HCV یک بیماری منتقله از خون است، به این معنی که از طریق تماس با خون از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. رایج ترین روشی که افراد به ویروس مبتلا می شوند، استفاده از سوزن های مشترک برای تهیه یا تزریق مواد مخدر است.
قبل از سال ۱۹۹۲، انتقال خون یکی از علل شایع انتقال HCV بود. از آن زمان به بعد، غربالگری‌های دقیق‌تر از منبع خون، این خطر انتقال را تا حد زیادی کاهش داده است.
اکثر موارد HCV مزمن (یا طولانی مدت) هستند. این بدان معنی است که آنها تا زمانی که درمان ویروس را کاملاً از بین نبرد، ادامه خواهند داشت. با این حال، میزان درمان HCV مزمن در حال بهبود است.
HCV حاد (یا کوتاه مدت) خیلی زودتر با علائم آشکار ظاهر می شود. بر خلاف HCV مزمن، نسخه حاد این بیماری بیشتر به درمان های سنتی پاسخ می دهد. با این حال، از آنجایی که درمان‌های جدید بسیار مؤثر و قابل تحمل هستند، درمان‌های سنتی توصیه نمی‌شوند.
روش درمانی ترجیحی جدید برای HCV شامل انتظار هوشیارانه برای بررسی اینکه آیا HCV حاد بدون درمان برطرف می شود یا خیر. این اتفاق می افتد در تا ۲۵ درصد موارد حاد HCV اگر ویروس به HCV مزمن پیشرفت کند، پزشکان داروهای جدیدی به نام داروهای ضد ویروسی با اثر مستقیم تجویز خواهند کرد.
یکی از چالش های HCV این است که ممکن است ماه ها طول بکشد تا ویروس از طریق آزمایش کشف شود. به این دلیل که دوره کمون HCV از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.
دوره نفهتگی
نهفتگی به زمان بین اولین تماس شما با ویروس و اولین علائم بیماری اشاره دارد.
برخلاف ویروس آنفولانزا که دوره کمون آن کمتر از یک هفته است، انکوباسیون برای HCV حاد می تواند بین ۱۴ تا ۱۸۰ روز باشد. عفونت هپاتیت C بعد از ۱۸۰ روز مزمن در نظر گرفته می شود.
دوره کمون HCV با سایر انواع هپاتیت متفاوت است. دوره کمون هپاتیت آ ۱۵ تا ۵۰ روز است . دوره کمون هپاتیت ب ۴۵ تا ۱۶۰ روز است .
بخشی از دلیل تفاوت در دوره های نهفتگی ممکن است ماهیت بیماری ها و نحوه انتقال آنها باشد.
برای مثال HAV از طریق بلع مواد مدفوعی منتقل می شود. یک ذره میکروسکوپی از مدفوع می تواند از طریق تماس نزدیک یا تماس جنسی با فرد آلوده منتقل شود. همچنین می تواند از طریق مصرف مواد غذایی یا نوشیدنی های آلوده منتقل شود.
HBV از طریق تماس با مایعات بدن از جمله خون و مایع منی منتقل می شود. این بیماری می تواند از طریق سوزن مشترک یا تماس جنسی با فردی که به ویروس مبتلا است منتقل شود. نوزادی که از مادری مبتلا به HBV متولد می شود نیز در معرض خطر بالای ابتلا به این ویروس است.
علائم هپاتیت C
درصد کمی از افراد مبتلا به HCV در عرض چند ماه پس از انکوباسیون علائم قابل توجهی پیدا می کنند. این شامل:
- زردی
- ادرار تیره
- درد عضلانی
- درد شکم
- خارش پوست
- حالت تهوع
- تب
- خستگی
اگر ویروس شناسایی نشده و درمان نشده باقی بماند، این علائم به اضافه سایر علائم سال‌ها پس از انکوباسیون ظاهر می‌شوند. سایر علائم و نشانه ها عبارتند از:
- احتباس مایعات در شکم
- تورم در پاها
- مشکلات خونریزی
- مشکلات کبودی
- کاهش وزن
- سردرگمی ذهنی
متأسفانه، تا زمانی که این علائم ظاهر شوند، آسیب کبدی ممکن است شدید باشد. به همین دلیل مهم است که در اسرع وقت غربالگری هپاتیت C انجام شود.
گزینه های درمان
داروی اینترفرون برای مدت طولانی درمان اولیه HCV بوده است. تا یک سال نیاز به چندین تزریق دارد. اینترفرون همچنین تمایل به ایجاد عوارض جانبی مشابه آنفولانزا دارد. یک داروی خوراکی به نام ریباویرین نیز برای درمان HCV در دسترس بود، اما باید همراه با تزریق اینترفرون مصرف می‌شد.
ثابت شده است که داروهای خوراکی جدیدتر در درمان HCV بسیار موثر بوده و جایگزین اینترفرون شده اند. از جمله آنها سوفوسبوویر (Sovaldi) است که برای موثر بودن نیازی به تزریق اینترفرون ندارد.
داروهای اضافی برای این بیماری از آن زمان توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده است. این شامل:
- سوفوسبوویر و لدی پاسویر (هاروونی)
- ombitasvir، paritaprevir، ritonavir و dasabuvir (Viekira Pak)
- simeprevir (Olysio)، که باید در ترکیب با sofosbuvir (Sovaldi) استفاده شود.
- داکلاتاسویر (داکلینزا) که در ترکیب با سوفوسبوویر (سووالدی) نیز استفاده می شود.
- ombitasvir، paritaprevir، و ritonavir (Technivie)
- سوفوسبوویر و ولپاتاسویر (Epclusa)
- سوفوسبوویر، ولپاتاسویر و واکسیلاپرویر (ووسوی)
- گلکاپرویر و پیبرنتاسویر (Mavyret)
- elbasvir و grazoprevir (Zepatier)
چگونه از هپاتیت C پیشگیری کنیم
بدون درمان، HCV می تواند منجر به سیروز کبدی و حتی نارسایی کبد شود. اما این یک بیماری قابل پیشگیری است. در اینجا سه راه برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت C وجود دارد:
- اگر سابقه مصرف مواد مخدر غیرقانونی دارید، در تلاش برای ترک آن کمک بگیرید. اجتناب از تماس با سوزن های مورد استفاده توسط دیگران بزرگترین قدمی است که می توانید برای جلوگیری از عفونت یا عفونت مجدد بردارید.
- اگر یک کارمند مراقبت های بهداشتی هستید، همیشه هنگام دست زدن به سوزن ها، سرنگ ها و تیغه های مستعمل اقدامات احتیاطی جهانی را انجام دهید.
- از انجام خالکوبی یا خالکوبی در یک محیط غیرقابل تنظیم خودداری کنید، زیرا هر سوزن آلوده می تواند ویروس را منتقل کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
شما باید برای HCV آزمایش دهید به ویژه ممکن است ویروس را بدون هیچ علامت واضحی داشته باشید. دوره نهفتگی طولانی مدت HCV می تواند تشخیص ابتلا به ویروس را دشوار کند.
با پزشک خود در مورد انجام آزمایش صحبت کنید، به خصوص اگر علائمی دارید. یک آزمایش خون ساده می تواند شما را از نظر هپاتیت C غربالگری کند و در صورت نیاز از دریافت درمان مناسب اطمینان حاصل کند.