رابطه جنسی دهانی نوعی از فعالیت جنسی است که در آن از دهان و زبان برای دادن یا دریافت تحریک جنسی استفاده می شود. انواع رابطه جنسی دهانی عبارتند از fellatio (رابطه جنسی دهانی با آلت تناسلی، یا “منجار” )، کونیلینگوس ( رابطه جنسی دهانی-واژن)، و آنیلینگوس (رابطه جنسی دهانی- مقعدی، یا “ریمینگ”).
بسیاری از افراد از رابطه جنسی دهانی لذت می برند. ممکن است به عنوان مقدمه ای برای مقاربت جنسی برای تحریک و روان کردن آلت تناسلی ، واژن یا مقعد استفاده شود. یا ممکن است به تنهایی به عنوان یک شکل رضایت بخش از لذت جنسی که منجر به ارگاسم می شود استفاده شود.
برخی از افراد، به ویژه نوجوانان، معتقدند که رابطه جنسی دهانی به عنوان “سکس واقعی” به حساب نمی آید (تا حدی به این دلیل که نمی تواند باعث بارداری شود). به همین دلیل است که برخی افراد از رابطه جنسی دهانی به عنوان “رسیدن به پایه سوم” یاد می کنند. این باور ممکن است رفتارهای پرخطری را تحریک کند که می تواند منجر به بیماری های مقاربتی (STD) و سایر عفونت های قابل انتقال شود.
این مقاله به اشکال مختلف رابطه جنسی دهانی که افراد درگیر آن می‌شوند می‌پردازد. همچنین برخی از خطرات سلامتی مرتبط با رابطه جنسی دهانی و همچنین راه‌هایی برای محافظت از خود و شریک زندگیتان هنگام انجام یا دریافت رابطه جنسی دهانی توضیح می‌دهد.
انواع رابطه جنسی دهانی
رابطه جنسی دهانی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. هم شامل یک شریک پذیرا (کسی که رابطه جنسی دهانی دریافت می کند) و هم شریک دهنده (که گاهی اوقات به عنوان شریک درج کننده شناخته می شود) را شامل می شود.
سه نوع رابطه جنسی دهانی وجود دارد:
- فلاتیو ; فلاتیو که معمولاً به عنوان “منجار” شناخته می شود، شامل تحریک آلت تناسلی و/یا بیضه ها با دهان و زبان (جنس جنسی دهانی-آلتی) است.
- Cunnilingus : گاهی اوقات به عنوان “خوردن کسی در بیرون” توصیف می شود، کونیلنگوس شامل استفاده از دهان و زبان برای تحریک فرج، کلیتوریس و/یا واژن (رابطه جنسی دهانی-واژنی) است.
- آنیلینگوس : همچنین به عنوان “ریمینگ” شناخته می شود، آنیلینگوس شامل تحریک جنسی مقعد با دهان و زبان (رابطه جنسی دهانی- مقعدی) است.
هنگامی که شرکای جنسی به طور همزمان رابطه دهانی را با یکدیگر انجام می دهند، معمولاً به این عمل “شصت و نه” یا “انجام ۶۹” می گویند.
:max_bytes(150000):strip_icc():format(webp)/fb-367f5c0c5224429281eda3a82ea026bc.jpg)
تحریک دهانی سایر اعضای بدن، مانند سینه ها و نوک سینه ها، معمولاً به عنوان رابطه جنسی دهانی در نظر گرفته نمی شود، اگرچه ممکن است در حین رابطه جنسی دهانی رخ دهد.
خطرات احتمالی رابطه جنسی دهانی
برخی رابطه جنسی دهانی را “ایمن تر” از آمیزش جنسی می دانند – اما این فقط تا حدی درست است. بارداری نمی تواند با رابطه جنسی دهانی اتفاق بیفتد و برخی از بیماری های مقاربتی مانند HIV بسیار بعید است که از طریق رابطه دهانی منتقل شوند.
اما رابطه جنسی دهانی می‌تواند فرد را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی (مانند کلامیدیا، سوزاک، تبخال و HPV) و بیماری‌های غیر مقاربتی (مانند انگل‌های روده‌ای و عفونت‌های دهان و دندان) قرار دهد.
برخی از این عفونت ها عواقب طولانی مدت دارند.
به عنوان مثال، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک بیماری مقاربتی است که ارتباط نزدیکی با برخی سرطان ها دارد. عفونت HPV دهان می تواند باعث تغییراتی در سلول ها شود که در برخی افراد منجر به سرطان دهان یا گلو می شود . اگر ویروس به واژن، آلت تناسلی یا مقعد منتقل شود، می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم ، فرج، واژن، آلت تناسلی یا مقعد را افزایش دهد .
سایر نگرانی های بهداشتی
رابطه جنسی دهانی همچنین نگرانی های دیگری را برای سلامتی ایجاد می کند، به ویژه با توجه به عفونت های دستگاه تناسلی یا دستگاه ادراری.
