درماتیت پریوریال چیست؟ علائم، علل، تشخیص

پیتر لیو، پزشک متخصص پوست در بیمارستان نورث وسترن مموریال در شیکاگو، می‌گوید: افراد مبتلا به درماتیت اطراف دهان، بثورات قابل مشاهده در اطراف دهان خود دارند.

او می‌گوید: «معمولاً به صورت پاپول‌های قرمز کوچک یا برآمدگی‌هایی در اطراف دهان و گاهی نواحی بینی و چشم ظاهر می‌شود. برخلاف تحریک خفیف در این نواحی، این بثورات برای هفته‌ها و بعد از آن باقی می‌ماند.

Arielle Nagler، متخصص پوست در NYU Langone Health می گوید: علاوه بر این، درماتیت اطراف دهان اغلب با قرمزی و پوسته پوسته شدن همراه است.

او می گوید: «بیماران اغلب از خارش و سوزش شکایت دارند. از آنجایی که برخی از مواد موضعی می توانند درماتیت پری دهانی را تشدید کنند و درمان ها همگی با نسخه هستند، مراقبت های پزشکی توصیه می شود.

دکتر لیو می گوید: «استفاده از استروئیدها در اطراف دهان – از جمله استروئیدهای استنشاقی برای آسم – یک محرک رایج در کودکان است.

در طول همه‌گیری COVID-19، متخصصان پوست در نتیجه استفاده از ماسک‌های صورت شاهد افزایش درماتیت اطراف دهان بودند. دکتر آنا لین-لون چین، استادیار پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور، گفت که عمل او حاکی از افزایش موارد در طول همه گیری است.

او می گوید: «متاسفانه با قرار دادن ماسک، محیط متفاوتی ایجاد می کند. این مانع پوست در آن ناحیه را تغییر می دهد. به خصوص برای فردی که حساسیت بیشتری دارد یا مستعد ابتلا به این التهاب است، می تواند شروع به ایجاد این جوش ها کند.

لیو می گوید: در برخی موارد درماتیت اطراف دهان، یک محصول مراقبت از پوست یا حتی یک خمیر دندان خاص ممکن است مقصر باشد.

لیو می گوید که بیماری پوستی می تواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما کودکان و زنان بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند.

او خاطرنشان می‌کند که اغلب بیماران ابتدا به پزشک مراقبت‌های اولیه خود مراجعه می‌کنند، اما اگر بثورات به درمان پاسخ نمی‌دهد یا تشخیص آن نامشخص است، مراجعه به یک متخصص پوست دارای مجوز هیئت مدیره می‌تواند مفید باشد.

لیو می‌گوید هیچ درمان خاصی برای درماتیت اطراف دهانی مورد تایید FDA نیست. گاهی اوقات ممکن است خود به خود برطرف شود. با این حال برخی از افراد به کمک یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نیاز دارند. چندین روش وجود دارد که می توانید برای تسکین علائم استفاده کنید.

لیو می‌گوید برای مواردی که به این مراحل عملی پاسخ نمی‌دهند، متخصصان پوست معمولاً درماتیت اطراف دهان را به روشی مشابه روزاسه درمان می‌کنند.

او می‌گوید: «درمان خط اول یک درمان موضعی است که ممکن است برای روزاسه استفاده کنیم: کرم مترونیدازول (Flagyl) یا کرم ایورمکتین (Stromectol) که معمولاً دو بار در روز استفاده می‌شود. “گاهی اوقات من یک پاک کننده مبتنی بر گوگرد را نیز اضافه می کنم.”

لیو می‌گوید: اگر این کار مؤثر نباشد یا شرایط شدید باشد، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مانند داکسی سایکلین برای مدیریت مشکلات التهابی تجویز شود.

او می گوید: «در کودکان، گاهی اوقات ما به جای آن از آزیترومایسین یا اریترومایسین استفاده می کنیم. معمولاً به نظر می رسد چند هفته از این آنتی بیوتیک های ضد التهابی چرخه را می شکند.

با این حال، مهم است که دارو را از سر نگیرید مگر اینکه توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تجویز شود. با گذشت زمان و با درمان مناسب، بثورات معمولا بهبود می یابند.

لیو می‌گوید: «درماتیت پریورال عموماً خوش‌خیم است و معمولاً خود محدود می‌شود، اگرچه می‌تواند ناراحت‌کننده، ناخوشایند باشد و می‌تواند برای چندین ماه در برخی موارد و حتی سال‌ها برای برخی بیماران باقی بماند».

هیچ اطلاعات دقیقی در مورد تعداد افرادی که مبتلا به درماتیت اطراف دهان هستند وجود ندارد، اما متخصصان پوست گزارش می دهند که این نسبتاً شایع است.

درماتیت اطراف دهان در افراد با پوست روشن بیشتر از افرادی که پوست تیره تر دارند دیده می شود. اما Chien هشدار دیگری را اضافه می کند: “بثورات، التهاب و قرمزی روی پوست در پوست آمریکایی آفریقایی تبار دشوارتر است، بنابراین گاهی اوقات ممکن است تشخیص در آن جمعیت نادیده گرفته شود.”

درماتیت اطراف دهان نیز در کودکان گزارش شده است، بدون اینکه تفاوت معنی داری در جنسیت یا نژاد در بین بچه ها دیده شود.

Chien اشاره می کند که درماتیت اطراف دهان نیز ممکن است شبیه آکنه باشد، اما معمولاً تفاوت های آشکاری وجود دارد.

او می‌گوید: «علاوه بر برجستگی‌ها و جوش‌های قرمز رنگ، که می‌تواند بسیار شبیه درماتیت اطراف دهان باشد، آکنه کلاسیک باید دارای دانه‌های سرسیاه و سرسفید باشد که در درماتیت اطراف دهان نمی‌بینیم، زیرا بیشتر یک فرآیند کاملاً التهابی است.» .
پیوند منبع