دیابت نوع ۲: علائم، علل، تشخیص، رژیم غذایی

چه دیابت نوع ۲ برای شما تشخیص داده شده باشد و چه سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را داشته باشید، این وضعیت و خطر عوارض سلامتی که ممکن است همراه با آن باشد می تواند ترسناک باشد. و با توجه به رژیم غذایی مورد نیاز و تغییرات سبک زندگی، شکی نیست که این تشخیص می تواند چالش برانگیز باشد.

علاوه بر این، شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد یک تاکتیک – جراحی چاقی – می تواند دیابت نوع ۲ را به طور کامل معکوس کند.

مقاومت به انسولین

این آژانس خاطرنشان می کند که مقاومت به انسولین فوراً ایجاد نمی شود و اغلب افراد مبتلا به این بیماری علائمی را نشان نمی دهند – که ممکن است تشخیص را سخت تر کند.

با افزایش مقاومت بدن به انسولین، پانکراس با ترشح مقدار فزاینده‌ای انسولین پاسخ می‌دهد. این سطح بالاتر از حد طبیعی انسولین در جریان خون، هیپرانسولینمی نامیده می شود.

پیش دیابت و دیابت نوع ۲ برخی از شایع ترین بیماری ها در جهان هستند که به گفته CDC، روی هم رفته بیش از ۱۰۰ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهند.

با این وجود، محققان هنوز کاملاً مطمئن نیستند که کدام ژن باعث مقاومت به انسولین می شود.

عوامل خطر دیابت نوع ۲

زمان زیاد تلویزیون تماشای بیش از حد تلویزیون (و به طور کلی بیش از حد نشستن) ممکن است خطر ابتلا به چاقی، دیابت نوع ۲ و سایر بیماری ها را افزایش دهد.

ورزش کافی نیست  همانطور که چربی بدن با انسولین و سایر هورمون ها در تعامل است و بر رشد دیابت تأثیر می گذارد، ماهیچه ها نیز تأثیر می گذارند.

 توده عضلانی بدون چربی که می تواند از طریق ورزش های قلبی عروقی و تمرینات قدرتی افزایش یابد، در محافظت از بدن در برابر مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ نقش دارد.

آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله (A1C) A1C یک اندازه گیری دو تا سه ماهه میانگین سطح قند خون شما است. در حالی که A1C 5.7 یا کمتر طبیعی است، هر چیزی بین ۵.۷ تا ۶.۴ درصد نشانه پیش دیابت است و ۶.۵ درصد یا بالاتر در دو آزمایش مختلف نشان می دهد که شما دیابت دارید.

A1C و گلوکز ناشتا آزمایش‌های رایجی هستند که برای تشخیص دیابت استفاده می‌شوند، اما اگر باردار هستید یا نوع هموگلوبین دارید، پزشک ممکن است از روش دیگری استفاده کند، مانند:

با این وجود، توجه به این نکته مهم است که بسیاری از تحقیقات گذشته قبل از درمان پیشرفته در دسترس امروزی بوده است.

با گذشت زمان، ممکن است به درمان‌های اضافی و با کنترل ضعیف قند خون، به طور بالقوه انسولین برای مدیریت بهتر قند خون نیاز داشته باشید.

قند خون بالا همیشه علائمی ایجاد نمی کند، بنابراین مهم است که قند خون خود را به طور منظم بررسی کنید، همانطور که پزشک شما توصیه می کند.

قند خون پایین می تواند اتفاق بیفتد اگر:

بعد از ۱۵ دقیقه سطح گلوکز خون خود را مجددا بررسی کنید. اگر هنوز کم است، ۱۵ تا ۲۰ گرم دیگر کربوهیدرات ساده بخورید.

منابع خوب کربوهیدرات های ساده که به سرعت هضم و جذب می شوند برای درمان هیپوگلیسمی عبارتند از:

تیازولیدین دیون ها (TZDs) این گروه از داروها به افزایش حساسیت به انسولین کمک می کند و به نوبه خود سطح قند خون شما را تثبیت می کند.

آگونیست های GLP-1 این دسته از داروها ترشح انسولین را در پاسخ به گلوکز افزایش می دهند و جذب گلوکز در روده را کند می کنند.

گیرنده GLP-1 و آگونیست های GIP Tirzepatide (Mounjaro) اولین دارویی در این کلاس است که به صورت تجاری در دسترس است. به گفته سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) این گیرنده های GLP-1 و GIP را فعال می کند و منجر به بهبود کنترل قند خون و کاهش وزن می شود .

