راههایی برای قطع مصرف کردن بی خطر داروهای اضطراب

قطع کردن داروهای اضطرابی نیاز به یک فرایند کاهش تدریجی هدایت شده توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی دارد.

تصمیم گیری برای متوقف کردن داروی اضطراب خود یک تصمیم مهم است و طبیعی است که احساس عدم اطمینان در مورد روند کار کنید.

این که آیا این امر به دلیل عوارض جانبی ، کاهش اثربخشی و یا صرفاً مایل به کشف گزینه های دیگر است ، لازم است با دقت به این تغییر نزدیک شوید.

با پزشک ، می توانید یک برنامه ایمن و متفکرانه برای انتقال به درمانی که متناسب با نیازهای شما باشد ، تهیه کنید.

نکاتی برای متوقف کردن ایمن داروهای اضطراب

مهم است که به تدریج دوز داروهای ضد اضطراب را کاهش دهید تا از علائم ترک مانند اضطراب ، سرگیجه ، تحریک پذیری یا حتی اثرات جدی تر مانند تشنج جلوگیری کنید. توقف ناگهانی می تواند علائم اضطراب را نیز به وجود آورد.

در اینجا چند نکته مفید برای در نظر گرفتن:

• با متخصص خود مشورت کنید: همیشه قبل از ایجاد هرگونه تغییر در دارو ، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند شما را به بهترین روش راهنمایی کرده و پیشرفت شما را رصد کنند.
• یک برنامه کاهش تهیه کنید: به تدریج کاهش دوز شما به جلوگیری از علائم ترک کمک می کند. با پزشک خود کار کنید تا یک برنامه خرابکاری شخصی ایجاد کنید.
• رسیدگی به مسائل اضطراب اساسی: درمان یا راهکارهای دیگر را برای مدیریت علل اصلی اضطراب خود در نظر بگیرید. پرداختن به این موارد می تواند به شما در مقابله بدون دارو کمک کند.
• اتخاذ تغییرات سبک زندگی سالم: ورزش ، یک رژیم غذایی متعادل و تکنیک های کاهش استرس مانند ذهن آگاهی را برای حمایت از سلامت روان خود در هنگام انتقال ترکیب کنید.
• صبور و پایدار باشید: متوقف کردن دارو می تواند زمان ببرد ، و ممکن است در این راه برآمدگی هایی وجود داشته باشد. به برنامه خود متعهد باشید و به روند اعتماد کنید.
• پیشرفت خود را پیگیری کنید: یک ژورنال را نگه دارید تا هرگونه تغییر در علائم ، خلق و خوی یا عوارض جانبی خود را یادداشت کنید. این به شما کمک می کند تا در طی فرایند از سلامت عاطفی و جسمی خود آگاه باشید.
• مکمل ها را در نظر بگیرید (با راهنمایی پزشک): برخی از مکمل ها ، مانند منیزیم ، اسیدهای چرب امگا ۳ یا ریشه والریایی ، ممکن است به حمایت از آرامش و کاهش اضطراب کمک کنند. همیشه قبل از اضافه کردن مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید تا از امنیت آنها اطمینان حاصل کنید و با داروهای شما در تعامل نباشند.
• تکنیک های آرامش را تمرین کنید: ترکیب روش هایی مانند تنفس عمیق ، آرامش عضلانی مترقی یا مراقبه هدایت شده می تواند به مدیریت اضطراب به طور طبیعی و سهولت در انتقال کمک کند.
• ایجاد یک سیستم پشتیبانی قوی: برای حمایت عاطفی به خانواده ، دوستان یا یک درمانگر تکیه دهید. داشتن افرادی که سفر شما را درک و پشتیبانی می کنند می تواند روند کار را آسان تر کند.
• نظارت بر علائم ترک: پیگیری هرگونه علائم ترک مانند تحریک پذیری یا بی خوابی مهم است. اگر این علائم شدید شد ، برای مشاوره به متخصص مراقبت های بهداشتی خود دسترسی پیدا کنید.

