- کارشناسان علاقه مندند که چگونه کمبود ویتامین های خاص ممکن است بر مغز تأثیر بگذارد.
- یک مطالعه نشان می‌دهد که موش‌هایی با سطوح پایین ویتامین K نسبت به موش‌هایی که سطح ویتامین K پایینی نداشتند، عملکرد یادگیری و حافظه بدتری داشتند.
- نتایج همچنین نشان می‌دهد که کاهش‌های شناختی مشاهده‌شده ممکن است به چگونگی تأثیر ویتامین K بر تشکیل نورون‌ها در هیپوکامپ مغز و التهاب عصبی مرتبط باشد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که ویتامین K ممکن است بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد. مطالعه‌ای که اخیراً در مجله تغذیه منتشر شد، به دنبال بررسی اثرات شناختی ویتامین K – هرچند در موش‌ها بود.
نتایج نشان داد که موش‌هایی که از رژیم غذایی کم ویتامین K تغذیه می‌کردند، سطح ویتامین K کمتری در مغز داشتند و عملکرد شناختی ضعیف‌تری نسبت به موش‌هایی داشتند که رژیم غذایی کم ویتامین K دریافت نکردند.
یافته ها به اهمیت ویتامین K و نیاز به تحقیقات گسترده تر در این زمینه اشاره دارد.
ویتامین K پایین تأثیر مشخصی بر مغز دارد
محققان مطالعه حاضر خاطرنشان کردند که ویتامین K پایین می‌تواند بر کاهش شناختی مرتبط با سن تأثیر بگذارد. برای این مطالعه، محققان می‌خواستند از موش‌ها برای بررسی اثرات ویتامین K کم و بررسی برخی از مکانیسم‌های بیولوژیکی احتمالی استفاده کنند.
در این مطالعه از موش‌های نر و ماده میانسال استفاده شد که یا رژیم غذایی کم ویتامین K یا رژیم غذایی منظم به مدت شش ماه دریافت کردند.
محققان از تست رفتاری برای اندازه‌گیری جنبه‌های عملکرد شناختی مانند یادگیری فضایی و حافظه تشخیص استفاده کردند. دیوید سی. هس ، MD، رئیس دانشکده پزشکی جورجیا و متخصص مغز و اعصاب و سکته مغزی که در این مطالعه شرکت نداشت، توضیح داد که “یکی از تست هایی که آنها استفاده می کنند، تشخیص شی جدید است. بنابراین یک موش هوشمند قصد دارد شی جدیدی را کشف کند که قبلاً هرگز دیده نشده است… این یک آزمایش بسیار استاندارد شده است که ما در آزمایشگاه برای اندازه گیری انجام می دهیم.”
آزمایش دیگر پیچ و خم آبی موریس بود که شامل یافتن یک سکوی پنهان زیر آب بر اساس آزمایشات قبلی بود.
پس از آزمایش های رفتاری، محققان توانستند بافت مغز موش ها را برای تجزیه و تحلیل بیشتر و همچنین ویتامین K در کبد و کلیه ها را بررسی کنند.
ویتامین K کم در مقابل رژیم غذایی معمولی
به طور کلی، موش هایی که از رژیم غذایی کم ویتامین K استفاده می کردند، نسبت به موش هایی که رژیم غذایی معمولی دریافت می کردند، نتایج بدتری را مشاهده کردند. برای یک چیز، محققان دریافتند که موش‌های نر که رژیم غذایی کم ویتامین K داشتند، میزان بقای خود را کاهش دادند. آنها همچنین نسبت به موش های ماده شاهد افزایش وزن کمتری داشتند. موش های ماده در رژیم غذایی کم ویتامین K این اثرات را تجربه نکردند.
محققان همچنین دریافتند موش هایی که رژیم غذایی کم ویتامین K داشتند، سطوح پایین تری از مناکینون-4 (MK4) در مغز داشتند. MK4 شکل اصلی ویتامین K زمانی است که در مغز وجود دارد. همچنین سطوح پایین تری از ویتامین K در کبد و کلیه موش هایی که رژیم غذایی کم ویتامین K داشتند، وجود داشت.
در آزمایش تشخیص شی جدید، موش‌هایی که رژیم غذایی کم ویتامین K داشتند، به اندازه موش‌های کنترل شی جدید را کشف نکردند. این نشان می دهد که این موش ها با حافظه تشخیص مشکل داشتند.
موش‌هایی که از رژیم غذایی کم ویتامین K استفاده می‌کردند نیز در سه روز اول پیچ و خم آبی موریس، زمان بیشتری را به یادگیری نحوه مکان یابی سکوی پنهان نیاز داشتند. در طول چهار روز، آنها نیز بیشتر از کنترل طول کشید، اما این سطح به سطح معنی‌داری آماری نرسید.
ویتامین K کم باعث ایجاد مشکلاتی در تشکیل نورون، التهاب می شود
محققان همچنین به تفاوت‌هایی در ناحیه هیپوکامپ مغز موش‌ها اشاره کردند، اگر آنها از رژیم غذایی کم ویتامین K استفاده می‌کردند. موش‌هایی که رژیم غذایی کم ویتامین K داشتند، نوروژنز را در این ناحیه مغز کاهش دادند. نوروژنز با ایجاد سلول های عصبی در بدن انجام می شود که بالغ و قادر به عملکرد مناسب هستند. این یافته ها نشان می دهد که ویتامین K ممکن است بر نوروژنز تأثیر بگذارد.
