دندان درآوردن: علائم و درمان

دندان درآوردن یک بخش طبیعی رشد برای نوزادان است: زمانی است که دندان های شیری در حین رشد لثه ها را فشار می دهند. معمولا در ۶-۹ ماهگی اتفاق می افتد. ممکن است کودک شما بیش از حد معمول بی قرار باشد، دریبل بزند یا بخواهد چیزی بیش از حد معمول بجود.

اگرچه دندان‌های شیری در زمان رشد کودک در رحم رشد می‌کنند، اما دندان‌ها تنها زمانی که نوزاد ۶ تا ۹ ماهه است در سراسر لثه شروع به رشد می‌کنند (اگرچه ممکن است قبل یا بعد از این سن‌ها باشد). هنگامی که دندان ها رشد می کنند، مواد شیمیایی خاصی توسط بدن ترشح می شود که باعث جدا شدن بخشی از لثه ها می شود و بنابراین اجازه می دهد تا دندان ها رشد کنند.

دندان ها در سراسر لثه به صورت مرحله ای رشد می کنند. معمولاً ابتدا دندان های جلوی پایین و به دنبال آن دندان های میانی بالا می آیند. دندان های دیگر در ماه های بعد دنبال می شوند. زمانی که کودک اولین دندان‌های خود را کامل می‌کند، معمولاً در حدود ۲ و نیم یا ۳ سال سن دارد.

شایع ترین علائم دندان درآوردن چیست؟

نوزادان و کودکان می توانند با علائمی که در هنگام دندان درآوردن داشته باشند بسیار متفاوت باشند. برای بسیاری از نوزادان، دندان درآوردن منجر به علائم خفیفی می شود که فقط چند روز طول می کشد. با این حال، برای دیگران، دندان درآوردن دردناک است و می تواند بسیار طولانی تر باشد.

علائم دندان درآوردن اغلب چند روز (یا حتی هفته ها) قبل از بیرون آمدن دندان از لثه رخ می دهد. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:

• لثه های قرمز و متورم.
• سرخ شدن گونه یا صورت.
• مالش دادن گوش های خود به همان سمت دندانی که در حال بیرون آمدن است.
• دریبل زدن بیش از حد معمول
• شب ها بیشتر از خواب بیدار می شوند و به طور کلی ناآرام تر هستند.
• تغذیه ناسازگار
• مالش لثه، گاز گرفتن، جویدن یا مکیدن بیشتر.

اگرچه شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد اسهال ناشی از دندان درآوردن است، اغلب به نظر می رسد که در این زمان تغییری در مدفوع وجود دارد. افزایش بسیار خفیف دما ممکن است از علائم دندان درآوردن باشد. دندان درآوردن نباید باعث ناخوشی کودک شما شود. اگر کودک یا کودک شما تب، اسهال یا علائم دیگر دارد و حالش خوب نیست، باید به پزشک مراجعه کنید تا علت دیگری برای علائم آنها بررسی شود. (به عنوان مثال، عفونت گوش، عفونت قفسه سینه یا عفونت ادراری.)

درمان دندان درآوردن

بسیاری از نوزادان و کودکان در هنگام دندان درآوردن حداقل علائم یا بدون علائم را خواهند داشت، بنابراین نیازی به درمان ندارند.

با این حال، موارد زیر ممکن است برای کسانی که علائم دارند مفید باشد:

توصیه های عمومی

مالیدن آرام روی لثه آسیب دیده با انگشت تمیز ممکن است درد را کاهش دهد. بسیاری از کودکان متوجه می شوند که گاز گرفتن یک شی تمیز و خنک آرامش بخش است (به عنوان مثال، یک حلقه دندان درآوردن سرد یا یک فلانل تمیز، سرد و مرطوب). جویدن میوه یا سبزیجات سرد ممکن است کمک کند. با این حال، از بیسکویت های دندان درآور (یا سوخاری ها) باید اجتناب کرد زیرا حاوی قند هستند.

دارویی برای کمک به درد

اگر کودک شما هنگام دندان درآوردن درد دارد، دادن پاراستامول یا ایبوپروفن ممکن است کمک کننده باشد. اینها باید در دوزهای توصیه شده برای سن آنها داده شود.

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه درمان های مکمل برای دندان درآوردن فایده ای داشته باشد وجود ندارد – برای مثال پودر گیاهی دندان درآوردن.

ژل های دندان درآوردن

ژل های دندان درآوری موجود هستند که حاوی یک بی حس کننده موضعی یا ضد عفونی کننده ملایم هستند (به عنوان مثال Bonjela® یا Calgel®). بی حس کننده موضعی معمولا لیدوکائین است. کارشناسان توصیه می کنند از استفاده از این ژل ها برای درد دندان درآوردن خودداری کنید. این به این دلیل است که شواهد زیادی وجود ندارد که نشان دهد آنها برای مدت طولانی کمک می کنند و شواهدی وجود دارد که می توانند باعث آسیب شوند. موارد متعددی وجود داشته است که نوزاد به طور تصادفی مقدار زیادی ماده بیهوشی را بلعیده و عواقب جدی از جمله مرگ داشته است. اگر می خواهید از ژل دندان درآوردن استفاده کنید، دستورالعمل های سازنده را به دقت دنبال کنید تا مطمئن شوید که ایمن است.

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه استفاده از ژل های حاوی کولین سالیسیلات برای دندان درآوردن مفید باشد وجود ندارد. علاوه بر این، خطر این که سالیسیلات منجر به یک بیماری کبدی به نام سندرم ری در کودکان (سن زیر ۱۶ سال) شود، وجود دارد. بنابراین، از ژل هایی که حاوی کولین سالیسیلات هستند نیز باید اجتناب شود.