روزئولا: علائم و درمان

روزئولا به نام های روزئولا اینفانتوم، اگزانتم سابیتوم، بیماری ششم و راش سه روزه نیز شناخته می شود. این بیماری بیشتر در سنین ۶ ماه تا ۳ سال دیده می شود. در بزرگسالان نادر است، احتمالاً به این دلیل که عفونت دوران کودکی به بیشتر افراد ایمنی مادام العمر می دهد. معمولاً توسط ویروسی به نام هرپس ویروس انسانی نوع ۶ (HHV-6) ایجاد می شود. همچنین ممکن است توسط ویروس هرپس انسانی نوع ۷ (HHV-7) ایجاد شود.

علائم روزئولا

کودکان آلوده به ویروس روزئولا معمولاً علائم زیر را نشان می دهند:

• دمای بالا (تب) به طور ناگهانی ایجاد می شود. کودک ممکن است برافروخته، تحریک پذیر و ناخوشایند با تب باشد. دما می تواند تا ۴۰ درجه سانتیگراد باشد. تب به طور معمول ۳-۴ روز طول می کشد و سپس به سرعت به حالت عادی کاهش می یابد.
• بثورات معمولاً زمانی که تب کاهش می یابد، زمانی که کودک بهبود می یابد ظاهر می شود. لکه های صورتی کوچک ظاهر می شوند. آنها معمولاً روی بدن شروع می شوند و سپس به بازوها و پاها گسترش می یابند. بثورات معمولاً روی صورت ایجاد نمی شود. بثورات خارش دار یا دردناک نیستند و تاول نمی زنند. بثورات معمولاً ۱-۲ روز طول می کشد، اما گاهی اوقات در عرض چند ساعت محو می شود.
• برخی از کودکان لکه های مشابهی در دهان خود دارند (روی کام نرم و کام).
• گلودرد، سرفه و آبریزش بینی ممکن است ایجاد شود و کودک غذای خود را ترک کند.
• برخی از غدد در گردن ممکن است متورم شوند.

روزئولا اغلب زمانی تشخیص داده می شود که کودک در حال بهبود است. در ابتدا تب بالا ممکن است باعث نگرانی والدین و پزشکان شود، اگر مشخص نباشد که علت آن چیست. ممکن است نیاز به رد سایر بیماری های جدی تر باشد. کاهش ناگهانی تب و ظاهر شدن بثورات معمولی باعث اطمینان خاطر می شود. این نشان می دهد که تب توسط ویروس روزئولا ایجاد شده است و چیز جدی تر نیست.

توسط Emiliano Burzagli، ویکی پدیا، دانشنامه آزاد

آیا روزئولا مسری است؟

روزئولا مسری است. انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر از طریق بزاق است. زمان از عفونت تا ظهور علائم (دوره کمون) ۹ تا ۱۵ روز است. کودک احتمالاً در تمام طول دوره بیماری و شاید حتی قبل از ظهور درجه حرارت بالا (تب) مسری است.

درمان روزئولا

هیچ درمانی وجود ندارد که ویروس را از بین ببرد. هدف درمان این است که کودک تا حد امکان راحت باشد تا زمانی که بیماری برطرف شود.

مقابله با درجه حرارت بالا (تب)

تب می تواند در کودک احساس ناراحتی و تحریک پذیری ایجاد کند. کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است دما را پایین بیاورد و باعث شود کودک شما احساس راحتی بیشتری کند.

می توانید پاراستامول یا ایبوپروفن بدهید برای کاهش دما و کمک به کاهش سردرد و درد. می توانید پاراستامول و ایبوپروفن را به صورت مایع یا قرص های ذوب شده در دهان برای کودکان خریداری کنید. هر دوی این داروها با نام های تجاری مختلفی عرضه می شوند. دوز برای هر سن روی بسته دارو نشان داده شده است.

بیش از مقدار توصیه شده روی بسته یا بطری استفاده نکنید. از ایبوپروفن در کودکانی که در گذشته حملات آسم در آنها توسط ایبوپروفن ایجاد شده است، استفاده نکنید.

کودک خود را خنک نگه دارید. اگر دمای اتاق طبیعی است، لایه های اضافی لباس را از روی کودک خود بردارید. از لباس های نخی یا ملافه های سبک استفاده کنید. پنجره ها را باز کنید یا در صورت لزوم از یک پنکه در اتاق استفاده کنید. به کودکی که تب دارد اسفنج سرد نزنید. این قبلاً محبوب بود اما اکنون توصیه نمی شود.

این به این دلیل است که اگر آب خیلی سرد باشد، رگ‌های خونی زیر پوست باریک‌تر (انقباض) می‌شوند. این امر از دست دادن گرما را کاهش می دهد و می تواند گرما را در قسمت های عمیق تر بدن به دام بیندازد. پس از آن ممکن است کودک بدتر شود. بسیاری از کودکان نیز سرماخوردگی را ناراحت کننده می دانند.

مقدار زیادی نوشیدنی بدهید. این به جلوگیری از کمبود مایعات در بدن (کم آبی) کمک می کند. ممکن است متوجه شوید که یک کودک اگر خیلی تحریک پذیر نباشد، تمایل بیشتری به نوشیدن یک نوشیدنی خوب دارد. بنابراین، اگر آنها مشتاق نوشیدن نیستند، ممکن است ابتدا مقداری پاراستامول به آنها بدهید. سپس، سعی کنید ۳۰ دقیقه یا بیشتر بعد، زمانی که دمای بدن او پایین آمده است، به او نوشیدنی بدهید.

فرزندتان را تشویق کنید که در صورت تب، نوشیدنی فراوان بنوشد. علائم کم آبی بدن عبارتند از:

• یک دهان خشک
• بدون اشک
• چشمهای گود رفته.
• خواب آلودگی.
• به طور کلی بدتر شدن
• دفع کمتر ادرار یا داشتن پوشک خیس کمتر.

اگر مشکوک به کم آبی شدن فرزندتان هستید، به دنبال کمک پزشکی باشید.

عوارض روزئولا

گاهی اوقات درجه حرارت بالا (تب) می تواند باعث ایجاد تنش شود (همچنین به عنوان تشنج ناشی از تب یا تشنج تب شناخته می شود). این می تواند هشدار دهنده باشد اما معمولا جدی نیست. سایر عوارض گزارش شده بسیار نادر هستند. به طور معمول بهبودی کامل انتظار می رود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (ضعف ایمنی) ممکن است از عوارض جدی تری مانند آنسفالیت، میوکاردیت و هپاتیت رنج ببرند.

زمانی که فردی دچار این عارضه شد، از بروز مجدد آن مصون خواهد ماند.