در صورت ابتلا به صرع چه زمانی رانندگی صحیح است؟

اگر صرع دارید می توانید رانندگی کنید؟

از نظر قانونی، هر ایالت ایالات متحده به افراد خاص مبتلا به صرع اجازه رانندگی می دهد. از آنجایی که هر ایالت شرایط خاص خود را دارد، مهم است که مطمئن شوید در مورد ایالت های خود به روز هستید.

بسیاری از ایالت‌ها از افراد می‌خواهند که قبل از سوار شدن به فرمان، برای مدت زمان مشخصی بدون تشنج باشند. این دوره بدون تشنج می تواند از ۳ ماه تا ۲ سال متفاوت باشد.

آنها همچنین ممکن است نیاز به ارزیابی پزشک از توانایی شما در رانندگی ایمن داشته باشند، یا ممکن است از شما بخواهند که سوابق پزشکی خود را به صورت دوره ای ارسال کنید تا اطمینان حاصل شود که درمان مناسب و موثری دریافت می کنید.

با این حال، به طور کلی، ایالت ها مستلزم آن هستند که شما بدون تشنج باشید، مطمئن شوید که تشنج های شما قابل کنترل هستند، و متخصص مغز و اعصاب شما احساس می کند که تشنج شما تحت کنترل است.

برای بسیاری از افراد مبتلا به صرع، کار با یک متخصص مغز و اعصاب برای کمک به مدیریت علائم می تواند به آنها کمک کند تا به آستانه مورد نیاز بدون تشنج برسند. در واقع، طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تا ۷۰ درصد از کل مردم مبتلا به صرع با درمان مناسب می تواند بدون تشنج شود.

در صورت رانندگی کدام انواع تشنج خطر بیشتری دارد؟

علائم صرع ممکن است برای هر فردی متفاوت به نظر برسد.

دو نوع اصلی تشنج وجود دارد: نسبی (کانونی) و کلی.

تشنج کانونی

تشنج هایی که باعث از دست دادن هوشیاری نمی شوند، تشنج کانونی نامیده می شوند که قبلاً تشنج جزئی نامیده می شد. اینها یک قسمت از مغز را تحت تأثیر قرار می دهند و می توانند باعث شوند:

• تغییرات در طعم یا بوی، بینایی، شنوایی یا لمس
• سرگیجه
• لرزش و گزگز اندام ها
• خالی خیره شده
• عدم پاسخگویی
• حرکات تکراری

تشنج عمومی

تشنج عمومی کل مغز را تحت تأثیر قرار می دهد و ممکن است به علائم مختلفی منجر شود. انواع فرعی تشنج عمومی عبارتند از:

• تشنج غیبت: تشنج‌های غیبت را «تشنج کوچک» می‌نامیدند. این نوع می تواند منجر به از دست دادن هوشیاری، خیره شدن خالی و حرکات تکراری مانند زدن لب یا پلک زدن شود.
• تشنج تونیک: تشنج تونیک باعث سفتی ناگهانی در پاها، بازوها یا تنه شما می شود.
• تشنج آتونیک: تشنج های آتونیک که به عنوان “تشنج قطره ای” نیز شناخته می شود، به دلیل از دست دادن ناگهانی قدرت عضلانی رخ می دهد که می تواند باعث سقوط ناگهانی شما شود.
• تشنج کلونیک: این نوع می تواند باعث حرکات ناگهانی عضلات صورت، گردن یا بازوها شود.
• تشنج میوکلونیک: تشنج میوکلونیک باعث انقباض سریع دست ها و پاها می شود.
• تشنج تونیک-کلونیک: زمانی که آن را “تشنج بزرگ” می نامیدند، تشنج های تونیک-کلونیک برخی از شدیدترین تشنج هایی هستند که می توانید تجربه کنید. علائم شامل سفت شدن بدن و به دنبال آن تکان دادن عضلات، لرزش، از دست دادن کنترل مثانه یا روده، گاز گرفتن زبان و از دست دادن هوشیاری است.

تجربه هر یک از این نوع تشنج های کانونی یا عمومی در حین رانندگی برای شما و دیگران در جاده خطرناک است.

