رنگ‌کردن ابرو یک روش آرایشی است که شامل استفاده از رنگ نیمه‌دائمی برای ایجاد ظاهر پرتر و ضخیم‌تر در ابروها به‌صورت موقتی می‌شود.
در این فرآیند، رنگی نیمه‌دائمی بر روی ابروها اعمال می‌شود که باعث می‌شود ابروها ضخیم‌تر، پررنگ‌تر و متقارن‌تر به نظر برسند، و در نتیجه بسیاری از افراد از ظاهر خود احساس رضایت بیشتری پیدا می‌کنند.
رنگ‌کردن ابرو با روش‌هایی مانند میکروبلیندینگ تفاوت دارد، زیرا در میکروبلیندینگ از سوزن‌های بسیار ظریف برای اعمال رنگ‌دانه در خطوطی شبیه تار مو استفاده می‌شود.
درحالی‌که رنگ‌کردن ابرو یک فرآیند سطحی و غیرتهاجمی است، میکروبلیندینگ نوعی تاتو کردن نیمه‌دائمی محسوب می‌شود که به عمق بیشتری از پوست نفوذ می‌کند.
برخی از افراد ممکن است پس از رنگ‌کردن ابرو، عوارض جانبی مانند واکنش‌های آلرژیک یا آسیب‌های چشمی را تجربه کنند.
برای کاهش این خطرات، توصیه می‌شود افراد پیش از استفاده از رنگ، ترکیبات آن را بررسی کرده، تست حساسیت انجام دهند و در صورت بروز هرگونه واکنش، با پزشک مشورت کنند تا از عواقب جدی‌تر جلوگیری شود.
روند رنگ‌کردن ابرو
رنگ‌کردن ابرو یک روند آرایشی رایج و رو به رشد است که طی آن، رنگ نیمه‌دائمی بر روی موهای ابرو اعمال می‌شود.
براساس اطلاعات آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا (AAO)، در این روش، رنگ روی ابروها کشیده می‌شود و پس از مدت زمان کوتاهی برداشته می‌شود که باعث تغییر رنگ موقت ابروها می‌گردد.
کل فرآیند معمولاً حدود ۱۵ دقیقه طول می‌کشد و تغییر رنگ حاصل از آن می‌تواند بسته به شرایط فردی بین ۳ تا ۶ هفته باقی بماند.
دوام این رنگ به عواملی مانند نوع پوست، میزان تماس با آب و محصولات شوینده، و نحوه مراقبت پس از انجام بستگی دارد.
انواع رنگ‌های مورد استفاده
در حال حاضر، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تنها استفاده از نیترات نقره را به‌عنوان افزودنی رنگی برای رنگ‌کردن ابرو در محصولات آرایشی تایید کرده است.
این سازمان استفاده از حداکثر ۴٪ نیترات نقره در محصولات ژل غلیظی که برای استفاده حرفه‌ای طراحی شده‌اند را مجاز دانسته است.
این محصولات اجازه فروش مستقیم به مصرف‌کننده را ندارند و نباید بیش از یک دقیقه روی پوست باقی بمانند یا روی افراد زیر ۱۶ سال استفاده شوند.
با این وجود، محصولات زیادی بدون تایید FDA در فروشگاه‌ها و سالن‌ها عرضه می‌شوند که ممکن است حاوی ترکیبات خطرناکی باشند و عوارض جدی به دنبال داشته باشند.
مزایای رنگ‌کردن ابرو
رنگ‌کردن ابرو یک روش زیبایی است و هیچ مزیت پزشکی ندارد، اما می‌تواند ظاهر ابرو را به‌صورت قابل توجهی بهبود دهد.
بسیاری از افراد از این تغییر ظاهری احساس اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند و نسبت به چهره خود احساس رضایت بیشتری دارند.
یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که با افزایش سن، افراد ممکن است کاهش در ویژگی‌هایی مانند ضخامت، طول و رنگ‌دانه‌های ابرو را تجربه کنند.
علاوه بر پیری، برخی بیماری‌ها و درمان‌های پزشکی نیز می‌توانند باعث تغییر در ظاهر ابروها شوند و این موضوع می‌تواند بر کیفیت زندگی و سلامت روان فرد تأثیر منفی بگذارد.
اگر تغییرات ابرو ناشی از یک عامل سلامت باشد، افراد می‌توانند با کمک پزشک به بررسی علت اصلی بپردازند و در صورت امکان، درمان مناسب را دریافت کنند.
اما همان مطالعه نشان می‌دهد که درمان پزشکی همواره در دسترس یا مؤثر نیست، و در چنین مواردی می‌توان از روش‌های آرایشی مانند رنگ‌کردن برای بازیابی ظاهر طبیعی ابرو استفاده کرد.
