابستگی باید با احتیاط مصرف شوند.

سیمبیاکس

این دارو ترکیبی از فلوکستین و اولانزاپین ضد روان پریشی است. Symbyax دارای خواص ضد افسردگی و تثبیت کننده خلق و خو است. عوارض جانبی می تواند شامل افزایش اشتها، مشکلات جنسی، خواب آلودگی، خستگی و خشکی دهان باشد.

اگر پزشک شما این دارو را تجویز کرده است، بپرسید که آیا نسخه های جداگانه برای این دو جزء هزینه کمتری دارند یا خیر. هیچ تفاوتی در مورد قرص ترکیبی وجود ندارد. این به سادگی فرمول جدیدی از دو داروی موجود است.

داروها و بارداری

برخی از داروها، مانند لیتیوم و اسید والپروئیک، می توانند خطر نقص مادرزادی را در نوزاد متولد نشده افزایش دهند. برخی داروها نیز ممکن است اثربخشی داروهای ضد بارداری را کاهش دهند. اگر از روش‌های پیشگیری از بارداری برای جلوگیری از بارداری استفاده می‌کنید، حتماً این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

همچنین در صورت شیردهی باید در مورد داروهای خود با پزشک خود صحبت کنید. برخی از داروها ممکن است برای کودک شما بی خطر نباشند.