روش‌های مختلفی برای کاهش یا رفع نعوظ ناخواسته وجود دارد که شامل تغییر وضعیت بدن، مدیتیشن، دوش گرفتن با آب سرد و گزینه‌های دیگر می‌شود.
یکی از واضح‌ترین روش‌ها برای پایان دادن به نعوظ، انزال است، اما این راه‌حل همیشه ممکن یا مناسب نیست؛ بنابراین شناخت راهکارهای جایگزین می‌تواند بسیار مفید باشد.
در ادامه، اطلاعات بیشتری درباره‌ی روش‌های علمی و عملی برای کنترل نعوظ ناخواسته خواهید یافت.
با توجه به اینکه نعوظ‌ها از سنین پایین آغاز می‌شوند، این مقاله همچنین به والدین کمک می‌کند تا بتوانند با فرزندان خود در این باره به‌طور مؤثر گفتگو کنند.
انتظار آرام
یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای مدیریت نعوظ ناخواسته، صبر کردن و اجازه دادن به بدن برای بازگشت به حالت طبیعی است.
برای مؤثر بودن این روش، می‌توان از تکنیک‌هایی مانند نشستن، تنفس آهسته و حفظ آرامش استفاده کرد که به سیستم عصبی پاراسمپاتیک فرصت فعال‌سازی می‌دهد.
برای کاهش احساس شرمندگی در مکان‌های عمومی، می‌توان ناحیه را با کت بلند، پیراهن یا لپ‌تاپ پوشاند.
نکته‌ی مهم این است که در حالی که فرد ممکن است فکر کند نعوظ کاملاً قابل مشاهده است، بیشتر افراد متوجه آن نمی‌شوند، زیرا ذهن دیگران عمدتاً درگیر خودشان است.
مدیتیشن
مدیتیشن می‌تواند کمک کند تا نعوظ کاهش یابد و ذهن از افکار تحریک‌آمیز فاصله بگیرد.
برای انجام مدیتیشن، فرد باید تنفس عمیق و آهسته داشته باشد، روی صدای دم‌وبازدم تمرکز کند و با تکرار یک واژه یا جمله ذهن خود را متمرکز نگه دارد.
در صورت بروز افکار مزاحم، باید آن‌ها را شناسایی و به‌صورت ذهنی رها کرد و دوباره تمرکز را به صدای تنفس بازگرداند.
مدیتیشن می‌تواند باعث آرامش عمومی بدن و کاهش سطح هورمون‌های محرک مانند تستوسترون شود، به‌ویژه زمانی که به‌صورت منظم تمرین شده باشد.
برخی افراد در آغاز ممکن است انجام مدیتیشن را دشوار بدانند، اما دوره‌های آموزشی و اپلیکیشن‌های مدیتیشن می‌توانند به شروع این فرایند کمک کنند.
پیشنهاد می‌شود پیش از اتکا به مدیتیشن در لحظات حساس، آن را در طول روز تمرین کنید تا بدن و ذهن با آن سازگار شوند.
حواس‌پرتی
همان‌طور که عوامل مزاحم می‌توانند مانع بروز نعوظ شوند، می‌توان با منحرف کردن ذهن از افکار تحریک‌آمیز به کاهش آن نیز کمک کرد.
روش‌هایی مانند فکر نکردن به محرک‌های جنسی، تمرکز بر حل یک مسئله ریاضی یا به‌خاطر آوردن یک شعر یا معما می‌تواند مؤثر باشد.
این تمرکز جایگزین به مغز کمک می‌کند تا از مسیرهای عصبی مربوط به برانگیختگی منحرف شود.
این تکنیک بر پایه‌ی فعالیت قشر پیش‌پیشانی مغز عمل می‌کند که مسئول تنظیم تصمیم‌گیری و توجه است.
تغییر وضعیت بدن
تغییر حالت نشستن یا ایستادن می‌تواند به از بین بردن نعوظ کمک کند.
این کار می‌تواند باعث جابه‌جایی لباس‌ها از تماس مستقیم با آلت شود که احتمال تحریک را کاهش می‌دهد.
همچنین تغییر وضعیت بدنی می‌تواند در پنهان کردن نعوظ در موقعیت‌های عمومی یا ناراحت‌کننده مفید باشد.
مثلاً نشستن با قرار دادن کیف روی پاها یا عبور دادن یک پا روی پای دیگر، از راهکارهای ساده اما مؤثر است.
