آیا درد پاها کودک شما را در شب بیدار نگه می دارد؟ ممکن است دردهای رشدی داشته باشند.
دردهای رشد معمولاً در اوایل کودکی، در حدود سن ۳ یا ۴ سالگی شروع می شود. این دردها در کودکان ۸ تا ۱۲ ساله دوباره بروز می کنند.
درعوض، دردهای رشد ممکن است به سادگی دردهای عضلانی ناشی از فعالیت های شدید دوران کودکی باشد که می تواند عضلات کودک شما را فرسوده کند. این فعالیت ها شامل دویدن، پریدن و کوهنوردی است. به نظر می رسد دردهای رشد بعد از اینکه کودک یک روز کامل ورزش می کند، شایع تر است.
درد معمولاً در اواخر بعد از ظهر و عصر، درست قبل از زمان شام و هنگام خواب احساس می شود. پا درد ممکن است آنقدر درد داشته باشد که کودک شما را از خواب بیدار کند.
اگر فرزند شما در صبح کاملاً خوب به نظر می رسد، سریع فکر نکنید که او جعل می کند. دردهای رشد در صبح ناپدید می شوند. آنها معمولاً با توانایی کودک در ورزش کردن یا فعال بودن تداخل ندارند.
به طور کلی دردهای رشد در هر دو پا به خصوص در جلوی ران، پشت ساق پا (ساق پا) یا پشت زانو احساس می شود.
مطالعات نشان می دهد که کودکانی که دردهای رشدی دارند ممکن است نسبت به درد حساس تر باشند. کودکانی که دردهای رشدی دارند نیز بیشتر در معرض سردرد و درد شکم هستند.
اگر کودک شما دردهای رشدی داشته باشد، پزشک هیچ چیز غیر طبیعی را در طول معاینه فیزیکی مشاهده نخواهد کرد. معمولاً در این مورد نیازی به خون و اشعه ایکس نیست.
- ماساژ دادن پاها.
- کشش عضلات پا. این ممکن است برای بچه های کوچکتر دشوار باشد.
- قرار دادن یک پارچه گرم یا پد گرم کننده روی پای دردناک. مراقب باشید پوست نسوزد و در خواب استفاده نکنید.
اگر درد بهتر نشد، از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا خوب است به کودک خود یک داروی مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن بدهید. در مورد دوز مناسب برای کودک خود بپرسید. هرگز به کودک آسپرین ندهید. مصرف آسپرین در کودکان با یک بیماری تهدید کننده زندگی به نام سندرم ری مرتبط است.
اگر پا درد با علائم زیر رخ داد، با پزشک یا پرستار کودک خود تماس بگیرید. آنها علائم دردهای رشدی نیستند، اما پزشک شما باید فرزند شما را معاینه کند و آزمایش‌های زیر را انجام دهد:
- آسیب، مانند افتادن
- تب
- از دست دادن اشتها
- لنگیدن یا مشکل در راه رفتن
- درد در یک پا
- کهیر
- مفاصل قرمز، گرم، دردناک و متورم
- خستگی
- ضعف
- کاهش وزن
و البته اگر نگرانی دیگری دارید با پزشک خود تماس بگیرید.