این مهم است که با متخصص مغز و اعصاب خود کار کنید تا اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های ایالت خود را رعایت کرده اید و برای مدت زمان مورد نیاز قانونی بدون تشنج بوده اید.

صرع چیست؟

صرع یک ​​بیماری عصبی مزمن است که باعث تشنج های مکرر می شود. صرع تاثیر می گذارد ۵۰ میلیون مردم در سراسر جهان اگر دو یا چند تشنج غیرقابل تحریک را تجربه کنید ممکن است به صرع مبتلا شوید.

تشنج زمانی اتفاق می افتد که یک فعالیت الکتریکی شدید در مغز شما وجود دارد. این فعالیت الکتریکی می تواند منجر به طیف گسترده ای از علائم مانند حرکات غیر ارادی و از دست دادن هوشیاری شود.

انواع مختلفی از تشنج وجود دارد و برخی در سنین مختلف شایع تر هستند. یکی از انواع تشنج در کودکان با دوره ای از خیره نشدن و بی پاسخ بودن مشخص می شود. در همین حال، در بزرگسالان، شایع ترین تشنج شامل یک قسمت از حرکت غیر ارادی در بخشی از بدن (تشنج جزئی) یا در سراسر بدن (تشنج عمومی) است.

تشنج برای همه افراد متفاوت به نظر می رسد، اما برخی از موارد، مانند گاز گرفتن زبان، از دست دادن هوشیاری، و از دست دادن کنترل روده یا مثانه، می تواند به متخصصان مراقبت های بهداشتی در هنگام تشخیص صرع کمک کند.

اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما راه های زیادی برای مدیریت صرع از طریق دارو و سایر درمان ها وجود دارد.

آیا مصرف داروهای تشنج به این معنی است که نمی توانید رانندگی کنید؟

داروهای ضد صرع (AEDs) اولین گزینه برای اکثر افراد مبتلا به صرع است. در حالی که AED ها می توانند در کاهش خطر تشنج شما بسیار موثر باشند، می توانند منجر به عوارض جانبی از جمله:

• سرگیجه
• خستگی
• مشکل در تمرکز
• خواب آلودگی
• از دست دادن تعادل
• از دست دادن حافظه
• زمان واکنش کند

اگر داروی جدیدی را شروع کنید یا دوز دارویی را که قبلا مصرف می‌کنید تغییر دهید، ممکن است شدیدتر باشند و بیشتر اتفاق بیفتند. برخی از داروها حتی دارای برچسب هایی هستند که به شما هشدار می دهند که “با ماشین آلات سنگین کار نکنید”.

با این حال، مطالعه ۲۰۱۸ هیچ افزایشی در تصادفات گزارش شده توسط رانندگانی که از AEM استفاده می کنند، مشاهده نشد. آنها دریافتند که رانندگان مبتلا به صرع حدود ۳۰ درصد بیشتر از رانندگانی که صرع نداشتند، در حین رانندگی شانس تصادف داشتند. این نتایج مشابه نتایج سایر مطالعات بود.

در مورد داروهای خود و اینکه آیا می توانید در حین مصرف آنها رانندگی کنید با متخصص مغز و اعصاب و تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

آیا کشورهای دیگر قوانینی در مورد رانندگی با صرع دارند؟

رانندگی در خارج از کشور با صرع مستلزم تحقیق در مورد قوانین و مقررات هر کشور است.

به عنوان مثال، در اروپا، دستورالعمل ها بر اساس کشوری که در آن هستید بسیار متفاوت است. برخی از کشورها یک بازه زمانی ۱۲ ماهه بدون تشنج را اعمال می کنند، در حالی که برخی دیگر رانندگی را برای هر فرد مبتلا به صرع ممنوع می کنند. بسیاری از مدافعان و گروه های ضربت هستند برای متحد کردن کار می کند مقررات در سراسر اروپا

با این حال، در بسیاری از کشورهای دیگر، افراد مبتلا به صرع محصور از رانندگی باقی می مانند

آیا رانندگان مبتلا به صرع بیشتر تصادف می کنند؟

انجام مطالعات در مورد اینکه آیا رانندگان مبتلا به صرع تصادفات بیشتری نسبت به افراد بدون صرع دارند یا خیر، دشوار است و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

با این حال،  بررسی از ۲۰۱۹ دریافتند که تا ۳۹ درصد از افراد مبتلا به صرع برخلاف محدودیت‌های تعیین‌شده توسط دولت رانندگی می‌کنند. رانندگی در خارج از فاصله زمانی مورد نیاز بدون تشنج یا بدون تأیید یک متخصص مغز و اعصاب یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مناسب ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای تشنج در حین رانندگی قرار دهد.