رویکردهای سلامت مکمل و یکپارچه

جراحی چاقی و دیابت نوع ۲

غذاهای سرشار از فیبر می توانند به ثابت نگه داشتن سطح قند خون کمک کرده و شما را سیر کنند و به طور بالقوه باعث کاهش وزن و بهبود حساسیت به انسولین می شوند.

اگر اضافه وزن دارید، نظارت بر میزان کالری دریافتی ممکن است مفید باشد، اما همه افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ باید تعداد کربوهیدرات های دریافتی خود را پیگیری کنند. منابع خوب و بد کربوهیدرات هستند. به عنوان مثال، میوه ها و سبزیجات منابع خوبی هستند، در حالی که چوب شور و کلوچه ها منابع بدی هستند.

زمانی که غذا می خورید به همان اندازه مهم است که در مدیریت دیابت چه چیزی می خورید. رعایت وعده های غذایی منظم می تواند به حفظ قند خون شما کمک کند.

همچنین بدانید که تشخیص دیابت به این معنی نیست که نمی توانید غذاهایی را که دوست دارید بخورید. رژیم دیابت اساسا یک رژیم غذایی سالم برای همه است! می‌توانید با یک متخصص تغذیه (RDN) کار کنید تا یک برنامه غذایی شخصی‌سازی کنید و اگر غذاهای جدیدی را به رژیم غذایی خود وارد می‌کنید، حتماً قند خون خود را ردیابی کنید.

در حالی که چیزی به نام “رژیم دیابت” وجود ندارد، انتخاب مواد غذایی می تواند نقش کلیدی در کنترل قند خون شما داشته باشد.

اگر به یک برنامه غذایی خاص علاقه دارید، کار با یک متخصص مراقبت و آموزش دیابت RDN و گواهی شده (CDCES) را در نظر بگیرید که می تواند به شما در مسیریابی در چشم انداز کمک کند.

رژیم غذایی مدیترانه ای که بر خوردن ماهی، روغن زیتون، میوه ها، سبزیجات و غلات کامل تمرکز دارد، پتانسیلی برای کمک به مدیریت دیابت نوع ۲ دارد.

رژیم کتو مستلزم افزایش چشمگیر مصرف چربی و مصرف مقدار متوسط ​​پروتئین و مقدار بسیار کم کربوهیدرات با هدف وارد کردن بدن به حالت متابولیک طبیعی به نام کتوز است که در آن به جای کربوهیدرات بر چربی سوزی متکی است. برای انرژی کتوز با کتواسیدوز دیابتی متفاوت است، یک اورژانس بهداشتی که زمانی رخ می دهد که سطح انسولین در ارتباط با سطوح بالای کتون ها پایین باشد.

 کتون ها محصولات جانبی متابولیسم هستند که در صورت کم شدن مصرف کربوهیدرات در خون آزاد می شوند.

مطالعه دیگری اشاره کرد که مهم است که با پزشک خود کار کنید تا مطمئن شوید که نیازهای تغذیه ای شما برآورده شده است.

 اگر از داروهای دیابت استفاده می کنید، این گفتگو بسیار مهم است. در حالی که مطالعات کوتاه‌مدت مزایایی را برای کنترل قند خون، کاهش وزن و کاهش دارو در حین رژیم کتو نشان داده‌اند، داده‌های بلندمدت هنوز وجود ندارد.

برخی از خطرات رژیم کتو شامل قند خون پایین، تداخلات دارویی منفی و کمبود مواد مغذی است. افرادی که باید از رژیم کتو اجتناب کنند عبارتند از: افرادی که آسیب کلیوی یا بیماری دارند، زنان باردار یا شیرده، و افرادی که به دلیل فشار خون بالا، کلسترول بالا یا سابقه خانوادگی در معرض خطر بیماری قلبی هستند یا در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی هستند.

عوارض دیابت نوع ۲

افراد مبتلا به دیابت نیز حدود دو برابر بیشتر از افراد بدون دیابت در معرض ابتلا به بیماری قلبی هستند.

کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی – یا درمان آن، در صورت داشتن آن – شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی است و ممکن است شامل دارو باشد یا نباشد.

رتینوپاتی دیابتی  در رتینوپاتی دیابتی، قند خون بالا مویرگ ها (رگ های خونی ریز) را که شبکیه، لایه حساس به نور بافت در پشت چشم داخلی را تامین می کنند، ضعیف می کند.

نوروپاتی دیابتی  نوروپاتی یا آسیب عصبی می تواند بر هر عصب بدن شما تأثیر بگذارد. معمولاً روی اعصاب پاها، پاها، دست‌ها و بازوها تأثیر می‌گذارد. این وضعیت نوروپاتی محیطی نامیده می شود.

