درمان سرطان سینه: ماستکتومی، شیمی درمانی و …

به طور معمول، شما و پزشکتان برنامه ای را بر اساس موارد زیر ترتیب می دهید:

• نوع تومور
• درجه تومور (این نشان می دهد که با چه سرعتی احتمال رشد و گسترش وجود دارد)
• اندازه تومور
• تعداد غدد لنفاوی درگیر و درجه درگیری
• خطر گسترش سرطان در سایر نقاط بدن

این عوامل با هر نوع درمانی که نیاز دارید در نظر گرفته می شود. عوامل دیگری مانند سن شما، پیش از یائسگی یا بعد از یائسگی، و اینکه آیا سرطان به هورمون حساس است نیز به شکل گیری دوره درمان شما کمک می کند.

بیشتر سرطان سینه با جراحی، اغلب همراه با پرتودرمانی یا سایر درمان‌ها برای کمک به خلاصی از سلول‌های سرطانی، درمان می‌شود.

یک یا چند مورد از روش ها و درمان های زیر ممکن است درگیر باشد.

لامپکتومی

به جای برداشتن کل سینه، جراحان ممکن است یک لامپکتومی را برای برداشتن تومور و یک حاشیه کوچک بدون سرطان از بافت اطراف آن انجام دهند تا از عود بهتر جلوگیری شود. به این روش جراحی حفظ پستان نیز گفته می شود.

لامپکتومی اغلب در صورتی انجام می شود که سرطان کوچک و در مراحل اولیه باشد، یا اگر سرطان در مجاری شیر قرار گرفته باشد (این نوعی سرطان به نام کارسینوم مجرای درجا یا DCIS است). که اغلب با تشعشعات دنبال می شود.

حتی اگر این کم تهاجمی ترین جراحی سرطان سینه است، لامپکتومی می تواند بسیار موثر باشد.

ماستکتومی

در یک ماستکتومی، یک یا هر دو سینه به طور کامل برداشته می شود. همچنین می‌تواند شامل برداشتن غدد لنفاوی در ناحیه زیر بغل باشد، اگر سرطان در آنجا گسترش یافته باشد یا در خطر گسترش در آنجا باشد، یا اگر یک تومور مهاجم وجود داشته باشد.

ماستکتومی ممکن است در موارد زیر توصیه شود:

• تومور بزرگ است.
• تومورهای متعدد در سینه دارید.
• آزمایش شما برای جهش در ژن های BRCA1 و BRCA2 مثبت بوده است که می تواند خطر ابتلا به سرطان دوم را افزایش دهد.
• سرطان عود کننده است.
• تمام بافت اطراف سرطان در یک جراحی قبلی برداشته نشده است.
• سرطان سینه التهابی دارید.
• شما به بیماری پاژه مبتلا هستید که شکل بسیار نادری از سرطان سینه است.
• اندازه تومور، نسبت به اندازه سینه، نامطلوب است.
• تومور نزدیک به چیزی است که به آن کمپلکس نوک پستان-آرئولار می گویند (که از نوک پستان و پوست رنگدانه شده اطراف نوک پستان تشکیل شده است).

گاهی اوقات زنان مبتلا به سرطان های کوچک و موضعی این جراحی گسترده تر را انتخاب می کنند تا مطمئن شوند که سرطان عود نمی کند.

تابش – تشعشع

پرتو از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی در سینه، دیواره قفسه سینه یا ناحیه زیر بغل پس از جراحی استفاده می کند. هدف جلوگیری از بازگشت سرطان است. به طور کلی، پرتودرمانی تنها سلول‌های ناحیه‌ای از بدن را که تحت درمان هستند، درمان می‌کند.

اگر لامپکتومی انجام داده باشید، بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، اما اگر تومور بزرگتر از ۵ سانتی متر (۲ اینچ) باشد، یا اگر سرطان به چندین غدد لنفاوی گسترش یافته باشد، گاهی بعد از ماستکتومی تجویز می شود. ممکن است برای کاهش علائم و درمان عوارضی مانند خونریزی به بیماران مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک داده شود.