هس به مدیکال نیوز امروز توضیح داد:
در موش‌ها و در همه پستانداران، ما نورون‌های جدیدی را معمولاً در سرتاسر مغز نمی‌سازیم. ما آنها را در نواحی خاصی می‌سازیم. بنابراین یکی از مناطقی که در آن ساخته می‌شوند، و این در واقع در انسان نیز نشان داده شده است، شکنج دندانه‌دار هیپوکامپ است. بنابراین هیپوکامپ بخشی از مغز است که بهترین ارتباط را با حافظه اخیر دارد، که در بیماری آلژی خیلی زود تحت تأثیر قرار می‌گیرد.»
نویسندگان این مطالعه حدس می زنند که تأثیر ویتامین K بر نوروژنز هیپوکامپ ممکن است بر عملکردهای شناختی مانند یادگیری و حافظه که به کار هیپوکامپ مربوط می شود تأثیر بگذارد.
محققان همچنین دریافتند که موش هایی که رژیم غذایی کم ویتامین K داشتند، تغییراتی در سلول های خاصی به نام سلول های میکروگلیال در هیپوکامپ داشتند که نشان دهنده فعال شدن این سلول ها بود. این مشاهدات از سلول های میکروگلیال نشان دهنده افزایش التهاب عصبی است.
این نتایج نشان می دهد که ویتامین K کم ممکن است باعث افزایش التهاب عصبی شود.
نویسندگان حدس می زنند که ویتامین K ممکن است تا حدودی از طریق اثرات ضد التهابی از نوروژنز هیپوکامپ محافظت کند. اثرات ویتامین K بر روی شناخت نیز می تواند تا حدودی به نحوه تاثیر آن بر التهاب و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو مرتبط باشد.
چرا مطالعات انسانی مورد نیاز است
این تحقیق بینش مهمی در مورد تأثیر بالقوه ویتامین K بر یادگیری و حافظه ارائه می دهد. با این حال، محدودیت هایی نیز دارد.
برای یک چیز، مطالعات روی موش ها اطلاعات محدودی در مورد تأثیر کم ویتامین K بر عملکرد مغز در افراد ارائه می دهد. محققان همچنین بر روی شکل خاصی از ویتامین K که در رژیم غذایی انسان وجود دارد، تمرکز کردند.
همچنین به دلیل مرگ بیشتر موش‌های نر در گروه رژیم غذایی کم ویتامین K، موش‌های زیادی برای آزمایش رفتار باقی مانده بودند. نویسندگان اذعان می‌کنند که نقاط پایانی مطالعه نیز داده‌ای از موش‌های نر که قبل از پایان مطالعه مرده بودند، نداشت.
عوامل دیگری نیز می توانند بر نتایج مشاهده شده تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، نویسندگان خاطرنشان می کنند که ویتامین K می تواند در متابولیسم یک جزء غشای سلولی به نام اسفنگولیپیدها نقش داشته باشد. آنها اشاره می کنند که اسفنگولیپیدها “به تکثیر، تمایز، و التهاب عصبی کمک می کنند.” آنها توضیح می دهند که تحقیقات بیشتری لازم است تا ببینیم آیا تغییرات اسفنگولیپیدها ناشی از ویتامین K کم در التهاب عصبی و نوروژنز هیپوکامپ نقش دارند یا خیر.
محققان همچنین قادر به اندازه‌گیری پروتئین‌های وابسته به ویتامین K در مغز و سطح آنزیمی به نام γ-گلوتامیل کربوکسیلاز به دلیل محدودیت بافت مغز و آزمایش‌هایی که انجام دادند، نبودند. ممکن است این پروتئین ها مسئول اثرات مشاهده شده ویتامین K باشند، بنابراین احتمالاً تحقیقات بیشتری لازم است.
همچنین مشخص نیست که شدت نقص ناشی از کمبود ویتامین K چگونه با بازه زمانی کمبود و سن موش ارتباط دارد. همچنین برای درک تفاوت های مشاهده شده بین موش های نر و ماده به تحقیقات بیشتری نیاز است. همه این جنبه ها را می توان در تحقیقات آینده بررسی کرد.
رایان حکیمی ، DO، MS، یک متخصص فشار عصبی و پزشک استئوپاتیک، که در این مطالعه شرکت نداشت، در رابطه با پیامدهای بالینی بالقوه برای مدیکال نیوز امروز به موارد زیر اشاره کرد :
“این مطالعه اهمیت عادات غذایی سالم را برای بهبود عملکرد شناختی تقویت می کند. شاید پزشکان مراقبت های اولیه و کسانی که اختلال عملکرد شناختی را درمان می کنند بتوانند با بیماران خود اهمیت یک رژیم غذایی سالم غنی از غذاهای حاوی ویتامین K را تقویت کنند، به ویژه برای کسانی که سابقه خانوادگی زوال عقل دارند.”