درمان هدفمند برای سرطان چیست؟

سرطان  ژن های  سلول های شما را تغییر می دهد و این جهش ها باعث تکثیر و رشد سلول های شما می شود.

برای درمان هدفمند، پزشک نمونه ای از بافت سلول سرطانی را با انجام  بیوپسی  یا جراحی جمع آوری می کند. سپس نمونه را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستند تا جهش خاصی را که باعث تغییر در ژن های سلول می شود، تعیین کنند. به این آزمایش بیومارکر یا آزمایش مولکولی می گویند  .

هنگامی که پزشک شما ژن جهش یافته را شناسایی کرد، داروهای هدفمندی را به صورت قرص یا داخل وریدی (IV) مصرف می کنید که جهش خاص را از بین می برد یا کند می کند. سرطان ممکن است از نظر اندازه کاهش یابد یا ناپدید شود.

پزشکان ممکن است از این دو  نوع متداول درمان هدفمند استفاده کنند.

آنتی بادی های مونوکلونال  نسخه های آزمایشگاهی تولید شده از آنتی بادی های بدن شما هستند. آنها آنتی ژن ها، پروتئین های ناخواسته روی یا نزدیک سلول های شما را که ممکن است از سرطان ایجاد شوند، هدف قرار می دهند.

مهارکننده‌های مولکول کوچک به اندازه‌ای کوچک هستند که  به راحتی وارد سلول‌های سرطانی  شما شده و به سلول‌های سرطانی شما متصل می‌شوند و آنها را می‌کشند یا از گسترش آن‌ها جلوگیری می‌کنند.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی آنتی بادی های مونوکلونال را از طریق IV تجویز می کند، اما اغلب می توانید مهارکننده های مولکولی کوچک را به شکل کپسول یا قرص مصرف کنید.

پزشکان می توانند انواع سرطان زیر را با  داروهای درمان هدفمند مورد تایید FDA درمان کنند  :

مانند شیمی درمانی، درمان هدفمند ممکن است  عوارض جانبی ایجاد کند . اما ممکن است شدت آنها کمتر یا کمتر از  عوارض جانبی شیمی درمانی باشد .

عوارض جانبی احتمالی ممکن است به نوع داروهایی که مصرف می کنید بستگی داشته باشد. سایر داروها ممکن است به پیشگیری یا کاهش عوارض جانبی کمک کنند.

عوارض  جانبی رایج  درمان هدفمند عبارتند از:

• اسهال
• مشکلات کبدی مانند  هپاتیت
• مشکلات پوستی مانند  جوش های آکنه مانند  روی صورت، قفسه سینه و پشت که ممکن است خارش یا سوزش داشته باشد

عوارض جانبی احتمالی جدی تر عبارتند از:

• فشار خون بالا
• بهبود آهسته  زخم
•  مشکلات لخته شدن خون
• آسیب قلبی

عوارض جانبی معمولاً پس از تکمیل درمان هدفمند کاهش می یابد، اما این ممکن است بسته به داروهای خاص و سلامت کلی شما متفاوت باشد.

اثربخشی درمان هدفمند به عواملی مانند نوع سرطان و ویژگی های ژنتیکی خاص سلول های سرطانی بستگی دارد.

تحقیقات  نشان می‌دهد که درمان هدفمند سرطان نرخ پاسخ‌دهی را بهبود بخشیده و پیشرفت سرطان را برای سرطان ریه، سرطان سینه متاستاتیک و سایر سرطان‌های غیرقابل درمان به تاخیر می‌اندازد.

مطالعه‌ای  در سال ۲۰۲۲  بر روی ۵۸ فرد مبتلا به  سرطان ریه سلول غیرکوچک پیشرفته نشان  داد که میانگین بقای افرادی که درمان هدفمند دریافت کرده‌اند تقریباً دو برابر افرادی است که سایر درمان‌ها را دریافت کرده‌اند.

محققان خاطرنشان کردند که درمان هدفمند به طور موثرتری خطر پیشرفت یا عود سرطان را کاهش می دهد.

درمان هدفمند به طور قابل توجهی میزان بقا را برای افراد مبتلا به  سرطان پستان HER2 مثبت بهبود داده است . در کارآزمایی‌های بالینی، داروی تراستوزوماب (Herceptin) همراه با شیمی‌درمانی، میزان بقای ۳ ساله بدون بیماری را تا  ۵۲ درصد بهبود بخشید  و خطر عود را تا حدود ۳۰ درصد کاهش داد .

درمان هدفمند از داروهایی استفاده می‌کند که فقط جهش‌های سلول‌های سرطانی شما را از بین می‌برند.

شیمی درمانی  از داروهایی استفاده می کند که تمام سلول هایی که به سرعت تکثیر می شوند و ممکن است سرطانی باشند، از جمله سلول های سالم را از بین می برند.

همچنین برخلاف شیمی درمانی، درمان هدفمند می تواند از تقسیم سلول های سرطانی و ایجاد سلول های سرطانی جدید جلوگیری کند. شیمی درمانی به سلول های تکراری پس از ایجاد آنها حمله می کند.

ایمونوتراپی  توانایی سیستم ایمنی شما را برای از بین بردن سلول های سرطانی افزایش می دهد.

مانند درمان هدفمند، ایمونوتراپی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال استفاده می‌کند که به سلول‌های سرطانی متصل می‌شوند و سیستم ایمنی شما می‌تواند آن‌ها را از بین ببرد.

پزشکان ممکن است درمان هدفمند را با ایمونوتراپی ترکیب کنند تا توانایی آن در مبارزه با سرطان را افزایش دهند.

ثابت شده است که درمان هدفمند یک درمان موثر برای انواع خاصی از سرطان، به ویژه سرطان غیر قابل درمان ریه و سرطان سینه متاستاتیک است. پزشکان ممکن است از درمان های هدفمند به تنهایی یا در ترکیب با شیمی درمانی یا ایمونوتراپی استفاده کنند.

اگرچه درمان هدفمند در حال حاضر فقط برای جهش‌های ژنتیکی خاصی در دسترس است، اما محققان در حال شناسایی ژن‌های سرطانی بیشتر و تولید داروهای هدفمند برای درمان آنها هستند.