به گفته انجمن سرطان آمریکا، اگر ۶۵ سال یا بیشتر دارید، اگر تومور شما کوچک بود و سرطان حساس به هورمون است و به غدد لنفاوی سرایت نکرده است، ممکن است بتوانید پس از لامپکتومی از پرتو درمانی صرف نظر کنید .

دو نوع پرتودرمانی وجود دارد.

• پرتو درمانی خارجی این رایج ترین شکل پرتودرمانی است و به دو شکل وجود دارد: کل سینه و پستان جزئی.
• براکی تراپی یا پرتودرمانی داخلی یک کاتتر در ناحیه‌ای که سرطان برداشته شده است کاشته می‌شود و پرتو از طریق گلوله‌های رادیواکتیو که در کاتتر قرار داده می‌شوند، ارسال می‌شود. Breastcancer.org می‌گوید: اگر تومور در مراحل اولیه کوچک باشد و هیچ نشانه‌ای از گسترش را نشان نمی‌دهد، از این روش استفاده می‌شود .

نوع جدیدتر پرتودرمانی خارجی، به نام پروتون درمانی، انرژی ذرات پرتوهای پرانرژی را برای ارسال دوز دقیق تری از تشعشع به تومورها مهار می کند. به دلیل دقت آن، تصور می‌شود که عوارض جانبی کمتری دارد و آسیب کمتری به نواحی اطراف سرطان می‌زند، و اگر سرطان در نزدیکی قلب یا ریه قرار گرفته باشد، ممکن است توصیه شود.

طول درمان

پرتودرمانی کامل پستان معمولاً پنج روز در هفته به مدت سه تا شش هفته داده می شود. تابش جزئی پستان می تواند یک تا دو هفته طول بکشد. میانگین هر جلسه حدود ۲۰ دقیقه است.

براکی تراپی، با دوزهای کم، معمولاً دو بار در روز به مدت پنج روز در یک محیط سرپایی انجام می شود. با این حال، براکی تراپی با دوز بالا ممکن است شما را مجبور کند چند روز در بیمارستان بمانید.

عوارض جانبی تشعشع

عوارض جانبی موقت پرتوهای خارجی عبارتند از:

• تغییرات پوستی مشابه آفتاب سوختگی (قرمزی، لایه برداری، تحریک)
• خستگی
• تورم یا درد سینه

عوارض جانبی طولانی مدت، که ممکن است بعدا ظاهر شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تغییر در شکل سینه یا احساس پوست روی سینه
• لنف ادم، یا تجمع مایع لنفاوی که باعث تورم، معمولاً در بازوها یا دست می شود.
• آسیب عصبی در بازو
• شکستگی دنده
• سرطان های اضافی

برای سرطان سینه که در سمت چپ یافت می شود، خطر قرار گرفتن در معرض اشعه در قلب وجود دارد که می تواند منجر به عوارض جانبی مانند آریتمی شود.

عوارض جانبی براکی تراپی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد
• کبودی
• عفونت
• آسیب به بافت چربی
• جمع شدن مایع در سینه

اگر براکی تراپی دریافت کنید، ممکن است برای مدت کوتاهی پرتو از خود بتابانید. کارکنان بیمارستان، بازدیدکنندگان و خانواده ممکن است نیاز داشته باشند که در طول درمان شما فاصله مشخصی را از شما حفظ کنند، اما پس از برداشتن ایمپلنت، تابش اشعه را متوقف خواهید کرد. اگر هر نوع پرتودرمانی خارجی دریافت کنید، رادیواکتیو نخواهید شد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی شامل استفاده از ترکیبی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی یا کند کردن رشد آنها است. معمولاً به صورت داخل وریدی (به صورت IV) در یک محیط سرپایی تجویز می شود. این می تواند قبل یا بعد از جراحی سرطان سینه یا زمانی که سرطان شما متاستاتیک است داده شود.