- عفونت دستگاه ادراری : به عنوان یک قاعده کلی، زمانی که شما یا همسرتان دچار عفونت مجاری ادراری (UTI) هستید، باید از رابطه جنسی دهانی خودداری کنید . این امر به ویژه برای همسران زن مبتلا به عفونت ادراری به دلیل طول کوتاهتر مجرای ادرار صادق است. داشتن رابطه جنسی دهانی می تواند باکتری های جدیدی را وارد مجرای ادرار کند و عفونت را طولانی یا بدتر کند.
- عفونت قارچی : شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد عفونت قارچی می تواند در طول رابطه جنسی منتقل شود. اما اگر هر یک از طرفین دارای عفونت قارچی هستند، بهتر است از رابطه جنسی دهانی خودداری کنید زیرا می تواند عفونت را طولانی کرده و علائم را تشدید کند. این نه تنها شامل عفونت‌های مخمری واژن می‌شود ، بلکه عفونت‌های مخمری مقعدی و آلت تناسلی را نیز شامل می‌شود.
- تبخال : تبخال – که عمدتاً توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) ایجاد می شود – می تواند در حین رابطه جنسی دهانی به آلت تناسلی، مقعد یا واژن منتقل شود و منجر به تبخال تناسلی شود . اگرچه تبخال تناسلی عمدتاً توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) ایجاد می شود، شیوع HSV-1 یا HSV-2 در دستگاه تناسلی غیرقابل تشخیص است. ۸
جلوگیری
رابطه جنسی دهانی ممکن است “ایمن تر” از رابطه جنسی بدون کاندوم باشد ، اما بدون خطر نیست. بنابراین، یافتن راه‌هایی برای کاهش خطر مهم است، چه شریک پذیرا باشید و چه شریک دهنده.
این شامل موارد زیر است:
- استفاده مداوم از کاندوم: این شامل کاندوم خارجی (مردانه) و کاندوم داخلی (زنانه) می شود.
- سدهای دندانی: اینها مربع های نازکی از لاتکس یا پلی اورتان هستند که مانعی بین دهان و واژن یا مقعد همسر ایجاد می کنند. اگر بند دندانی در دسترس نباشد، می توان کاندوم را از طول بریده و صاف کرد. از فیلم غذاخوری آشپزخانه نیز می توان استفاده کرد.
- شرکای جنسی کمتر: تعداد کمی از شرکا به معنای خطر کمتر است. به عنوان مثال، داشتن ۱۰ شریک جنسی یا بیشتر در طول زندگی، خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV را ۶۹ درصد در مردان و ۹۱ درصد در زنان در مقایسه با داشتن تنها یک شریک افزایش می دهد.
- غربالگری های مقاربتی: مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) غربالگری روتین بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سیفلیس را برای افرادی که در معرض خطر بالای عفونت یا عوارض هستند، توصیه می کند. آزمایش HIV برای همه افراد ۱۵ تا ۶۵ ساله به عنوان بخشی از ویزیت منظم پزشک توصیه می شود.
- واکسیناسیون : واکسن هایی برای پیشگیری از HPV ، هپاتیت A و هپاتیت B وجود دارد. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا کاندیدای واکسیناسیون هستید یا خیر.
خلاصه
رابطه جنسی دهانی شامل استفاده از دهان و زبان برای رابطه جنسی است. این شامل fellatio (“blowjobs”)، cunnilingus (“خوردن کسی در بیرون”)، یا anilingus (“ریم کردن”) است.
رابطه جنسی دهانی می تواند صمیمی و لذت بخش باشد، اما خطرات خاصی برای سلامتی دارد. این شامل بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، هپاتیت A و B، تبخال، HPV و سیفلیس است. همچنین خطر ابتلا به انگل‌های روده و عفونت‌های باکتریایی وجود دارد.
برای کاهش خطر، از کاندوم و سدهای دندانی استفاده کنید. همچنین باید تعداد شرکای جنسی خود را کاهش دهید تا احتمال قرار گرفتن در معرض آن را محدود کنید و غربالگری های STD توصیه شده را انجام دهید. برخی از افراد همچنین ممکن است کاندید واکسن هایی باشند که از بیماری های مقاربتی مانند هپاتیت A، هپاتیت B و HPV جلوگیری می کنند.
رابطه جنسی دهانی می تواند برای برخی افراد لذت بخش باشد. اما می تواند احساسات قوی را ایجاد کند که همه با آن راحت نیستند.
در پایان، همه دوست ندارند سکس دهانی بدهند یا دریافت کنند. این یک انتخاب کاملا شخصی است. اگر در مورد احساس خود یا شریک زندگیتان مطمئن نیستید، باز و صادق باشید و در مورد آن صحبت کنید. حتی اگر در یک رابطه جنسی طولانی مدت هستید، رضایت جنسی همچنان مهم است.
فراتر از تعیین مرزها، رضایت همچنین این فرصت را در اختیار شما قرار می دهد تا در مورد سایر جنبه های سلامت جنسی خود صحبت کنید، از جمله اینکه آیا باید غربالگری های STD توصیه شده را انجام دهید. ارتباط خوب کلید سلامت جنسی است.