نفروپاتی دیابتی (بیماری کلیوی)  در نفروپاتی دیابتی، نفرون ها (یا واحدهای فیلتر کننده) در کلیه ها در اثر افزایش مزمن قند خون آسیب می بینند.

زخم دیابتی  افراد مبتلا به دیابت در معرض افزایش خطر ابتلا به زخم پا (زخم باز) هستند.

اگر دیابت دارید، ممکن است با مسائل جنسی، بیماری لثه، آپنه خواب و ضایعات قرمز یا قهوه ای (درموپاتی دیابتی) نیز دست و پنجه نرم کنید.

در سراسر جهان، در سال ۲۰۱۴، حدود ۴۲۲ میلیون نفر به دیابت مبتلا بودند.

اضافه وزن یا چاقی از عوامل خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند و قومیت نیز همینطور است. برای اکثر گروه های مردم، داشتن BMI 25 یا بیشتر یک عامل خطر برای دیابت نوع ۲ است، اما داشتن BMI 23 یا بالاتر یک عامل خطر برای آمریکایی های آسیایی-آمریکایی است و داشتن BMI 26 یا بیشتر یک خطر برای ابتلا به دیابت نوع ۲ است. ساکنان جزایر اقیانوس آرام

شیوع دیابت

 جوانان اسپانیایی تبار، سیاهپوست، آسیایی آمریکایی یا ساکن جزایر اقیانوس آرام، و جوانان بومی آمریکا نیز بیشتر از همتایان سفیدپوست خود به دیابت نوع ۲ مبتلا می شوند.

 به عنوان مثال، سیاه پوستان، اسپانیایی تبارها، و آمریکایی های آسیایی ممکن است نفروپاتی، نوروپاتی، رتینوپاتی و سایر عوارض میکروواسکولار را با نرخ های بالاتری نسبت به آمریکایی های سفیدپوست تجربه کنند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که این گروه‌ها در مقایسه با سفیدپوستان آمریکایی خطر کمتری برای ابتلا به عوارض قلبی عروقی دیابت دارند.

سیاهپوستان آمریکایی بیش از دو برابر آمریکایی‌های سفیدپوست در معرض خطر قطع اندام تحتانی به دلیل عوارض دیابت هستند. آنها بیش از ۳ برابر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی هستند. و بیش از ۳ برابر بیشتر احتمال دارد که به دلیل دیابت در بیمارستان بستری شوند.

مردم آفریقایی-آمریکایی در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی قرار داشتند، در حالی که سفیدپوستان آمریکایی خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، نارسایی قلبی و سکته مغزی مرتبط با دیابت را داشتند.

نرخ مرگ و میر

 از میان سیاه‌پوستان، سفیدپوستان، اسپانیایی‌تبار و آسیایی آمریکایی‌های شرکت‌کننده در آن داده‌ها، تنها آمریکایی‌های سفیدپوست کاهش مرگ و میر مرتبط با دیابت را در طول مدت مطالعه (از ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱) تجربه کردند.

عوامل احتمالی رانندگی در پشت نابرابری های بهداشتی

نابرابری اقتصادی و تفکیک نیز ممکن است عامل نرخ مرگ و میر بالاتر دیابت برای سیاهپوستان آمریکایی در شهرهای ایالات متحده باشد.

 تحقیقات نشان می دهد که تفاوت در وضعیت اجتماعی-اقتصادی در بین نژادها یا قومیت های مختلف احتمالاً دلیل برخی – اما نه همه – این تفاوت ها است.

مسائل مربوط به هزینه مراقبت های بهداشتی و دسترسی نیز ممکن است مانعی برای مدیریت موثر دیابت برای جوامع BIPOC باشد. آمریکایی های آفریقایی تبار و آمریکایی های اسپانیایی تبار کمتر از سفیدپوستان آمریکایی تحت پوشش بیمه درمانی قرار دارند.

زمانی که آمریکایی‌های سیاه‌پوست و اسپانیایی تبار کمتر به بیمه‌های درمانی خصوصی دسترسی داشته باشند، بیشتر از آمریکایی‌های سفیدپوست به بیمه سلامت عمومی وابسته هستند (که ممکن است هزینه‌های بیشتری را از جیب خود به همراه داشته باشد).

افراد در جوامع BIPOC نیز ممکن است مراقبت های دیابت با کیفیت پایین تری نسبت به افراد سفید پوست دریافت کنند. طبق یک مقاله، آنها ممکن است کمتر مورد غربالگری دیابت قرار بگیرند .

یا احتمال کمتری برای تجویز انسولین یا سایر داروها برای مدیریت دیابت، در تجزیه و تحلیل جداگانه وجود دارد.

 این عوامل می توانند در میزان عوارض دیابت تفاوت بیشتری داشته باشند.