داروهای شیمی درمانی که معمولا برای درمان قبل و بعد از جراحی استفاده می شوند عبارتند از:

• آنتراسایکلین ها، مانند دوکسوروبیسین یا اپی روبیسین
• سیکلوفسفامید (Ellence)
• ۵- فلوئورواوراسیل
• متوترکسات (روماترکس، ترکسال)
• تاکسان‌ها مانند پاکلیتاکسل (تاکسول)
• دوستاکسل (Taxotere)

داروهای شیمی درمانی که معمولا در درمان سرطان متاستاتیک استفاده می شوند عبارتند از:

• تاکسان ها، از جمله پاکلی تاکسل
• آنتراسایکلین ها
• عوامل پلاتین (سیس پلاتین، کربوپلاتین)
• اریبولین (هالاون)
• جمسیتابین (جمزار)
• کاپسیتابین (Xeloda)
• Vinorelbine (Navelbine)

طول درمان

بیشتر شیمی درمانی سه تا شش ماه طول می کشد و به صورت دوره ای انجام می شود. شما درمان را دریافت خواهید کرد و پس از آن یک دوره استراحت که می تواند از یک تا سه هفته متغیر باشد، سپس دوباره درمان را دریافت خواهید کرد.

تعداد شیمی درمانی برای سرطان سینه بستگی به مرحله و محل سرطان دارد. برخی از سیکل ها ممکن است فقط یک روز در هفته درمان داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به چند روز درمان نیاز داشته باشند.

عوارض جانبی شیمی درمانی

شیمی درمانی ممکن است به سلول های سالم آسیب برساند در حالی که سرطان شما را درمان می کند، که می تواند منجر به عوارض جانبی موقت و طولانی مدت شود.

عوارض جانبی موقت می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ریزش مو
• تغییر در اشتها یا وزن
• خستگی
• حالت تهوع
• آسیب عصبی
• اسهال یا یبوست
• از دست دادن حافظه
• زخم های دهان
• گرگرفتگی
• خشکی واژن

عوارض جانبی جدی تر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن استخوان
• آسیب قلبی
• ناباروری
• سرطان خون
• آسیب عصبی که ادامه دارد

هورمون درمانی

اگر نوع سرطان شما گیرنده هورمونی مثبت است، که حدود ۸۰ درصد سرطان‌های سینه مثبت هستند، ممکن است هورمون درمانی برای کاهش یا توقف رشد تومورها توصیه شود. این درمان با تداخل در توانایی بدن برای تولید یا پاسخ به هورمون ها عمل می کند.

هورمون درمانی می تواند برای کوچک کردن و کنترل سرطان یا جلوگیری از بازگشت سرطان پس از تکمیل سایر درمان ها استفاده شود.

هورمون درمانی سرطان با هورمون درمانی که برای کمک به علائم یائسگی استفاده می شود متفاوت است.

داروهایی که در هورمون درمانی استفاده می شوند عبارتند از:

• تعدیل کننده های گیرنده استروژن انتخابی (SERMs) اینها داروهای خوراکی هستند که مانع از اتصال هورمون ها به سلول های سرطانی می شوند. تاموکسیفن مانند رالوکسیفین یک SERM است.
• مهارکننده‌های آروماتاز ​​(AIs) اینها داروهای خوراکی هستند که از تولید استروژن در بدن پس از یائسگی جلوگیری می‌کنند. سه AI عبارتند از آناستروزول، اگزمستان و لتروزول.
• تزریقات اینها مانع از ساخت استروژن در تخمدان ها می شود. آنها لوپرولید (لوپرون) و گوسرلین (زولادکس) هستند.
• Fulvestrant (Faslodex) این تزریقی است که از عملکرد صحیح گیرنده های استروژن جلوگیری می کند.

برداشتن تخمدان ها نیز ممکن است توصیه شود.

طول درمان

هورمون درمانی برای ۵ تا ۱۰ سال انجام می شود. مدت زمانی که از آن استفاده می کنید و ترکیبی از داروهای تجویز شده به این بستگی دارد که قبل از یائسگی هستید یا پس از یائسگی، سرطان در چه مرحله ای است و خطر عود چقدر بالا است.

اگر بعد از یائسگی هستید، ممکن است چندین سال تاموکسیفن دریافت کنید، سپس چندین سال دیگر به هوش مصنوعی بروید. اگر در دوران پیش از یائسگی هستید، ممکن است تاموکسیفن را به تنهایی یا AI به تنهایی دریافت کنید و هر دو دارو را با سرکوب تخمدان دنبال کنید.