یکی دیگر از مطالعات اخیر تخمین زده است که افراد مبتلا به صرع میزان تصادف بین آنها وجود دارد ۱.۱۳ و ۲.۱۶ برابر افراد بدون صرع است.

سوالات متداول

اگر فردی تشنج کرد چه کار کنم؟

در صورت امکان، می توانید اطمینان حاصل کنید که اطراف فرد هیچ خطری برای آنها ندارد، از جمله مبلمانی که ممکن است در طول تشنج به آنها برخورد کند.

اگر تشنج بیش از ۵ دقیقه یا این اولین تشنج فرد است، باید با ۹۱۱ تماس گرفته و سیستم واکنش اضطراری را فعال کنید.

توصیه رایج مبنی بر اینکه باید کیف پول یا چوب را در دهان فرد دستگیر کننده قرار دهید یا او را مهار کنید، درست نیست. در واقع، این مداخلات می تواند منجر به آسیب بیشتر به فرد مبتلا به تشنج و سایر افرادی شود که سعی در کمک به آنها دارند.

اگر فقط یک بار تشنج داشته باشم، آیا صرع دارم؟ آیا می توانم رانندگی کنم؟

داشتن یک تشنج لزوماً به معنای ابتلا به صرع نیست.

با این حال، شما باید قوانین ایالت خود را در مورد اینکه چه مدت باید قبل از اینکه اجازه رانندگی مجدد با ماشین داشته باشید، بدون تشنج باشید، حتی اگر فقط یک تشنج داشته اید، رعایت کنید.

پزشک شما می‌تواند تشنج شما را تشخیص دهد و به شما کمک کند بفهمید که آیا می‌توانید دوباره رانندگی کنید یا نه.

تشنج چقدر طول می کشد؟

بیشتر تشنج ها بین این دو طول می کشند ۳۰ ثانیه و ۲ دقیقه. پس از آن، افراد ممکن است گیج یا سرگردان شوند.

یک تشنج کوتاه اغلب برای مغز مضر نیست. اما تشنج‌هایی که بیش از ۵ دقیقه طول می‌کشند می‌توانند آسیب قابل توجهی ایجاد کنند و اغلب با داروهایی برای پایان دادن به تشنج کنترل می‌شوند.

اگر فردی تشنج کوتاه مدت داشته باشد، آیا باید به بیمارستان برود؟

افراد مبتلا به صرع هر بار که دچار تشنج می شوند نیازی به تماس با ۹۱۱ ندارند. بستگی به اتفاقات تشنجی که داشتند دارد.

اکثر افراد مبتلا به صرع یک ​​برنامه مراقبت از تشنج دارند و بسیاری از آنها ممکن است در صورت بروز تشنج از یک دستبند هشدار پزشکی مخصوص با اطلاعات مفید استفاده کنند.

با ۹۱۱ تماس بگیرید یا برای فردی که تشنج دارد به دنبال مراقبت پزشکی باشید:

• فرد مجروح شده است
• این اولین تشنج آنها است
• تشنج بیش از ۵ دقیقه طول می کشد
• فرد پس از توقف تشنج بیهوش است

خلاصه

رانندگی در هنگام ابتلا به صرع در مورد یافتن تعادل بین ایمنی و عملی بودن است.

اگر با صرع رانندگی می‌کنید، باید مطمئن شوید که دستورالعمل‌های آستانه بدون تشنج را دنبال می‌کنید و به طور واضح و صادقانه با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد علائم تشنج خود ارتباط برقرار می‌کنید.

هزاران نفر از افراد مبتلا به صرع هر روز رانندگی می کنند. این به شما و متخصص مراقبت های بهداشتی بستگی دارد که بهترین نحوه مدیریت علائم خود را برای اطمینان از بازگشت ایمن به خانه تعیین کنید.