دو نوع هیپوگنادیسم وجود دارد. هیپوگنادیسم اولیه از مشکل بیضه ها یا تخمدان ها سرچشمه می گیرد و باعث می شود که غدد جنسی هورمون های جنسی کمتری تولید کنند.
هیپوگنادیسم ثانویه که به عنوان هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک نیز شناخته می شود، به دلیل مشکل در غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس ایجاد می شود. هیپوتالاموس و غده هیپوفیز در مغز قرار دارند و به تنظیم عملکردهای مختلف بدن از جمله تولید هورمون های جنسی کمک می کنند. اختلالاتی که بر این قسمت‌های مغز تأثیر می‌گذارد می‌تواند منجر به کاهش عملکرد غدد جنسی و مقادیر ناکافی هورمون‌های جنسی شود.
عوارض هیپوگنادیسم در نوزادان ممکن است شامل اندام تناسلی غیر طبیعی باشد. در پسران بالغ، عدم درمان می تواند منجر به اختلال در رشد دستگاه تناسلی، عدم وجود موهای بدن و بزرگ شدن سینه ها شود.
عوارض هیپوگنادیسم در مردان بالغ درمان نشده عبارتند از:
- ناباروری
- اختلال در نعوظ
- پوکی استخوان
- کاهش توده عضلانی و موهای بدن
- میل جنسی کم
عوارض هیپوگنادیسم در زنان درمان نشده عبارتند از:
- بی نظمی های قاعدگی
- یائسگی زودرس
- ناباروری
- پوکی استخوان
- میل جنسی کم
هیپوگنادیسم معمولاً با درمان جایگزینی هورمونی (HRT) درمان می شود. با این حال، بسته به علت دقیق بیماری، دوره درمان شما ممکن است متفاوت باشد. علائم هیپوگنادیسم اغلب با درمان مناسب به طور قابل توجهی بهبود می یابد.
درمان جایگزین هورمونی
در بیشتر موارد، هیپوگنادیسم را می توان به طور موثر با HRT درمان کرد. این درمان شامل مصرف داروهای حاوی هورمونی است که بدن شما فاقد آن است، مانند تستوسترون، استروژن و پروژسترون، یا هورمون های هیپوفیز برای جایگزینی آنهایی که بدن دیگر تولید نمی کند.
تستوسترون
در صورتی که مردان بالغ ناشی از نارسایی بیضه باشد، می‌توانند با درمان جایگزینی تستوسترون درمان شوند. این درمان می تواند:
- بهبود میل و عملکرد جنسی
- افزایش قدرت عضلانی
- کاهش تحلیل استخوان
- افزایش سطح انرژی و احساس خوب بودن
در پسران جوان و پسران نوجوان، دوزهای پایین تستوسترون در طول زمان می تواند جایگزین تستوسترون طبیعی در دوران بلوغ شود. این همچنین خطر عوارض جانبی منفی ناشی از مصرف هورمون ها را کاهش می دهد. جدای از تحریک بلوغ، درمان جایگزینی تستوسترون برای مردان جوان می تواند:
- افزایش توده عضلانی
- افزایش رشد موهای صورت و ناحیه تناسلی
- رشد آلت تناسلی را تشویق کنید
زنانی که میل جنسی کاهش یافته نیز ممکن است از تستوسترون با دوز پایین بهره مند شوند.
درمان جایگزینی تستوسترون را می توان به روش های مختلفی انجام داد، از جمله موارد زیر:
تزریق
شما یا یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می توانید تستوسترون را به عضله تزریق کنید، معمولاً در فواصل دو هفته ای.
ژل
می توانید یک ژل شفاف حاوی تستوسترون را روی پوست شانه، بازو یا پایین شکم خود بمالید. پس از استفاده از ژل، باید تا چند ساعت از حمام کردن خودداری کنید تا پوست شما زمان کافی برای جذب تستوسترون را داشته باشد. ژل همچنین می تواند از طریق تماس مستقیم به شخص دیگری منتقل شود، بنابراین مطمئن شوید که تا زمانی که ژل خشک نشده است، از تماس پوست با پوست خودداری کنید.