عوارض هورمون درمانی

عوارض جانبی رایج، که اغلب علائم یائسگی را تقلید می کنند، می تواند شامل موارد زیر باشد:

• گرگرفتگی
• عرق شبانه
• خشکی واژن
• تغییرات در پریود شما
• حالت تهوع
• درد مفاصل و عضلات

عوارض جانبی نادر و جدی تر عبارتند از:

• لخته شدن خون
• سرطان رحم و آندومتر
• نازک شدن استخوان
• آب مروارید
• مشکلات قلبی
• سطح کلسترول بالا

درمان هدفمند

درمان هدفمند همان کاری را انجام می‌دهد که از نامش پیداست: پروتئین‌های سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهد که در ایجاد سرطان نقش اساسی دارند تا از رشد سرطان جلوگیری کنند.

این درمان ها که به صورت IV، قرص یا تزریقی انجام می شوند، اغلب عوارض جانبی کمتری نسبت به شیمی درمانی دارند. آنها را می توان به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی و هورمون درمانی استفاده کرد. آنها اغلب زمانی تجویز می شوند که اولین دوره درمانی، مانند هورمون درمانی، کار خود را متوقف کند، یا زمانی که سرطان متاستاتیک است.

بیوپسی یا آزمایش های ژنتیکی می تواند به شما بگوید که آیا نوع سرطان شما را کاندیدای درمان هدفمند می کند یا خیر.

در حال حاضر درمان های هدفمند برای این نوع سرطان ها وجود دارد:

• HER2 مثبت
• گیرنده هورمونی مثبت
• جهش ژن BRCA
• منفی سه گانه
• HER2-کم

داروهای زیر درمان های هدفمند هستند:

• تراستوزوماب (هرسپتین)
• پرتوزوماب (مادام العمر)
• Ado-trastuzumab emtansine (Kadcyla)
• لاپاتینیب (Tykerb)
• Fam-trastuzumab deruxtecan-nxki (Enhertu)
• Abemaciclib (Verzenio)
• Everolimus (Afinitor)
• Palbociclib (Ibrance)

طول درمان

درمان در درمان های هدفمند می تواند شش ماه تا دو سال طول بکشد.

عوارض جانبی درمان هدفمند

برخی از عوارض جانبی رایج این داروها عبارتند از:

• تعداد کم سلول های خونی
• افزایش سطح قند خون
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• خستگی

عوارض جانبی جدی تر عبارتند از:

• مشکلات کبدی
• آسیب قلبی
• مشکلات ریوی
• اسهال شدید
• آسیب به جنین متولد نشده

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی به سیستم ایمنی می آموزد که سلول های سرطانی را به عنوان مهاجمان خارجی بشناسد و به آنها پاسخ دهد و آنها را از بین ببرد.

در حال حاضر، تنها داروی ایمونوتراپی تایید شده برای سرطان سینه، کیترودا (پمبرولیزوماب) است. این یک داروی IV است که در ترکیب با شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه سه گانه منفی استفاده می شود، اما می تواند به تنهایی پس از جراحی نیز استفاده شود.

درمان به طور معمول یک یا دو سال طول می کشد و عوارض جانبی رایج شامل خستگی، اسهال و درد استخوان و مفاصل است. عوارض جانبی جدی تر شامل مشکلات ریه، کبد و کلیه است.

واکسن های سرطان سینه شکل جدیدی از ایمونوتراپی است که در تعدادی از موسسات تحت بررسی قرار گرفته است و چندین آزمایش بالینی بر روی سرطان سینه سه گانه منفی متمرکز شده است. این موارد هنوز توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید نشده است.

جراحی بازسازی

اکثر زنانی که تمام یا قسمتی از سینه را برداشته اند، در صورت تمایل می توانند سینه (یا سینه) خود را طوری بازسازی کنند که با اندازه و شکل سینه دیگر یا سینه های اصلی مطابقت داشته باشد.

نوک پستان و آرئول (ناحیه تیره پوست اطراف نوک پستان) نیز قابل بازسازی هستند.

در دهه گذشته، پیشرفت های قابل توجهی در بازسازی سینه صورت گرفته است. سینه های بازسازی شده اغلب از نظر ظاهری از سینه های اصلی زن قابل تشخیص نیستند.

منبع