دوش آب سرد
دوش گرفتن با آب سرد یک روش سنتی برای از بین بردن نعوظ محسوب می‌شود.
اگر دوش گرفتن در لحظه ممکن باشد، برای برخی افراد این روش می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود، زیرا باعث انقباض عروق خونی و کاهش جریان خون به آلت می‌شود.
در مواردی مانند پریاپیسم (نعوظ مداوم)، دوش سرد ممکن است به عنوان یک روش کمکی عمل کند و علائم را کاهش دهد.
دوش آب سرد همچنین سیستم عصبی را به حالت شوک می‌برد و تمرکز را از اندام تناسلی منحرف می‌کند [1].
حمام گرم
در حالی که برخی افراد از دوش آب سرد استفاده می‌کنند، عده‌ای دیگر گزارش داده‌اند که حمام گرم برایشان مؤثرتر است.
حمام گرم باعث شل شدن عضلات، آرامش سیستم عصبی و کاهش تحریک‌پذیری فیزیولوژیکی می‌شود.
گرمای آب با افزایش جریان خون عمومی و کاهش تنش عضلانی، به بدن کمک می‌کند تا از وضعیت تحریک خارج شود.
همچنین افزایش دمای بدن می‌تواند موجب افزایش سروتونین شود که تأثیر آرام‌بخشی بر مغز دارد.
ورزش سبک
برخی افراد دریافته‌اند که انجام حرکات ورزشی سبک می‌تواند به کاهش نعوظ کمک کند.
برای مثال، دویدن درجا یا انجام اسکات می‌تواند ذهن و بدن را به فعالیت فیزیکی معطوف کند و از برانگیختگی بکاهد.
فعالیت فیزیکی موجب افزایش آدرنالین و انتقال خون از اندام تناسلی به عضلات می‌شود.
در عین حال، تمرینات سبک باعث تنظیم تنفس و برقراری تعادل در سیستم عصبی خودمختار بدن خواهد شد.
چگونه با کودکان درباره نعوظ صحبت کنیم
اگر فردی دارای فرزند است، لازم است به‌صورت باز و صریح درباره نعوظ با آن‌ها صحبت کند.
آگاهی کودکان از عملکردهای طبیعی بدنشان می‌تواند به رشد جسمی و روانی سالم آن‌ها کمک کند.
پسران از سنین پایین شروع به تجربه‌ی نعوظ می‌کنند، بنابراین باید واژگان ساده‌ای برای توضیح آن در اختیارشان قرار گیرد.
این آموزش زبانی به آن‌ها کمک می‌کند تا بتوانند سؤالاتشان را بپرسند و آزادانه درباره مسائل بدنی صحبت کنند.
آموزش مدیریت نعوظ در مکان‌های عمومی می‌تواند از بروز احساس شرمندگی در آینده جلوگیری کند.
کودکان و نوجوانان می‌توانند با تکنیک‌هایی مانند شمارش یا خواندن شعر، تمرکز خود را تغییر دهند و با شرایط کنار بیایند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورتی که فردی به‌طور مکرر دچار نعوظ‌های ناخواسته می‌شود، بهتر است با پزشک مشورت کند.
پزشک می‌تواند علت زمینه‌ای را بررسی کرده و راهکارهای مناسبی برای کنترل وضعیت ارائه دهد.
اگر نعوظ بیش از ۳ تا ۴ ساعت ادامه یابد، نیاز به مشاوره فوری پزشکی دارد.
این وضعیت ممکن است نشان‌دهنده بیماری‌ای به نام پریاپیسم باشد که به درمان اضطراری نیاز دارد [2].
جمع‌بندی
روش‌هایی مانند دوش آب سرد یا حمام گرم، انتظار آرام، مدیتیشن، تغییر وضعیت بدنی، استفاده از حواس‌پرتی و ورزش سبک، می‌توانند به رفع نعوظ ناخواسته کمک کنند.
اگر نعوظ بیش از ۴ ساعت طول بکشد، ممکن است نشانه‌ی پریاپیسم باشد که نیازمند مراقبت پزشکی فوری است.
برای اطلاعات بیشتر درباره‌ی مدیریت نعوظ‌های ناخواسته، با یک پزشک مشورت کنید.
پزشک همچنین می‌تواند تشخیص دهد که آیا علت پنهان‌تری برای این وضعیت وجود دارد یا خیر.