پچ پوستی
شما می توانید یک چسب پوستی حاوی تستوسترون را در شب روی بدن خود قرار دهید. این پچ باید هر چند هفته یکبار به ناحیه دیگری از بدن تغییر یابد. این به کاهش خطر بروز واکنش نامطلوب در محل کمک می کند. ممکن است بخواهید در جایی که پچ را قرار می دهید بچرخانید. شما می توانید پچ را روی خود قرار دهید:
- بالای بازو
- شکم
- ران
- بازگشت
قرص
می توانید تستوسترون را به شکل قرص مصرف کنید. با این حال، با گذشت زمان، تستوسترون خوراکی می تواند باعث افزایش سطح کلسترول شود و خطر ابتلا به مشکلات قلبی و کبدی را افزایش دهد. به این دلایل، معمولاً برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نمی شود.
پچ
می توانید یک چسب کوچک حاوی تستوسترون را روی لثه بالایی خود، بالای دندان های جلویی خود قرار دهید. این پچ باکال نامیده می شود. پچ نرم شده و هورمون را به تدریج آزاد می کند. به طور کلی هر ۱۲ ساعت در طرف های متناوب اعمال می شود. آدامس شبیه یک قرص است، اما هرگز نباید آن را بجوید یا قورت دهید.
شما و پزشکتان می توانید در مورد اینکه کدام روش برای شما بهترین است صحبت کنید.
استروژن و پروژسترون
برای زنان، درمان هیپوگنادیسم بیشتر شامل افزایش میزان هورمون های جنسی زنانه در بدن است. افزایش سطح استروژن و پروژسترون می تواند به تقویت استخوان ها، بهبود سطح کلسترول و حمایت از میل جنسی کمک کند.
اگر شما یک زن پیش از یائسگی هستید، می توانید از استروژنی که به شکل قرص یا پچ وجود دارد بهره مند شوید. استروژن و پروژسترون گاهی اوقات برای کاهش شانس ابتلا به سرطان آندومتر ترکیب می شوند.
هورمون های هیپوفیز
هورمون های هیپوفیز می توانند به درمان هیپوگنادیسمی که به دلیل مشکل در غده هیپوفیز ایجاد شده است، کمک کنند. در بزرگسالان، جایگزینی هورمون هیپوفیز به شکل قرص می تواند تولید اسپرم را افزایش دهد. در پسران و پسران نوجوان، می تواند به رشد بیضه ها کمک کند.
اگر تومور در غده هیپوفیز یافت شود، می توان آن را با جراحی، دارو درمانی یا پرتودرمانی درمان کرد.
خطرات درمان جایگزین هورمونی
جایگزینی تستوسترون خطر مشکلات ادراری را افزایش می دهد. همچنین ممکن است خطر ادم یا احتباس آب را در افرادی که مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی دارند افزایش دهد. درمان با تستوسترون حتی ممکن است آپنه خواب را تشدید کند یا در باروری مردان اختلال ایجاد کند.
هنگامی که برای مدت طولانی استفاده می شود، تستوسترون خوراکی می تواند خطر ابتلا به مشکلات کبدی، بیماری قلبی و کلسترول بالا را افزایش دهد.
پزشک شمارش خون و سطوح هورمونی شما را در طول درمان کنترل می کند و در صورت لزوم می تواند تنظیمات را انجام دهد. این به کاهش خطرات مرتبط با HRT کمک می کند.
اگر مرد هستید، پزشک شما همچنین آزمایش های غربالگری پروستات را برای بررسی سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات برای علائم بیماری های جدی انجام می دهد. این آزمایشات باید هر سه، شش و ۱۲ ماه یکبار در زمانی که HRT دریافت می کنید انجام شود.