بازگرداندن ظاهر ضخیم و پرپشت ابرو به‌کمک روش‌های آرایشی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش احساس رضایت افراد کمک کند.
در برخی از افراد، حتی تغییرات کوچک ظاهری نیز می‌تواند تأثیر مثبتی بر روحیه و تعاملات اجتماعی آن‌ها داشته باشد.
آیا رنگ‌کردن ابرو خطراتی دارد؟
یکی از مهم‌ترین خطرات رنگ‌کردن ابرو، نزدیکی این روند به ناحیه حساس چشم است که می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی شود.
آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا هشدار می‌دهد که ممکن است افراد پس از رنگ‌کردن ابرو دچار عوارضی مانند عفونت، حساسیت، آلرژی یا حتی آسیب بینایی شوند.
در ایالات متحده، مسئولیت نظارت بر سالن‌های آرایشی به عهده دولت‌های محلی و ایالتی است، به همین دلیل دستورالعمل‌های یکنواختی برای استفاده از محصولات رنگ ابرو وجود ندارد.
در نتیجه، سطح ایمنی این خدمات می‌تواند از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشد و باید با دقت انتخاب شود.
درحالی‌که FDA استفاده از ژل‌های حاوی ۴٪ نیترات نقره را فقط در محیط حرفه‌ای تایید کرده است، مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ گزارشی از سوختگی شیمیایی در نتیجه استفاده از رنگ ابرو در یک سالن حرفه‌ای ارائه داد.
این مطالعه نشان داد که حتی در محیط‌های حرفه‌ای، استفاده از رنگ ابرو ممکن است با عوارض شدید و غیرمنتظره همراه باشد.
حرفه‌ای در مقابل خانگی
FDA تنها استفاده از ژل‌های غلیظ حاوی ۴٪ نیترات نقره را برای رنگ‌کردن حرفه‌ای ابرو و مژه مجاز می‌داند، نه برای استفاده خانگی توسط مصرف‌کنندگان معمولی.
با این حال، محصولات متنوعی برای رنگ‌کردن ابرو در فروشگاه‌ها در دسترس هستند که ممکن است نسبت به خدمات سالن‌های زیبایی ارزان‌تر باشند اما ایمنی کمتری داشته باشند.
همان‌طور که گفته شد، قوانین مربوط به سالن‌های آرایشی توسط دولت‌های محلی و ایالتی تنظیم می‌شوند و به همین دلیل ممکن است در نقاط مختلف ایالات متحده متفاوت باشند.
این تفاوت‌ها می‌تواند باعث شود که برخی محصولات بدون بررسی‌های دقیق ایمنی در بازار عرضه شوند.
چه این روش در خانه انجام شود، چه در یک سالن حرفه‌ای، همیشه خطر بروز واکنش‌های ناخواسته وجود دارد.
به همین دلیل، آگاهی از این خطرات پیش از تصمیم‌گیری برای استفاده از رنگ ابرو اهمیت دارد.
مراحلی که ممکن است تجربه افراد را بهبود بخشد شامل موارد زیر است:
- مشاوره با پزشک درباره خطرات احتمالی پیش از انجام رنگ‌کردن
- پرس‌وجو درباره نوع محصولات و ترکیبات به‌کاررفته توسط آرایشگر
- انجام تست حساسیت پوستی (patch test) پیش از استفاده کامل از محصول
- رعایت زمان تعیین‌شده برای نگه‌داشتن رنگ روی ابرو
- مراجعه به پزشک در صورت مشاهده اولین نشانه‌های واکنش آلرژیک
- بررسی گزینه‌های جایگزین با مشورت پزشک برای افرادی با پوست حساس یا بیماری‌های زمینه‌ای
افرادی که دچار بیماری‌هایی مانند پسوریازیس، اگزما، حساسیت پوستی یا بارداری هستند، باید پیش از رنگ‌کردن ابرو حتماً با پزشک مشورت کنند.
شرایط فیزیولوژیکی خاص می‌توانند احتمال واکنش‌های آلرژیک را افزایش دهند و نیازمند اقدامات احتیاطی ویژه هستند.
جایگزین‌های رنگ‌کردن ابرو
- میکروبلیندینگ: استفاده از سوزن و رنگ نیمه‌دائمی برای ایجاد خطوطی شبیه مو، که نتایج آن ممکن است تا ۱۸ ماه باقی بماند.
- لمینیشن ابرو: بدون استفاده از رنگ، ابروها را با کرم فر حالت داده و فرم می‌دهد، اما لزوماً ظاهری پرتر ایجاد نمی‌کند.