متوقف کردن انواع داروهای اضطرابی

انواع مختلفی از داروهای اضطرابی می توانند علائم ترک متفاوت داشته باشند و برخی از آنها نسبت به سایرین سخت تر است. در اینجا یک شکست کوتاه وجود دارد:

• بنزودیازپین ها: اینها به دلیل داشتن بیشترین شناخته شده اند علائم شدید ترک، که می تواند شامل اضطراب ، آشفتگی ، تشنج و بی خوابی باشد. برای جلوگیری از این علائم شدید ، کمرنگ کردن ضروری است و برای کاهش تدریجی دوز می تواند هفته ها یا ماه ها طول بکشد.
• مهار کننده های انتخابی بازگرداندن سروتونین (SSRI) و مهار کننده های بازگرداندن سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIS): در حالی که به طور کلی قطع کردن از بنزودیازپین ها آسان تر است ، این داروها را خیلی سریع متوقف کنید می تواند باعث شود علائم مانند آنفولانزا ، سرگیجه ، تحریک پذیری و احساس شوک الکتریکی (معروف به “زپس مغز”). کاهش تدریجی به به حداقل رساندن این اثرات کمک می کند.
• داروهای ضد افسردگی سه چرخه (TCA): علائم ترک می تواند شامل بودن حالت تهوع ، سردرد ، خستگی و بی خوابی ، به خصوص اگر ناگهان متوقف شود. کاهش این اثرات مهم است.
• بوسپیرون: بوسپیرون دارای نسبتاً کم خطر برای علائم ترک ، متوقف کردن آن آسان تر است. برخی از افراد ممکن است هنگام قطع سرگیجه یا اضطراب خفیف را تجربه کنند ، اما این اثرات معمولاً نسبت به سایر داروها شدیدتر است.
• بتا بلاکر (پروپرانولول): این موارد به طور کلی هنگام متوقف کردن به خوبی تحمل می شوند ، اما ناپیوستگی ناگهانی می تواند منجر به افزایش برگشتی در ضربان قلب یا اضطراب. کاهش می تواند به جلوگیری از این امر کمک کند.

چالش های احتمالی

متوقف کردن داروی اضطراب شما می تواند منجر به چالش های مختلف از جمله موارد زیر شود:

• علائم ترک: بسته به دارو ، علائم می تواند شامل سرگیجه ، تحریک پذیری ، حالت تهوع ، بی خوابی و حتی موارد شدیدتر مانند تشنج یا تغییر ضربان قلب باشد.
• دشواری در کاهش: برخی از داروها ، مانند بنزودیازپین ها ، برای جلوگیری از علائم شدید ترک ، به یک روند کاهش آهسته و دقیق نیاز دارند.
• بازگشت علائم اضطراب: اگر دلایل اساسی در طی این فرآیند مورد توجه قرار نگیرد ، اضطراب ممکن است دوباره زنده شود یا تشدید شود.
• نظارت و پشتیبانی: نظارت دقیق توسط یک متخصص بهداشت و درمان برای با خیال راحت و مدیریت هرگونه عوارض لازم است.
• ناراحتی عاطفی و جسمی: مدیریت اثرات روانی و جسمی متوقف کردن دارو می تواند چالش برانگیز باشد و نیاز به صبر و تداوم دارد.
• افزایش خطر عود: قطع دارو ، حتی با یک برنامه کمرنگ ، می تواند خطر عود را افزایش دهد. تحقیق احتمال عود بیشتر برای کسانی که داروهای خود را متوقف می کنند در مقایسه با کسانی که ادامه دارند ، نشان می دهد.

خلاصه

متوقف کردن داروی اضطراب یک تصمیم شخصی است که نیاز به برنامه ریزی و پشتیبانی دقیق دارد.

در حالی که چالش هایی مانند علائم ترک و خطر عود می تواند ایجاد شود ، همکاری نزدیک با یک متخصص بهداشت و درمان می تواند به شما در مدیریت روند کمک کند. با داشتن یک برنامه کمرنگ و تغییر سبک زندگی سالم ، می توانید با اطمینان از داروهای خود استفاده کرده و گام هایی را برای احساس بهتر انجام دهید.

https://www.healthline.com/health/anxiety/steps-to-safely-stop-anxiety-medication