استراتژی های مقابله ای
هیپوگنادیسم می تواند عوارض عاطفی داشته باشد، اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن استرس انجام دهید، از جمله:
- با تغذیه خوب به سلامت کلی خود رسیدگی کنید
- از پزشک خود برای توصیه های غذایی بخواهید
- اطمینان حاصل کنید که مقادیر کافی ویتامین و مواد معدنی دریافت می کنید
- ورزش منظم
- اگر دچار ناراحتی عاطفی یا مشکلات رابطه هستید، به دنبال مشاوره حرفه ای باشید
س:
عوارض جانبی هورمون درمانی جایگزین چیست؟
بیمار ناشناس
آ:
درمان جایگزینی هورمون (HRT) می تواند عوارض جانبی متعددی داشته باشد. در زنان، HRT استروژن می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، سرطان سینه، هیپرپلازی آندومتر و سرطان و همچنین بیماری کیسه صفرا را افزایش دهد. تستوسترون HRT می تواند خطر ابتلا به بیماری پروستات را در مردان افزایش دهد، ممکن است آپنه خواب را بدتر کند، و می تواند باعث برخی ناهنجاری های خونی مانند اریتروسیتوز شود که افزایش توده گلبول های قرمز خون است. داده های متغیری در مورد اینکه آیا تستوسترون می تواند خطر بیماری قلبی عروقی شما را افزایش دهد وجود دارد. در مورد سوالات و نگرانی های خود در مورد HRT با پزشک خود صحبت کنید.
سلام،اقا هستم ۳۰ ساله و مشکل سندروم کالمن وازواسپرمی هستم و اینکه پزشک امپول hcg تجویز کرده ایا اثری در باروری دارد؟
سلام، من دکتر فرازد روشن ضمیر هستم، متخصص تغذیه. در شرایطی مانند سندروم کالمن (یک نوع هیپوگنادیسم کنژنیتال) که معمولاً با کاهش سطح تستوسترون و اختلال در تولید اسپرم همراه است، درمان با امپول‌های HCG به عنوان یک روش استاندارد مطرح می‌شود. HCG با تقلید از هورمون لوتئین (LH) عمل می‌کند و سلول‌های لیدیگ در بیضه‌ها را تحریک می‌کند تا تستوسترون تولید کنند. افزایش تستوسترون می‌تواند موجب بهبود فرآیندهای اسپرمزایی و در نهایت به افزایش باروری شود.
با این حال، اثربخشی HCG در بهبود باروری به چند عامل کلیدی بستگی دارد:
پاسخ بیضه‌ها: در بسیاری از بیماران با سندروم کالمن، بیضه‌ها به درمان با HCG پاسخ داده و سطح تستوسترون و تولید اسپرم بهبود می‌یابد.
مشکلات ساختاری: اگر علاوه بر سندروم کالمن، مشکل ساختاری یا نقص در مجاری ادراری (مثلاً نقص یا عدم وجود وازو دفرانس) وجود داشته باشد، حتی افزایش تولید اسپرم ممکن است به تنهایی کافی نباشد. در این موارد، ممکن است نیاز به مداخلات تکمیلی مانند استفاده از FSH یا سایر روش‌های باروری باشد.
دوز و مدت زمان درمان: موفقیت درمان با HCG بستگی به دوز و مدت زمان مصرف دارد؛ به همین دلیل نظارت دقیق پزشکی و پیگیری منظم بسیار مهم است.
طبق مطالعات و راهنمایی‌های معتبر (همچنین در مقاله‌ی تخصصی ما در آردایت درباره درمان هیپوگنادیسم اشاره شده)، HCG می‌تواند به عنوان یک ابزار موثر در بهبود شرایط هورمونی و تحریک تولید اسپرم عمل کند. اما تأثیر نهایی بر باروری به شرایط فردی، وضعیت ساختاری و پاسخ تستیکولار بستگی دارد.
بنابراین اگر پزشک شما امپول HCG تجویز کرده است، احتمالاً هدف افزایش سطح تستوسترون و تحریک تولید اسپرم است که در بسیاری از بیماران با سندروم کالمن بهبود باروری را به همراه دارد. در صورتی که مشکلات ساختاری نیز وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به درمان‌های تکمیلی و مشاوره متخصص باروری داشته باشید.
امیدوارم این توضیحات جامع به شما کمک کند تا با آگاهی بیشتری نسبت به تأثیر HCG بر باروری تصمیم‌گیری کنید.