- حنا: رنگی طبیعی و نیمه‌دائمی است که در برخی فرهنگ‌ها برای تتو یا رنگ‌کردن مو استفاده می‌شود.
- تاتو دائم: استفاده از سوزن برای واردکردن جوهر در زیر پوست جهت شبیه‌سازی موهای ابرو یا دیگر آرایش‌های دائمی.
- لوازم آرایشی: استفاده از مداد، ژل رنگی، ماژیک یا سایه برای ایجاد ظاهر موقت و ضخیم‌تر ابروها.
شناخت خطرات جایگزین‌ها
مانند رنگ‌کردن ابرو، روش‌های جایگزین نیز می‌توانند خطراتی به همراه داشته باشند که باید مورد توجه قرار گیرند.
با هر روش آرایشی، این احتمال وجود دارد که نتیجه نهایی با انتظارات فرد مطابقت نداشته باشد یا عوارضی ایجاد شود.
اگر از لوازم آرایش موقتی استفاده شود، امکان پاک‌کردن سریع آن‌ها وجود دارد، اما روش‌هایی مانند میکروبلیندینگ، حنا و تاتو نتایج ماندگارتری دارند و به‌راحتی قابل تغییر یا حذف نیستند.
در صورت نارضایتی از نتیجه، ممکن است برای اصلاح یا حذف آن‌ها نیاز به اقدامات تخصصی مانند لیزر باشد.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۴ هشدار می‌دهد که میکروبلیندینگ می‌تواند منجر به واکنش‌های آلرژیک، جای زخم، ناراحتی و خارش شود.
تاتوهای دائمی نیز ممکن است با خطرات مشابهی همراه باشند، از جمله عفونت، حساسیت مزمن یا تغییرات رنگ‌دانه‌های پوستی.
FDA هیچ افزودنی رنگی را برای رنگ‌کردن دائمی ابروها تایید نکرده است، در حالی‌که برخی از روش‌ها مانند لمینیشن ابرو ممکن است به چنین رنگ‌هایی نیاز داشته باشند.
استفاده از رنگ‌های دائمی و نیمه‌دائمی در نزدیکی چشم ممکن است خطر آسیب‌های شدید چشمی از جمله کاهش بینایی را افزایش دهد.
همچنین FDA اشاره می‌کند که برخی افراد ممکن است به تتوهای حنایی واکنش آلرژیک یا تحریک پوستی نشان دهند.
علاوه بر این، استفاده از لوازم آرایش موقتی نیز می‌تواند باعث واکنش آلرژیک، التهاب یا عفونت شود که در برخی موارد منجر به اسکار یا آسیب پوستی می‌شود.
پرسش‌های متداول
رنگ‌کردن ابرو چقدر دوام دارد؟
رنگ حاصل از رنگ‌کردن ابرو بسته به نوع پوست و مراقبت‌های پس از انجام، بین ۳ تا ۶ هفته ماندگاری دارد.
چه نوع رنگ‌هایی برای رنگ‌کردن ابرو استفاده می‌شود؟
رنگ‌های نیمه‌دائمی برای ایجاد ظاهر پرتر و ضخیم‌تر به‌صورت موقت استفاده می‌شوند. FDA تنها ژل‌های حاوی ۴٪ نیترات نقره را برای استفاده حرفه‌ای مجاز دانسته است.
آیا رنگ‌کردن ابرو درد دارد؟
این روش غیرتهاجمی است و معمولاً درد ندارد، اما در صورت وجود حساسیت به مواد تشکیل‌دهنده، ممکن است علائمی مانند سوزش یا التهاب ایجاد شود.
جمع‌بندی
رنگ‌کردن ابرو با استفاده از رنگ نیمه‌دائمی، ظاهری پرتر و ضخیم‌تر به ابروها می‌دهد و روشی غیرتهاجمی در زمینه زیبایی محسوب می‌شود.
بسیاری از افراد پس از انجام این روش، اعتماد به نفس بیشتری در ظاهر خود احساس می‌کنند و نتیجه آن تا ۶ هفته باقی می‌ماند.
با این حال، بسیاری از محصولات رنگ ابرو بدون تایید FDA هستند و ممکن است خطراتی مانند عفونت، سوختگی شیمیایی، واکنش‌های آلرژیک و آسیب چشمی به‌همراه داشته باشند.
آگاهی، مشاوره تخصصی، و انجام اقدامات ایمنی می‌تواند به کاهش این خطرات کمک کند و تجربه‌ای ایمن‌تر برای فرد رقم بزند.